Bekijk volle/desktop versie : De manier waarop de Profeten da`wah verrichtten



07-02-2017, 14:39
Vraag:

Wat is het kenmerk en de manier waarop de Profeten (عليم الصلاة و السلام) da`wah verrichtten? Met andere woorden, hoe nodigden zij hun volkeren uit?

Antwoord:

Zij nodigden hun volkeren uit zoals Allah (سبحانه و تعالى) dat vermeld heeft. Zij begonnen de uitnodiging met de tauwhied (monotheïsme) van Allah. Vervolgens volgden zij dit stap voor stap op met de resterende bevelen van de (islamitische) Wetgeving. Ook nodigden zij de mensen uit met wijsheid, goede vermaning en discussie op de beste wijze. Dit is de weg van de Profeten (عليم الصلاة و السلام). (Zij nodigden niet uit) met geweld, hardheid of door mensen af te stoten. Zij gebruikten echter vergemakkelijking en aansporing, behalve voor degene die koppigheid toonde na de verduidelijking. Voor deze persoon geldt een ander regelgeving.

Dit heeft Allah aan het einde van soerah An-Nahl verduidelijkt:

“Nodig uit naar de Weg van jouw Heer met wijsheid en goede vermaning, en redetwist met hen op de beste wijze.” [An-Nahl(16):125]

Iemaam Ibn Kathier en zo ook Iemaam Ibn al-Qayyim zeggen over dit vers dat het de niveaus van da`wah verduidelijkt[1]. (Het eerste niveau de onwetende wordt met wijsheid uitgenodigd omdat hij onwetend is. Degene die uit onwetendheid in een fout vervalt die wordt met wijsheid en zachtheid uitgenodigd, omdat hij niet weet. Wanneer je hem de regelgeving duidelijk maakt dan accepteert hij deze zonder koppigheid.

Het tweede niveau: Vermaning. Je hebt de zaak aan een persoon verduidelijkt maar vervolgens voert hij het niet uit vanwege luiheid. Hij gaat het (oordeel) niet tegen maar is lui in het uitvoeren ervan. Deze persoon heeft vermaning nodig. Je zegt tegen hem: “Vrees Allah, je kent het oordeel nu. Voer het meteen uit en wees niet lui.” Deze persoon heeft dus vermaning nodig.

Het derde niveau: Redetwisten (ofwel bediscussiëren). Een persoon kent de waarheid maar heeft deze verlaten. Niet vanwege luiheid maar vanwege een twijfel die hij gebruikt als bewijsvoering. Hij zegt bijvoorbeeld: “Nee dit is niet verboden.” Terwijl jij tegen hem zegt dat dit verboden is zegt hij dat dit niet zo is. Of je zegt tegen hem dit is verplicht en hij zegt van niet. Dit vergt een discussie. Met andere woorden: de verduidelijking was niet voldoende en hij komt slechts met twijfels en toont koppigheid. Zo`n persoon dient bediscussieerd te worden, maar wel op de beste wijze. Behalve wanneer het duidelijk wordt dat hij koppigheid toont en de waarheid niet wilt accepteren. Voor zo`n persoon geldt het oordeel van Allah (سبحانه و تعالى), de doodstraf of discipline[2].

“En wanneer jullie straffen, straf dan met het gelijke waarmee jullie zijn gestraft.”
[An-Nahl(16):126]

Allah (تعالى) zegt ook:

“En redetwist niet met Ahl al-Kitaab behalve op de beste wijze. Behalve (met) degenen onder hen die onrecht plegen.” [Al-`Ankaboet(29):46]

Degenen die onrecht pleegden dat zijn degenen die de waarheid verworpen nadat zij deze kenden. Zij dienen bestreden te worden. Allah (تعالى) zegt:

“Bestrijd degenen die niet in Allah en de Laatste Dag geloven, en (degenen) die datgene wat Allah en Zijn boodschapper verboden hebben verklaard niet verbieden, en die de ware religie niet erkennen vanonder degenen aan wie het Boek is gegeven, totdat zij gedwongen al-djizyah betalen en nederig zijn.” [At-Tawbah(9):29]

Dit zijn de niveaus van da`wah: 1: Met wijsheid. 2: Met vermaning. 3: Het redetwisten op beste wijze. 4: Met bestraffing voor degene die weigert te accepteren na kennisgeving en verduidelijking.

Bron: Al-Adjwibah al-Moehimma fie al-Mashaakil al-Moelimah, blz 280-282.

Shaykh Salih b. Fawzan al-Fawzan

Gepubliceerd op: http://www.alfawzan.nl