Bekijk volle/desktop versie : Een nieuwe scepter over Marokko !



24-08-2005, 17:32
Een nieuwe scepter over Marokko

De laatste monarchie van Afrika gebruikt lichtelijk andere technieken dan Laken om haar blazoen op te poetsen. Hier geen dom blondje, maar een stevige mannelijke hand die orde op zaken stelt. De vraag is natuurlijk om welke orde het juist gaat.

Wijn smaakt altijd naar de stok

Hassan II overleed in juli 1999. De balans van zijn bewind: militair conflict om de West-Sahara, bijna continu onderhuidse spanningen met Algerije, schendingen van de mensenrechten (vervolging, foltering en moord, vooral met links als slachtoffer), bloedige repressie (o.a. 170 doden bij revoltes in 1990). Niet echt positief te noemen dus. Zeker, eind 97 maakte hij een socialist Eerste Minister, Abderrahmane Youssoufi. Beslissingen betreffende veiligheid, justitie, defensie en buitenlands beleid bleven echter grotendeels een prerogatief van de kroon.

Wat een verademing is zijn zoon Mohamed VI: een toegeeflijker standpunt tegenover de West-Sahara, opkuis van de corrupte bureaucratie (althans een begin ervan), ontslag van de tirannieke minister van binnenlandse zaken Basri, terugkeer van dissidenten zoals Serfaty, verklaringen ten voordele van de rechtstaat... Klinkt goed. Maar onder de oppervlakte van hervormingen blijft de koers fundamenteel dezelfde. Ook nu domineert één niet verkozen man het politieke veld. Marokko lijkt zijn bezit en de regering moet zich schikken in de rol van manager. Een taak die de 'socialist' Youssoufi plichtsbewust op zich neemt.

Oude wijn in nieuwe zakken

De politieke hervormingen mogen dan radicaal ogen, economisch houdt Mohamed VI dezelfde lijn aan als wijlen zijn vader. Liberalisering is ook voor hem topprioriteit. Want ondanks hun feodale wortels beseffen koningen evengoed als de doorsnee academicus dat we 'het einde van de geschiedenis' hebben bereikt (m.a.w.: het kapitalisme heeft gewonnen, dus spartel niet tegen.) Hier stoot de Marokkaanse economie echter op een probleem. De EU kan niet helemaal meegaan in de liberalisering aangezien Europese arbeiders en boeren de eerste slachtoffers zijn van zulk beleid. En het protest van 20.000 Spaanse boeren november ll. toont dat ze zich daar niet zomaar bij neerleggen. Bovendien bevindt Europa met zijn hoge werkloosheid zich ook niet meer in een positie om de Marokkaanse arbeidsoverschotten op te slokken.

In zo’n situatie kan de kapitalistische logica de beleidsmakers in Marokko nog maar één ding dicteren: laat het volk bloed zweten. 23 % van de actieve bevolking is werkloos. Meer dan 7 miljoen mensen (een kwart van de bevolking) leven onder de armoedegrens. 56 % is analfabeet. 12 % haalt de 40 jaar niet. Marokko staat dan ook slechts 125ste gerangschikt volgens de Human Development Index van de VN, ver achter Algerije (82) en Tunesië (83). Met een buitenlandse schuld van 22 miljard $, een dikke 70 % van het BNP, krijgt de overheid overigens weinig ruimte om een sociaal beleid te voeren. Ondertussen groeit de onvrede, vooral in de bidonvilles (krottenwijken).

Het gistingsproces

In afwezigheid van een socialistische politiek door Youssoufi & co uit de onvrede zich in een groeiende aanhang voor de meest radicale stem, die van het Islamfundamentalisme. Deze beweging wordt voornamelijk gedragen door intellectuelen die niet meer geloven in het moderne project (Marokko telt meer dan 100.000 werklozen met een hoger diploma op zak). Zij zoeken hun heil in traditionele waarden. Dankzij liefdadigheid en politieke professionaliteit konden zij een massabasis verwerven. De massale protesten van '91 en '98 ten gevolge van de Westerse tussenkomst in de Golf gaven een handig duwtje in de rug. Bovendien gaf Youssoufi een deel van hen wettelijke erkenning zodat ze nu vanuit de oppositie mee de agenda kunnen bepalen. (Waar hebben we dit nog gehoord?)

Gelukkig zijn het niet alleen de islamisten die protesteren. Ook progressieve bewegingen roeren zich, zeker nu Mohameds politieke hervormingen verwachtingen hebben opgewekt. Mensenrechtenorganisaties eisen de veroordeling van de verantwoordelijken voor vroegere schendingen, in de eerste plaats oud-minister Basri. De vrouwenbeweging verzet zich tegen de obstructies van conservatieve politici om het integratieplan voor de vrouw in voege te laten treden. En de vakbonden dreigen met een algemene staking indien de nieuwe arbeidswet er door komt.

Waarschijnlijk dacht de jonge Mohamed VI met wat stuk- en lapwerk de onvrede van zijn onderdanen te sussen en tegelijk zijn persoonlijke macht te versterken. De populaire uithangen creëert evenwel verwachtingen. Mohamed VI proeft nu één van die paradoxale wetten met betrekking tot de macht: Geeft ge uw volk een vinger, neemt het uw hele hand. Hij zit echter niet alleen op de schoolbanken. Ook het Marokkaanse volk is bezig een eeuwige waarheid te leren: er is geen kroon of er staat een kruisje op.


bloed zweten om een corrupte elite in het zadel te houden.............. NO WAY !!!

Sword

24-08-2005, 17:41



Citaat door sword:
Een nieuwe scepter over Marokko

De laatste monarchie van Afrika gebruikt lichtelijk andere technieken dan Laken om haar blazoen op te poetsen. Hier geen dom blondje, maar een stevige mannelijke hand die orde op zaken stelt. De vraag is natuurlijk om welke orde het juist gaat.

Wijn smaakt altijd naar de stok

Hassan II overleed in juli 1999. De balans van zijn bewind: militair conflict om de West-Sahara, bijna continu onderhuidse spanningen met Algerije, schendingen van de mensenrechten (vervolging, foltering en moord, vooral met links als slachtoffer), bloedige repressie (o.a. 170 doden bij revoltes in 1990). Niet echt positief te noemen dus. Zeker, eind 97 maakte hij een socialist Eerste Minister, Abderrahmane Youssoufi. Beslissingen betreffende veiligheid, justitie, defensie en buitenlands beleid bleven echter grotendeels een prerogatief van de kroon.

Wat een verademing is zijn zoon Mohamed VI: een toegeeflijker standpunt tegenover de West-Sahara, opkuis van de corrupte bureaucratie (althans een begin ervan), ontslag van de tirannieke minister van binnenlandse zaken Basri, terugkeer van dissidenten zoals Serfaty, verklaringen ten voordele van de rechtstaat... Klinkt goed. Maar onder de oppervlakte van hervormingen blijft de koers fundamenteel dezelfde. Ook nu domineert één niet verkozen man het politieke veld. Marokko lijkt zijn bezit en de regering moet zich schikken in de rol van manager. Een taak die de 'socialist' Youssoufi plichtsbewust op zich neemt.

Oude wijn in nieuwe zakken

De politieke hervormingen mogen dan radicaal ogen, economisch houdt Mohamed VI dezelfde lijn aan als wijlen zijn vader. Liberalisering is ook voor hem topprioriteit. Want ondanks hun feodale wortels beseffen koningen evengoed als de doorsnee academicus dat we 'het einde van de geschiedenis' hebben bereikt (m.a.w.: het kapitalisme heeft gewonnen, dus spartel niet tegen.) Hier stoot de Marokkaanse economie echter op een probleem. De EU kan niet helemaal meegaan in de liberalisering aangezien Europese arbeiders en boeren de eerste slachtoffers zijn van zulk beleid. En het protest van 20.000 Spaanse boeren november ll. toont dat ze zich daar niet zomaar bij neerleggen. Bovendien bevindt Europa met zijn hoge werkloosheid zich ook niet meer in een positie om de Marokkaanse arbeidsoverschotten op te slokken.

In zo’n situatie kan de kapitalistische logica de beleidsmakers in Marokko nog maar één ding dicteren: laat het volk bloed zweten. 23 % van de actieve bevolking is werkloos. Meer dan 7 miljoen mensen (een kwart van de bevolking) leven onder de armoedegrens. 56 % is analfabeet. 12 % haalt de 40 jaar niet. Marokko staat dan ook slechts 125ste gerangschikt volgens de Human Development Index van de VN, ver achter Algerije (82) en Tunesië (83). Met een buitenlandse schuld van 22 miljard $, een dikke 70 % van het BNP, krijgt de overheid overigens weinig ruimte om een sociaal beleid te voeren. Ondertussen groeit de onvrede, vooral in de bidonvilles (krottenwijken).

Het gistingsproces

In afwezigheid van een socialistische politiek door Youssoufi & co uit de onvrede zich in een groeiende aanhang voor de meest radicale stem, die van het Islamfundamentalisme. Deze beweging wordt voornamelijk gedragen door intellectuelen die niet meer geloven in het moderne project (Marokko telt meer dan 100.000 werklozen met een hoger diploma op zak). Zij zoeken hun heil in traditionele waarden. Dankzij liefdadigheid en politieke professionaliteit konden zij een massabasis verwerven. De massale protesten van '91 en '98 ten gevolge van de Westerse tussenkomst in de Golf gaven een handig duwtje in de rug. Bovendien gaf Youssoufi een deel van hen wettelijke erkenning zodat ze nu vanuit de oppositie mee de agenda kunnen bepalen. (Waar hebben we dit nog gehoord?)

Gelukkig zijn het niet alleen de islamisten die protesteren. Ook progressieve bewegingen roeren zich, zeker nu Mohameds politieke hervormingen verwachtingen hebben opgewekt. Mensenrechtenorganisaties eisen de veroordeling van de verantwoordelijken voor vroegere schendingen, in de eerste plaats oud-minister Basri. De vrouwenbeweging verzet zich tegen de obstructies van conservatieve politici om het integratieplan voor de vrouw in voege te laten treden. En de vakbonden dreigen met een algemene staking indien de nieuwe arbeidswet er door komt.

Waarschijnlijk dacht de jonge Mohamed VI met wat stuk- en lapwerk de onvrede van zijn onderdanen te sussen en tegelijk zijn persoonlijke macht te versterken. De populaire uithangen creëert evenwel verwachtingen. Mohamed VI proeft nu één van die paradoxale wetten met betrekking tot de macht: Geeft ge uw volk een vinger, neemt het uw hele hand. Hij zit echter niet alleen op de schoolbanken. Ook het Marokkaanse volk is bezig een eeuwige waarheid te leren: er is geen kroon of er staat een kruisje op.


bloed zweten om een corrupte elite in het zadel te houden.............. NO WAY !!!

Sword
Is Marokko wel toe aan een democratie?

24-08-2005, 17:45

Citaat door sword:
Een nieuwe scepter over Marokko

De laatste monarchie van Afrika gebruikt lichtelijk andere technieken dan Laken om haar blazoen op te poetsen. Hier geen dom blondje, maar een stevige mannelijke hand die orde op zaken stelt. De vraag is natuurlijk om welke orde het juist gaat.

Wijn smaakt altijd naar de stok

Hassan II overleed in juli 1999. De balans van zijn bewind: militair conflict om de West-Sahara, bijna continu onderhuidse spanningen met Algerije, schendingen van de mensenrechten (vervolging, foltering en moord, vooral met links als slachtoffer), bloedige repressie (o.a. 170 doden bij revoltes in 1990). Niet echt positief te noemen dus. Zeker, eind 97 maakte hij een socialist Eerste Minister, Abderrahmane Youssoufi. Beslissingen betreffende veiligheid, justitie, defensie en buitenlands beleid bleven echter grotendeels een prerogatief van de kroon.

Wat een verademing is zijn zoon Mohamed VI: een toegeeflijker standpunt tegenover de West-Sahara, opkuis van de corrupte bureaucratie (althans een begin ervan), ontslag van de tirannieke minister van binnenlandse zaken Basri, terugkeer van dissidenten zoals Serfaty, verklaringen ten voordele van de rechtstaat... Klinkt goed. Maar onder de oppervlakte van hervormingen blijft de koers fundamenteel dezelfde. Ook nu domineert één niet verkozen man het politieke veld. Marokko lijkt zijn bezit en de regering moet zich schikken in de rol van manager. Een taak die de 'socialist' Youssoufi plichtsbewust op zich neemt.

Oude wijn in nieuwe zakken

De politieke hervormingen mogen dan radicaal ogen, economisch houdt Mohamed VI dezelfde lijn aan als wijlen zijn vader. Liberalisering is ook voor hem topprioriteit. Want ondanks hun feodale wortels beseffen koningen evengoed als de doorsnee academicus dat we 'het einde van de geschiedenis' hebben bereikt (m.a.w.: het kapitalisme heeft gewonnen, dus spartel niet tegen.) Hier stoot de Marokkaanse economie echter op een probleem. De EU kan niet helemaal meegaan in de liberalisering aangezien Europese arbeiders en boeren de eerste slachtoffers zijn van zulk beleid. En het protest van 20.000 Spaanse boeren november ll. toont dat ze zich daar niet zomaar bij neerleggen. Bovendien bevindt Europa met zijn hoge werkloosheid zich ook niet meer in een positie om de Marokkaanse arbeidsoverschotten op te slokken.

In zo’n situatie kan de kapitalistische logica de beleidsmakers in Marokko nog maar één ding dicteren: laat het volk bloed zweten. 23 % van de actieve bevolking is werkloos. Meer dan 7 miljoen mensen (een kwart van de bevolking) leven onder de armoedegrens. 56 % is analfabeet. 12 % haalt de 40 jaar niet. Marokko staat dan ook slechts 125ste gerangschikt volgens de Human Development Index van de VN, ver achter Algerije (82) en Tunesië (83). Met een buitenlandse schuld van 22 miljard $, een dikke 70 % van het BNP, krijgt de overheid overigens weinig ruimte om een sociaal beleid te voeren. Ondertussen groeit de onvrede, vooral in de bidonvilles (krottenwijken).

Het gistingsproces

In afwezigheid van een socialistische politiek door Youssoufi & co uit de onvrede zich in een groeiende aanhang voor de meest radicale stem, die van het Islamfundamentalisme. Deze beweging wordt voornamelijk gedragen door intellectuelen die niet meer geloven in het moderne project (Marokko telt meer dan 100.000 werklozen met een hoger diploma op zak). Zij zoeken hun heil in traditionele waarden. Dankzij liefdadigheid en politieke professionaliteit konden zij een massabasis verwerven. De massale protesten van '91 en '98 ten gevolge van de Westerse tussenkomst in de Golf gaven een handig duwtje in de rug. Bovendien gaf Youssoufi een deel van hen wettelijke erkenning zodat ze nu vanuit de oppositie mee de agenda kunnen bepalen. (Waar hebben we dit nog gehoord?)

Gelukkig zijn het niet alleen de islamisten die protesteren. Ook progressieve bewegingen roeren zich, zeker nu Mohameds politieke hervormingen verwachtingen hebben opgewekt. Mensenrechtenorganisaties eisen de veroordeling van de verantwoordelijken voor vroegere schendingen, in de eerste plaats oud-minister Basri. De vrouwenbeweging verzet zich tegen de obstructies van conservatieve politici om het integratieplan voor de vrouw in voege te laten treden. En de vakbonden dreigen met een algemene staking indien de nieuwe arbeidswet er door komt.

Waarschijnlijk dacht de jonge Mohamed VI met wat stuk- en lapwerk de onvrede van zijn onderdanen te sussen en tegelijk zijn persoonlijke macht te versterken. De populaire uithangen creëert evenwel verwachtingen. Mohamed VI proeft nu één van die paradoxale wetten met betrekking tot de macht: Geeft ge uw volk een vinger, neemt het uw hele hand. Hij zit echter niet alleen op de schoolbanken. Ook het Marokkaanse volk is bezig een eeuwige waarheid te leren: er is geen kroon of er staat een kruisje op.


bloed zweten om een corrupte elite in het zadel te houden.............. NO WAY !!!

Sword
Maar toch gebeurt het, helaas.

24-08-2005, 18:35
Tja, liever oorlog voeren om de Westelijke Sahara; de Emir der gelovigen leidt de gelovigen terwijl de gelovigen lijden.

Maar ja, we moeten dit toch wat pragmatischer bekijken; want als we naar onze marokkaanse vrinden in Nederland kijken, dan zijn ze 1 vd lastigste immigranten. Hetgeen dus betekent, dat Mohammed een land vol lastposten heeft.

dat blijkt ook wel....ze schreeuwen moord en brand over de bezette gebieden in Israel, maar over de bezette Sahara roepen ze allemaal, dat dát bij Groot Marokko hoort.

Zeg je hier, dat Marokko óók zijn problemen heeft, dan is het steevast GROTE ontkenning, en is marokko een moordland, waar alles véél beter is dan hier in Holland.

Duzze...ik begrijp die Mohammed wel; met die onderdanen van hem kun je alle kanten uit, behalve de goeie!
Dan moet je roeien met de riemen die je hebt; de zweep!

Zitten er een paar te klagen, dat ze nog steeds geen huis hebben, bij die aardbeving, dan hoor je hier, dat ze niet moeten zeiken.

Kijk verder goeie mensen hoor, marokkanen, maar je moet ze niet te veel de vrije hand geven; mohammed heeft dat door!

24-08-2005, 18:41



Citaat door wolfowitzen:
Tja, liever oorlog voeren om de Westelijke Sahara; de Emir der gelovigen leidt de gelovigen terwijl de gelovigen lijden.

Maar ja, we moeten dit toch wat pragmatischer bekijken; want als we naar onze marokkaanse vrinden in Nederland kijken, dan zijn ze 1 vd lastigste immigranten. Hetgeen dus betekent, dat Mohammed een land vol lastposten heeft.

dat blijkt ook wel....ze schreeuwen moord en brand over de bezette gebieden in Israel, maar over de bezette Sahara roepen ze allemaal, dat dát bij Groot Marokko hoort.

Zeg je hier, dat Marokko óók zijn problemen heeft, dan is het steevast GROTE ontkenning, en is marokko een moordland, waar alles véél beter is dan hier in Holland.

Duzze...ik begrijp die Mohammed wel; met die onderdanen van hem kun je alle kanten uit, behalve de goeie!
Dan moet je roeien met de riemen die je hebt; de zweep!

Zitten er een paar te klagen, dat ze nog steeds geen huis hebben, bij die aardbeving, dan hoor je hier, dat ze niet moeten zeiken.

Kijk verder goeie mensen hoor, marokkanen, maar je moet ze niet te veel de vrije hand geven; mohammed heeft dat door!
Net zo als de joden die moetje ook niet de vrije hand geven, anders pikken ze andermans land in, Bush heeft dat door!

Maar verder hebje er goede mensen tussen.........

24-08-2005, 19:42
Wat je hier hebt neergeplant, dat probeer ik al jaren over te brengen op de Marokkaanse jeugd. Maar net als hun ouders zijn ze opgevoed met angst voor de Marokkaanse politiek. Na de dood van Hassan II is er feitelijk niet zoveel veranderd, Mohammed VI heeft de vuile was van zijn vader uit de weggeruimd en is vrolijk weer verdergegaan met zijn eigen zaakjes.

24-08-2005, 22:16

Citaat door Atlasleeuw:
Wat je hier hebt neergeplant, dat probeer ik al jaren over te brengen op de Marokkaanse jeugd. Maar net als hun ouders zijn ze opgevoed met angst voor de Marokkaanse politiek. Na de dood van Hassan II is er feitelijk niet zoveel veranderd, Mohammed VI heeft de vuile was van zijn vader uit de weggeruimd en is vrolijk weer verdergegaan met zijn eigen zaakjes.

die zijn véél te véél bezig met iets anders dan zichzélf!

24-08-2005, 22:48
Okee. Dan nu maar eens een bron: een artikel van 3.3.2000.
Voor mij een zeer belangrijke dag, daar niet van... maar het
staat hier in "actualiteiten".
http://www.vonk.org/CallReadOnly.asp?artikelID=852&status=2