Bekijk volle/desktop versie : The boy is mine



27-09-2016, 14:42
Hoi dames,
Ik ga een verhaal afschrijven waar ik in 2009 mee ben begonnen.
Het verhaal heette toen Anissa & Ismael maar ik heb de naam veranderd.
Ik wens jullie heel veel lees plezier en let me know if you like it!

Het verhaal gaat over Anissa (20), Ismael (26) en Hayat (19) en het speelt zich af in een stad in Nederland.


Heel veel liefs,
GreenHappiness

30-09-2016, 08:46


“Anissaa kom naar beneden je bezoek is er,” hoor ik mijn moeder beneden roepen. Vandaag was de dag, de dag waarvan ik altijd wist dat die zou komen maar nooit gelooft heb dat het bij mij hetzelfde zou gaan. Snel deed ik mijn haar in een staart, checkte mijn kleding en keek nog een laatste keer in de spiegel. Ik zag er goed uit, dacht ik. Snel deed ik nog wat labello op, ik merkte aan het trillen van m´n hand dat ik zenuwachtig was, dat is normaal de dag dat je je man gaat ontmoeten. Pff, als ik er alleen al aan dacht, als ik dadelijk naar beneden ga zie ik mijn man, mijn toekomst.. Het laatste wat ik wou was uitgehuwelijkt worden, maar ik wist dat ik mijn ouders er een groot plezier mee zal doen. Ik ga ze gehoorzamen, zoals ik dat altijd heb gedaan, ik was een goede meid ik droeg weliswaar geen hoofddoek maar verder hield ik me niet met haram zaken als vriendjes bezig, dit in tegenstelling tot mijn vriendin Hayat; al vanaf haar 15e heeft ze contact met jongens, en nu heeft ze sinds een paar maanden een vaste relatie. “ANISSAAAAAAAAAAAAAAA KOM, “ wekte mijn vader mij uit mijn gedachtes. Langzaam liep ik naar beneden, ik hoorde nu mijn familie en toekomstige schoonfamilie druk praten. Even liep ik nog naar de keuken om een kopje thee te pakken voor de spanning, toen liep ik naar de deuropening en stapte de kamer binnen, “mijn dochter je bent er”, zei m’n vader trots. Salaam groette ik iedereen en liep toen verder. Toen ik zag wie er zat met zijn familie kon ik mijn ogen niet geloven, van schrik liet ik mijn kopje thee vallen, nee dit kon niet waar zijn, dit kan niet!!!!

30-09-2016, 20:27
Grappig, ik herinner me dit verhaal nog! Je was toen ineens gestopt..

30-09-2016, 20:29
Het was Ismael, het vriendje van Hayat... Ik schrok wakker door het geluid van het kopje dat op de grond viel, ik zag aan Ismael zijn gezicht dat hij ook was geschrokken, gister had ik hem nog gezien toen hij Hayat kwam ophalen van school.. “Geeft niets, mijn dochter”, zei m’n moeder en ze ruimde mijn troep op. Mijn vader keek me boos en vragend aan, “stel je even voor, Anissa.” Eerst groette ik Ismael zijn ouders en liep toen verder naar Ismael, vragend keek ik hem aan, gaf hem een hand en ging naast mijn vader zitten. Meteen begonnen onze ouders over de bruiloft, pff het was serieus.. Zijn vader bleef maar zeggen hoe blij hij was met een schoondochter als ik, en mijn vader zei precies hetzelfde over Ismael. Na bijna 3 uur gepraat te hebben was het klaar en vooral heel duidelijk, Ismael en ik zouden over 1 maand verloven en na de zomer zouden we gaan trouwen (het was nu februari), Ismael leek het er helemaal mee eens te zijn. Mijn ouders stelde voor dat Ismael en ik wat zouden gaan doen om elkaar te leren kennen. Dat vond ik een goed idee, want het was nodig dat Ismael en ik gingen praten, dit kon niet zo. Hayat heeft gister nog tegen me verteld hoeveel ze om hem geeft, dat ze met hem wil verloven volgend jaar, en nu gebeurd er dit…
Ismael en ik namen afscheid en liepen naar zijn auto, eindelijk konden we praten. “Wat vind je ervan Anissa, je wordt m’n vrouw.” “Wat ik ervan vind? Wiens idee is dit? Wist je het al van te voren?” vroeg ik boos. “Anissa, doe eens rustig, natuurlijk wist ik het ik ga niet de hand van een onbekende vragen, ik vond je altijd al een leuke rustige meid, geen vriendjes en al die shit, met zo iemand wil ik trouwen. Hayat vond ik ook heel leuk maar trouwen wil ik met een meid als jij, die niet zomaar haar benen spreid” zei hij rustig. Ik kon m’n oren niet geloven, de jongen waar mijn vriendin, mijn aller beste vriendin gister nog zo lovend over praatte maakt haar nu ongeveer uit voor Ke7ba. “Anissa, alles is al afgesproken je zult met me moeten trouwen, zag je niet hoe blij je ouders waren met een jongen als ik, Anissa kom op ik zal je gelukkig maken ik meen het!” zei Ismael. Dit kon niet waar zijn dacht ik maar ik wist dat ik niets meer kon veranderen, ik zou hoe dan ook mijn ouders gehoorzamen zoals ik altijd heb gedaan, als ik eraan dacht hoe gelukkig ze waren dat ik ging trouwen kreeg ik een glimlach op m’n gezicht. “Ik weet dat je nog niet van me houdt en dat je nog geen gevoelens voor me hebt Anissa, maar dat komt nog, ik zal hier alles aan doen ik wil jou gelukkig maken, je wordt de moeder van mijn kinderen” zei Ismael. Het klonk zo lief, en als ik eerlijk ben zag ik Ismael altijd wel zitten, het is een mooie en succesvolle jongen. Ik realiseerde me dat ik nog niks had terug gezegt en zei zachtjes: “We moeten het aan Hayat vertellen.. “

01-10-2016, 08:49


“Je hebt gelijk Anissa, maar ik heb het vanmorgen uitgemaakt met Hayat, ze vond het verschrikkelijk.. Ik heb gezegd dat ik de reden nog niet kon geven en dat ze er vanzelf achter kwam, ik denk dat het beter is als jij het haar verteld, je bent haar beste vriendin.” Pff beste vriendin die er met haar vriend van door gaat zeker dacht ik in mezelf. “Ja lekker makkelijk van je, vertel jij het maar Anissa, jij bent haar vriendin. JIJ bent degene die me in deze problemen heeft gebracht, het is allemaal jouw idee.. “, zei ik boos. “Het spijt me dat ik je in deze moeilijke positie heb gebracht maar ik weet dat ik je gelukkig ga maken, Anissa je moet me geloven ik wil alles voor jouw doen, ik zal je met respect behandelen en altijd naar je luisteren. Je mag van mij gaan werken en dan zal ik je altijd mee helpen met koken etc., ik zou er alles aan doen dat je mijn vrouw wordt en blijft!!,” zei Ismael serieus.
Na lang praten hadden we afgesproken, dat ik morgen naar Hayat toe zou gaan en het zou vertellen en Hayat kennende zou ik me op het ergste moeten voorbereiden… verder had ik besloten om er met Ismael het beste van te maken, hij was een leuke jongen, ik kon het zoveel erger treffen!!!
Deze avond gingen we nog naar Den Bosch wat drinken, het was erg gezellig geworden en ben nog meer van hem te weten gekomen. Maar toch voelde ik dat ik niet helemaal op m’n gemak was, ik zag er tegenop om morgen naar Hayat te gaan.. Ismael bracht me naar huis en ik beloofde om hem morgen avond alles te vertellen over het gesprek met Hayat. Voordat ik ging slapen smste ik Hayat dat ik morgen langskwam.
Is goed an, ik wil ben erg benieuwd naar de verhalen over je toekomstige!!!! Ik moet zelf ook nog wat vertellen tot morgen schat x
Met een schuldgevoel viel ik in slaap..

01-10-2016, 11:24
Ik werd wakker van geschreeuw en gestommel beneden, langzaam rekte ik me uit en stond op. M’n oog viel op mijn telefoon, ik had 2 smsjes;
You’re my dreamgirl, I’m gonna do whatever it takes to make you happy !
En:
Trouwens je zag er prachtig uit gister en succes morgen, zullen we morgen avond wat gaan eten? Kusje je toekomstige
Allebei van Ismael, pff hier had ik echt geen behoefte aan. Ik moest eerst nog naar Hayat, ik heb uren nagedacht over hoe ik het moest aanpakken maar ik ben er nog steeds niet uit, ik zal het maar op me af laten komen.. Snel pakte ik een douche, ik deed m’n nieuwe spijkerbroek aan en een zwarte koltrui, m’n haar liet ik loshangen.
Toen ik beneden kwam zag ik dat iedereen beneden aan de ontbijttafel zat: m’n ouders, m’n zusje Bouchra (16) en zelfs mijn broer Marouane (24) met z’n vrouw Sihem en hun zoontje Rachid waren gekomen. “Zusje, eindelijk ga je trouwen, ik hoorde dat het een goede gozer is? “ zei Marouane en liep naar me toe en gaf me een kusje op m’n voorhoofd. “Ja, hij is heel aardig”zei ik afwezig.
Nadat ik gegeten had en had verteld over Ismael en ons afspraakje gister pakte ik wat drinken, en wou toen gaan. “Yemma, ik ga eventjes naar Hayat ik ben binnen 2 uurtjes terug” zei ik tegen mijn moeder. “Is goed mijn dochter, ben je wel op tijd thuis dan, ik hoorde dat Ismael vanavond met je wil eten” zei mama. “Ja het duurt niet lang mama” zei ik terwijl ik naar de schuur liep voor m’n fiets. Het zou niet lang duren dat wist ik wel, ik zou niet weten hoe Hayat zou reageren, maar ik wist wel dat ik niet lang welkom zou blijven in haar huis..
Na een kwartiertje fietsen kwam ik aan bij Hayat. Ik belde aan, en Hayat kwam vrijwel meteen de deur openmaken. “ANISSAAAAAAA EINDELIJK, IK BEN ZOOOOO BENIEUWD!!” schreeuwde ze enthousiast toen ze me een knuffel gaf. Ik zag aan haar dat het niet goed ging, haar ogen waren klein, waarschijnlijk van het huilen en ze had lompe wallen. “wat is er? Je reageert zo raar, kom we lopen buiten een rondje we hebben bezoek dus is fijner als je het buiten verteld, ik vind het zo leuk voor je he!!!” zei ze weer. Ik knikte en we liepen aan. “Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, maar Ismael heeft het uitgemaakt toch gister?” zei ik met een trillende stem. “JA? Hoe weet je dat Anissa?” zei ze vragend. “Ik weet ook waarom hij dat heeft gedaan Hayat, hij heeft het gedaan omdat hij gaat trouwen.”zei ik met een brok in mijn keel, ik kreeg tranen in mijn ogen hoe kon ik mijn beste vriendin zoiets aan doen. “WAAAAT gaat hij trouwen? Met wie Anissa? Die ke7ba ik maar haar kapot!!!” Schreeuwde Hayat woedend. Ik barstte nu echt in huilen uit en keek naar beneden, Hayat had het door. “ANISSA JIJ? IS ISMAEL GISTER OM JOUW HAND KOMEN VRAGEN???!” schreeuwde ze. Ik knikte, en zei zachtjes”Ja Hayat, ik kan er niks aan doen, hij is vorige week naar mijn vader gegaan, en gister hebben we alles besproken na de zomer moet ik met Ismael trouwen.” Ongelovig keek Hayat me aan en voor ik het wist had ik een klap in m’n gezicht, we stonden in een parkje, het was best wel druk en iedereen keek. “Hayat doe rustig het is niet mijn schuld, ik heb er niets over te zeggen ik moet mijn ouders gehoorzamen.” probeerde ik te zeggen maar ze duwde me zo hard dat ik m’n evenwicht verloor en achterover viel, ze gaf me nog een trap in m’n maag en zei: “wacht maar Anissa, wacht maar!!” Toen liep ze weg…

08-10-2016, 20:55
Ik bleef liggen, en ik huilde net als een klein kind. Toen ik opkeek stonden er allemaal mensen om me heen, die heel bezorgt keken. Een Nederlandse vrouw van rond de 30 tilde me omhoog en zei: “Meisje gaat het wel? Je moet naar de politie gaan, dit kan toch niet zomaar! “Het gaat wel mevrouw, de politie is niet nodig het was niets, maar bedankt voor uw bezorgdheid” zei ik vriendelijk terug. De vrouw bood nog aan om me naar huis te brengen maar ik wou liever even alleen zijn en ik liep naar huis. Gelukkig had ik geen make-up op gedaan, want dan zat die nu echt overal. Alles was in een klap veranderd, m’n beste vriendin mijn steun en toeverlaat als het even niet meezat, haat me nu en terecht. “Wacht maar Anissa, wacht maar” deze woorden spookten door m’n hoofd, wat zou ze er mee bedoelen? Ik had niet echt veel tijd om er over na te denken want ik werd gewekt uit m’n gedachtes door het geluid van m’n telefoon. Ismael belde:
Ismael: Hee schat, hoe is het gegaan?
Anissa: Ik loop nu naar huis het was verschrikkelijk!
Ismael: Waar ben je Anissa ik kom er nu aan !
Anissa: Ik ben bij dat grote park vlakbij centrum weet je wel?
Ismael: ik kom er nu aan liefje tot zo!
Anissa: tot zo..
Hij was echt meteen gekomen want na 5 minuten zag ik zijn auto al aan komen rijden. Ik maakte de deur open en m’n hart sloeg een paar slagen over toen ik hem zag. Wauw Ismael was prachtig, korte donkere haren, licht groene ogen een mooi tintje, ik kreeg gewoon kriebels in m’n buik, op deze manier had ik nog nooit naar hem gekeken. “Kom je nog of blijf je daar staan kwijlen?” Zei Ismael lachend, ik bloosde hij had me gewoon in de gaten en stapte snel in. Toen ik zat vroeg Ismael meteen wat ik onder m’n oog had gedaan. Ik was helemaal vergeten dat Hayat me had geslagen en keek snel in de spiegel, het was al blauw geworden en er zat een snee. “Toen ik het aan Hayat vertelde, ze veranderde in een Hayat die ik nog nooit heb gezien ze heeft me geslagen en in m’n maag gestompt” zei ik eigenlijk nu pas realiserend wat er was gebeurd. Ismael keek me geschrokken aan en ik zag de woede in zijn ogen. Hij was boos en wilde naar Hayat gaan om haar aan te spreken, maar ik had hem overtuigd dat, dat niet nodig was. Ik vertelde hem ook over de woorden die ze uitsprak. “Anissa wees niet bang, Hayat is nu wel boos maar ze is 19 jaar, en echt niet zo kinderachtig om nu wraak te nemen op ons” zei Ismael mij sussend. Maar of dat echt niet het geval zou zijn…..

10-10-2016, 11:56
Nadat Ismael me een uur lang had overgehaald dat ik gewoon naar buiten kon met de blauwe plek, besloten we om naar een Marokkaans restaurantje te gaan in de stad. Ik was er nog nooit geweest maar het zag er gezellig uit. We kozen een tafel bij het raam een daar zaten we dan, we namen allebei Tagine.
“Anissa, alsjeblieft geef me een kans. Ik kan er niet tegen om je zo te zien, vergeet Hayat denk aan de toekomst.” Zei Ismael. “Ik geef je een kans Ismael, maar ik voel me zo schuldig voor Hayat.” Zei ik rustig. “Hayat is het niet waard, kijk wat ze je aan heeft gedaan, terwijl het niet eens jouw schuld is! “ Ik knikte en probeerde het maar te vergeten.
Ismael vertelde dat hij vandaag een bod had gedaan op een huis en of ik morgen na school mee wou gaan kijken, ik zou er immers na de zomer ook gaan wonen. Het was een gezellige avond geworden en ik begon echt iets te voelen voor Ismael, het was zo’n lieve jongen en ik begon steeds gelukkiger te worden dat hij mijn hand had gevraagd. Rond elf uur bracht hij me pas naar huis.
“Ik vond het een leuke avond Anissa jij ook? Vroeg Ismael , toen we voor mijn huis stonden. “Ja, het was echt gezellig.” Zei ik zenuwachtig, alsof ik wist wat er ging komen. “Anissa ik ga pas kort met je om, maar ik heb nu al het gevoel dat ik niet meer zonder je kan, je hebt iets magisch. Ik ben eerlijk, heb veel meisjes gehad maar niemand heeft met me gedaan wat jij met me doet Anissa, ik weet dat ik het je moeilijk heb gemaakt maar ik hou van je..” zei Ismael terwijl hij allebei mijn handen vast had. Ik schrok van wat hij zei, dit heeft nog nooit een jongen tegen me gezegd en ik voelde dat ik bloosde.. Hij keek me vragend aan, wachtend op antwoord. “Geeft niet als je het nog niet zo voelt, dat komt wel.”Zei hij terwijl hij me een knuffel gaf en vervolgens zijn warme zachte lippen tegen de mijne aandrukte. Even stond mijn hart stil, mijn eerste kus! Voor dat ik het wist zaten we hevig te zoenen, het was heerlijk, Ismael was heerlijk ik wilde hem niet kwijt. Met een gelukkig gevoel ging ik slapen, ik was verliefd op deze jongen!