socialedienst55
22-11-2005, 10:30
De liefde van Allah
Op een dag, ontwaakte ik vroeg in de morgen om op de zonsopgang te
letten. Ah, de schoonheid van de schepping tart elke verbeelding ,
onbeschrijfbaar Terwijl ik oplette, prijste ik Allah voor het mooie
werk.
Terwijl ik daar zat, voelde ik de aanwezigheid van Allah met me. Hij
vroeg me, "houdt je van me?" Ik antwoordde, "natuurlijk Ya Allah! U
bent mijn Rabb!" Dan vroeg hij me, "als je fysisch gehandicapt zou
zijn, zou je nog van me houden?" Ik was verward, Ik keek neer naar
mijn armen, benen en de rest van mijn lichaam en vroeg me af hoeveel
zaken ik niet zou kunnen doen, terwijl ik ze normaal vond. En ik
antwoordde, "het zou hard zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds van
jouw houden."
Dan vroeg hij me,"als je blind zou zijn, zou je nog van mijn schepping
houden?" Hoe kon ik van iets houden zonder het te kunnen zien ? Dan
dacht ik aan alle blinde mensen in de wereld en hoeveel ze nog van
Allah houden en zijn schepping. En ik antwoordde, "het zou moeilijk
zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds van jouw houden."
Dan vroeg hij me,"als je doof zou zijn, zou je dan nog luisteren naar
mijn woorden?" Hoe kon ik luisteren als ik doof was? Dan begreep ik
het. Het luisteren naar het woord van Allah is niet slechts met onze
oren maar ook met onze harten. En ik antwoordde, "het zou hard zijn Ya
Rabb, maar ik zou nog steeds luisteren naar jouw woorden."
Dan vroeg hij me,"als je doofstom zou zijn, zou je dan mijn Naam
prijzen?" Hoe kon ik Allah prijzen zonder stem? Dan begreep ik het,
Allah wil dat we hem prijzen vanuit ons hart en ziel. Het is niet van
belang hoe wij klinken. En ik antwoordde, "hoewel ik phsysisch U niet
kan prijzen, zou ik nog uw Naam prijzen."
Dan vroeg hij me, "houdt je werkelijk van me?" Met volle moed en
sterke overtuiging, antwoordde ik dapper , "JA YA RABB!!" Ik houd van
u omdat u de enige en de ware Allah bent!"
Ik dacht dat ik goed had geantwoord, maar dan vroeg hij me , "waarom
zondig je dan?" Ik antwoordde, "omdat ik slechts een mens ben, en ik
niet perfect ben."Waarom dwaal je dan in tijden van vrede het meest ?
En waarom bidt je alleen in tijden wanneer je een probleem hebt? "Geen
antwoord. Alleen tranen.
Allah vervolgde :
Waarom bidt je slechts bij samenkomsten?
Waarom zoek je me alleen op in tijden van aanbidding?
Waarom vraag je altijd egoïstische zaken?
Waarom vraag je altijd zo onvertrouwelijk?
De tranen bleven over mijn wangen naar beneden rollen. Waarom ben je
beschaamd van me? Waarom spreidt je het goede nieuws niet ? Waarom
huil je, in tijden van vervolging bij andere, Wanneer ik Mijn
schouders aanbied? Waarom gebruik je excuses, wanneer ik je kansen
geef om in Mijn Naam te dienen?
Ik probeerde te antwoorden, maar ik kon geen antwoord geven. Je bent
gezegend met het leven. Ik schiep je om deze gift niet weg te werpen.
Ik heb jouw met talenten gezegend om me te dienen, maar je blijft je
afwenden. Ik heb Mijn woord aan jouw geopenbaard, maar je wint niet in
kennis bij. Ik heb je toegesproken, maar uw oren waren gesloten. Ik
heb mijn zegen aan jouw getoond, maar uw ogen waren afgewendt. Ik heb
jouw dienaars gestuurd, maar jij zat nutteloos terwijl zij werden
weggeduwd. Ik heb jouw gebeden gehoord en ik heb hen allen beantwoord.
Houdt je echt van me echt? Ik kon niet antwoorden. Hoe kon ik? Ik was
beschaamd . Ik had geen verontschuldiging. Wat kon ik na dit zeggen?
Toen mijn hart had uitgehuild, en de tranen hadden gestroomd, zei ik,
"Ya Rabb vergeef me alstublieft. Ik ben het onwaardig uw dienaar te
zijn." Dan antwoordde hij me,"dat is mijn gunst, Oh mijn dienaar" Ik
vroeg, "waarom blijft u me vergeven? Waarom houdt u zo van me? Dan
antwoordde hij me, "omdat je mijn schepping bent.
Ik zal jouw nooit verlaten.
Wanneer je huilt, zal ik medeleven hebben en met jouw meehuilen.
Wanneer je met vreugde schreeuwt, zal ik met je lachen.
Wanneer je triestig bent, zal ik je aanmoedigen.
Wanneer je valt, zal ik je omhoog heffen.
Wanneer je moe wordt , zal ik je dragen.
Ik zal met jouw tot het einde van de dagen zijn en ik zal altijd van
jouw houden." Nooit had ik zo hard gehuild. Hoe kon ik zo koud zijn
geweest. En voor het eerst, bad ik echt.
Op een dag, ontwaakte ik vroeg in de morgen om op de zonsopgang te
letten. Ah, de schoonheid van de schepping tart elke verbeelding ,
onbeschrijfbaar Terwijl ik oplette, prijste ik Allah voor het mooie
werk.
Terwijl ik daar zat, voelde ik de aanwezigheid van Allah met me. Hij
vroeg me, "houdt je van me?" Ik antwoordde, "natuurlijk Ya Allah! U
bent mijn Rabb!" Dan vroeg hij me, "als je fysisch gehandicapt zou
zijn, zou je nog van me houden?" Ik was verward, Ik keek neer naar
mijn armen, benen en de rest van mijn lichaam en vroeg me af hoeveel
zaken ik niet zou kunnen doen, terwijl ik ze normaal vond. En ik
antwoordde, "het zou hard zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds van
jouw houden."
Dan vroeg hij me,"als je blind zou zijn, zou je nog van mijn schepping
houden?" Hoe kon ik van iets houden zonder het te kunnen zien ? Dan
dacht ik aan alle blinde mensen in de wereld en hoeveel ze nog van
Allah houden en zijn schepping. En ik antwoordde, "het zou moeilijk
zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds van jouw houden."
Dan vroeg hij me,"als je doof zou zijn, zou je dan nog luisteren naar
mijn woorden?" Hoe kon ik luisteren als ik doof was? Dan begreep ik
het. Het luisteren naar het woord van Allah is niet slechts met onze
oren maar ook met onze harten. En ik antwoordde, "het zou hard zijn Ya
Rabb, maar ik zou nog steeds luisteren naar jouw woorden."
Dan vroeg hij me,"als je doofstom zou zijn, zou je dan mijn Naam
prijzen?" Hoe kon ik Allah prijzen zonder stem? Dan begreep ik het,
Allah wil dat we hem prijzen vanuit ons hart en ziel. Het is niet van
belang hoe wij klinken. En ik antwoordde, "hoewel ik phsysisch U niet
kan prijzen, zou ik nog uw Naam prijzen."
Dan vroeg hij me, "houdt je werkelijk van me?" Met volle moed en
sterke overtuiging, antwoordde ik dapper , "JA YA RABB!!" Ik houd van
u omdat u de enige en de ware Allah bent!"
Ik dacht dat ik goed had geantwoord, maar dan vroeg hij me , "waarom
zondig je dan?" Ik antwoordde, "omdat ik slechts een mens ben, en ik
niet perfect ben."Waarom dwaal je dan in tijden van vrede het meest ?
En waarom bidt je alleen in tijden wanneer je een probleem hebt? "Geen
antwoord. Alleen tranen.
Allah vervolgde :
Waarom bidt je slechts bij samenkomsten?
Waarom zoek je me alleen op in tijden van aanbidding?
Waarom vraag je altijd egoïstische zaken?
Waarom vraag je altijd zo onvertrouwelijk?
De tranen bleven over mijn wangen naar beneden rollen. Waarom ben je
beschaamd van me? Waarom spreidt je het goede nieuws niet ? Waarom
huil je, in tijden van vervolging bij andere, Wanneer ik Mijn
schouders aanbied? Waarom gebruik je excuses, wanneer ik je kansen
geef om in Mijn Naam te dienen?
Ik probeerde te antwoorden, maar ik kon geen antwoord geven. Je bent
gezegend met het leven. Ik schiep je om deze gift niet weg te werpen.
Ik heb jouw met talenten gezegend om me te dienen, maar je blijft je
afwenden. Ik heb Mijn woord aan jouw geopenbaard, maar je wint niet in
kennis bij. Ik heb je toegesproken, maar uw oren waren gesloten. Ik
heb mijn zegen aan jouw getoond, maar uw ogen waren afgewendt. Ik heb
jouw dienaars gestuurd, maar jij zat nutteloos terwijl zij werden
weggeduwd. Ik heb jouw gebeden gehoord en ik heb hen allen beantwoord.
Houdt je echt van me echt? Ik kon niet antwoorden. Hoe kon ik? Ik was
beschaamd . Ik had geen verontschuldiging. Wat kon ik na dit zeggen?
Toen mijn hart had uitgehuild, en de tranen hadden gestroomd, zei ik,
"Ya Rabb vergeef me alstublieft. Ik ben het onwaardig uw dienaar te
zijn." Dan antwoordde hij me,"dat is mijn gunst, Oh mijn dienaar" Ik
vroeg, "waarom blijft u me vergeven? Waarom houdt u zo van me? Dan
antwoordde hij me, "omdat je mijn schepping bent.
Ik zal jouw nooit verlaten.
Wanneer je huilt, zal ik medeleven hebben en met jouw meehuilen.
Wanneer je met vreugde schreeuwt, zal ik met je lachen.
Wanneer je triestig bent, zal ik je aanmoedigen.
Wanneer je valt, zal ik je omhoog heffen.
Wanneer je moe wordt , zal ik je dragen.
Ik zal met jouw tot het einde van de dagen zijn en ik zal altijd van
jouw houden." Nooit had ik zo hard gehuild. Hoe kon ik zo koud zijn
geweest. En voor het eerst, bad ik echt.