Daoudi1970
04-04-2016, 12:57
Jeruzalem – De ontziltingsinstallaxxtie in Asjkelon, die een miljoen Israëliërs van drinkwater voorziet, is deze maand stilgelegd. Het in te nemen zeewater zat vol viezigheid uit de naburige Gazastrook. Dat kan Israël zichzelf verwijten.
door Jan van der Putten
In 2013 kreeg Gaza zijn eerste moderne waterzuiveringsinstallatie. De ruim tachtig miljoen dollar waren opgebracht door de Wereldbank en de Europese Unie. Bij gebrek aan elektriciteit heeft die installatie echter nooit gewerkt. Bovendien werd ze tijdens de Gaza-oorlog in 2014 beschadigd bij een xIsraëlisch bombardement. In diezelfde oorlog werd Gaza’s enige elektriciteitscentrale xweggebombardeerd. Sindsdien zijn de kleine twee miljoen inwoners voor de volle honderd procent van hun elektriciteitsbehoefte aangewezen op Israël. Maar die volle honderd procent wil Israël niet leveren.
De zuiveringsinstallatie zou via een eigen kabel direct moeten worden aangesloten op het Israëlische elektriciteitsnet, maar die kabel is er niet. Verzoeken om hem aan te leggen zijn genegeerd. Gaza’s afvalwater wordt dus niet meer gezuiverd, maar in zee gedumpt, tienduizenden kubieke meters per dag. Daardoor wordt niet alleen het water voor de kust van Gaza, maar ook van Asjkelon verontreinigd. Vorige maand werden fecale bacteriën en andere ziektekiemen in het zeewater aangetroffen. De ontziltingscentrale werd tot twee keer toe stilgelegd alvorens voor onbepaalde tijd te worden gesloten. Het Israëlische ministerie van Energie beweert dat het zich pas net van het probleem bewust is. Vreemd, want de Israëlische elektriciteitsmaatschappij, de belangrijkste energieleverancier van het land, had het ministerie al in 2013 gewaarschuwd.
Israël heeft zich in de eigen voet geschoten, maar veel alarmerender is de situatie in Gaza zelf. Door het uitvallen van de zuiveringsinstallatie moet bijna al het water worden opgepompt. Daardoor sijpelt steeds meer zeewater de bodem in. Verzilting van het drinkwater en opeenxhoping van afval hebben al geleid tot geïsoleerde gevallen van tyfus en cholera. In november schreef The Jerusalem Post dat het gebrek aan drinkwater in Gaza een ‘humanitaire tijdbom’ is. Volgens experts zal de aanstaande ramp zich niets gelegen laten liggen aan de grens tussen de Gazastrook en Israël.
De enige verstandige woorden in deze bizarre zaak zijn tot nu toe gesproken door Gidon Bromberg van EcoPeace Middle East, een samenwerkingsorganisatie van Israëlische, Palestijnse en Jordaanse milieuexperts: ‘De milieurisico’s zijn schadelijk voor beide partijen en ze kunnen niet opgelost worden zonder samenwerking.’
http://www.groene.nl/artikel/israeliers-zwemmen-in-de-palestijnse-poep
door Jan van der Putten
In 2013 kreeg Gaza zijn eerste moderne waterzuiveringsinstallatie. De ruim tachtig miljoen dollar waren opgebracht door de Wereldbank en de Europese Unie. Bij gebrek aan elektriciteit heeft die installatie echter nooit gewerkt. Bovendien werd ze tijdens de Gaza-oorlog in 2014 beschadigd bij een xIsraëlisch bombardement. In diezelfde oorlog werd Gaza’s enige elektriciteitscentrale xweggebombardeerd. Sindsdien zijn de kleine twee miljoen inwoners voor de volle honderd procent van hun elektriciteitsbehoefte aangewezen op Israël. Maar die volle honderd procent wil Israël niet leveren.
De zuiveringsinstallatie zou via een eigen kabel direct moeten worden aangesloten op het Israëlische elektriciteitsnet, maar die kabel is er niet. Verzoeken om hem aan te leggen zijn genegeerd. Gaza’s afvalwater wordt dus niet meer gezuiverd, maar in zee gedumpt, tienduizenden kubieke meters per dag. Daardoor wordt niet alleen het water voor de kust van Gaza, maar ook van Asjkelon verontreinigd. Vorige maand werden fecale bacteriën en andere ziektekiemen in het zeewater aangetroffen. De ontziltingscentrale werd tot twee keer toe stilgelegd alvorens voor onbepaalde tijd te worden gesloten. Het Israëlische ministerie van Energie beweert dat het zich pas net van het probleem bewust is. Vreemd, want de Israëlische elektriciteitsmaatschappij, de belangrijkste energieleverancier van het land, had het ministerie al in 2013 gewaarschuwd.
Israël heeft zich in de eigen voet geschoten, maar veel alarmerender is de situatie in Gaza zelf. Door het uitvallen van de zuiveringsinstallatie moet bijna al het water worden opgepompt. Daardoor sijpelt steeds meer zeewater de bodem in. Verzilting van het drinkwater en opeenxhoping van afval hebben al geleid tot geïsoleerde gevallen van tyfus en cholera. In november schreef The Jerusalem Post dat het gebrek aan drinkwater in Gaza een ‘humanitaire tijdbom’ is. Volgens experts zal de aanstaande ramp zich niets gelegen laten liggen aan de grens tussen de Gazastrook en Israël.
De enige verstandige woorden in deze bizarre zaak zijn tot nu toe gesproken door Gidon Bromberg van EcoPeace Middle East, een samenwerkingsorganisatie van Israëlische, Palestijnse en Jordaanse milieuexperts: ‘De milieurisico’s zijn schadelijk voor beide partijen en ze kunnen niet opgelost worden zonder samenwerking.’
http://www.groene.nl/artikel/israeliers-zwemmen-in-de-palestijnse-poep