Noor_Noor
01-07-2005, 11:27
Beste mensen,
Misschien plaats ik dit om mijn hart te luchten, mijn verstand te klaren of om jullie meningen en adviezen terug te lezen.
Het is zo dat ongeveer zo’n twee jaar geleden een jonge en zeer beleefde man in mijn leven kwam. We belden elkaar en spraken regelmatig af. Deze jongeman verdween na enige tijd uit mijn leven, waarom is me nooit duidelijk geworden. Ik heb het heel erg jammer gevonden, want in mijn ogen was hij een goede man. Ik ben gewoon verder gegaan met mijn leven, werken, studeren en ga zo maar door. Altijd druk met allerlei sociale bezigheden. Diep van binnen ben ik deze jongeman nooit vergeten. Hij was altijd in mijn gedachten en hoopte stiekem dat het lot hem ooit weer bij mij terug zou brengen. Nu geloof ik heilig in het lot en dat heeft zich dan ook bewezen. Meermaals stuitte ik op tekenen die betrekking hadden op deze jongeman. Namelijk het volgende: tijdens een bijeenkomst voor geneeskundestudenten, raakte hij aan de praat met mijn nicht. Je moet je voorstellen dat er duizenden geneeskunde studenten in Nederland zijn en hij al lange tijd geen student meer is, hij is afgestudeerd en werkt. Mijn nicht heb ik over deze jongeman verteld, dus toen zij hem daar trof en wist wie hij was, heeft ze mij dit meteen verteld. Te bedenken, dat zij mij die dag had meegevraagd en ik nog had geweigerd. Het volgende voorval doet zich in de metro voor. Die dag nam ik een metrolijn die ik normaliter niet neem, ik moest elders zijn en stapte de verkeerde metro in. Ik zat enigszins voor me uit te staren alvorens ik door kreeg dat hij voor me stond. Hij had mij niet gezien en ik had de moed niet om hem gedag te zeggen. Vervolgens naderde zijn halte en is hij uitgestapt zonder te weten dat ik slechts ander halve meter van hem verwijderd was. Na deze twee incidenten wist ik mij zelf geen raad. Ik ben niet het soort meisje dat jongens uit het niets benaderd, bovendien lag het niet aan mij dat het contact tussen mij en hem verwaterde. Ik besloot om dit alles los te laten en gewoon verder te gaan. Inmiddels is er een lange tijd voorbijgegaan sinds die laatste keer in de metro, net iets minder dan een jaar, en heb ik intussen een nieuwe baan. Nu werk ik hier al een aantal maanden en hoewel het een groot bedrijf is met veel werknemers en veel klanten ben ik nooit een bekende van me tegen gekomen, noch als collega noch als klant. Tot voor kort, ik moest een dossier van een klant afhandelen en herkende onmiddellijk de naam, geboortedatum en telefoonnummer. Het was de jongen die ik nooit en te nimmer uit mijn hoofd had kunnen zetten. Ik heb werkelijk een half uur naar zijn dossier gestaard en me afgevraagd waarom ik steeds weer stuit op diegene met wie het contact al lang verbroken is. Beste mensen, het moge duidelijk zijn dat ik nog altijd veel waardering voor deze jongeman heb en maar niet kan bevatten waarom ik van alle mensen steeds maar weer op hem uitkom. Jullie kunnen mij wellicht niet van alle antwoorden voorzien maar toch stel ik deze vraag; is dit een nou een speling van het lot? Krijg ik nou elke keer de mogelijkheid geboden om hem te benaderen om het contact weer op te pakken? Zou ik verkeerd bezig zijn als ik zijn nummer uit het dossier, overigens is het nog altijd hetzelfde nummer als waarmee hij mij voorheen belde, overneem en hem bijvoorbeeld een smsje stuur? Hoe vaker ik er aan denk hoe weemoediger ik word. Deze jongeman heeft werkelijk zo’n goede indruk op mij achtergelaten dat ik nog altijd hoop dat hij mijn el mektab is. Wat kan ik het beste doen in deze situatie?
Groet,
Noor
Misschien plaats ik dit om mijn hart te luchten, mijn verstand te klaren of om jullie meningen en adviezen terug te lezen.
Het is zo dat ongeveer zo’n twee jaar geleden een jonge en zeer beleefde man in mijn leven kwam. We belden elkaar en spraken regelmatig af. Deze jongeman verdween na enige tijd uit mijn leven, waarom is me nooit duidelijk geworden. Ik heb het heel erg jammer gevonden, want in mijn ogen was hij een goede man. Ik ben gewoon verder gegaan met mijn leven, werken, studeren en ga zo maar door. Altijd druk met allerlei sociale bezigheden. Diep van binnen ben ik deze jongeman nooit vergeten. Hij was altijd in mijn gedachten en hoopte stiekem dat het lot hem ooit weer bij mij terug zou brengen. Nu geloof ik heilig in het lot en dat heeft zich dan ook bewezen. Meermaals stuitte ik op tekenen die betrekking hadden op deze jongeman. Namelijk het volgende: tijdens een bijeenkomst voor geneeskundestudenten, raakte hij aan de praat met mijn nicht. Je moet je voorstellen dat er duizenden geneeskunde studenten in Nederland zijn en hij al lange tijd geen student meer is, hij is afgestudeerd en werkt. Mijn nicht heb ik over deze jongeman verteld, dus toen zij hem daar trof en wist wie hij was, heeft ze mij dit meteen verteld. Te bedenken, dat zij mij die dag had meegevraagd en ik nog had geweigerd. Het volgende voorval doet zich in de metro voor. Die dag nam ik een metrolijn die ik normaliter niet neem, ik moest elders zijn en stapte de verkeerde metro in. Ik zat enigszins voor me uit te staren alvorens ik door kreeg dat hij voor me stond. Hij had mij niet gezien en ik had de moed niet om hem gedag te zeggen. Vervolgens naderde zijn halte en is hij uitgestapt zonder te weten dat ik slechts ander halve meter van hem verwijderd was. Na deze twee incidenten wist ik mij zelf geen raad. Ik ben niet het soort meisje dat jongens uit het niets benaderd, bovendien lag het niet aan mij dat het contact tussen mij en hem verwaterde. Ik besloot om dit alles los te laten en gewoon verder te gaan. Inmiddels is er een lange tijd voorbijgegaan sinds die laatste keer in de metro, net iets minder dan een jaar, en heb ik intussen een nieuwe baan. Nu werk ik hier al een aantal maanden en hoewel het een groot bedrijf is met veel werknemers en veel klanten ben ik nooit een bekende van me tegen gekomen, noch als collega noch als klant. Tot voor kort, ik moest een dossier van een klant afhandelen en herkende onmiddellijk de naam, geboortedatum en telefoonnummer. Het was de jongen die ik nooit en te nimmer uit mijn hoofd had kunnen zetten. Ik heb werkelijk een half uur naar zijn dossier gestaard en me afgevraagd waarom ik steeds weer stuit op diegene met wie het contact al lang verbroken is. Beste mensen, het moge duidelijk zijn dat ik nog altijd veel waardering voor deze jongeman heb en maar niet kan bevatten waarom ik van alle mensen steeds maar weer op hem uitkom. Jullie kunnen mij wellicht niet van alle antwoorden voorzien maar toch stel ik deze vraag; is dit een nou een speling van het lot? Krijg ik nou elke keer de mogelijkheid geboden om hem te benaderen om het contact weer op te pakken? Zou ik verkeerd bezig zijn als ik zijn nummer uit het dossier, overigens is het nog altijd hetzelfde nummer als waarmee hij mij voorheen belde, overneem en hem bijvoorbeeld een smsje stuur? Hoe vaker ik er aan denk hoe weemoediger ik word. Deze jongeman heeft werkelijk zo’n goede indruk op mij achtergelaten dat ik nog altijd hoop dat hij mijn el mektab is. Wat kan ik het beste doen in deze situatie?
Groet,
Noor