Maroiaa
11-01-2017, 20:04
Ik ben Maroi, 19 jaar en ik woon in Antwerpen. Ik ben al een tijdje op marokko.nl en vond het tijd om mijn eigen, waargebeurd verhaal neer te pennen en met jullie te delen.
Ik woon nu alleen omdat ik van thuis ben weggelopen en dit allemaal door 1 grote leugen van mij. Die ene leugen heeft mij m'n grote liefde, familie en vrienden gekost. Het begon 2 jaar geleden, toen leerde ik een jongen kennen (laten we hem Samir noemen). Samir en ik leerden elkaar kennen via social media, wat ik tot de dag van vandaag nog steeds jammer vind. Ik wou altijd al een jongen leren kennen zoals in de films, in real life. Samir en ik praatten veel, afspreken met elkaar gebeurde maar 2 maanden erna. Het klikte echt tussen ons, we werden echt verliefd. Ik was zijn grote liefde en andersom. Het enige probleem was, ik woonde toen niet in Antwerpen maar letterlijk aan de andere kant van België. Terwijl hij in Willebroek, Antwerpen woont. Ik heb zeer strenge ouders, dus buitengaan mocht ik niet. Dit is 1 van de redenen waarom ik thuis ben weggelopen. Ik moest vaak tegen hem liegen, wat ik van dag 1 al heel erg vond. Ik schaamde me gewoon om toe te geven dat ik nooit buiten mocht, dus ik bleef en bleef liegen. Onze relatie heeft 8 maanden geduurd, 8 mooie maanden.Het eindigde omdat ik voor hem niet de enige was, maar dit gebeurde pas op het einde van de relatie. Toen ontdekte ik alle leugens, dus het was beter om uit elkaar te gaan. We gingen met enorm veel ruzie uit elkaar, wat mij heel erg ziek maakte. Ik at, sliep en dacht niet meer helder. Niets ging, alles liep mis. 8 maanden lang heb ik geweend en afgezien tot we plots in september weer begonnen met praten.
Moet ik verder gaan of vinden jullie dat ik mijn schrijfstijl moet aanpassen? Dit is dan ook mijn eerste keer dus ik weet het niet zo goed.
Ik woon nu alleen omdat ik van thuis ben weggelopen en dit allemaal door 1 grote leugen van mij. Die ene leugen heeft mij m'n grote liefde, familie en vrienden gekost. Het begon 2 jaar geleden, toen leerde ik een jongen kennen (laten we hem Samir noemen). Samir en ik leerden elkaar kennen via social media, wat ik tot de dag van vandaag nog steeds jammer vind. Ik wou altijd al een jongen leren kennen zoals in de films, in real life. Samir en ik praatten veel, afspreken met elkaar gebeurde maar 2 maanden erna. Het klikte echt tussen ons, we werden echt verliefd. Ik was zijn grote liefde en andersom. Het enige probleem was, ik woonde toen niet in Antwerpen maar letterlijk aan de andere kant van België. Terwijl hij in Willebroek, Antwerpen woont. Ik heb zeer strenge ouders, dus buitengaan mocht ik niet. Dit is 1 van de redenen waarom ik thuis ben weggelopen. Ik moest vaak tegen hem liegen, wat ik van dag 1 al heel erg vond. Ik schaamde me gewoon om toe te geven dat ik nooit buiten mocht, dus ik bleef en bleef liegen. Onze relatie heeft 8 maanden geduurd, 8 mooie maanden.Het eindigde omdat ik voor hem niet de enige was, maar dit gebeurde pas op het einde van de relatie. Toen ontdekte ik alle leugens, dus het was beter om uit elkaar te gaan. We gingen met enorm veel ruzie uit elkaar, wat mij heel erg ziek maakte. Ik at, sliep en dacht niet meer helder. Niets ging, alles liep mis. 8 maanden lang heb ik geweend en afgezien tot we plots in september weer begonnen met praten.
Moet ik verder gaan of vinden jullie dat ik mijn schrijfstijl moet aanpassen? Dit is dan ook mijn eerste keer dus ik weet het niet zo goed.