Svengali
29-04-2016, 09:06
Opkomend salafisme
[FONT=Georgia]'Ongelukkige gebeurtenissen.' Geen lekke fietsband, of een kat die van het balkon viel. Nee, het gaat hier om recente terreuraanslagen in diverse steden in West-Afrika. Tientallen mensen kwamen erbij om het leven. Een islamistische groep eiste de verantwoordelijkheid op. En het studentenblad noemt het 'ongelukkige gebeurtenissen'.
[/FONT][FONT=Georgia]Imam Omar Sall kan zich vinden in de omschrijving die De Moslimstudent, een blad aan de Universiteit van Dakar, aan de bloedbaden heeft gegeven. Want imam Sall heeft, net als zijn volgelingen op de campus, zo zijn eigen ideeën over de jongste geschiedenis en de rol die de islam, 'het zuivere geloof', daarin speelt.[/FONT]
[FONT=Georgia]De imam is een vriendelijke en hoffelijke man. Hij studeerde in eigen land, maar ook in Saoedi-Arabië. Nadat hij de studenten in de 'grote moskee' aan de universiteit is voorgegaan in het middaggebed, neemt hij de tijd om zijn westerse bezoekers uit te leggen hoe zijn visie op de islam verschilt van die van de meeste religieuze leiders in Senegal, die seculiere staat waar meer dan 90 procent van de bevolking moslim is.
[/FONT][FONT=Georgia]'Alles in het leven staat in het teken van de islam', zegt Fall. 'Ook de ogenschijnlijk kleine dingen. Als je het toilet bezoekt, ga je die onreine ruimte eerst met je linkervoet binnen en stap je er met je rechtervoet uit. Van het moment dat je ontwaakt tot het moment dat je weer inslaapt, is alles ingekaderd door de islam.'
In Senegal is dat al meer dan duizend jaar het geval. Het land kent diverse soefi-broederschappen, die bekendstaan om hun gematigde opvatting van het geloof. Maar imam Sall en de zijnen menen dat de westerse invloed op het land, sinds de kolonisering door Frankrijk, de ware islam heeft geschaad. 'We waren ingeslapen, maar beginnen nu te ontwaken en keren terug naar de ware tijd, de tijd van de Profeet.'
Als we hem het woord 'radicalisering' voorleggen, glimlacht hij opnieuw. 'Bewegingen als Islamitische Staat zijn ontstaan omdat mensen gefrustreerd zijn door de wereldpolitiek. Voor een duurzame vrede in de wereld zal er gerechtigheid moeten komen. Voor iedereen, dus bijvoorbeeld ook voor het Palestijnse volk.' Maar dat hijzelf radicaal zou zijn, wil er bij hem niet in. We schudden elkaar beleefd de hand.
[/FONT][FONT=Georgia]Toenemende radicalisering
Bij het verlaten van de moskee stuiten we op een nerveuze bewaker van het universiteitsterrein. Hij neemt ons mee naar een lokaaltje, waar een aantal opgewonden kerels wil weten of voor het interview met de imam wel vooraf aan het universiteitsbestuur toestemming is gevraagd. 'Want het onderwerp religie ligt hier op de campus heel erg gevoelig.'
Senegal worstelt, net als andere landen in West-Afrika, met de toenemende radicalisering van islamitische jongeren. Opgroeiend in een omgeving van 'gigantische armoede', zoals de Senegalese terrorismedeskundige Bakary Sambe het noemt, zien zij de verdieping van hun geloof als een nieuwe manier om het op te nemen tegen maatschappelijke achterstelling. Salafistische bewegingen uit het Midden-Oosten winnen hierbij aan invloed. En door internet en social media als Facebook weten de gelijkgestemden elkaar steeds makkelijker te bereiken.
We vinden twee jongeren die bereid zijn over hun radicale ideeën te spreken. De ene komt uit de plaats Mbour en is op Facebook bekend om zijn anti-westerse sentimenten. Onlangs is hij voor korte tijd opgepakt. Zijn vader verbiedt hem het interview. De tweede heeft in Algerije 'training' gehad. Ook hij zegt op het allerlaatste moment af, zogezegd omdat hij naar Mauretanië afreist. Ook bij deze twee wordt duidelijk hoe gevoelig het onderwerp ligt.
De enige die iets wil zeggen over de sympathie bij jongeren voor radicaal-islamitische groepen als Islamitische Staat (IS), Boko Haram en AQIM, is Serigne Babou, een studentenleider. Hij volgt een artsenopleiding en wil chirurg worden. Twee medestudenten aan zijn faculteit zijn naar Libië vertrokken en hebben zich aangesloten bij IS. 'Dat begrijpen we wel', zegt Babou. 'Als een vijand jouw broer heeft gedood, dan zul je je daar woedend over voelen. En moslims zijn overal ter wereld broeders van elkaar.'
Behalve studenten en andere jongeren die in eigen land actief zijn, lopen ook steeds meer economische migranten, die de gevaarlijke tocht door de Sahara richting Europa ondernemen, het risico in handen van radicale groepen te vallen. 'De wegen van de migranten', zegt terrorismedeskundige Sambe, 'kruisen soms de wegen van de rekrutering door jihadistische groepen. Sommige aspirant-migranten worden ingelijfd door jihadistische bewegingen. Die zeggen hen te zullen helpen bij hun overtocht, maar helaas, ze komen in hun invloedssfeer terecht en voeden zo de jihadistische netwerken die de veiligheid van onze landen en regio in gevaar brengen.'
Geradicaliseerde migrantenjongeren kunnen zowel voor Europa als voor hun thuislanden een gevaar vormen. Voor een deel, menen Senegalese kenners, is het Westen hieraan zelf schuldig. Migratie-expert Thiermo Diagme vindt het niet vreemd dat president Barack Obama onlangs Libië het zwakste punt uit zijn buitenlandbeleid noemde. 'Het enige dat met de val van Khadafi in 2011 is bereikt, is dat in de regio miljoenen wapens en duizenden strijders verder verspreid zijn geraakt.'
Economisch jihadisme
Voor veel van de radicale groepen in Noord-Afrika en de Sahel is volgens Diagme hun ideologie 'louter een masker' waarachter hun ware intenties schuilgaan: smokkel van mensen, en van wapens en andere goederen zoals sigaretten. Puur economisch jihadisme dus. Maar jongeren zijn wel degelijk kwetsbaar. 'Als je je land, je dorp, je streek verlaat, dan doe je dat om elders geld te gaan verdienen. En als het je niet lukt om de Middellandse Zee over te steken, dan ben je een gemakkelijke prooi voor radicale, voor islamistische bewegingen.'
Sinds de tijdelijke inname, in 2012, van het noorden van Mali door buitenlandse radicale strijders, zo meent Bakary Sambe, is ook de Senegalese overheid zich bewust van het gevaar dat mogelijk voor eigen land dreigt. En sinds de aanslagen in Burkina Faso, Mali en Ivoorkust, zijn ook in de Senegalese hoofdstad Dakar, bij hotels en overheidsgebouwen, zwaar bewapende agenten te vinden. Het voelt voor iedereen uiterst ongemakkelijk, in een verder zo ontspannen stad. Maar beter op deze manier, zo is de redenering, dan binnenkort te worden opgeschrikt door een 'ongelukkige gebeurtenis'.
http://www.volkskrant.nl/buitenland/senegal-vreest-sluipgang-van-radicale-islam~a4291361/?utm_source=twitter&utm_medium=social&utm_campaign =shared content&utm_content=paid&hash=55bccf212dc359476d1a 662c63bd9f771dd1816b
[FONT=Georgia]'Ongelukkige gebeurtenissen.' Geen lekke fietsband, of een kat die van het balkon viel. Nee, het gaat hier om recente terreuraanslagen in diverse steden in West-Afrika. Tientallen mensen kwamen erbij om het leven. Een islamistische groep eiste de verantwoordelijkheid op. En het studentenblad noemt het 'ongelukkige gebeurtenissen'.
[/FONT][FONT=Georgia]Imam Omar Sall kan zich vinden in de omschrijving die De Moslimstudent, een blad aan de Universiteit van Dakar, aan de bloedbaden heeft gegeven. Want imam Sall heeft, net als zijn volgelingen op de campus, zo zijn eigen ideeën over de jongste geschiedenis en de rol die de islam, 'het zuivere geloof', daarin speelt.[/FONT]
[FONT=Georgia]De imam is een vriendelijke en hoffelijke man. Hij studeerde in eigen land, maar ook in Saoedi-Arabië. Nadat hij de studenten in de 'grote moskee' aan de universiteit is voorgegaan in het middaggebed, neemt hij de tijd om zijn westerse bezoekers uit te leggen hoe zijn visie op de islam verschilt van die van de meeste religieuze leiders in Senegal, die seculiere staat waar meer dan 90 procent van de bevolking moslim is.
[/FONT][FONT=Georgia]'Alles in het leven staat in het teken van de islam', zegt Fall. 'Ook de ogenschijnlijk kleine dingen. Als je het toilet bezoekt, ga je die onreine ruimte eerst met je linkervoet binnen en stap je er met je rechtervoet uit. Van het moment dat je ontwaakt tot het moment dat je weer inslaapt, is alles ingekaderd door de islam.'
In Senegal is dat al meer dan duizend jaar het geval. Het land kent diverse soefi-broederschappen, die bekendstaan om hun gematigde opvatting van het geloof. Maar imam Sall en de zijnen menen dat de westerse invloed op het land, sinds de kolonisering door Frankrijk, de ware islam heeft geschaad. 'We waren ingeslapen, maar beginnen nu te ontwaken en keren terug naar de ware tijd, de tijd van de Profeet.'
Als we hem het woord 'radicalisering' voorleggen, glimlacht hij opnieuw. 'Bewegingen als Islamitische Staat zijn ontstaan omdat mensen gefrustreerd zijn door de wereldpolitiek. Voor een duurzame vrede in de wereld zal er gerechtigheid moeten komen. Voor iedereen, dus bijvoorbeeld ook voor het Palestijnse volk.' Maar dat hijzelf radicaal zou zijn, wil er bij hem niet in. We schudden elkaar beleefd de hand.
[/FONT][FONT=Georgia]Toenemende radicalisering
Bij het verlaten van de moskee stuiten we op een nerveuze bewaker van het universiteitsterrein. Hij neemt ons mee naar een lokaaltje, waar een aantal opgewonden kerels wil weten of voor het interview met de imam wel vooraf aan het universiteitsbestuur toestemming is gevraagd. 'Want het onderwerp religie ligt hier op de campus heel erg gevoelig.'
Senegal worstelt, net als andere landen in West-Afrika, met de toenemende radicalisering van islamitische jongeren. Opgroeiend in een omgeving van 'gigantische armoede', zoals de Senegalese terrorismedeskundige Bakary Sambe het noemt, zien zij de verdieping van hun geloof als een nieuwe manier om het op te nemen tegen maatschappelijke achterstelling. Salafistische bewegingen uit het Midden-Oosten winnen hierbij aan invloed. En door internet en social media als Facebook weten de gelijkgestemden elkaar steeds makkelijker te bereiken.
We vinden twee jongeren die bereid zijn over hun radicale ideeën te spreken. De ene komt uit de plaats Mbour en is op Facebook bekend om zijn anti-westerse sentimenten. Onlangs is hij voor korte tijd opgepakt. Zijn vader verbiedt hem het interview. De tweede heeft in Algerije 'training' gehad. Ook hij zegt op het allerlaatste moment af, zogezegd omdat hij naar Mauretanië afreist. Ook bij deze twee wordt duidelijk hoe gevoelig het onderwerp ligt.
De enige die iets wil zeggen over de sympathie bij jongeren voor radicaal-islamitische groepen als Islamitische Staat (IS), Boko Haram en AQIM, is Serigne Babou, een studentenleider. Hij volgt een artsenopleiding en wil chirurg worden. Twee medestudenten aan zijn faculteit zijn naar Libië vertrokken en hebben zich aangesloten bij IS. 'Dat begrijpen we wel', zegt Babou. 'Als een vijand jouw broer heeft gedood, dan zul je je daar woedend over voelen. En moslims zijn overal ter wereld broeders van elkaar.'
Behalve studenten en andere jongeren die in eigen land actief zijn, lopen ook steeds meer economische migranten, die de gevaarlijke tocht door de Sahara richting Europa ondernemen, het risico in handen van radicale groepen te vallen. 'De wegen van de migranten', zegt terrorismedeskundige Sambe, 'kruisen soms de wegen van de rekrutering door jihadistische groepen. Sommige aspirant-migranten worden ingelijfd door jihadistische bewegingen. Die zeggen hen te zullen helpen bij hun overtocht, maar helaas, ze komen in hun invloedssfeer terecht en voeden zo de jihadistische netwerken die de veiligheid van onze landen en regio in gevaar brengen.'
Geradicaliseerde migrantenjongeren kunnen zowel voor Europa als voor hun thuislanden een gevaar vormen. Voor een deel, menen Senegalese kenners, is het Westen hieraan zelf schuldig. Migratie-expert Thiermo Diagme vindt het niet vreemd dat president Barack Obama onlangs Libië het zwakste punt uit zijn buitenlandbeleid noemde. 'Het enige dat met de val van Khadafi in 2011 is bereikt, is dat in de regio miljoenen wapens en duizenden strijders verder verspreid zijn geraakt.'
Economisch jihadisme
Voor veel van de radicale groepen in Noord-Afrika en de Sahel is volgens Diagme hun ideologie 'louter een masker' waarachter hun ware intenties schuilgaan: smokkel van mensen, en van wapens en andere goederen zoals sigaretten. Puur economisch jihadisme dus. Maar jongeren zijn wel degelijk kwetsbaar. 'Als je je land, je dorp, je streek verlaat, dan doe je dat om elders geld te gaan verdienen. En als het je niet lukt om de Middellandse Zee over te steken, dan ben je een gemakkelijke prooi voor radicale, voor islamistische bewegingen.'
Sinds de tijdelijke inname, in 2012, van het noorden van Mali door buitenlandse radicale strijders, zo meent Bakary Sambe, is ook de Senegalese overheid zich bewust van het gevaar dat mogelijk voor eigen land dreigt. En sinds de aanslagen in Burkina Faso, Mali en Ivoorkust, zijn ook in de Senegalese hoofdstad Dakar, bij hotels en overheidsgebouwen, zwaar bewapende agenten te vinden. Het voelt voor iedereen uiterst ongemakkelijk, in een verder zo ontspannen stad. Maar beter op deze manier, zo is de redenering, dan binnenkort te worden opgeschrikt door een 'ongelukkige gebeurtenis'.
http://www.volkskrant.nl/buitenland/senegal-vreest-sluipgang-van-radicale-islam~a4291361/?utm_source=twitter&utm_medium=social&utm_campaign =shared content&utm_content=paid&hash=55bccf212dc359476d1a 662c63bd9f771dd1816b