LZN
29-09-2005, 19:10
Citaat door Sweet_Rahyana:
»» Tears Of The Sun ..
Proloog:
Met een lach op haar gezicht rende ze door de woonkamer heen. Eindelijk had ik mijn dochtertje terug. Eindelijk had ik rust, eindelijk kon ik weer normaal slapen met mijn man naast me en mijn kind tussen ons in. Ik had een klote leven, het was een hel voor mij geweest. Ik wou het verleden afsluiten en het vergeten maar het lukte niet. Ik werd telkens met het verleden geconfronteerd. Ik kreeg nachtmerrie's, ik kreeg angst-aanvallen dat allemaal door mijn klote leven. Lachend kwam Safae naar me toe lopen. Ik tilde haar op en blies zachtjes in haar gezicht. Ze begon te lahen en ik drukte een kusje op haar voorhoofd. Ik legde Safae in haar bedje en ik ging in de keuken voor het raam zitten.. Ik zag mezelf in het raam. Ik haatte mezelf nog steeds, het was mijn fout.. Alles was mijn fout. Papa, Imane, Mama, Rachid, Soufian, Inasse en tenslotte mijn stiefvader. Allemaal waren ze er niet meer, en dat kwam allemaal door mij. Ik keek in het raam en ik vroeg mezelf af wie dat was. Een traan rolde naar beneden, ik voelde het en ik zag het.. Een traan die niet alleen maar van pijn was gemaakt. Het was een traan die mijn hele leven beschreef, pijn, bedrog, misbruik, haat maar toch ook een beetje liefde. Mijn gedachtes werden weer meegevoerd naar het verleden.. Een verleden die niemand graag had gewilt, een verleden die voor iedereen een nachtmerrie was..
Moet ik verder schrijven, reageer dan!?
.Proloog:
Met een lach op haar gezicht rende ze door de woonkamer heen. Eindelijk had ik mijn dochtertje terug. Eindelijk had ik rust, eindelijk kon ik weer normaal slapen met mijn man naast me en mijn kind tussen ons in. Ik had een klote leven, het was een hel voor mij geweest. Ik wou het verleden afsluiten en het vergeten maar het lukte niet. Ik werd telkens met het verleden geconfronteerd. Ik kreeg nachtmerrie's, ik kreeg angst-aanvallen dat allemaal door mijn klote leven. Lachend kwam Safae naar me toe lopen. Ik tilde haar op en blies zachtjes in haar gezicht. Ze begon te lahen en ik drukte een kusje op haar voorhoofd. Ik legde Safae in haar bedje en ik ging in de keuken voor het raam zitten.. Ik zag mezelf in het raam. Ik haatte mezelf nog steeds, het was mijn fout.. Alles was mijn fout. Papa, Imane, Mama, Rachid, Soufian, Inasse en tenslotte mijn stiefvader. Allemaal waren ze er niet meer, en dat kwam allemaal door mij. Ik keek in het raam en ik vroeg mezelf af wie dat was. Een traan rolde naar beneden, ik voelde het en ik zag het.. Een traan die niet alleen maar van pijn was gemaakt. Het was een traan die mijn hele leven beschreef, pijn, bedrog, misbruik, haat maar toch ook een beetje liefde. Mijn gedachtes werden weer meegevoerd naar het verleden.. Een verleden die niemand graag had gewilt, een verleden die voor iedereen een nachtmerrie was..
Moet ik verder schrijven, reageer dan!?