zwangerschapsvergiftiging!!!

[dinagirl]

mijn zus had gisteren een spoed keizersnede, bleek dat zij een zwangerschapsvergiftiging had en haar kindje had zuurstof tekort.

kindje ligt nu een coveuse en wordt beademd. iedereen maakt zich zorgen dat het kindje het niet gaat redden.

mijn zus is er echt kapot van en ze heeft heel veel pijn?

wie weet hier meer van? is het bij jullie in de familie ooit voorgekomen?

[oemouail]

Hoe ver was je zus en hoeveel weegt het kindje?

[dinagirl]

ze was 37 weken en kindje weegt 2.6 kg

dokter zei ook nog dat ze stuiptrekkingen heeft wat epilepsie kan betekenen.

we zijn echt bang aan het afwachten

[een_marokkaanse]

Incha-allah komt het goed, een vriendin van mij had een spoedkeizersnee gehad met 7 maanden. Het kindje woog net 1 kilo, en elhamdoelilah is het nu al een halfjaar.

[Shnieula]

Was het HELPP-syndroom?

[een_marokkaanse]

Citaat door Shnieula:

Was het HELPP-syndroom?

zwangerschapsvergiftiging! is zeer ernstig voor zowel moeder als kind.

[_RANIA_]

Wat erg voor je zus...
Ik wens jullie veel sabr toe en veel beterschap voor jouw zus en haar kindje. Insha'Allah zal alles goed komen.

Pre-eclampsie : medisch gerichte versie

Pre-eclampsie : eenvoudige versie

Pre-eclampsie (zwangerschapsvergiftiging)

Pré-eclampsie is een hypertensieve (= hoge bloeddruk) aandoening,geassocieerd aan de zwangerschap en waarvan de precieze oorzaak tot op heden nog niet gekend is. In de volksmond wordt meestal gesproken over zwangerschapsvergiftiging.
In 1916 werd de ziekte door Zweifel beschreven als zijnde : 'the disease of theories'. In 1956 was de commentaar van Raab omtrent de aandoening : 'for decades, the origin of toxemia of pregnancy was the subject of many more or less poorly founded speculations'.
Hoe dan ook, pré-eclampsie is een zwangerschapsgebonden aandoening, die verdwijnt na het beëindigen van de zwangerschap. Het probleem manifesteert zich na 20 weken zwangerschap; enkel bij een molazwangerschap kan het vroeger. Ongeveer 7% van de zwangeren worden ermee geconfronteerd.

zie ook : Mola-zwangerschap

Kenmerken
Hypertensie en proteïnurie zijn de basiskenmerken die moeten aanwezig zijn om te kunnen spreken van pré-eclampsie.

• Hypertensie : volgens de ISSHP (International Society for the Study of Hypertention in Pregnancy) wordt enkel de waarde van de diastolische bloeddruk (onderdruk) in de definitie van hypertensie opgenomen, omdat hoge waarden van systolische bloeddruk (bovendruk) enkel dan gepaard gaan met ongunstige foetale en maternele outcome als ze samengaan met verhoogde diastolische bloeddruk. De norm die wordt gehanteerd is een stijging van ³ 15 mm Hg. Belangrijk is dat de bloeddruk steeds in identieke omstandigheden gemeten wordt, liefst in zittende houding aan de rechterarm.
vb als uw normale bloeddruk 120 /80 mm (of ook 12/8 cm hg (kwik)druk) is kan een bloeddruk van 120/95 mm wijzen op pré-eclampsie.

zie ook : Nieuwe richtlijnen over verhoogde bloeddruk


• Proteïnurie = uitscheiding van eiwitten in de urine. De norm die hier gehanteerd wordt is een eiwitexcretie van > 300 mg/l over 24 uur.
• Naast deze twee basiskenmerken is ook vaak oedeem (vochtopstapeling) aanwezig, tengevolge van een toename van het extracellulair vocht.
• Ook wordt pré-eclampsie gekenmerkt door een aantal cardiovasculaire afwijkingen zoals een verminderd hartminutenvolume, een verminderd circulerend plasma en verhoogde perifere weerstand.
• Vaak is er ook oligurie (verminderde urineprocuktie).
• Hoofdpijn,visusstoornissen (gezichtstoornissen), epigastrische pijn zijn kenmerken die als heel belangrijke alarmtekens dienen gezien te worden.


Ontstaan
Zoals reeds gesteld is de oorzaak tot op heden niet precies gekend. Onderzoek op dit vlak is in volle ontwikkeling.
Als hypothese wordt gesteld dat het probleem begint bij een abnormale placenta-moeder interactie waardoor een absolute of een relatieve bloeddoorstromingsstoornis optreedt. Compensatiemechanismen van allerlei aard gaan gepaard met de vorming van een aantal substanties die het bloedvaten -endotheel (inwendig bekleedsel) kunnen beschadigen. Het is echter slechts een hypothese. Een verklaring waarom een deficiënte placentatie niet steeds aanleiding geeft tot pré-eclampsie kan deze hypothese niet verklaren. Eveneens verklaart ze niet waarom pré-eclampsie voornamelijk in een eerste zwangerschap optreedt.

Voorbeschikkende faktoren
- genetische oorzaak (waarschijnlijk 1 gen)
- familiale voorgeschiedenis
- primigravida (eerste zwangerschap)
- eerste zwangerschap met een bepaalde partner
- meerlingenzwangerschap
- diabetische zwangerschap
- mola hydatiformis
- hydrops foetalis
- dieetfactoren: een dieet rijk aan OVVZ en arm aan calcium zou beschermend werken
- systeemaandoeningen o.a. lupus
- onderliggende pathologie : nierlijden, chronische hypertensie

Detectie

Spijts de waarde van de risicofactoren blijft het zeer belangrijk zich te realiseren dat zwangeren zonder deze factoren ook pré-eclampsie kunnen ontwikkelen. Zorgvuldige prenatale controle bij alle zwangeren is dan ook van primordiaal belang.
Een stijgende diastolische bloeddruk, al dan niet in combinatie met gewichtsstijging, in de tweede helft van de zwangerschap is een voldoende reden om de zwangere zeer nauwgezet te volgen (wekelijkse controle). Een uitgebreide bloedafname met controle van welbepaalde parameters (o.a. urinezuurwaarde) zal bijkomende zeer nuttige informatie verstrekken. De zwangere zal gewezen worden op alarmtekens die een onmiddellijke raadpleging vergen : gezwollen handen, voeten en aangezicht, visusstoornissen, hoofdpijn, maaglast.

Preventie
Preventieve maatregelen zijn er steeds op gericht om de uitlokkende factoren te weren of uit te schakelen. De enige uitlokkende factor in het ontstaan van pré-eclampsie is de zwangerschap. Vandaar dat men het in geval van primaire preventie enkel cru kan stellen : het vermijden van een zwangerschap.
De preventieve maatregelen in het kader van pré-eclampsie moeten dan ook gezien worden in de groep van patiënten met risicofactoren. Vroeger werd bij detectie van hypertensie in de zwangerschap zoutbeperking voorgeschreven. Momenteel is men al zover dat studies duidelijk bewezen hebben dat deze maatregel geen enkel nut heeft. Misschien zinvol kan zijn : toedienen van aspirine op basis van familiale of verloskundige anamnese en aanwezigheid van chronische hypertensie en nierziekten. Rust in linker zijligging is een vaststaand feit.

zie ook : Nieuwe test voorspelt pre-eclampsia



zie ook : Nieuwe test zou pre-eclampsie kunnen voorspellen

Aanpak van pré-eclampsie
In geval van pré-eclampsie zal hospitalisatie geboden zijn. De eerste maatregel die steeds genomen wordt is het instellen van een behandeling ter stabilisatie van de bloeddruk. De zwangere wordt volledige rust voorgeschreven en volgende controles worden nauwgezet op welbepaalde tijdstippen uitgevoerd : intensieve bloeddrukcontrole, eiwitcontrole op 24u-urine, gewichtscontrole, bloedafname, monitoring van de foetus.
Verder zal de zwangere gewezen worden op het belang van onmiddellijk melden van alarmtekens (zie hierboven) Voorkomen van eclamptische aanvallen (medicamenteus) en andere complicaties is de boodschap.
Gezien het feit dat het beëindigen van de zwangerschap de oplossing van het probleem is, zal in extreme gevallen de zwangerschap ook daadwerkelijk beëindigd dienen te worden o.a. bij oncontroleerbare hypertensie, foetale distress, neiging tot eclampsie, nierinsufficiëntie, HELLP en dit soms ongeacht de zwangerschapsduur.

[_RANIA_]

HELLP-syndroom
Aanvankelijk werd gedacht dat het HELLPsyndroom uitsluitend een ernstige verwikkeling van pré-eclampsie zou zijn. Nu blijkt dat het evengoed de klassieke pré-eclampsie kan voorafgaan en zelfs kan voorkomen bij perfect normale bloeddrukken (normotensie). Het kan zich echter ook uiten na de bevalling (meestal binnen de eerste 48 uren ) en dit uiteraard bij zwangeren met pré-eclampsie op het einde van de zwangerschap.
H = hemolysis
EL = elevated liverenzymes
LP = low-platlet count

Het HELLPsyndroom wordt dus gekenmerkt door hemolyse (bloedafbraak), gestoorde leverfunctie en daling van bloedplaatjes of thrombocyten met stollingsproblemen als gevolg.
Het HELLPsyndroom kan zowel bij primi- als by multiparae voorkomen. De symptomen zijn : epigastrische pijn, pijn in rechter bovenste kwadrant (leverstreek), nausea, braken, malaise, hoofdpijn. Bloedonderzoek zal bevestiging geven van het vermoeden. Indien samengaand met pré-eclampsie zal ook hypertensie en proteïnurie aanwezig zijn.
HELLP is een zeer ernstige situatie die zeer snel kan leiden tot diffuse intra-vasale stolling, abruptio placentae (loslating van de placenta), acute nierinsufficiëntie.
HELLP is oorzaak van verhoogde maternele morbiditeit en mortaliteit en aldus een zeer urgente situatie. Het oplossen van stollingsproblemen is echter niet zo'n evidentie, wat vaak doorverwijzing naar een gespecialiseerde intensieve entiteit met zich meebrengt.

zie ook : Mijn verhaal: HELLP en Postnatale depressie

Eclamspie
Eclampsie is een acute aanval van stuipen of krampen ten gevolge van pré-eclampsie of zwangerschapstoxicose. De aanvallen kunnen zich voordoen tijdens de zwangerschap, gedurende de bevalling of gedurende de eerste 2 dagen postpartaal. Verschillende aanvallen kunnen zich kort na elkaar herhalen, tijdens welke zich niet zelden een coma ontwikkelt.
We onderscheiden de tonische krampen (stijfkrampen) en de klonische krampen (schudkrampen).
- De tonische krampen worden meestal voorafgegaan door draaien van hoofd en ogen naar 1 zijde, het hoofd wordt in het kussen gedrukt en de rug, armen en benen strekken zich. Alle spieren zijn verkrampt, ook de ademhalingsspieren met ademhalingsstilstand tot gevolg. De duur varieert van enkele seconden tot 1 minuut.
- Ze worden onmiddellijk gevolgd door de klonische krampen : ritmisch op elkaar volgende spiersamentrekkingen en spierontspanningen met schokkende bewegingen. De duur varieert van enkele seconden tot anderhalve minuut. Tijdens deze krampen treedt de gekende tongbeet op met bloed en schuim in de mond en verliest de patiënte meestal urine en stoelgang. Na de stuipen blijft de patiënte in coma (diep snurkend in slaaptoestand). Het coma wordt geleidelijk minder diep tot de vrouw weer tot bewustzijn komt ; er bestaat gevaar voor een nieuwe aanval. Het coma kan dieper worden en kan uiteindelijk leiden tot de dood.
Elke aanval is een nieuw risico voor het leven van moeder en kind. Er kunnen hersenbloedingen ontstaan, hartdecompensatie en longoedeem, lever- en nierbeschadigingen, letsels door verwondingen tijdens de aanval. Puerperale psychose kan een gevolg zijn.
De behandeling is gericht op het voorkomen van aanvallen en op het bestrijden van schadelijke gevolgen van een aanval.

Prognose

De prognose voor de moeder is zeer sterk gerelateerd aan de evolutie van de hypertensie en de optredende verwikkelingen.
Op lange termijn is vooral de prognose naar volgende zwangerschappen belangrijk. Indien er vooraf nooit hypertensie bestond en de pré-eclampsie treedt op bij een eerste zwangerschap, is de kans op herhaling heel klein. Bij ernstige pré-eclampsie is de herhalingskans tot 25%. Studies (Sibai) hebben aangetoond dat ernstige pré-eclampsie bij een eerste zwangerschap een hogere incidentie tot blijvende hypertensie geeft.
We mogen ook niet vergeten dat de herstelperiode en het verwerkingsproces van lange duur zijn. Langdurige vermoeidheid, emotionele labiliteit kunnen voorkomen. De prognose voor het kind kan zeer wisselend zijn en is recht evenredig met de zwangerschapsduur, het geboortegewicht en eventuele neonatale verwikkelingen die zich kunnen voordoen. Kinderen van pré-eclamptische moeders hebben gemiddeld een lager geboortegewicht ten gevolge van een slechte placentaire flow. Ook kan er foetale hypoxie optreden ten gevolge van de minder goede uteroplacentaire doorstroming. Placentaloslating betekent steeds een groot risico voor het ongeboren kind (soms intra-uterien overlijden)

zie ook : Bloedverlies in het 2e en 3e deel van de zwangerschap

Besluit
Pré-eclampsie is een uiterst raadselachtige aandoening. De oorzaak is nog steeds niet gekend en het ontstaansmechanisme berust op hypothesen.
Feit is dat het een aandoening is die, mits goede prenatale controle, meestal tijdig kan gediagnosticeerd worden. Laat het belang van een goede en regelmatige prenatale controle dan ook nogmaals voor elke zwangere een boodschap zijn. Voorkomen is nog steeds beter dan genezen.

[Aislin]

Hallo Dinagirl

Ten eerste sterkte gewenst.
Mijn zoon heeft bij zijn geboorte ook zuurstofgebrek gehad en was helemaal blauw, heeft dan ook in de couveuse gelegen en werd ook beademd, dit is nu alweer 18 jaar geleden en de techniek is ook 18 jaar verder, wel heeft hij in zijn jongere jaren stuipen gehad waarvan sommigen een half uur duurde maar hij is daar overheen gegroeid toen hij ongeveer 6 jaar was.
Natuurlijk maak je je vreselijke zorgen, laat jullie dan ook goed informeren door de artsen, daar zijn ze voor.

Ais