Bekijk volle/desktop versie : Chador oorlog in Europa



05-03-2003, 00:24
'CHADOR-OORLOG' IN EUROPA

Met de regelmaat van een klok worden bij ons en in onze buurlanden verhitte discussies gevoerd over het dragen van een islamitische sluier of hoofddoek en of wij dat zomaar moeten gedogen. In Frankrijk en Duitsland is het alvast verboden op school. In Nederland mag het, net als in ons land. Hier wordt het dragen van een hoofddoek -na lang aanslepende rechtszaken- zelfs toegestaan op pasfoto's voor Belgische identiteitskaarten. De Turkse vrouw uit Wezet die dit zopas nog eens kon afdwingen bij de rechtbank heeft naar verluidt een dubbel staatsburgerschap. Dat betekent in de praktijk dat zij op haar Belgische identiteitskaart een hoofddoek mag dragen en op haar Turkse paspoort niet ...

Is het fenomeen van de oprukkende sjaaltjes het uitdagende symbool van een imperialistische islam of het tragische symbool van onze eenzijdige westerse 'verdraagzaamheid'? Of maken wij ons druk om een onschuldig lapje textiel?

Sluiers en sjaaltjes

De term "sluier" wordt meestal zeer slordig gebruikt. Soms bedoelt men een gewoon sjaaltje of hoofddoekje dat alleen de haren bedekt, soms de hidjaab die ook de hals en de schouders aan het oog onttrekt, en soms de verschillende varianten van echte sluiers die als maskers heel het gezicht verbergen. In Saoudi-Arabië hebben de lange, vormeloze kolenzakjurken een kap die slechts een smalle buisvormige opening voor het gezicht vrijlaat, zodat de vrouw door die koker net genoeg kan zien om niet te struikelen of nergens tegen aan te botsen. Door het beperkte zijdelingse gezichtsveld worden vrouwen wel zeer dikwijls het slachtoffer van aanrijdingen. In Pakistan en Afghanistan gebruikt met burqa's met kleine venstertjes van halfdoorzichtig gaas voor de ogen, en in andere landen laten sluiers alleen een kleine kijkspleet voor de ogen vrij. De hoofddoek en de hidjaab zijn dus geen echte sluiers.

Ongelukkig symbool

Saoudische vrouwen moeten in het openbaar niet alleen een hoofddoek dragen, ze moeten volledig gesluierd zijn en heel hun lichaam moet schuilgaan onder vormeloze zwarte gewaden. Egyptische vrouwen genieten een veel grotere vrijheid in de keuze van hun kleding. De meeste Egyptische vrouwen dragen geen sluiers, en velen kleden zich tamelijk westers, vooral in de steden. Wie zich blindstaart op uiterlijke criteria zou denken dat Egyptische vrouwen veel vrijer en geëmancipeerder zijn dan hun Saoudische zusters. Maar dat is slechts gedeeltelijk waar: de meeste Egyptische meisjes worden besneden. Onder de elegante westerse mantelpakjes gaan seksueel verminkte lichamen schuil. Terwijl vrouwenbesnijdenis in Saoudi-Arabië vrijwel nooit voorkomt. En volgens de alawieten - een islamitische sekte in Syrië, waartoe ook de presidentiële familie behoort - moeten vrouwen ook geen sluiers dragen. Dat is al evenmin een bewijs van progressiviteit of emancipatie, want volgens diezelfde alawieten hebben vrouwen geen ziel ...

Het is dus niet helemaal logisch dat de sluier en de hidjaab door vriend en vijand worden beschouwd als de ultieme symbolen van de onderdrukking van de islamitische vrouw. Maar symbolen ontlenen hun kracht nu eenmaal niet aan logica. Zelfs symbolen die naar objectieve criteria gemeten verkeerd gekozen zijn, kunnen een verschrikkelijke psychologische lading krijgen. Dat is zeker gebeurd met de hidjaab. Het dragen van een rood, zwart of bruin hemd was in de jaren dertig ook geen kwestie van esthetica of vestimentaire voorkeur. Het was een ondubbelzinnige politieke beginselverklaring, en een vergissing kon dodelijke gevolgen hebben. Zo is ook de hidjaab niet slechts een vestimentair onderdeel of zelfs maar een uiting van zedigheid, zoals de sjaaltjes van onze boerinnen vroeger. Het is een politiek-religieuze beginselverklaring. Tijdens een moslimconferentie in Genk werd dit enige jaren geleden bijzonder duidelijk verwoord door Kalim Siddiqui, de stichter van het Britse moslimparlement: "Een vrouw die de hidjaab draagt, draagt de vlag van de islam. Het is de hoofddoek die de maat aangeeft voor het verschil tussen de islam en het westen. De moslimvrouw zegt openlijk en uitdagend dat de westerse beschaving onaanvaardbaar voor ons is, dat ze een ziekte is, een pest voor de mensheid, en dat alleen de islam de mens waardigheid kan geven."

Dank zij de dood van haar zuster was Nabela Benaïssa in één klap een nationale beroemdheid geworden. Zij had daardoor een forum gekregen in de media. Als zij die kans had aangegrepen om de wantoestanden aan te klagen bij de justitie, de politiediensten en de gerechtspsychiatrie zou zij bij vriend en vijand respect hebben afgedwongen. En in een eerste fase deed zij dat ook. Maar daarna ging zij één noodlottige stap verder. In haar boek 'In naam van mijn zus' maakte zij schaamteloos misbruik van haar de facto diplomatieke onschendbaarheid en van het lijden van haar zusje om haar fundamentalistische islamitische ideologie te verkondigen. De uittreksels in de pers spraken daarbij boekdelen. Het opvallendst daarbij was haar lofzang op de sluier: "De sluier is als de bloem die gaat bloeien nadat je het land hebt bewerkt, geduldig hebt gewacht op wat zichtbaar is."

Een vrouwenprobleem?

Als men echt gelooft dat het aantal echtscheidingen, verkrachtingen of lustmoorden kan teruggedrongen worden door alle vrouwen een hoofddoek en lange jurken met lange mouwen te laten dragen, dan zou men die remedie zeker moeten overwegen. Vergeleken met de reusachtige winst in termen van mensenlevens die gered worden en menselijk lijden dat voorkomen wordt, zouden die kledijvoorschriften slechts een kleine beperking van de vrijheid zijn. Vele fatsoenlijke en goedmenende moslims redeneren op die manier. Zij denken niet in dezelfde oorlogszuchtige termen als Kalim Siddiqui. Maar zij maken wel een andere typisch islamitische - of typisch mannelijke?- denkfout: zij geloven dat verkrachting en seksueel geweld het gevolg zijn van iets wat vrouwen hebben gedaan of nagelaten. Terwijl het natuurlijk duidelijk is dat de schuldigen in dit geval altijd mannen zijn. Verkrachting is een gevolg van het gebrek aan beschaving bij mannen. Alle kledijvoorschriften en alle sluiers van de wereld zullen daaraan niets veranderen. Voor de westerse lezer is dat misschien vanzelfsprekend, maar voor vele moslims is die gedachte verwarrend en vreemd, en dat verklaart hun obsessie voor sluiers, hoofddoeken en lange gewaden. Het idee dat individuele of maatschappelijke problemen inzake seksualiteit niet alleen door vrouwen veroorzaakt worden, maar ook door mannen, heeft in hun cultuur nog geen wortel geschoten. In zekere mate geldt dat ook voor hun beoordeling van verschijnselen als echtscheiding, prostitutie, pornografie, buitenechtelijke geboorten en tienerzwangerschappen. In de islamitische visie worden die problemen alleen veroorzaakt door vrouwen, en zijn mannen er de onschuldige passieve slachtoffers van. In werkelijkheid wijzen pornografie en prostitutie natuurlijk in de eerste plaats op problemen bij de seksualiteitsbeleving van mannen, niet van vrouwen. Bij overspel en echtscheiding zijn er natuurlijk gemiddeld evenveel schuldige mannen als vrouwen. Maar in het islamitische wereldbeeld passen zulke overwegingen niet. Men verwaarloost de innerlijke beschaving - bij de opvoeding van jongens nog meer dan bij die van meisjes - en men spitst zich met een obsessieve verbetenheid toe op materiële uiterlijkheden: sluiers, hoofddoeken en kolenzakjurken. Alle nuances en relativeren gaan daarbij verloren. Als men in Arabische kranten verontwaardigde discussies leest over "naakte" vrouwen op een strand, dan gaat dat niet over nudisten of exhibitionisten, maar over vrouwen die aan het strand geen sluier dragen ... "Ongesluierd" is voor vele islamitische mannen ongeveer hetzelfde als "spiernaakt".

Moordende fixatie

Hoe moordend die obsessie voor kledijvoorschriften kan zijn, bleek op 11 maart 2002 bij een brand in een Saoudisch internaat voor meisjes: de leerlingetjes die uit het brandende gebouw wilden vluchten werden door bewakers van de mutawa'een, de religieuze politie, met knuppels geslagen en terug in de school gejaagd omdat zij niet volgens de islamitische voorschriften gekleed waren. Daarna probeerde de religieuze politie zelfs de hulpdiensten en de brandweermannen te beletten het gebouw binnen te gaan. Dat waren immers mannen, en de ongesluierde meisjes mochten niet aan hun blikken blootgesteld worden. In de waanzinnige logica van de mutawa'een konden zij nog beter levend verbranden ... Veertien meisjes kwamen om door verstikking achter een buitendeur die door de mutawa'een was afgesloten. In een normaal land zou er bij een identieke brand in een identiek schoolgebouw waarschijnlijk niet één dodelijk slachtoffer zijn gevallen.

In Iran worden vrouwen gearresteerd en gegeseld omdat hun hidjaab niet zorgvuldig is vastgemaakt, zodat er enkele haarlokken zichtbaar zijn. Tot welke ziekelijke kronkelredeneringen de fixatie op de hidjaab kan leiden blijkt uit het beroemde citaat: "Het is de plicht van vrouwen om hun hoofd te bedekken, omdat het haar van vrouwen vibraties uitstraalt die mannen opwinden, misleiden en corrumperen" En dit komt niet van een onontwikkelde fanaticus, maar van de beroemde ayatollah Rafsanjani.

05-03-2003, 00:28


Vervolg van chador oorlog in Europa



In Turkije is het dragen van religieuze kledij - in praktijk de fez voor mannen en de hidjaab voor vrouwen - in principe bij wet verboden. Maar onder druk van de toenemende islamisering van de samenleving kan men die wetten steeds minder doen naleven, zelfs niet aan de universiteiten. Na een geval van verkrachting in een overvolle autobus in Egypte schreven de fundamentalistische kranten eensgezind dat het de schuld van het slachtoffer was: zij had weliswaar een lange rok gedragen, maar geen hoofddoek en geen sluier, dus zij had het zelf uitgelokt. In Kasjmir dreigden de fundamentalisten ermee alle vrouwen die geen burqa droegen in de benen te schieten of met zwavelzuur te verminken. Tijdens de burgeroorlog in Algerije werden vrouwen het slachtoffer van de gruwelijkste represailles als zij niet de verplichte hidjaab droegen. Het GIA had alle lycea en universiteiten formeel verboden nog onderwijs te verstrekken tenzij leraressen en vrouwelijke leerlingen de sluier dragen. Bovendien moeten gemengde klassen, muziekonderricht en lichamelijke opvoeding voor meisjes afgeschaft worden. Leerkrachten en professoren die dit verbod trotseren werden vermoord. De wraakacties tegen vrouwen die zich "onislamitisch" kleedden waren dikwijls van een weerzinwekkende wreedheid. Een vrouw zwavelzuur in haar gezicht of op haar benen gooien was een standaardstraf. Begin 1995 publiceerde de krant El Watan bijvoorbeeld het geval van een familie die volledig werd uitgemoord door een bende FIS-strijders die hun huis waren binnengedrongen. De enige overlevende was een meisje van negen jaar. Het kind was herhaaldelijk verkracht en met een bijl bewerkt. Abla Cherif, een journalist van El Watan beschrijft ook het lot van een vrouw die samen met haar twee dochters door fundamentalisten werd ontvoerd en vermoord: "Een van de daders werd later gearresteerd en hij legde een gedetailleerde verklaring af ... Zij hadden de vrouw aan een boomstronk vastgebonden zodat zij de verkrachting van haar beide dochters moest aanzien. ... Na die collectieve verkrachting werden de meisjes gemarteld en onthoofd." De moeder werd daarna met een verfbrander gefolterd en eveneens onthoofd. En zo zijn er duizenden gevallen ... Maar dat alles belette Nabela Benaïssa niet heel lyrisch over de sluier te schrijven : "De sluier is als de bloem die gaat bloeien nadat je het land hebt bewerkt, geduldig hebt gewacht op wat zichtbaar is." En verder lezen we over de hidjaab: "Ik waardeerde de vrijheid die ik had om hem al dan niet te dragen." Nabela had inderdaad die vrijheid omdat zij in een westers, niet-islamitisch land woont. Maar in landen als Pakistan, Iran, Algerije en Afghanistan werden meisjes van haar leeftijd gegeseld, gemarteld en soms vermoord omdat zij geen sluier droegen en "dus" als ongelovig, lichtzinnig en verdorven beschouwd werden. Voor honderden miljoenen islamitische vrouwen is de sluier het meest openlijke en zichtbare symbool van die onderdrukking, juist zoals de jodenster dat was in het Derde Rijk. Met haar lofzang op de sluier stak Nabela Benaïssa haar rechteloze, onderdrukte seksegenoten in de islamitische wereld symbolisch een mes in de rug door hun moeizame strijd voor een beetje bewegingsvrijheid en een beetje gelijkberechtiging te verraden.

Scholen capituleren

Overigens komt ook voor migrantenmeisjes in westerse landen die "vrijheid" om al dan niet een hoofddoekje te dragen, steeds meer in het gedrang. Zowel in Nederland als in België worden meisjes dikwijls door leraars islamitische eredienst geïntimideerd en bedreigd als ze geen hoofddoek dragen. In sommige scholen is een heel netwerk van allochtone verklikkers die meisjes verraden als ze buiten de school het gehate hoofddoekje durven afdoen ... In meerdere gevallen kregen de overtreedsters als straf een fikse ranseling. Enkele Nederlandse scholen die probeerden het dragen van islamitische hoofddoekjes te verbieden, hebben bakzeil gehaald. Onder druk van de political correctness en de steeds sterkere islamitische lobby hebben zij het dragen van hoofddoeken en hidjaabs opnieuw moeten toelaten. In de omgeving van de Grote Moskee in Brussel patrouilleert nu ook een soort mutawa'een, net zoals in Saudi-Arabië.

'Chadoroorlog'

Vrouwelijke tegenstanders van de chador klagen over haarverlies, huidirritaties en zelfs depressies bij kinderen door de lange, zwarte gewaden. Maar er is hoop. Voor het eerst sinds de islamitische revolutie van 1979 mogen leerlingen en leraressen in Teheran zonder sluier rondlopen. In het streng-islamitische is dat een kleine revolutie op zich, die natuurlijk op sterk verzet stuit van de radicale fundamentalisten. Intussen lijkt de opmars van het hoofddoekje in het vrije westen niet te stuiten. In Frankrijk geldt de islamoloog Gilles Kepel als een van de belangrijkste deskundigen als het gaat om de islamitische migrantenstroom naar Europa. In zijn boek 'Allah in het Westen' spreekt Kepel over de 'banlieues de l' Islam', de migrantengetto's als 'voorsteden van de islam'. De sluieraffaire maakt duidelijk dat het niet om een stukje stof gaat maar om wat Huntington 'Botsende beschavingen' heeft genoemd. Kepel noemt dat waardenconflict de 'chadoroorlog'. De Waalse minister van onderwijs Hazette kondigde bij het einde van vorig schooljaar aan dat hij het dragen van de islamitische hoofddoeken op middelbare scholen wil verbieden. In Brussel werd daartegen door gesluierde moslimmeisjes betoogd. Zij eisen het 'recht' op om hun hoofddoek altijd en overal te dragen. De 'chadoroorlog' is nog niet gedaan ...

05-03-2003, 16:40
Hallo mensen,

Ik heb geantwoord wel in eigen land maar toch vind ik het niet zo.
Je moet je kunnen kleden hoe je wil!
Zo'n chador is trouwens wel heel verleidelijk hoor

11-08-2003, 12:32
salaam alaykoum ,

als een vrouw een niqab wilt dragen vind ik dat petje af . ik vind het geweldig dat iemand die lef heeft. en agi taqi allah wat wil je daarmee zeggen in marokko zie je daar bijna niemand mee , er zijn heel veel zusters die in marokko een niqab dragen ja maar miscchien ga jij niet naar die plekken he als je alleen naar de strand gaat.
maar agi marokko is geen islamitische land mocht je dat nog niet
weten.


wa alaykoum salaam .

11-08-2003, 13:01


en juist in de Islamitische landen verafschuwen vele vrouwen de chadors en de burqa's .....ik ben werkzaam in een AZC waar vele vrouwen uit Afghanistan wonen, die zijn juist blij verlost te zijn van de burqa's die ze gedwongen werden aan te doen, zelfs hun mannen willen niet dat ze ooit nog lopen met die dingen, ze lopen nu met een hoofddoek (sommigen zonder) ......

13-08-2003, 16:07
Hoe meer een vrouw bedekt, hoe beter. Ik respecteer de vrouw wiens dit haar eigen keuze is. Maar naar mijn mening ben je met een hijab en bijpassende kleding al goed op weg. De chador wordt als onderdrukt gezien omdat in vele moslim landen dit verplicht is, en dat is inderdaad onderdrukking.

Ik zou zeggen, haal die chador eraf, en doen de juiste hijab om.

18-09-2003, 09:11
Liever een vrouw die zich gedraagt en geen hoofdoek draagt dan één met hoofdoek die achter alle mannen aanloopt!

Hoe bedekter hoe nieuwsgieriger de belgische mannen. Dan heb ik het niet over kleding maar over hoofddoek niqab enzo. Je moest ze eens bezig horen soms komen er zelfs weddenschappen van.

20-11-2003, 09:46
Asalaam alliekom wa rahmatoe allah wa barakaatoehoe

Als een moslima er zelf voor kiest (elhamdoelilah) dan vind ik dat masha allah. Dat mensen vrouwen dwingen om hijaab of chador te dragen is gewoon afschuwelijk. De vrouw draagt de hijaab niet voor iemand anders, maar voor allah swt. En haar daden zullen door allah swt worden beoordeeld en niet andere mensen. Wat er in het artikel stond duidt niet op het feit dat de hijaab negatief is (wat is absoluut niet is) maar duidt erop dat mensen tegenwoordig niet meer weten wat hun dien inhoudt en hoe zij zich moeten gedragen tegenover vrouwen(voor de mannen) denk je nou echt dat allah swt zegt, als een vrouw geen hijaab draagt hak haar hoofd eraf of vermoord/verkracht haar...astagfiruallah nee....... zoals ik al zei is een moslima verantwoordelijk voor haar daden en zal Allah haar straffen of belonen.De profeet sws liep toch ook niet met een bijl rond.... De islam is een vriendelijke godsdienst die geen dwang kent...zal de sura daarover plaatsen insha allah.......wie zijn die mensen dat ze mogen oordelen over het lot van die vrouwen.

Mensen let erop dat er ook vrouwen zijn die er zelf voor hebben gekozen om hijaab of niqaab te dragen. Die weten wat het inhoudt en staan % achter hun keuze. Waarom zou het niet mogen? Eigen keuze toch en een hele goede keuze.

En mensen neem aub geen voorbeeld aan marokko... maar neem een voorbeeld aan de profeet sws en zijn vrouwen.

wa alliekom asalaam wa rahmatoe allah wa barakatoehoe