AbuHamza
10-05-2005, 23:23
Lezend op het internet lees ik het volgende stuk:
Vanavond hebben we weer eens een bezoek aan de bios gebracht: Kingdom of heaven was de film en ik moet zeggen dat de recensies prima klopten: de hoofdrolspeler te licht en de islam te voorzichtig benaderd. Gelukkig was de reklame van Lipton-ice leuk en het eten in de bios dik in orde. Na afloop werd het Schuttershof nog even bezoch
Rara waar ergerde ik me aan, ja natuurlijk aan het dikgedrukte stuk. Als moslim vind ik dit niet leuk om te lezen natuurlijk. Maar de volgende dag schreef meneer het volgende, mashallah wat spreekt onze moslim broeder tot de verbeelding!!!!!:
Saladin Omdat de film van gisteravond toch wat historische vragen achterliet ben ik vanochtend maar ‘ns gaan struinen naar de ‘waarheid’. Opmerkelijk weinig is er te vinden op het Nederlandstalig deel van internet, maar andere talen weten veel meer over de kruistochten die de bron vormen voor “Kingdom of heaven’. Het wel erg nobel neerzetten van de islam in het verhaal (zoals de kritieken en mijn opinie gisteren opmerkten) blijkt voor een belangrijk deel toch wel terecht: in de wereldgeschiedenisboeken komt de naam van Saladin alleen op een positieve manier voor. Deze in 1137 in Tikrit geboren Salah al Din Yusuf Ibn Ayyub wordt fraai neergezet door de Syrische akteur Ghassan Massoud en bepaalde het nobele gedrag: als leider van Syrië (en een groot deel van het Midden Oosten) heroverde hij Jerusalem op de kruisvaarders. Net als in de film liep het goed af voor de meesten op deze tweede oktober in 1187 en werd Raynald er een kop kleiner gemaakt. Hier stopt de film, al zie je aan het einde nog dat de Engelse koning richting Jerusalem gaat. Dit zal wel een vervolg gaan worden op deze film, want ook dat berust op waarheid: In 1191 vertrok koning Richard I voor de derde kruistocht. Het lukte niet om de stad te heroveren. Historisch zijn een paar zaken: Saladin stuurde zijn beste geneesheren naar Richard toen die gewond raakte en toen zijn paard ervandoor ging kreeg hij van Saladin twee andere. Uiteindelijk bestond het bestand uit een vrije doorgang voor de Christelijke pelgrims via een smalle route richting de heilige stad.
Saladin overleed in 1193 in Damascus. Na zijn dood bleek er geen geld voor een begrafenis te zijn: hij had alles aan de armen gegeven. Nog altijd gaan veel toeristen een kijkje nemen bij zijn graf, want in het Midden Oosten is hij nog altijd een historisch figuur. En in het Westen nu dus ook.
Op deze manier gaat de film achteraf toch meer spreken
Vanavond hebben we weer eens een bezoek aan de bios gebracht: Kingdom of heaven was de film en ik moet zeggen dat de recensies prima klopten: de hoofdrolspeler te licht en de islam te voorzichtig benaderd. Gelukkig was de reklame van Lipton-ice leuk en het eten in de bios dik in orde. Na afloop werd het Schuttershof nog even bezoch
Rara waar ergerde ik me aan, ja natuurlijk aan het dikgedrukte stuk. Als moslim vind ik dit niet leuk om te lezen natuurlijk. Maar de volgende dag schreef meneer het volgende, mashallah wat spreekt onze moslim broeder tot de verbeelding!!!!!:
Saladin Omdat de film van gisteravond toch wat historische vragen achterliet ben ik vanochtend maar ‘ns gaan struinen naar de ‘waarheid’. Opmerkelijk weinig is er te vinden op het Nederlandstalig deel van internet, maar andere talen weten veel meer over de kruistochten die de bron vormen voor “Kingdom of heaven’. Het wel erg nobel neerzetten van de islam in het verhaal (zoals de kritieken en mijn opinie gisteren opmerkten) blijkt voor een belangrijk deel toch wel terecht: in de wereldgeschiedenisboeken komt de naam van Saladin alleen op een positieve manier voor. Deze in 1137 in Tikrit geboren Salah al Din Yusuf Ibn Ayyub wordt fraai neergezet door de Syrische akteur Ghassan Massoud en bepaalde het nobele gedrag: als leider van Syrië (en een groot deel van het Midden Oosten) heroverde hij Jerusalem op de kruisvaarders. Net als in de film liep het goed af voor de meesten op deze tweede oktober in 1187 en werd Raynald er een kop kleiner gemaakt. Hier stopt de film, al zie je aan het einde nog dat de Engelse koning richting Jerusalem gaat. Dit zal wel een vervolg gaan worden op deze film, want ook dat berust op waarheid: In 1191 vertrok koning Richard I voor de derde kruistocht. Het lukte niet om de stad te heroveren. Historisch zijn een paar zaken: Saladin stuurde zijn beste geneesheren naar Richard toen die gewond raakte en toen zijn paard ervandoor ging kreeg hij van Saladin twee andere. Uiteindelijk bestond het bestand uit een vrije doorgang voor de Christelijke pelgrims via een smalle route richting de heilige stad.
Saladin overleed in 1193 in Damascus. Na zijn dood bleek er geen geld voor een begrafenis te zijn: hij had alles aan de armen gegeven. Nog altijd gaan veel toeristen een kijkje nemen bij zijn graf, want in het Midden Oosten is hij nog altijd een historisch figuur. En in het Westen nu dus ook.
Op deze manier gaat de film achteraf toch meer spreken