Redactie
28-01-2020, 19:03
Tegen de uitspraak kan geen beroep worden ingediend.
Een Egyptische rechtbank heeft een definitieve beslissing genomen inzake het verbod op de gezichtsbedekkende sluier voor onderwijzend personeel aan de Universiteit van Caïro. De zaak werd aangespannen door advocaat Ahmed Mahran, die de rechtszaak tegen de universiteitspresident Nassar indiende. De jurist beweerde dat het verbod uit 2016 ongrondwettelijk zou zijn.
Volgens Mahran omvatten de 80 eisers die hij vertegenwoordigt vooral vrouwen die niet de niqab dragen maar wel solidair zijn met vrouwen die getroffen zijn door het verbod.
Hoewel de universiteit geen uniform oplegt voor haar personeel, "verplicht artikel 96 van de wet, die universiteiten reguleert, zich te houden aan universitaire tradities", luidt de uitspraak."Vrouwelijke faculteitsleden die de niqab dragen tijdens colleges kunnen niet naar behoren communiceren met studenten", concludeerde de uitspraak.
Nassar beweert dat de niqab vooral problematisch is in taalvakken waar de sluier de communicatie tussen student en leraar belemmert, met lage cijfers als gevolg. "We verbieden de niqab niet, we reguleren hem alleen," zei Nassar destijds en benadrukte dat het verbod enkel geldt in klaslokalen en onderwijzers nog steeds de sluier op de campus mogen dragen.
Hoewel het verbod alleen van toepassing is op de Universiteit van Caïro, werd het besluit veroordeeld door ambtenaren en academici van andere universiteiten in het hele land, evenals islamitische geestelijken en studenten, die het verbod als discriminerend bestempelen.
Presidenten van openbare universiteiten in andere steden, zoals Mansoura, Ismailia, Minya en Qena, verwierpen ook het besluit van de universiteitspresident in Caïro. Nassar zei echter dat hij de steun had van de grootmufti, de belangrijkste religieuze autoriteit van Egypte.
Een Egyptische rechtbank heeft een definitieve beslissing genomen inzake het verbod op de gezichtsbedekkende sluier voor onderwijzend personeel aan de Universiteit van Caïro. De zaak werd aangespannen door advocaat Ahmed Mahran, die de rechtszaak tegen de universiteitspresident Nassar indiende. De jurist beweerde dat het verbod uit 2016 ongrondwettelijk zou zijn.
Volgens Mahran omvatten de 80 eisers die hij vertegenwoordigt vooral vrouwen die niet de niqab dragen maar wel solidair zijn met vrouwen die getroffen zijn door het verbod.
Hoewel de universiteit geen uniform oplegt voor haar personeel, "verplicht artikel 96 van de wet, die universiteiten reguleert, zich te houden aan universitaire tradities", luidt de uitspraak."Vrouwelijke faculteitsleden die de niqab dragen tijdens colleges kunnen niet naar behoren communiceren met studenten", concludeerde de uitspraak.
Nassar beweert dat de niqab vooral problematisch is in taalvakken waar de sluier de communicatie tussen student en leraar belemmert, met lage cijfers als gevolg. "We verbieden de niqab niet, we reguleren hem alleen," zei Nassar destijds en benadrukte dat het verbod enkel geldt in klaslokalen en onderwijzers nog steeds de sluier op de campus mogen dragen.
Hoewel het verbod alleen van toepassing is op de Universiteit van Caïro, werd het besluit veroordeeld door ambtenaren en academici van andere universiteiten in het hele land, evenals islamitische geestelijken en studenten, die het verbod als discriminerend bestempelen.
Presidenten van openbare universiteiten in andere steden, zoals Mansoura, Ismailia, Minya en Qena, verwierpen ook het besluit van de universiteitspresident in Caïro. Nassar zei echter dat hij de steun had van de grootmufti, de belangrijkste religieuze autoriteit van Egypte.