Bekijk volle/desktop versie : Dubbelleven



25-12-2005, 03:09
Vannacht heb ik me voorgenomen te stoppen met blowen. Ik liep langs de treinrails en ik kon maar niet de gedachte van me wegnemen dat ik op die rails zou gaan liggen om een einde te maken aan dat dubbelleven dat ik leid. Ik mag dan wel skaffa zijn, ik voel me al een tijd lang rot. Waarom ben ik niet normaal en zoals mijn mattis? Waarom lieg ik tegen hen en tegen mijn meest dierbaren..mijn ouders?

..."Jamal D'RUIT!!" haar stem klinkt als een sissend pannetje thee dat aan het koken is. Mevrouw Jansen, lerares Frans, heeft nu eenmaal de pik op mij en stuurt me voor het kleinste detail de klas uit. Deze keer had ik een lachkick met mijn drie beste mattis omdat 1 van hen Jansen's broodtrommeltje uit haar grote leren lerarentas had gejat en van haar boterhammen met margarine en worst een kruimelspoor had gemaakt wat leidde naar de prullenbak.. waarin haar broodtrommeltje weer zat.
Jansen was woest en aangezien ze niet wist wie dit gedaan had, pakte ze mij natuurlijk. Vooral omdat ik niet ophield met lachen.
Ik weigerde weg te gaan, maar ik werd gered door de schoolbel wat me een hoop problemen bespaarde. De directeur had al met m'n vader over mn gedrag gesproken en m'n vader dreigde met van alles en nog wat als de direceur nog één keer over mij zou klagen.

"A zain, wat doen we vanaav?" .. de lieve zoete stem van Yasmine doet me standaard smelten. Ik kan nog steeds niet geloven dat het mooiste meisje van de school verliefd op mij is geworden. Sowieso snap ik het nooit als een meisje op mij valt.. er zijn toch veel knappere jongens? Maja, ik vind het wel leuk om met Yasmine te pronken door de school. "Kom gezellig bij mij langs, schatje, m'n ouders zitten in Marokko en m'n broertje is bij vrienden.. we hebben het huis voor ons alleen." "Is cool, Jamal, 8uur bij jou?" "Waxxa"

Ff gauw gedouched, Diesel luchtje opgedaan, mn donkerblauwe levi's aangetrokken en m'n armani trui met capuchon. M'n haar zit perfect krullend en opgeschoren.. ik ben helemaal klaar voor Yasmine. Vanaav wordt onze eerste echte 'date' .. want buiten school hebben we nooit echt met elkaar afgesproken. M'n mattis verklaarden me voor gek... "Ewa zelfs een koe ziet dat dat meisje een oogje op je heeft. Grijp die kans gek!" hoor ik Saïd nog in mn oren schreeuwen. Maar ik bleef wachten, wachten en nog eens wachten.. totdat ik weer de klas was uitgetrapt en naar buiten rennend tegen de mooie kont van Yasmine aanbotste. Ze werd rood en zei "De gang is zo groot en uitgerekend val je tegen mij aan.." "Hahah ja sorry Yasmine, ik zag je n....... aaaah wat doe je hahaha" Ze liet zichzelf tegen mijn rug vallen en voelde stiekem aan m'n kont. "Tja, voor wat hoort wat he" En zonder erover na te denken renden we lachend hand in hand de trap af naar beneden richting de lerarentoiletten.. op de invalidentoilet van de leraren (we hadden 1 leraar in een rolstoel) tongde ik Yasmine. Nog nooit had ik zoveel passie ervaren..nog nooit voelde ik me zo verbonden met een meisje.. ik dacht dat ik een reis door het heelal maakte en danste met de sterren. Yasmines zachte lippen waren zo zoet als honing en ruikten naar aardbeien. Elke seconde duurde voor mij een uur, en elke minuut een eeuw. Ik voelde me eeuwig met haar verbonden.

"HÉÉÉÉ JAMÁÁ-ÁÁL!!".. Shit, ik zit te dagdromen en heb de bel niet gehoord.. en Yasmine wacht op me voor de deur. Ik doe snel open en laat haar binnen. Ze ziet er beeldschoon uit. Echt als een prinses. Haar haren zijn zo zwart als de nacht en mooi gestijld en wapperen over haar nek en bovenrug.. ze heeft zich mooi opgemaakt.. niet té , en haar ogen lijken op kattenogen.. ze draagt nette maar toch ook sexy kleding en mooie hoge hakken.

22.30... "Tfoee is het al zo laat Jamal??" Ik kijk op m'n horloge en schrik wakker uit de verhaallijn van The Gladiator die we aan het kijken waren. "Ik had al lang thuis moeten zijn, m'n ouders maken zich ernstig zorgen.." stottert de normaal zo zelfverzekerde Yasmine. "Schat ik breng je wel naar huis" stel ik voor. Ik heb dan nog geen rijbewijs, ik ben namelijk 17, maar auto rijden is voor mij geen probleem..en de auto van pa staat gewoon op de parkeerplaats aagezien hij in Marokko zit. De autosleutels uit z'n bureau gehaald en we scheuren naar West waar Yasmine woont. "We belong together" van Mariah Carey klinkt door de auto en ik leg mijn rechterarm over de schouders van Yasmine die met haar hoofd tegen mijn buik steunt.

Ik besluit in de auto te blijven zitten op een afstandje terwijl Yasmine naar haar voordeur loopt. Voor de zekerheid, want haar familie moet natuurlijk niet weten dat ze de hele avond bij een jongen alleen thuis was. Yasmine heeft een goede smoes verzonnen, maar ik wil wel zeker weten dat ze veilig binnen is. Kut, er vliegt briefgeld dat op het deskboard lag uit het autoraam. Een briefje van honderd. Ik spring er achteraan en raap het op. Tegelijktijd dat ik het geld opraap en een blik richting de voordeur van Yasmine sla, kijk ik in de ogen van Yasmine's broer die haar net naar binnen laat. Ik blijf als verdoofd staan.. en het gekke is dat Yasmine's broer ook als een zombie lijkt te blijven staan. Wat is dit voor gek gevoel opeens? Ik ken die jongen niet eens en ik voel me opeens zo raar... wat is er met die jongen? Ik zie een knappe jongen van mijn leeftijd, iets getinter en iets gespierder. Hij draagt een wijde gstarbroek en witte kswiss schoenen, z'n haar is trendy met wax door elkaar. Het lijkt wel alsof 'ie weet wat ik denk, want zo kijkt hij me aan.
Ik spring de auto in, start de motor, koppeling in en ik geef gas. Zo snel mogelijk weg hier.
Mijn leven is op dit moment voorgoed veranderd. Alleen besef ik dat later pas.

25-12-2005, 03:15


dit is m'n 1e keer dat ik een verhaal schrijf. als jullie het wat vinden, ga ik door
k ga nu slapen

19-12-2006, 18:21
Ga door ben benieuwd