jo hier nog 1!!
wij hebben wel de 1e anderhalf jaar veel gezeik gehad.
ik was van huis uit anders gewend, hij ook.
je doet automatisch wat je gewend bent, waardoor de ander zich gaat irriteren en andersom. en dan barsten de bommen vaak.
ik dacht ook bij elke ruzie, ik heb geen goeie keus gemaakt we passen voor geen meter bij elkaar.
en inderdaad, wat saadia ook zei, in gedachten denk je wacht maar ik ga toch bij je weg.
ik ben nu 3 jr getrouwd en de rust is hamdoulilah al een tijd terug gekeert. hij heeft zich aan bepaalde dingen van mij aangepast en ik aan hem.
hij weet nu precies hoe ik in mekaar steek, wat ie wel en niet kan zeggen, en zo is dat ook bij mij.
vooral sinds ik zwanger was van maisam tot op heden, gaat t super tussen ons. (afkloppen) hamdoulilah.
ik hoop dat dit zo blijft.
tuurlijk zijn er nog altijd weleens kleine ruzie-tjes. maar uiteindelijk zegt 1 van ons ' ik vind dit niet de moeite waard om ruzie over te maken'.
ik was voorheen ook iemand die 2 dgn boos kon blijven.nu niet meer.
en in het begin waren we allebei superkoppig. niemand gaf toe. we riepen allebei DE FOUT LIGT BIJ JOU!!
nu geef ik toe wat ik fout heb gedaan en hij ook.
de zin: Allah m3a sabirien, klopt dus echt!!
de meeste scheidingen gebeuren ook in het 1e jaar. maar als je ff door de zure appel heen bijt, komt wel goed inchaAllah.