Bekijk volle/desktop versie : angstttt,,,,,



Pagina's : [1] 2

04-06-2005, 12:24
Hoi allemaal

ik doorloop al bijna een jaar een nare periode, waarin ik niet uit kom. ik heb nu een relatie van bijna twee jaar. ik houd erg veel van die persoon, maar op de een of ander manier wil het lukken. eerst was het allemaal leuk en aardig zonder vaste bedoelingen. maar sinds het moment dat ik merk dat zijn liefde voor mij zo grooot is beangstigt het mij. het gaat dan meer om mijn eigen onzekerheden, want ik weet dat het een goede jongen is die mij nooit zal laten vallen en veeel geduld heeft. maar juist dat maakt het zo moeilijk. het gaat dan meer om mijn eigen onzekerheden. kan ik een relatie wel aan, staande houden en zal ik hem nooit late vallen of teleurstellen. het benauwt me. ik heb het idee dat ik een realtie niet aan kan, waardoor ik mezelf wil terug trekken. alleen zijn, want dan hoef ik deze nare emoties niet te ervaren. ik word gek van het gepieker en ik word er zo verdriteig van, omdat ik niet weet wat ik ermee aan moet. ik wil heeeeeeeel graag met hem door gaan, maar het is alsof ik word tegen gehouden door iets. iets wat me niet toelaat om te genieten van hem en later onze toekomst. ik zit in een negatieve spiraal, waardoor alles er zo somber uitiet. het is zo lang aan de gang.

we hebben serieze plannen met elkaar. zodra ik klaar ben met mijn studie volgend jaar willen wij het huwelijksbootje in stappen...maar nogmaals die angst weerhoudt mij ervan om gewoon te kunnen leven. piekeren heeft mij gek gemaakt.

dit is overigens mijn eerste relatie, nooit daarvoor heb ik iets serieus gehad omdat ik een negatief beeld van jongens heb. ik trok mezelf altijd trug voor het iets kon worden.

ik ben altijd op mezelf geweest en als ik vrijgezel ben hoef ik gene rekening met anderen te houden, ook niet met andermans gevoelens. maar ik besef me dat ik deze gedachtegang wil omzetten, omdat ik wel een toekomst wil opbouwen en het liefst met hem.

maar hoe overwin ik die angst en krijg ik vertrouwen in mijn eigen kunnen...

is er iemand met zo`n zelfde soort situatie.

ik zou graag jullie mening en jullie advies willen hebben...

Shokrannnn

04-06-2005, 13:02


Hmmm moeilijk hoor, aangezien ik weet wat je bedoelt

04-06-2005, 14:06
moeilijk is het zeker, je zegt dat je weet wat ik bedoel...

bedoel je hiermee dat je hetzelfde ervaart/ hebt ervaren...?

04-06-2005, 15:04
serieus moeilijk, ik ga gewoon cliche zijn, en je vertellen dat je gewoon heeel goed naar je hart moet luisteren, niet naar je brein, maar je hart!! !

Koessiess sannae

04-06-2005, 15:53


Mijn hart wil het wel, maar mijn angst weerhoudt me ervan. je kan het zien als een diepe punt. je probeert naar boven te klimmen om iets van je toekomst te maken en te leven, maar iets weerhoud mij ervan om die top te bereiken,

ik vind het een moeilijke situatie.

aan de andere kant denk ik dat het mss beter is om helemaal afstand te nemen om maar verder te gaan zodat ik dus nergens meer over hoef na te denken.

het is een dillema...

zijn er nog andere die zoiets meemaken...?

04-06-2005, 17:23
Ik denk dat je gewoon een beetje bindingsangst hebt.......

04-06-2005, 17:44
ik weet wat je bedoeld,maar het is je eigen onzekerheid die je bang maakt,stel je zelf de vraag of je echt van die persoon houdt,maar kijk uit angst maakt meer kapot,ik denk dat jij verlatingsangst heb,maar onthoudt een ding de toekomst weet kan niemand voorspellen.
soms moet je risico nemen.alles kan fout gaan maar er kan ook zoveel goed gaan.

04-06-2005, 18:25
dank jullie wel voor jullie reactiesss meiden...

ik weet wel dat het te maken heeft met bindingsangst, vertrouwen hebben in mezelf en geloven in mezelf.

kijk dat ik van hem houd is een ding. dat is zeker...maar juist door die angst neig ik er meer naar toe te gaan om alles te stoppen om alles maar te ontlopen. ik denk dat ik me dan bevreid zal voelen.

weet je wat het gekke is...alleen bij hem voel ik me toppie, dan kan ik mezelf zijn, zonder na te denken over dingen. ik voel me dan zeker. terwijl als ik bij mijn vriendinnen ben ik alweer pieker hoe het later zal zijn...

ik weet ook dat ik de toekomst niet kan voorspellen en houd me voor om gewoon verder te gaan, maar weer het negatieve in mij overheerst. dan denk ik straks heb ik zo veel mijn best gedaan en kom ik op het punt dat we trouwen maar dat ik nog steeds zo negatief blijf. tjah dan maak ik hem toG kapot. dan lijkt het alsof ik hem aan het lijntje heb gehouden terwijl ik wel van hem houd....

hebben jullie advies voor mij hoe ik dit zou kunne overwinnen

04-06-2005, 18:59
Aha, je vriendinnen dus! Kijk ik heb ook hetzelfde probleem gehad, dat mijn vriendinnen me dingen in mijn hoofd stopten waardoor ik heeeel onzeker werd... Ik heb nu 3 vriendinnen verloren omdat ik van de anderen te horen kreeg dat ze gewoon letterlijk stikten van de jaloezie!!! Knoop het goed in je oren, je vriendinnen kunnnen misschien je beste matties zijn , maar als het gebeurt kunnen ze je ergste vijanden zijn en je proberen te ontnemen wat je lief is. Het is mij overkomen, maar gelukkig waren het alleen die drie, en ben ik nog goed bevriend met die anderen ,alhoewel het vertrouwen toch een beetje is gedaald...

Koessiess sannae

04-06-2005, 19:07
Nederlanders noemen het bindingsangst en wij marokkanen
noemen het tqaf, hoewel het 2 verschillende betekenissen
heeft moet ik helaas op het laatste geloven.

05-06-2005, 12:43
tqaf, wat houdt dat in dan...en wat doet men daaraan om het te kunnen overwinnen...?

ben benieuwd

13-08-2005, 11:46
Ja, wat is dat tqaf?

Citaat door Anoniempje84:
tqaf, wat houdt dat in dan...en wat doet men daaraan om het te kunnen overwinnen...?

ben benieuwd

16-08-2005, 20:11


Tqaf is een marokkaans woord dat eigenlijk gebaseerd is op een soort van voodoo.

Maar meid, denk er heel goed over na, niet te veel piekeren, want dat is echt het slechtste wat je kan doen.

ik heb in een soortgelijke situatie geleefd, 4 jaar de trouwplannen zitten uitstellen uit angst. uiteindelijk de relatie toch gewoon beindigt omdat ik geen leven meer had, altijd maar dat piekeren en negatieve ingesteldheid.

als je wil praten hierover kan je altijd een pm sturen.
groetjes,
Mariam

17-08-2005, 21:26
tqaf??? voodoo

volgens mij heeft dit daar niks mee te maken, ik heb hetzelfde als wat zij meemaakt het is gewoon te onzeker zijn over alles, je wilt het wel en iets houdt je tegen, je bent gewoon bang dat je hem gaat teleurstellen maar aan de andere kant wil je hem ook echt niet kwijt

het is gewoon een onbegrijpelijk gevoel

18-08-2005, 20:29
salaam alykum
wat ik wil zeggen is,dat het kan zijn dat je zo onzeker bent omdat je bang bent om
gekwetst te worden,misschien ben je eerder gekwest en heeft het je zo pijn gedaan dat je dat nooooit meer wil mee maken maar dat je nu bang bent om harstikke veel van iemand te houden en bang bent dat diegene je kwetst daarom ben je een beetje terug houdent..
of je hebt het anderen zien mee maken..
ewa als ik ongelijk heb moet je het zeggen
maar ik zeg een ding onzeker zijn we allemaal,bang om gekwest te worden zijn we allemaal
maar meid pieker niet zoveel en luister naar je hart
en inshallah zal je gelukkig zijn met je toekomstige man

p.s hoop dat je er wat aan hebt
beslama

Pagina's : [1] 2