achermijnpc
27-07-2005, 10:13
dag dames,
ik had de raad gekregen van mimi om zeker niet online te komen aangezien ik veel moet rusten maar ik moest even online komen
zoals jullie allemaal weten moest ik gisteren om 11.30 mijn bloedresulaten gaan halen, onderweg naar daar had ik me ook al voorbereid om de schok: zwanger of niet zwanger. wat ik daar te horen kreeg was 10 keer erger dat de wetenschap zwanger of niet zwanger.
de dokters zeiden me dat ik 2500 hcg hormonen had in mijn bloed wat aanduid op een zwangerschap van 2 maanden maar de baby op de echo veel te klein was,dus dachten ze dat het in mijn eirerstokken was, dus buiten mijn baarmoeder.
ik zei hun om me even de tijd te geven om dit allemaal te verwerken maar dat wouden ze niet, ze moesten me meteen opereren en meteen ingrijpen.
omdat een baby die buiten je baarmoeder is en die al 2 maanden oud is is levensgevaarlijk en ik kan erdoor sterven en ze zouden ook 1 eierstok weghalen.
ik moest meteen op de spoedprogramma staan.
ik vroeg hun of ik even naar huis mocht gaan om kleren te gaan halen of zo, ze zeiden we mogen je niet laten gaan, je moet hier blijven
ik wist even niet wat te zeggen en heb dan gezegd dat ze moesten doen wat het beste lijkt.
ik ging op de gang mijn man bellen en hem gezegd dat hij meteen moest komen, ik begon ineens heel hard te huilen in de gang van de ziekenhuis en een verpleegster is me komen troosten en zei dat ik een vriendin of mijn ouders moest bellen, ik zei hun dat all mijn familie in belgie was en dat ik hier geen vriendinnen had
zij heeft me een paar goede woorden toegesproken en toen mocht ik op de kosten van het ziekenhuis bellen naar mijn zus, haar heb ik alles verteld.
mijn ouders weten niets en dat willen we zo houden tot ze terug komen van marokko anders gaan ze zich erg zorgen maken.
ik werd naar een kamer gebracht en ik moest wachten tot de dokter me kwam halen voor de spoedoperatie.
het was sneller dan ik had verwacht ik moest om 13 al geopereerd worden, ik ben nog nooit in heel mijn leven geopereerd geweest, het was echt eng al die kabels en alles, het leek net een film
daar hebben ze me geopereerd, toen ik wakker werd had ik het heel erg koud, hebben ze me dekens gegevens maar ik had het nog koud, en ik hoorde wahed dokter zeggen "ze moet ook niet weer gaan overdrijven hoor",ik dacht tfoe smeerlap.
toen hebben ze me een elek deken gegeven.
daarna kreeg ik te horen dat HAMDOELLAH de baby gewoon in de baarmoeder was maar dat die al weken gestorven is in mijn buik zonder dat ik het door had en nu pas heeft de baarmoeder die verstoten , daarom die hoge HCG in mijn bloed en daardoor konden ze niets zien op de echo's.
ik moest daar overnachen en nu ben ik thuis, ik heb niet veel bezoek gehad , alleen mijn schoonfamilie was gekomen.
op dat moment dacht ik hoe erg ik mijn stad misste in belgie, waar iedereen al meteen na de operatie voor je deur staat, nichten, zussen, broers, vriendinnen etc...
dus dat was het meiden, ik moet nog even bijkomen, en ik heb ook erge pijn en ik kan moeilijk bukken en zitten, maar dat komt wel goed, het belangrijkste is dat ik veel ga rusten
ik vertrek vanavond naar belgie naar mijn zus voor3 dagen daar gaat zij voor me zorgen, want hier ga ik toch onbewust boenen etc...
ik had de raad gekregen van mimi om zeker niet online te komen aangezien ik veel moet rusten maar ik moest even online komen
zoals jullie allemaal weten moest ik gisteren om 11.30 mijn bloedresulaten gaan halen, onderweg naar daar had ik me ook al voorbereid om de schok: zwanger of niet zwanger. wat ik daar te horen kreeg was 10 keer erger dat de wetenschap zwanger of niet zwanger.
de dokters zeiden me dat ik 2500 hcg hormonen had in mijn bloed wat aanduid op een zwangerschap van 2 maanden maar de baby op de echo veel te klein was,dus dachten ze dat het in mijn eirerstokken was, dus buiten mijn baarmoeder.
ik zei hun om me even de tijd te geven om dit allemaal te verwerken maar dat wouden ze niet, ze moesten me meteen opereren en meteen ingrijpen.
omdat een baby die buiten je baarmoeder is en die al 2 maanden oud is is levensgevaarlijk en ik kan erdoor sterven en ze zouden ook 1 eierstok weghalen.
ik moest meteen op de spoedprogramma staan.
ik vroeg hun of ik even naar huis mocht gaan om kleren te gaan halen of zo, ze zeiden we mogen je niet laten gaan, je moet hier blijven
ik wist even niet wat te zeggen en heb dan gezegd dat ze moesten doen wat het beste lijkt.
ik ging op de gang mijn man bellen en hem gezegd dat hij meteen moest komen, ik begon ineens heel hard te huilen in de gang van de ziekenhuis en een verpleegster is me komen troosten en zei dat ik een vriendin of mijn ouders moest bellen, ik zei hun dat all mijn familie in belgie was en dat ik hier geen vriendinnen had
zij heeft me een paar goede woorden toegesproken en toen mocht ik op de kosten van het ziekenhuis bellen naar mijn zus, haar heb ik alles verteld.
mijn ouders weten niets en dat willen we zo houden tot ze terug komen van marokko anders gaan ze zich erg zorgen maken.
ik werd naar een kamer gebracht en ik moest wachten tot de dokter me kwam halen voor de spoedoperatie.
het was sneller dan ik had verwacht ik moest om 13 al geopereerd worden, ik ben nog nooit in heel mijn leven geopereerd geweest, het was echt eng al die kabels en alles, het leek net een film
daar hebben ze me geopereerd, toen ik wakker werd had ik het heel erg koud, hebben ze me dekens gegevens maar ik had het nog koud, en ik hoorde wahed dokter zeggen "ze moet ook niet weer gaan overdrijven hoor",ik dacht tfoe smeerlap.
toen hebben ze me een elek deken gegeven.
daarna kreeg ik te horen dat HAMDOELLAH de baby gewoon in de baarmoeder was maar dat die al weken gestorven is in mijn buik zonder dat ik het door had en nu pas heeft de baarmoeder die verstoten , daarom die hoge HCG in mijn bloed en daardoor konden ze niets zien op de echo's.
ik moest daar overnachen en nu ben ik thuis, ik heb niet veel bezoek gehad , alleen mijn schoonfamilie was gekomen.
op dat moment dacht ik hoe erg ik mijn stad misste in belgie, waar iedereen al meteen na de operatie voor je deur staat, nichten, zussen, broers, vriendinnen etc...
dus dat was het meiden, ik moet nog even bijkomen, en ik heb ook erge pijn en ik kan moeilijk bukken en zitten, maar dat komt wel goed, het belangrijkste is dat ik veel ga rusten
ik vertrek vanavond naar belgie naar mijn zus voor3 dagen daar gaat zij voor me zorgen, want hier ga ik toch onbewust boenen etc...