Live_uit_Azrou
26-11-2016, 20:11
Voor de zesde keer op rij is het Somalische gezin Gedi deze week slachtoffer geworden van ingegooide ruiten in hun woning in Gouderak. Die acties worden veroordeeld door dorpsgenoten - maar enig begrip is er ook. ,,Dat die Somaliërs nu worden afgeschilderd als slachtoffers, dat stoort me wel.''
Het is een klein wereldje. De sociale controle in Gouderak is groot - Juf Jannie Boevé - leerkracht 6/7
Gouderak - polderdorp met een kleine 2600 bewoners aan de Hollandse IJssel. Een plek waar de gemeenschapszin zó groot is, dat dorpsbewoners het commercieel niet rendabele zwembad met z'n allen openhouden. Maar ook de plek waar het Somalische gezin Gedi deze week voor de zesde keer slachtoffer is geworden van ingegooide ruiten en waar met enige regelmaat hakenkruizen verschijnen op straatmeubilair.
Nee, buitenlandse kinderen hebben ze niet zitten op de Bron, School met de Bijbel, in hartje Gouderak. ,,Als er een kind met een kleurtje rondloopt, dan is die geadopteerd.''
Sociale controle
Juf Jannie Boevé - leerkracht 6/7 - vindt dat 'ergens best wel jammer'. ,,Het is een klein wereldje. De sociale controle in Gouderak is groot.'' En dat heeft hele mooie kanten, benadrukt ze. ,,Kijk naar een dag als Koningsdag, niet normaal wat er dan allemaal op poten wordt gezet. De acties die er ook vanuit deze school worden gehouden voor bijvoorbeeld het Thomashuis, een woonvoorziening voor mensen met een verstandelijke beperking. Mensen gáán hier voor elkaar.''
Maar er is een andere kant. Boevé begint de zin aarzelend want 'het ligt allemaal gevoelig, ik moet goed nadenken hoe ik dit verwoord'. Ze hint op de momenten in de klas wanneer er gesproken wordt over maatschappelijke kwesties. ,,Dan hoor je de eettafel van thuis spreken, zo noemen we dat dan in de lerarenkamer. Veel is de schuld van Marokkanen, buitenlanders. Terwijl: die zijn hier nauwelijks.''
Somaliër
Vier procent van de bevolking van het dorp heeft een niet-westerse achtergrond. Ter vergelijking: in Moordrecht - het dorp aan de andere kant van het water - ligt dat percentage op negen. Eén van die niet-westerse inwoners is Somaliër Isse Ali Gedi, die een huurhuis bewoont met vrouw en kinderen.
Voor de zesde keer op rij lagen deze week zijn ruiten in puin. Eerder is al met eieren tegen de muur gegooid , zijn lege bierflesjes in de tuin beland, vuurwerk door de brievenbus gegooid. Over de daders is niets bekend, benadrukt de politie. Gedi's kinderen van 10 en 11 zijn bang dat een volgende keer brand uitbreekt.
De reeks aan incidenten is het gesprek van de dag in de winkels aan de Kranepoort, waar de bakker, de supermarkt en de boekhandel zijn gevestigd. En opvallend: ook al zijn de motieven van de daders nog niet bekend, er heerst enig begrip. ,,Ik keur het niet goed'', zegt een winkelierster, die niet met naam genoemd wil worden. ,,Maar het zijn gewoon geen aardige mensen. We hebben in Gouderak een paar Somalische gezinnen wonen, het zit denk ik in het volk. Die kinderen ook, als je ze op straat tegenkomt kijken ze je aan alsof je stront bent. Heel anders dan de Pakistanen, Bosniërs en Afghanen, die we hier ook weleens gehad hebben.''
Actie en reactie
Het rechtvaardigt niet dat iemands ruiten worden ingegooid, benadrukt ze. ,,Maar het is wel een kwestie van actie en reactie. Dat die mensen nu alleen maar worden afgeschilderd als slachtoffer, dat stoort mij en veel andere dorpsbewoners wel.''
Peye Kool, uitbater van het Dorpshuis, wil absoluut niet speculeren over het waarom achter de incidenten. ,,Ik had hier gisteravond de bar vol mensen en die veroordeelden de ingegooide ruiten allemaal. Ik denk dat de meeste Gouderakkers er zo over denken.''
Maar Kool erkent ook dat het dorp niet onverdeeld gelukkig is met de komst van nieuwkomers - zelfs al komen ze uit het nabijgelegen Gouda. ,,Het Gouderak van mijn jeugd, dat is er al niet meer. Er komen mensen van de stad hier naartoe. Sommigen helpen mee, stappen direct in het verenigingsleven en zijn binnen de kortste keren een van ons. Anderen kiezen daar niet voor. Dat voel je in de sfeer op straat.''
Een derde van het woonaanbod in het dorp, bestaande uit 1012 woningen, is huur. ,,Als er straks eentje leegkomt, dan is de kans groot dat er weer een statushouder in wordt geplaatst.'' En daar is op zich niks mis mee, stelt Kool. ,,Maar het dorpsgevoel, dat ebt zo wel meer en meer weg.''
http://www.pzc.nl/algemeen/binnenland/afkeur-maar-ook-begrip-voor-pesterijen-somalisch-gezin-1.6680901
Het is een klein wereldje. De sociale controle in Gouderak is groot - Juf Jannie Boevé - leerkracht 6/7
Gouderak - polderdorp met een kleine 2600 bewoners aan de Hollandse IJssel. Een plek waar de gemeenschapszin zó groot is, dat dorpsbewoners het commercieel niet rendabele zwembad met z'n allen openhouden. Maar ook de plek waar het Somalische gezin Gedi deze week voor de zesde keer slachtoffer is geworden van ingegooide ruiten en waar met enige regelmaat hakenkruizen verschijnen op straatmeubilair.
Nee, buitenlandse kinderen hebben ze niet zitten op de Bron, School met de Bijbel, in hartje Gouderak. ,,Als er een kind met een kleurtje rondloopt, dan is die geadopteerd.''
Sociale controle
Juf Jannie Boevé - leerkracht 6/7 - vindt dat 'ergens best wel jammer'. ,,Het is een klein wereldje. De sociale controle in Gouderak is groot.'' En dat heeft hele mooie kanten, benadrukt ze. ,,Kijk naar een dag als Koningsdag, niet normaal wat er dan allemaal op poten wordt gezet. De acties die er ook vanuit deze school worden gehouden voor bijvoorbeeld het Thomashuis, een woonvoorziening voor mensen met een verstandelijke beperking. Mensen gáán hier voor elkaar.''
Maar er is een andere kant. Boevé begint de zin aarzelend want 'het ligt allemaal gevoelig, ik moet goed nadenken hoe ik dit verwoord'. Ze hint op de momenten in de klas wanneer er gesproken wordt over maatschappelijke kwesties. ,,Dan hoor je de eettafel van thuis spreken, zo noemen we dat dan in de lerarenkamer. Veel is de schuld van Marokkanen, buitenlanders. Terwijl: die zijn hier nauwelijks.''
Somaliër
Vier procent van de bevolking van het dorp heeft een niet-westerse achtergrond. Ter vergelijking: in Moordrecht - het dorp aan de andere kant van het water - ligt dat percentage op negen. Eén van die niet-westerse inwoners is Somaliër Isse Ali Gedi, die een huurhuis bewoont met vrouw en kinderen.
Voor de zesde keer op rij lagen deze week zijn ruiten in puin. Eerder is al met eieren tegen de muur gegooid , zijn lege bierflesjes in de tuin beland, vuurwerk door de brievenbus gegooid. Over de daders is niets bekend, benadrukt de politie. Gedi's kinderen van 10 en 11 zijn bang dat een volgende keer brand uitbreekt.
De reeks aan incidenten is het gesprek van de dag in de winkels aan de Kranepoort, waar de bakker, de supermarkt en de boekhandel zijn gevestigd. En opvallend: ook al zijn de motieven van de daders nog niet bekend, er heerst enig begrip. ,,Ik keur het niet goed'', zegt een winkelierster, die niet met naam genoemd wil worden. ,,Maar het zijn gewoon geen aardige mensen. We hebben in Gouderak een paar Somalische gezinnen wonen, het zit denk ik in het volk. Die kinderen ook, als je ze op straat tegenkomt kijken ze je aan alsof je stront bent. Heel anders dan de Pakistanen, Bosniërs en Afghanen, die we hier ook weleens gehad hebben.''
Actie en reactie
Het rechtvaardigt niet dat iemands ruiten worden ingegooid, benadrukt ze. ,,Maar het is wel een kwestie van actie en reactie. Dat die mensen nu alleen maar worden afgeschilderd als slachtoffer, dat stoort mij en veel andere dorpsbewoners wel.''
Peye Kool, uitbater van het Dorpshuis, wil absoluut niet speculeren over het waarom achter de incidenten. ,,Ik had hier gisteravond de bar vol mensen en die veroordeelden de ingegooide ruiten allemaal. Ik denk dat de meeste Gouderakkers er zo over denken.''
Maar Kool erkent ook dat het dorp niet onverdeeld gelukkig is met de komst van nieuwkomers - zelfs al komen ze uit het nabijgelegen Gouda. ,,Het Gouderak van mijn jeugd, dat is er al niet meer. Er komen mensen van de stad hier naartoe. Sommigen helpen mee, stappen direct in het verenigingsleven en zijn binnen de kortste keren een van ons. Anderen kiezen daar niet voor. Dat voel je in de sfeer op straat.''
Een derde van het woonaanbod in het dorp, bestaande uit 1012 woningen, is huur. ,,Als er straks eentje leegkomt, dan is de kans groot dat er weer een statushouder in wordt geplaatst.'' En daar is op zich niks mis mee, stelt Kool. ,,Maar het dorpsgevoel, dat ebt zo wel meer en meer weg.''
http://www.pzc.nl/algemeen/binnenland/afkeur-maar-ook-begrip-voor-pesterijen-somalisch-gezin-1.6680901