Bekijk volle/desktop versie : ik ben zo ongelukkig...


23-04-2005, 22:19
Ik ben nu bijna een jaar getrouwd maar ik vind er niks aan!!!!
Mijn leven betaat uit werken, schoonmaken, koken en mensen tevreden houden.
Ik ben het zoooo erg zat, ik wil anders leven maar ik weet niet hoe?
wie kan mij helpen te veranderen, dit houd ik nl niet lang vol.
Ik snap niet waar het aan ligt maar ik heb het gevoel dat ik nog meer contact heb met de buurman dan met mijn man.
Hij gaat elke weekend naar marokaanse cafe met zijn broer, en dan zit ik alleen thuis en door de weeks werken ik part-time hij full-time.
Hij wil nooit met me vrijen, geeft me geen complumentjes, geen aandacht NIKS.
Ik voel me zooo erg eenzaam en wil soms liever dood dan leven, ik weet me echt geen raad meer, als ik tegen hem praat doet hij net of hij me niet hoort net of ik lucht ben.
Ik ben echt niet lelijk of zo ben slank met 1.67 en 57 kilo ben nog jong mooi om te zien altijd verzorgd etc daar licht het niet aan, hij mag blij met me zijn.
Dat maakt het erger ik snap niet wat hij wil en hij communiceert niet.
AUB help mij wie herkent zich hierin? of ben ik de enigste
23-04-2005, 23:04


oh lieverd het is zeker moeilijk waneer je werkt en alles doet en dan ook nog geen aandacht van je man krijgt, dat lijkt me heel zwaar en vind het heel normaal dat je het zat begint te krijgen want je hebt het gevoel dat je er niks voor terug krijgt ( ik bedoel liefde en aandacht) maar heb sbar en praat met hem en doe iets leuks voor hem heel onverwachts mischien dat het help, maar ik hoop dat je het niet snel opgeeft, want hoe oud is hij mischien zit hij nog in de jonge fase, maar maak hem duidelijk dat hij nu getrouwd is en plichten heeft, herinner hem waarom hij met jou is getrouwd mischien zet dat hem aan het denken, en dat hij jou niet kwijt wilt.
hoe oud zijn julie als ik vragen mag.
lieverd ik hoop dat alah swt julie help insha allah amien
als je wat kwijt wilt kun je me altijd pm


veel liefs najat
23-04-2005, 23:16

Citaat door najatmoh:
oh lieverd het is zeker moeilijk waneer je werkt en alles doet en dan ook nog geen aandacht van je man krijgt, dat lijkt me heel zwaar en vind het heel normaal dat je het zat begint te krijgen want je hebt het gevoel dat je er niks voor terug krijgt ( ik bedoel liefde en aandacht) maar heb sbar en praat met hem en doe iets leuks voor hem heel onverwachts mischien dat het help, maar ik hoop dat je het niet snel opgeeft, want hoe oud is hij mischien zit hij nog in de jonge fase, maar maak hem duidelijk dat hij nu getrouwd is en plichten heeft, herinner hem waarom hij met jou is getrouwd mischien zet dat hem aan het denken, en dat hij jou niet kwijt wilt.
hoe oud zijn julie als ik vragen mag.
lieverd ik hoop dat alah swt julie help insha allah amien
als je wat kwijt wilt kun je me altijd pm


veel liefs najat
Is hij van Marokko of had hij geen papieren toen je met hem trouwde?
23-04-2005, 23:37
nee!! we hebben 3 jaar relatie gehad hij komt gewoon van hier, we houden erg veel van elkaar dat si het niet...

hij is 27 en ik 22...
23-04-2005, 23:46


Azrak wat heeft of iemand van marokko is ermee te maken en of hij papieren had?
Ik begrijp wel wat je bedoelt hoor, maar ik denk dat karakter en of iemand een bepaald beeld heeft van het huwelijk belangrijker zijn dan waar iemand is opgegroeid.
Ken genoeg mensen in Marokko die hele leuke dingen als getrouwd stel....
je trouwt toch met elkaar en wilt bij elkaar zijn, zeker als je nog maar net getrouwd bent.
En dan uitgerekend in het weekend met zijn broer weg te gaan, in plaats van met zijn vrouw iets te ondernemen.....
Ik begrijp het niet!
24-04-2005, 00:00
juistdat is het!! waarom vind hij zijjn vrienden belangrijker dan mij, soms dan doe ik wat leuks aan zit ik me helemaal uit te slofen en zo om hem thuis te houden maar nee hoor niks helpt! hij is nu nog steeds niet thuis.... zit in cafee te kaarte met zijn broer en ik zit hier te vervelen...
24-04-2005, 00:16
Lieve ongelukkig, ik leef met je mee meid wallah. Ik las dat je een relatie hebt gehad van 3 jaar met je man. Mag ik vragen of jullie in tijdens die relatie ook leuke dingen deden of niet?
Misschien denkt hij nu van we hebben genoeg leuke dingen gedaan en ben nu getrouwd en gedraagt hij zich daarom zo...?
Belangrijk is wel dat jij HEM duidelijk maakt hoe jij je voelt en dat je de manier hoe jullie huwelijk nu is geen huwelijk is wat jij wilt.
En blijven herhalen....
24-04-2005, 00:30
ja we hebben echt een leuke tijd gehad we deden altijd leuke dingen en hij was zo lief, hij is nog steeds lief maar alleen wanneer hij er zin in heeft....
24-04-2005, 00:32

Citaat door ongelukkkig:
juistdat is het!! waarom vind hij zijjn vrienden belangrijker dan mij, soms dan doe ik wat leuks aan zit ik me helemaal uit te slofen en zo om hem thuis te houden maar nee hoor niks helpt! hij is nu nog steeds niet thuis.... zit in cafee te kaarte met zijn broer en ik zit hier te vervelen...
Heb je geen vriendinnen dan waar je af en toe leuke dingen mee kunt ondernemen als je man naar het cafe gaat? Je zou kunnen zeggen dat je liever hebt dat hij wat meer thuis is. En als hij dan wel heel gaat iets met je vriendinnen af kunnen spreken of er even uit te gaan.
24-04-2005, 02:52
Lieve ongelukkig ,
Als je aandacht en liefde vraagt aan je man zal dat niet veel helpen. Mannen zijn jagers en eenmaal de prooi binnen... Ik wil niet zeggen dat hij je zat is maar wel dat je het met zeuren en klagen erger maakt. Ik bedoel niet dat je alles moet pikken maar als je ergens ruzie om maakt moet t t waard zijn en ook voet bij stuk houden. (dus niet eerst ruzie maken en dan slijmen en excuses aanbieden. Probeer er voor te zorgen dat hij naar je gaat verlangen zonder dat hij door hebt dat je er moeite voor doet.

-verzorg je zelf xtra goed en doe er nonchallant over
-maak hem onzeker en gebruik dezelfde methode als hij doet
-probeer wat leuke dingen voor je zelf te verzinnen waardoor je afgeleid bent en dus minder aanhankelijk word (een hobby of zo)
-ga bij je vriendinnen langs als hij er niet is en als hij niet te streng is ga dan leuke dingen doen (wat drinken met je vriendinnen, naar de bios, efteling, uit eten of weet ik t wat) zodat hij jouw juist gaat missen.
-als je niet vaak onnodig weg mag ga dan full time werken (sociaal leven opbouwen anders draai je indd door)
-probeer een beste vriend voor m te worden en word niet kwaad als hij iets vervelends verteld maar lach erom en leer er van (anders verteld ie nooit meer wat)
-maak hem heel subtiel jaloers (niet gaan flirten of andere gekkigheid)

Draai de rollen om en zorg er voor dat hij bij je wil zijn zonder dat ie gedwongen word. Wat de meeste vrouwen de nek omdraait is klagen, ruzie en zeuren. Een man van 27 is nog erg jong in zijn geest en dus wispelturig. Als het thuis niet leuk is gaat ie ergens anders lol maken wat kan resulteren tot een buiten echtelijke relatie met alle gevolgen van dien.
Hoe moeilijk het ook is, maak niet overal een probleem van maar zorg er voor dat je thuis sfeer goed is. (goed eten, humor, een schoon huis, een mooie vrolijke vrouw)
Het is eenmaal zo dat mannen meer te zeggen hebben in onze cultuur. Als hij uit gaat hoeft ie alleen de deur achter zich dicht te slaan, als jij uit wilt ....een ander verhaal.

Veel vriendinne van mij verziekten hun huwelijk door te veel van hun man te eisen en zichzelf te verwaarlozen. Het is nou eenmaal niet eerlijk maja, als je hem niet kwijt wilt dan word het helaas slikken. Vrouwen moeten nou eenmaal het onderspit delven!

Mijn advies is goed gedoeld en ik hoop dat je er wat aan hebt en het belangrijkste blijft natuurlijk bidden en ALLAH om hulp vragen want HIJ is alwetend en almachtig!
24-04-2005, 14:01
Azgennay, ik ben blij met je compliment! Vooral omdat het van een man komt. Geeft ons vrouwen toch nog hoop dat ze er wel zijn. (Ik heb er ook zo een als jij....)
24-04-2005, 22:03
Salaam alaikum,

Je krijgt wat je vraagt in het leven, zeg ik wel eens.. Kortom niemand gaat je iets geven, je moet het opeisen.. hoe raar dat ook klinkt. Soms moet je het anders aanpakken dan je denkt.

Dat wil niet zeggen dat je stampend in de woonkamer moet staan, maar wel dat je niet moet wachten... wachten op... iets! Doe iets in je leven, zorg ervoor dat je leven leuk is zonder je man, zorg dat je leven is geregeld zonder je man, je eigenwaarde is niet afhankelijk van hem etc. Ik kan niet in je situatie kijken, maar bij mij: na 8 jaar een relatie heb je up's en down's en die moet je overbruggen. Die periodes moet je kunnen uitzingen, juist omdat je een leven hebt zonder hem. Hij is niet je leven... snap je? Al heb ik niet te maken met een man die uit gaat enzo, maar iedereen herkent het wel, gewoon sleur, saai enzo.

Klinkt mss heel vreemd, maar zodra ik huisje-boompje-beestje veel thuis ben, dan ben ik gewoon geworden. Die ene in dr jogingbroek die het huis doet, eten maakt en een kind verzorgt, zo voel ik me ook... Maar als ik vaak pleite ben, bezig ben voor mijzelf (cursus hier, lezing daar) word ik weer interessant. Ik voel me dan ook beter, nuttiger en straal dat blijkbaar ook uit. Dus mss een tip, ga je eigenlijk leven leiden en wacht niet op hem. Enne... ik weet niet hoor, maare... verwen hem niet teveel de eerste periode, dan went ie eraan... gaat ie het normaal vinden.

Ik zou persoonlijk hem wel aanspreken over die weekenden, maar ook geen ruzie maken erom. Hou het zakelijk. Ik zelf zou het niet willen dat mijn man uitgaat, maar probeer het eerst bv te beperken tot 1x per maand ofzo?

Zakelijk doen, niet hysterica-a-la-vrouwen he?!
Succes,
M.
24-04-2005, 22:11



Citaat door Marisah:
Salaam alaikum,

Je krijgt wat je vraagt in het leven, zeg ik wel eens.. Kortom niemand gaat je iets geven, je moet het opeisen.. hoe raar dat ook klinkt. Soms moet je het anders aanpakken dan je denkt.

Dat wil niet zeggen dat je stampend in de woonkamer moet staan, maar wel dat je niet moet wachten... wachten op... iets! Doe iets in je leven, zorg ervoor dat je leven leuk is zonder je man, zorg dat je leven is geregeld zonder je man, je eigenwaarde is niet afhankelijk van hem etc. Ik kan niet in je situatie kijken, maar bij mij: na 8 jaar een relatie heb je up's en down's en die moet je overbruggen. Die periodes moet je kunnen uitzingen, juist omdat je een leven hebt zonder hem. Hij is niet je leven... snap je? Al heb ik niet te maken met een man die uit gaat enzo, maar iedereen herkent het wel, gewoon sleur, saai enzo.

Klinkt mss heel vreemd, maar zodra ik huisje-boompje-beestje veel thuis ben, dan ben ik gewoon geworden. Die ene in dr jogingbroek die het huis doet, eten maakt en een kind verzorgt, zo voel ik me ook... Maar als ik vaak pleite ben, bezig ben voor mijzelf (cursus hier, lezing daar) word ik weer interessant. Ik voel me dan ook beter, nuttiger en straal dat blijkbaar ook uit. Dus mss een tip, ga je eigenlijk leven leiden en wacht niet op hem. Enne... ik weet niet hoor, maare... verwen hem niet teveel de eerste periode, dan went ie eraan... gaat ie het normaal vinden.

Ik zou persoonlijk hem wel aanspreken over die weekenden, maar ook geen ruzie maken erom. Hou het zakelijk. Ik zelf zou het niet willen dat mijn man uitgaat, maar probeer het eerst bv te beperken tot 1x per maand ofzo?

Zakelijk doen, niet hysterica-a-la-vrouwen he?!
Succes,
M.
mashallah oghti ik vind dat jij altijd goede antwoorden en adviezen geeft!~~
25-04-2005, 08:43
Dag ongelukkig,
Je hebt hier al heel wat goede adviezen gekregen. Je bent nog maar een jaar getrouwd, en dit soort dingen horen er gewoon bij in het begin. Je moet gewoon je draai nog vinden. Ik herken ook dingen uit jou verhaal, alleen gaat mijn man nooit uit. Ik ben vaker weg dan hij. Wat ik wel heel erg had, was hem opeisen. Als ik me had uitgeslooft, gekookt, mezelf opgetut voor hem. Dan verwachte ik op z'n minst een complimentje. Als ik die niet kreeg dan haalde ik allerlei rare dingen in mijn hoofd.
Nu heb ik geleerd dingen met hem te bespreken, dingen die mij dwars zitten. Een man kan wel hard zijn, en net doen alsof het hem niks doet. Maar geloof me als jij hem duidelijk maakt dat je niet tevreden bent zo, dan zal dat zeker aan hem knagen.
Zeuren moet je vermijden. Het gaat om de manier waarop je iets brengt. Geef vooral de moed niet op.
Veel meiden die lang een relatie hebben gehad, trouwen met het idee dat het zo zal blijven. Dat is dus absoluut niet zo. Wat o zo bijzonder begon is nu gewoon geworden. blijf lief voor je man en Inscha allah komt alles goed.

liefs Soulfa