Citaat door rahimou:asaalaam oealaikom agie,
Ik heb met bewondering je stukken gelezen over de dood en het hiernamaals. Vorig jaar is mijn vader overleden. Mijn vader was een goed persoon en heeft veel gedaan voor de armen. Zijn ouders spraken alleen lof over hem. Nu ruim een jaar geleden is hij in ons herinnering en regelmatig praten we nog over hem.Misschien ene rare vraag maar we hebben niet zoveel verdriet gehad. wel in ons hart maar niet dat gehuil zoals bij de meesten. mijn gevoel en die van anderen zeggen dat omdat we in ons hart eigenlijk al weten dat zijn goede daden zijn slechte daden overheersen en daarom niet zoveel verdriet hebben gehad.Mijn vader is op een maandag bij fadjr overleden en is op een vrijdag al in marooko na het vrijdagmiddaggebed begraven. Mijn vader had een mooi en zuiver gezicht vol met licht toen hij overleed. Alhamdoelillah, hebben zijn kinderen een goede toekomstperspectief. De dochters zijn getrouwd en de jongens zijn allen bezig met het studeren. De jongste leert nu de quraan inchallah.
Mijn vader heeft het slechte gadaan dat hij heel lang heeft gerookt. DE laatste twee jaren van zijn leven was hij gestopt. Soms stiekem nog af en toe een sigaretje opsteken. Maar toen hij in de laatste maand van zijn leven in het ziekenhuis lag heeft mijn moeder over hem gedroomd dat zijn moeder aan mijn moeder vroeg: waarom heb je nooit de sigaret gepakt en daarmee tegen zijn lippen aandrukken. Toen heeft hij het roken afgezworen en de laatste 2 weken niet meer gerookt en kwam te overlijden in het ziekenhuis. Ze zeggen ook een ziek persoon zijn slechte daden "wegveegt" . Is dit waar? en hoe kunnen wij ons vader herdenken? Hoe kunne wij hem nog goede daden schenken?
Asalaam oealaikom
Als iemand ziek is dan vallen de zonden van hem weg zoals bladeren van bomen. Ik bedoel ik concludeer uit je verhaal dat je vader een korte tijd ziek is geweest. Wie ben ik om te zeggen dat al de zonden van je vader zijn weggevallen alleen Allah
weet het.
Ook al heb je de griep, hevige koorts, ... kunnen daardoor zonden wegvallen. Iemand die lang ziek is en geduldig blijft en de islam volgt en bidt, en vast zover hij/zij kan, zakaat betaald, zijn relegieuze verplichten nakomt,... .... en over zijn ziekte klaagt hij alleen bij allah
zijn zonden vallen als bladeren uit de bomen. Allah
heeft voor zo een persoon een dubbele beloning beloofd in het hiernamaals.
Allah
befroefd ons met ziekte, vrees, armoede, vermindering van bezittingen en vruchten, van levens (dierbaren van je),... en zegt indien je geduldig blijft en op het rechte pad blijft heb ik niets voor je dan het pardijs en een dubbele beloning in het hiernamaals. Als iemand dood is moet je geen onheil gaan zoeken bij allah
is ten sterkste afgeraden.
Laten we samen bedenken hoe we de dode persoon, die ons heeft verlaten, kunnen helpen. Hoe kunnen wij hem in die zware beproeving steunen. Hij heeft ons eigenlijk meer nodig dan de levenden. Hij is nu alleen, begraven in een graf in de aarde. Hij kan nu niet meer handelen. Maar het nut van de handelingen, die de levenden voor hem doen, is niet tot een einde gekomen, mits Allah daar toestemming voor geeft, want Allah zegt in Zijn Almachtige Boek: Wie is hij die kan bemiddelen bij Hem zonder Zijn toestemming?De boodschapper van Allah zei: Als iemand sterft, stoppen zijn handelingen, behalve drie dingen: een sadaqa gaat door, of een rechtvaardige zoon die een smeekbede voor hem maakt, kennis waar de mensen profijt van hebben.
Er zijn veel dingen die de levenden voor de doden kunnen doen om de dode te redden. Hier valllen ook smeekbedes onder, het vergiffenis voor hem vragen, daden van vrijgevigheid, hadj, vasten en andere daden van aanbidding. Dit kan met Allah toestemming, aan de overlevenden worden toegekend.
Nog belangrijker dan dit is het betalen van de schulden van de doden, of deze schuld nu financiel of spiritueel is, schulden aan andere levende personen of schulden van aanbidding die Allah toebehoren.
Als een levende voor een dode, die gestraft word, bemiddelt, dan wordt zijn straf gestopt, zelfs al is het maar voor een tijdje. Wanneer hij voor iemand bemiddelt, die gezegend is, dan stijgt deze een graad.
Enkele waargebeurde verhalen:
Ibn Abi'd- Doenya vertelde, dat één van zijn metgezellen zei: Mijn broeder is dood en ik zag hem in een droom. Ik zei: Hoe was het, toen je in het graf werd geplaatst? Hij antwoorde: Iemand bracht mijn een vurige vlam en als iemand anders geen smeekbeden voor mij had gemaakt, dan denk ik dat hij mij ermee geslagen had.
Bashir ibn Ghalib zei: Ik zag Rabi'a waarvoor ik vaak smeekbeden had gemaakt, in een droom. Zij zei tegen mij: Bashir ibn Ghalib, jou gaven zijn mij gebracht op platen van licht bedekt met zijden kleden. Ik vroeg: Hoe kan dat? Zij antwoordde: Zo is het met met de smeekbeden van de levenden. Als zijn een smeekbede voor een dode maken, dan antwoordden de smeekbeden voor hem op platen van licht, bedekt met zijden kleden. Dan worden zij naar de dode persoon gebracht voor wie de smeekbeden worden uitgesproken en men vertelt hem: Dit is een gave aan jou van die en die.
Na zijn overlijden kan de gelovige slechts van de volgende handelingen en goede daden profiteren: kennis die hij onderwezen heeft en doorgegeven, een goede zoon die hij achterlaat, een kopie van de Koran die hij vermaakt heeft, een moskee die hij heeft laten bouwen, een huis dat hij voor een reiziger heeft laten bouwen, een kanaal dat hij heeft gegraven, of een handeling van liefdadigheid die hij uit zijn bezit heeft besteed, toe hij levend en in goede gezondheid was en dat nu naar hem toekomt na zijn dood.
En over de beloning van de hadj die een dode persoon bereikt: Ibn Annas (moge Allah tevreden over hem zijn) zei: Een man vroeg: Profeet van Allah! Mijn vader is overleden en heeft geen hadj verricht. Zal ik het voor hem doen? Hij antwoordde: Denk je niet dat als je vader een schuld had, dat je het voor hem zou betalen? Hij antwoordde: Ja. De profeet zei: Een schuld aan Allah is nog belangrijker om terug te betalen.
De moslims zijn het erover eens dat de schulden, waar een dode nog steeds verantwoordelijk voor is, terugbetaald moeten worden, zelfs als de persoon, die het betaald, een vreemde is en het geld niet uit de erfenis komt.
Dit word in een hadith van Aboe Qatada aangetoond:
Aboe Qatada zei dat hij voor een bepaalde dode twee dinar zou betalen. Toen hij ze betaald had, zei de Profeet tegen hem: Nu is zijn huid koel.
Zij zijn het erover eens dat als een levende geld tegoed heeft van een dode, het iedere moslim toegestaan is om te helpen om de schuld te betalen, alsof het de schuld van een levende was.