Stijnsansbarbe
16-05-2021, 14:00
President Biden handhaaft Trumps erkenning van Marokko’s annexatie van de Westelijke Sahara. Carolien Roelants beziet de gevolgen.
Spanje trok zich in 1975 uit de toen Spaanse Sahara terug en verdeelde die tussen Mauretanië en Marokko. Onder de gewapende druk van het onafhankelijkheidsfront Polisario gaf Mauretanië in 1979 zijn deel op, Marokko annexeerde met dank ook de rest. Van de Verenigde Naties mocht de bevolking kiezen: wilde ze door onder Polisario’s Saharaanse Democratische Republiek of onder de Marokkaanse koning? Dat referendum is er nooit van gekomen: Marokko piekert er niet over zijn heerschappij over het gebied te riskeren (want fosfaat en rijke visgronden langs de oceaankust). De Saharaanse republiek beslaat vandaag nog 20 procent van het gebied. En zo’n 100.000 Saharanen verkommeren al die jaren in kampen aan de grens met Algerije. Einde notendop.
Is Amerika de rechter van de wereld? Nee, internationaalrechtelijk maakt zijn erkenning van de Marokkaanse annexatie niet uit. Maar op de grond wél. Kort vóór de Amerikaanse actie zegde Polisario het staakt-het-vuren op dat sinds 1991 van kracht was, en inmiddels is een oorlogje aan de gang. Marokko voerde vorige maand voor het eerst een droneaanval op de Polisariotop uit, waarbij Polisario’s politiechef de dood vond. Marokko zou onder de normalisering met Israël ook gewapende Amerikaanse en Israëlische drones hebben aangeschaft.
Polisarioleider Ghali ontsnapte maar kreeg corona, en werd tot woede van Marokko op een vals paspoort een Spaans ziekenhuis ingesmokkeld. De Marokkaanse regering was toch al woedend op de Spaanse omdat die zich tegen de Amerikaanse annexatie-erkenning heeft gekeerd. Uit Berlijn riep ze vorige week haar ambassadeur terug uit protest tegen Duitslands „destructieve” houding inzake de Sahara. Minder verrassend was de verslechtering van de relaties met buurland Algerije, dat sinds jaar en dag Polisario steunt.
De gezaghebbende International Crisis Group verwoordde een en ander onderkoeld: „Het lang-slapende conflict tussen Marokko en het Polisariofront [..] vertoont verontrustende tekenen van leven.” Met dank aan Trump én Biden.
http://https://www.nrc.nl/nieuws/2021/05/10/een-slepende-slapende-kwestie-komt-weer-tot-leven-a4043017
Spanje trok zich in 1975 uit de toen Spaanse Sahara terug en verdeelde die tussen Mauretanië en Marokko. Onder de gewapende druk van het onafhankelijkheidsfront Polisario gaf Mauretanië in 1979 zijn deel op, Marokko annexeerde met dank ook de rest. Van de Verenigde Naties mocht de bevolking kiezen: wilde ze door onder Polisario’s Saharaanse Democratische Republiek of onder de Marokkaanse koning? Dat referendum is er nooit van gekomen: Marokko piekert er niet over zijn heerschappij over het gebied te riskeren (want fosfaat en rijke visgronden langs de oceaankust). De Saharaanse republiek beslaat vandaag nog 20 procent van het gebied. En zo’n 100.000 Saharanen verkommeren al die jaren in kampen aan de grens met Algerije. Einde notendop.
Is Amerika de rechter van de wereld? Nee, internationaalrechtelijk maakt zijn erkenning van de Marokkaanse annexatie niet uit. Maar op de grond wél. Kort vóór de Amerikaanse actie zegde Polisario het staakt-het-vuren op dat sinds 1991 van kracht was, en inmiddels is een oorlogje aan de gang. Marokko voerde vorige maand voor het eerst een droneaanval op de Polisariotop uit, waarbij Polisario’s politiechef de dood vond. Marokko zou onder de normalisering met Israël ook gewapende Amerikaanse en Israëlische drones hebben aangeschaft.
Polisarioleider Ghali ontsnapte maar kreeg corona, en werd tot woede van Marokko op een vals paspoort een Spaans ziekenhuis ingesmokkeld. De Marokkaanse regering was toch al woedend op de Spaanse omdat die zich tegen de Amerikaanse annexatie-erkenning heeft gekeerd. Uit Berlijn riep ze vorige week haar ambassadeur terug uit protest tegen Duitslands „destructieve” houding inzake de Sahara. Minder verrassend was de verslechtering van de relaties met buurland Algerije, dat sinds jaar en dag Polisario steunt.
De gezaghebbende International Crisis Group verwoordde een en ander onderkoeld: „Het lang-slapende conflict tussen Marokko en het Polisariofront [..] vertoont verontrustende tekenen van leven.” Met dank aan Trump én Biden.
http://https://www.nrc.nl/nieuws/2021/05/10/een-slepende-slapende-kwestie-komt-weer-tot-leven-a4043017