Citaat door vrouwtje-van-mo:Zou er nog een kans zijn dat een man na 8 jaar nog kan veranderen?? Ik ben die hoop aan het opgeven. Mijn man is geen slechte man dat beken ik. Maar hij heeft toch een hele andere denkwijze. Met de jaren heb ik gezien dat hij in bepaalde zaken zo koppig is. En heel eigenwijs want dan heeft hij gelijk. Klaar punt uit! Als ik zie hoe mijn zus en tante's leven, zij hebben een heel ander leven. Mijn man keurt dat allemaal af en vind dat geen mannen. En dat moet ik vaak aanhoren als ik zeg van waarom mogen mijn tantes en zus dat wel. Een voorbeeld wat mij echt pijn heeft gedaan. Mijn oom trouwde in juni, en mijn tantes hadden een chalet gehuurd omdat het feest ver van huis was. Dus de bedoeling was alle nichten en tantes samen zouden overnachten en dan naar de zaal. Mijn man dacht dat het een grap was. Wij hebben daardoor heel veel ruzie gehad. Ik vond het ook sneu om te zeggen dat hij niet wil dat ik ga. Maar dan denk ik waarom zij wel en ik niet. Een weekendje parijs vb mocht ik op mijn buik schrijven. Ik sluit mijn zelf van al die dingen af. Terwijl ik heel graag wil gaan. Ik mag ruzieen tot ik een ons weeg maar hij wil het gewoon niet. En is daar heel direct in. Nu krijg ik continue te horen van je tantes zijn net iromeyen. Wat voor mannen hebben zij. Ik vind het niet leuk dat hij zo over mijn tantes praat. Ik voel toch wel een gemis in mijn leven. Ik weet dat als ik toch zou gaan een grote probleem zal hebben. Dat zegt hij ook. Hij zegt ook van je vader zal mij gelijk geven.
Ik denk dat het belangrijk is om in eerste instantie zelf te weten wat jij wilt, en niet van waarom mogen de tantes en je zus dat wel en jij niet.
Je hoeft niet persé te doen wat jouw zus of familie doet, en andersom ook niet. Wat goed is voor hen, kan voor jou misschien niet werken, en andersom ook.
Verder zit je met een man die het niet allemaal goedkeurt, los van of het nu goed is of fout. Daarmee moet je ook rekening houden. Je tantes en zus hebben misschien mannen, die met bepaalde zaken helemaal geen probleem hebben, en jouw man dan weer wel.
Alleen is het wel zo dat hij dit niet iedere keer kenbaar hoeft te maken: ‘hoe fout je tantes zitten’ of ‘hoe ze leven is verkeerd’. Dat hij niet akkoord is met de manier van hun leven, is zijn volste recht, en dat is iets wat zowel je tantes als je zus, en jij ook moeten respecteren. Op zijn beurt moet hij respecteren dat niet iedereen dezelfde levensvisie deelt, zonder daarin ‘slecht’ of ‘verkeerd’ te zijn.
Ga jij met je man een w-end naar Parijs, of doen jullie samen leuke dingen? Als dat niet zo is, kan je dat misschien als voorstel doen. Verder is mijn mening, éénmaal getrouwd ga je niet elders slapen zonder je echtgenoot, tenzij noodzaak. Dat is natuurlijk hoe ik erover denk, genoeg koppels die daarin vrij zijn, maar ik vind als je dat éénmaal toelaat, dan open je een deur waar vooral problemen uit kan komen. Anderzijds vind ik dat je echtgenoot hierin dan ook weer tegemoet moet komen. Hij wil niet graag dat je met bepaalde leden van de familie omgaat, goed en wel, dan zijn de leuke zaken voor zijn rekening (niet letterlijk de rekening) maar uitstapjes/etentjes, ect.
Er is ook 1 opmerking opgevallen in je tekst. Je zegt dat je zus alles weet, maar je tantes niet. Heb jij ook stilgestaan dat dit ook in jouw geval is, dat jij misschien enkel ziet hoe jouw tantes en zus leven, maar jij eigenlijk niet weet hoe het er echt aan toe gaat? Ik wil hiermee maar zeggen dat in elke relatie issues zijn.
Laat de shaitaan niet aan je oren komen, en focus je niet op hoe anderen leven, maar kijk hoe jij het kan verbeteren, veranderen omdat jij daarvan beter wordt, en niet om dan samen te zijn met je tantes. Als het is dat je echt geniet van hun gezelschap, ga aan tafel met je man, en vraag hem wat hem daadwerkelijk stoort. Zeg hem ook waarom jij het bv. juist héél leuk vindt met hen, en dat hun denkwijze jou niet kan beïnvloeden.
Ik begrijp wel wat je met je tekst wil verduidelijken, maar grijp niet alleen daar naartoe, probeer de goede eigenschappen altijd voorop te houden.