MVR.PATRONA
13-03-2016, 17:12
12 maart 2016 om 11.34
Ik ben aangekomen in de provincie Zuid holland om precies te zijn. Daar zit ik dan op een grijze steen ik voel me even weer 5 jaar oud. De zon schijnt op me rug en me lichaam staat strak van de zenuwen pff wat kan ik vandaag verwachten? Me gedachtes dwalen af en hoor simpelweg alleen nog de vogeltjes ver weg fluiten.
Allemaal vragen gaan er dit momemt door me hoofd. Hoe voelt hij zich net zo zenuwachtig? Wat is hij aan het doen? Mijn gedachtens worden gauw genoeg verstoord door een vrouwelijke stem die door de speaker klinkt ze geeft wat onodige reisinfo.
Was het allemaal zo erg? Daar zullen we gauw genoeg achterkomen. Het enige waar ik nu aandenk is de taxi.
De taxi is op tijd en gearriveerd. Gehaast loop ik er op af me haar vliegt alle kanten op en met me handen maak ik zicht. "Goeiedag" klinkt een door gerookte stem. Goeiemorgen antwoord ik met een tril van zenuwen. Ik wil graag naar de P.I.
Het was doodstil in de auto. Me blik wierp ik op het industrie terein waar we langs reden, ik zou er niet aan moeten denken om dit stuk te moeten lopen alhoewel de meter van de taxi al op 8,- euro stond en we waren nog niet eens 3 min op de weg. Na een paar min komt de P.I inzicht me onderbuikgevoel begint weer op te spelen. €10.50 word het alsjeblieft. In me hoofd denk ik bazz voor die 5 min maargoed eind goed al goed ben nu toch al meer dan 30,- kwijt aan deze hele reis. Me voeten versnellen naar de grote gele bezoekers deur eindelijk i made it!
Ik kom binnen en voel ogen op mij gericht. Een stel vriendinnetjes die hier elke week komen en waarvan de gehele vriendenkring contact heeft met een minstens een gedetineerde, het lijkt wel een dating bureau. Voor wie komt u mevrouw? Hoor ik de bewaarder door de intercom zeggen. Ik kom voor de heer xxx en geef hierbij mijn paspoort af en krijg deze alweer gauw terug overhandigd. Ik loop naar de kluisjes en bedenk me shit van al het losgeld heb ik geen euro die ik nou net nodig heb voor mijn kluis. Naast me staat een kleine dame met een hand vol losgeld. Ze heeft een vriendelijk lief gezicht en is waarschijnlijk ook van marokaanse komaf, dat verzacht het schaamte gevoel een beetje. Al gauw wisselen we geld en bedank haar vriendelijk. Daar gaan we weer de beruchte detactor en de band waar al mijn spullen doorheen moeten. En elke keer weer hetzelfde verhaaltje vertellen dat ik mijn armbanden niet af kan doen vanwege de schroeven waarmee ze vast zitten. Ik loop door de poort en hoor het gepiep wat ik dus al verwachte. Zou ik je even met een detactor mogen checken? Ga maar met je armen gespreid staan. Met zijn detactor volgt hij de lijnen van mijn lichaam. En zoals ik het al kon vertellen het waren mijn armbanden. Ik loop de volle ruimte in waar ik de spanning en zenuwen zowat kon ruiken. Ook het baby gehuil zuist me in de oren. Ik haal wat drinken en kinderbuenos want voor de rest zit er niet veel lekkers tussen. Ik ga zitten en kijk hebzuchtig naar me horloge nog 8 lange minuuuuten. Ja jongedame nog even geduld hoor ik een Surinaams accent zeggen. Ik kijk op en zie een Surinaamse bewaker. Ik lach wat ongemakkelijk en denk whatever maak de deur nou maar open. Na een paar minuten is het zover ik loop de trap op ze lijken wel oneindig of ben ik het die zo treuzelt van de zenuwen dat zal het waarschuwlijk zijn echt een hmara. Ik kijk de bezoekers zaal in en zie elke man gretig kijken waar zijn bezoek blijft? Ja dit keer zit ik niet in de bezoek zaal maar ben ik samen met me mooiste mannetje in een aparte kamer oftewel BZT ( bezoek zonder toezicht ) het woord klinkt afschuwelijk iknow. Ach alles voor de liefde he ?! Daar staat hij dan met zijn gespierde armen ze zijn wel een beetje wit dat heb je in de bajes geen zon ha-ha duivels kreng ben ik ook. Zijn blik is op mij gericht en al snel komt zij glimmende goudentand te voorschijn op een zachte toon hoor ik hem zeggen ; Heey hobi ik wachtte al op je! Ik geef hem een kus en loop samen de ruimte binnen.
Ik ben aangekomen in de provincie Zuid holland om precies te zijn. Daar zit ik dan op een grijze steen ik voel me even weer 5 jaar oud. De zon schijnt op me rug en me lichaam staat strak van de zenuwen pff wat kan ik vandaag verwachten? Me gedachtes dwalen af en hoor simpelweg alleen nog de vogeltjes ver weg fluiten.
Allemaal vragen gaan er dit momemt door me hoofd. Hoe voelt hij zich net zo zenuwachtig? Wat is hij aan het doen? Mijn gedachtens worden gauw genoeg verstoord door een vrouwelijke stem die door de speaker klinkt ze geeft wat onodige reisinfo.
Was het allemaal zo erg? Daar zullen we gauw genoeg achterkomen. Het enige waar ik nu aandenk is de taxi.
De taxi is op tijd en gearriveerd. Gehaast loop ik er op af me haar vliegt alle kanten op en met me handen maak ik zicht. "Goeiedag" klinkt een door gerookte stem. Goeiemorgen antwoord ik met een tril van zenuwen. Ik wil graag naar de P.I.
Het was doodstil in de auto. Me blik wierp ik op het industrie terein waar we langs reden, ik zou er niet aan moeten denken om dit stuk te moeten lopen alhoewel de meter van de taxi al op 8,- euro stond en we waren nog niet eens 3 min op de weg. Na een paar min komt de P.I inzicht me onderbuikgevoel begint weer op te spelen. €10.50 word het alsjeblieft. In me hoofd denk ik bazz voor die 5 min maargoed eind goed al goed ben nu toch al meer dan 30,- kwijt aan deze hele reis. Me voeten versnellen naar de grote gele bezoekers deur eindelijk i made it!
Ik kom binnen en voel ogen op mij gericht. Een stel vriendinnetjes die hier elke week komen en waarvan de gehele vriendenkring contact heeft met een minstens een gedetineerde, het lijkt wel een dating bureau. Voor wie komt u mevrouw? Hoor ik de bewaarder door de intercom zeggen. Ik kom voor de heer xxx en geef hierbij mijn paspoort af en krijg deze alweer gauw terug overhandigd. Ik loop naar de kluisjes en bedenk me shit van al het losgeld heb ik geen euro die ik nou net nodig heb voor mijn kluis. Naast me staat een kleine dame met een hand vol losgeld. Ze heeft een vriendelijk lief gezicht en is waarschijnlijk ook van marokaanse komaf, dat verzacht het schaamte gevoel een beetje. Al gauw wisselen we geld en bedank haar vriendelijk. Daar gaan we weer de beruchte detactor en de band waar al mijn spullen doorheen moeten. En elke keer weer hetzelfde verhaaltje vertellen dat ik mijn armbanden niet af kan doen vanwege de schroeven waarmee ze vast zitten. Ik loop door de poort en hoor het gepiep wat ik dus al verwachte. Zou ik je even met een detactor mogen checken? Ga maar met je armen gespreid staan. Met zijn detactor volgt hij de lijnen van mijn lichaam. En zoals ik het al kon vertellen het waren mijn armbanden. Ik loop de volle ruimte in waar ik de spanning en zenuwen zowat kon ruiken. Ook het baby gehuil zuist me in de oren. Ik haal wat drinken en kinderbuenos want voor de rest zit er niet veel lekkers tussen. Ik ga zitten en kijk hebzuchtig naar me horloge nog 8 lange minuuuuten. Ja jongedame nog even geduld hoor ik een Surinaams accent zeggen. Ik kijk op en zie een Surinaamse bewaker. Ik lach wat ongemakkelijk en denk whatever maak de deur nou maar open. Na een paar minuten is het zover ik loop de trap op ze lijken wel oneindig of ben ik het die zo treuzelt van de zenuwen dat zal het waarschuwlijk zijn echt een hmara. Ik kijk de bezoekers zaal in en zie elke man gretig kijken waar zijn bezoek blijft? Ja dit keer zit ik niet in de bezoek zaal maar ben ik samen met me mooiste mannetje in een aparte kamer oftewel BZT ( bezoek zonder toezicht ) het woord klinkt afschuwelijk iknow. Ach alles voor de liefde he ?! Daar staat hij dan met zijn gespierde armen ze zijn wel een beetje wit dat heb je in de bajes geen zon ha-ha duivels kreng ben ik ook. Zijn blik is op mij gericht en al snel komt zij glimmende goudentand te voorschijn op een zachte toon hoor ik hem zeggen ; Heey hobi ik wachtte al op je! Ik geef hem een kus en loop samen de ruimte binnen.