de zin van mijn bestaan

[liefmaroc]

zo ineens kwam je uit het niets in me leven
je hebt een hele andere draai aan me leven gegeven
je gaf me het gevoel van vertrouwen
dat zal ik dan ook altijd blijven onthouden
bij jou kan ik me zelf zijn
en dat vind ik nou zo fijn
met jou kan ik over alles praten
dan hoef ik ook geen dingen achterwege te laten
je brengt dingen in mij naar boven
ik vind het nog steeds moeilijk te geloven
dat jij mij dat gevoel geeft wat ik niet kende
dat gevoel waar ik altijd voor weg rende
maar waarom doet het dan tog ook pijn
en voelt het niet altijd zo fijn?
waarom voel ik dan ook soms verdriet
is er dan iets wat jij niet ziet?
of zie je het wel en wil je het gewoon niet horen
ben je dat gevoel dan zo snel verloren?
bang dat het je pijn zou doen van binnen
bang dat we het alle twee maar verzinnen
nee we weten heel goed wat we bedoelen
alleen als we bij elkaar zijn kunne we het voelen
maar waarom kunnen we het dan niet uiten
is het dan zo erg dat mensen ons zien buiten?
wat het ook mag zijn
ik doe je never nooit pijn
ik zal je nooit laten stikken
of ergens mee veraden of verklikken
lieve schat onthou maar goed
dat wat je ook doet
ik altijd zal proberen naast je te staan
want jij bent de zin van mijn BESTAAN..........................