Citaat door dina34:nou meid,toen ik dit las voelde ik net alsof je me even kwetste maar ik ben niet boos lieverd, ik begrijp wel wat je bedoelt,maar ik ga proberen uit te leggen hoe ik me voel:
de eerste jaar dat ik getrouwd was wouden we glijk kinderen dus bij elke menstruatie was ik echt gewoon verdrietig en het 2e jaar ben ik zelfs depressief geworden het duurde ruim een jaar voodat ik weer normaal kon reageren ik was depressief geworden omdat ik bang was om mijn man kwijt te raken,maar juist door die angst was ik ook bijna mijn man kwijt, ik ga er nu beter mee om omdat ik een heel goed gesprek heb gehad met mijn man, ik heb toen ook mijn man gevraagd of hij wilde hertrouwen met een vrouw die hem wel kinderen kon schenken want michien zal ik hem nooit een kindje schenken dus voordat ik dat aan mijn man voorlegde heb ik er heel goed nagedacht of ik het wel aankon als hij toch weg wou, maar mijn man die wou dat niet hij zei dat ie bij me bleef omdat ie van mij houd, maar echt als hij had gezegd van ja ik wil heel graag kinderen dan had ik hem echt los gelaten hoeveel ik ook van hem houd, en ik dacht ook liever nu dan 10 jaar later want dan zijn we natuurlijk nog hechter met elkaar, en weetje ik heb me er nu ook bij neergelegd als allah ons bij elkaar wil houden dan gebeurt dat met of zonder kinderen.
dus nu heb ik zoiets van ik ga gelukkig leven zolang het nog kan, waarom zou ik mijn tijd verdoen in huilen en onzekerheid, en als mijn man mij alsnog wil verlaten om kinderen dan ga ik er niet om treuren want allah wil dat zo.
en ik ben nu echt gelukkig met hem hij geeft mij het gevoel dat ik een prinses ben, wij doen veel samen wij lachen veel samen.
ik weet dat ik goed huwelijk heb, en als het anders uitpakt dan gun ik hem een kindje met een andere vrouw omdat hij mij ook gelukkig heeft gemaakt. hoe moeilijk dat natuurlijk voor mij is,want ik weet zelf niet eens of ik dat zou overleven als hij mij verlaat maar ik kan dan niet anders.
ik hoop dat ik je hierbij genoeg heb geinformeerd lieverd.
liefs dina
p.s heb jij zelf wel kinderen of ben jij ook bezig met kinderen krijgen??
Bij het lezen van je verhaal kreeg ik tranen in me ogen.
Er zijn heel weinig die hun man willen los laten, omdat ze geen kindjes kunnen krijgen. ik ken iemand ze is twee keer getrouwd. 1e man is van haar gescheiden omdat ze 6 jaar met hem was en geen kinderen kreeg, en de tweed wil bij haar blijven maar vraagt wel van haar of ze hem laat trouwen in marokko voor kinderen maar zij zegt nooit van mijn leven.
inscha Allah lieverd beloont Allah jou voor je onbaatzuchtigheid en sbar
Ik heb in tegen stelling tot jou man een heel moeilijke man.
Ik weet niet of ik het verteld heb, maar ik heb allhamdoelilah wel 2 kinderen, als ik helemaal geen kinderen had, en het aan mij zo leggen dan weet ik niet we of gered hebben tot nu toe. Hij zegt dat ie bij mij zou blijven met of zonder kinderen, maar ik geloof hem eerlijk gezegd niet
Hij komt uit een grote gezin, zijn moeder heeft 9 kinderen en hij houd heel veel van kinderen.
Ik zou zeggen geniet van je lieve man en geef de hoop niet op.