De 3 voorwaarden om vergeving te ontvangen

[Noeha.]

Anas Ibn Maalik ( ) zei:

"Ik hoorde de Boodschapper van Allah ( ) zeggen:

“Allah de Almachtige zegt:
“O Zoon van Adam, zo lang je Mij aanroept en Mij vraagt, zal Ik je vergeven voor
wat je gedaan hebt, en Ik zal er geen bezwaar tegen hebben. O zoon van Adam,
al reiken je zonden tot de wolken in de lucht, als je Mij om vergeving vraagt, zal
Ik je vergeven. O zoon van Adam, als je tot Mij komt met zonden bijna zo groot
als de aarde en je komt tot Mij zonder deelgenoten aan Mij toe te schrijven, dan
zou Ik je vergeving schenken bijna zo groot als dat (de aarde).” 1

Deze Hadieth van Anas ( ) bevat de drie voorwaarden om vergeving te
ontvangen.



[SIZE=5]Smeekbede en Hoop:[/SIZE]


De eerste voorwaarde is smeekbede en hoop. Voorwaar, het aanroepen van Allah is iets dat ons
geboden is en waarvan een beantwoording is beloofd zoals Allah zei :

[SIZE=3]وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ[/SIZE]

"En uw Heer zei: "Roept Mij aan, Ik zal jullie verhoren."

Bovendien, in de vier beroemde collecties van Hadieth [An-Nasaa'i, Aboe Dawoed, At-Tirmidhie
en Ibn Maadjah], leverde An-Nu'maan Ibn Baashir ( ) over dat de Profeet ( )
zei:
"Voorwaar, de smeekbede is (de kern van) aanbidding." [An-Nu'maan gaat verder] "Dan
reciteerde hij de [bovenstaande] vers."

Hoe dan ook, de smeekbede eist enkel een antwoord op als haar voorwaarden zijn vervuld en als
alles wat het antwoord weerhoud wordt vermeden.
Het antwoord kan uitgesteld of weerhouden worden omdat sommige van haar voorwaarden niet
aanwezig waren of door sommige zaken of etiketten welke iemand zijn smeekbede weerhouden
van een antwoord.
Van de grootste van deze voorwaarden is dat de aanroeper zijn hart volledig in zijn smeekbede
moet zetten en overtuigd moet zijn dat Allah hem zal beantwoorden, zoals in de hadieth van Abu
Hurayrah ( ) de Profeet ( ) zei:

"Roep Allah aan terwijl jij zeker bent van Zijn antwoord. En weet dat Allah de smeekbede van
een onzorgvuldig, onoplettend hart niet aanvaardt."

Omwille van dit [het feit dat je zeker moet zijn van een antwoord], is het voor de dienaar
verboden om in zijn smeekbeden te zeggen:

"Laat niemand van jullie zeggen : “O Allah, vergeef me als U wilt,” want er is niemand die Allah
kan dwingen tot iets.”


Het is voor een persoon ook niet toegestaan om haastig te zijn en daarom te stoppen met het
aanroepen van Allah, als het antwoord dat hij wenst niet meteen (wordt beantwoord). Dit is één
van de zaken die de smeekbeden weerhouden van een antwoord, dus dat de dienaar zijn hoop
verliest in het verkrijgen van een antwoord, ook als er tijd voorbij gaat. Allah houdt van degenen
die volhardend zijn en Hem altijd aandachtig smeken. Allah zegt :


[SIZE=3]وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا ۚ إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ

"Roept Hem met vrees en hoop aan. Voorzeker, de Barmhartigheid van Allah is dicht bij
degenen die goed doen."


Dus zolang de dienaar volhardt in het aanroepen van Allah, streeft naar een zekere antwoord
zonder de hoop te verliezen, dan is hij dicht bij zijn antwoord. En wie dan ook oprecht op de deur
klopt, de deur zal uiteindelijk voor hem worden geopend.
Van de meest belangrijke zaken die een dienaar aan zijn Heer kan vragen is vergeving voor zijn
zonden en wat dat inhoud is, het worden gered van het hellevuur en het betreden van het

Paradijs. De Profeet ( ) zei:
"In het algemeen, is het over dat (het Hellevuur en het Paradijs) waar om wordt gesmeekt."

Abu Muslim Al-Khawlaani zei:
"Ik maakte nooit een smeekbede waarin ik het Hellevuur in vermelde behalve dat ik deze [de
smeekbede] volledig beëindigde met het zoeken van bescherming tegen het Hellevuur."

Van de Barmhartigheid van Allah tegenover Zijn dienaar is dat wanneer een dienaar Hem
aanroept, hulp zoekt met alles wat hij nodig heeft in deze wereld, Hij hem daarmee helpt en het
vervangt voor iets beters. Hij kan, als een antwoord tot zijn aanroeping, hem ook weerhouden
van iets slechts dat hem overvalt, of het antwoord bewaren en de beloning in het Hiernamaals
geven, of Hij kan aan de hand van de smeekbede één van zijn zonden vergeven. Imaam Ahmed
levert in 'Al-Musnad' een hadiet over van Abu Sa'id ( ) dat de Profeet ( ) zei:

"Er is geen moslim die een smeekbede maakt, zolang het niet iets zondevol bevat of het
verbreken van de familiebanden met een familielid, behalve dat Allah hem zal geven door
middel van één van deze drie zaken. Ofwel zal Hij meteen zijn smeekbede beantwoorden, of
Hij zal het [de beloning] bewaren voor hem tot in het Hiernamaals of Hij zal hem weerhouden
van iets kwaads dat hem voorvalt."
Dan zeiden de Metgezellen: "Dan zullen we [in smeekbeden] toenemen."

De Profeet ( ) antwoordde:

"Allah zal (eveneens) toenemen."


In ieder geval, volhardend en ijverig aanhouden in smeekbeden voor vergeving terwijl men hoopt
op Allah is de weg tot het verkrijgen van deze vergeving.
Ook één van de belangrijkste middelen om vergeving te ontvangen is, dat wanneer de dienaar
een zonde pleegt, hij noch vraagt noch hoopt op iemand zijn vergeving buiten die van zijn Heer.
Hij weet dat niemand anders zonden vergeeft of mensen neemt om deze af te rekenen dan
Allah.
Wat Allah's woorden [in de eerste Hadieth] betreft:

"Zo lang je Mij aanroept en Mij vraagt, zal Ik je vergeven voor wat je gedaan hebt, en Ik zal er
geen bezwaar tegen hebben…"

Dit betekend: Ongeacht hoe ontelbaar jouw zonden en fouten zijn, dat [de vergeving] zal niet te
groot zijn voor Mij noch zal ik het teveel overwegen.
Zoals overgeleverd in 'Sahih Muslim" [Nr. 2679] dat de Profeet ( ) zei:

“Wanneer iemand van jullie een smeekbede verricht, laat hem niet zeggen: “O Allah, vergeef
me als U wilt,” laat hem echter vastberaden zijn in zijn verzoek en laat hem zijn hoop en
enthousiasme verhogen voor Allah- Niets is te groot voor Hem."

Dus de zonden van een dienaar, ongeacht hoe groot en ontelbaar zij mogen zijn, de vergeving
van Allah is beslist veel groter. Zulke zonden zijn zeker onbeduidend tegenover de vergeving van
Allah. Iemand zei [In een Poetische vorm]:
Mijn Heer, hoewel mijn zonden ernstig en overvloedig zijn, heb ik al bekend dat Uw Vergeving
groter is. Als alleen een goed-doener hoopt in Jou, wie roept de zondaar dan aan en in wie hoopt
hij dan? Ik heb geen weg naar U behalve in het hopen van de Schoonheid van Uw vergeving en
het feit dat ik moslim ben.

[Noeha.]

وَمَن يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَّحِيمًا


“Wie kwaad doet of zijn ziel onrecht aandoet en daarna Allah om vergiffenis vraagt, zal Allah
Vergevensgezind, Genadevol vinden. “

Vaak is het zoeken van vergeving naast berouw genoemd. In dit gevel betekend het zoeken van
vergeving eigenlijk om Allah te vragen voor Zijn vergeving met de tong, terwijl berouw het zich
onthouden van zondigen met het hart en ledematen zou betekenen.
Soms is het zoeken van vergeving alleen vermeld (zonder dat berouw daarbij werd vermeld) en
het behalen van Allah Zijn Vergeving wordt vermeld als resultaat; zoals het geval is met deze
hadieth [vermeld op pg.4] en anderen zoals deze.
Er is gezegd dat wanneer het zoeken naar vergeving vermeld is, het verstaan werd dat het ook
berouw bevat. Er is ook gezegd dat alle teksten die enkel vergeving vermelden algemeen zijn,
maar nog steeds verbonden zijn aan de voorwaarde die in de vers van Surah Aali-Imraan13
vermeld is dat er geen aanhouding en verderzetting van de zonde aanwezig moet zijn. In deze
vers beloofd Allah vergeving aan iedereen die vraagt om vergeving voor zijn zonde en niet verder
blijft gaan met deze zonde. Dus met dit bergip, zijn alle teksten die in het algemeen gaan over
het zoeken van vergeving verbonden met deze voorwaarde.
Dus wanneer iemand zegt:‟ O Allah vergeef me.‟ Is hij aan het vragen om vergiffenis en smeekt
hij om vergeving. Dus de regelgeving omtrent dit is hetzelfde als alle andere smeekbeden- als
Allah het wilt, zal Hij Antwoorden en de smekende vergeven vooral als zo een smeekbede
ontstaat uit een hart die is gestopt met het plegen van de zonden, of als het werd verricht in een
tijd waar het zeker wordt beantwoord, zoals voor de dageraad of aan het einde van het gebed.
Een hadieth overgeleverd door Abu Hurayrah ( ) in de twee authentieke collecties [Sahih
Al-Bukhaari en Sahih Muslim] getuigt hiervoor, daarin zegt de Profeet ( ):

“Voorwaar, er was een dienaar die een zonde pleegde en zei: ”Mijn heer, ik heb gezondigd dus
vergeef mij.” Dus zijn Heer antwoordde: “Weet Mijn dienaar dat hij een Heer heeft die zonden
vergeeft en deze ter verantwoording neemt? Ik heb Mijn dienaar vergeven.” Dan ging er een
tijd voorbij zoals Allah het wou, en hij zondigde opnieuw. Hij zei : “Mijn Heer, ik heb een
andere zonde gepleegd, dus vergeef mij.” Hij zei: “Weet Mijn dienaar dat hij een Heer heeft die
zonden vergeeft en deze ter verantwoording neemt? Ik heb mijn dienaar vergeven.” Dan ging
er weer een periode voorbij zoals Allah het wou, en hij beging weer een andere zonde. Hij zei:
“Mijn Heer, ik heb weer gezondigd dus vergeef mij.” Hij zei: “Weet mijn dienaar dat hij een Heer heeft die zonden vergeeft en deze ter verantwoording neemt? Ik heb hem vergeven.”
Voor de derde keer [en dan zeggende]: “Dus laat hem doen wat hij wilt.


Dit betekend: Hij zal vergeven worden zolang hij volhard in deze staat- wanneer hij zondigd hij
om vergeving vraagt.
Blijkbaar, is het begrepen dat zijn zoektocht naar vergeving zonder drang of intentie is om deze
zonde opnieuw te begaan.
Als het vragen om vergiffenis alleen met de tong is terwijl het hart nog steeds de intentie heeft
om deze zonde te begaan is dit slechts een smeekbede; als Allah wilt, vergeeft Hij hem en zo niet,
weigert Hij.
Misschien zou het volharden op het begaan van dezelfde zonden de reden kunnen zijn die zijn
smeekbede weerhoud van een antwoord. In Imaam Ahmad zijn „Al-Musnad‟ is er de hadieth van
Abdoellah ibn ‘Umar ( ):

“Laat de aanhoudende zondaren oppassen, degenen die blijven aanhouden in het plegen [van
hun zonde] terwijl zij weten.“


Dus de complete weg tot het zoeken van vergeving, dat wat vergeving verzekerd, wordt ook
gedaan door zich te onthouden om de zonde opnieuw te verrichten, aangezien Allah zo een
mensen prees en vergeving beloofde.
Ongetwijfeld is de beste manier om vergeving van Allah te vragen om niet meer voort te gaan in
de zonde. Op deze manier is de dienaar hoopvol van werkelijk en oprecht berouw. Als hij enkel
met de tong zegt : “Ik zoek vergeving van Allah.” terwijl zijn hart de zonde niet volledig heeft
opgegeven, is hij slechts Allah aan het aanroepen om hem te vergeven en dit is nog steeds goed,
want het is te hopen dat hij ook wordt beantwoord.
Als degene die berouw toont dit met vals berouw doet is dit geen echt berouw zoals sommige
mensen geloven. Het werkelijk en oprecht berouw tonen is niet mogelijk behalve als iemand
ophoud met het begaan van de zonde. Dus als iemand zegt: ”Ik zoek Allah Zijn vergeving en ik
keer berouwvol tot hem.” Dan zijn er twee mogelijke scenario's:

1. Zijn hart verlangt nog steeds naar het verrichten van de zonde. In dit geval is hij aan het liegen
in zijn woorden “Ik keer berouwvol terug tot u” omdat hij eigenlijk geen berouw heeft getoond.
Dus is het fout van hem om te zeggen van zichzelf dat hij berouw aan het tonen is terwijl hij dit
echter niet doet.

2. Hij heeft de zonde afgezworen met zijn hart en hij blijft niet meer bij de zonde.


De mensen verschilden van mening over of het voor iemand [die voortdurend verdergaat met het
begaan van de zonde] is toegestaan om te zeggen : “Ik toon berouw aan Allah.” Een groep van de
Salaf [voorgangers] hadden hier een hekel aan en deze zijn de metgezellen van Abu Hanifah. Dit
is over hen overgeleverd door At-Tahaawi.
Ar-Rabi’ Ibn Khaytham zei dat zijn uitspraak: ”Ik toon berouw aan Allah” in dit voorval een leugen
en een zonde is. In plaats daarvan zou iemand moeten zeggen : “O Allah, ik zoek Uw Vergeving
dus vergeef mij.”
Dit is het geval met degene die niet volledig is gestopt met het begaan van de zonde; zijn hart
heeft het niet volledig afgezworen.
Als Muhammed Ibn Sawqah vergeving vroeg was hij het gewoon om te zeggen: “Ik vraag
Vergeving van Allah, De Prachtige, degene waarvan er geen [ware] god is buiten Hem, De Eeuwig
Levende, De Beheerder van alles, en ik vraag hem voor oprecht berouw.”
Het is overgeleverd dat Hudhayfah zei: “Het is voldoende als een leugen wanneer iemand zegt,
“Ik zoek Allah Zijn Vergeving.”, terwijl hij terugkeerd naar dezelfde zonde.”
Mutarraf hoorde een man eens zeggen: “Ik zoek vergeving van Allah en ik toon berouw aan
Hem.” Zijn hart werd geirriteerd en hij zei: “Misschien moet je dat niet zeggen.”
Hierbij kan het worden begrepen dat het niet geliefd is [bij sommigen] dat iemand zegt: ”Ik toon
berouw aan Allah.” Dit is omdat ware, oprechte berouw een berouw is waarin de berouwvolle
niet meer terugkeerd naar het begaan van de zonde. Als hij dezelfde zonde opnieuw begaat, dan
zijn, zijn woorden: ”Ik toon berouw aan U” op dat moment een leugen.
Zoals Muhammed ibn Ka’b Al-Qurathi werd gevraagd over een persoon die aan Allah beloofde
dat hij Hem nooit meer ongehoorzaam zou zijn. Hierop antwoordde hij: ”Wie zou een grotere
zondaar zijn dan hem [die dit beloofde]!?”
Abu Al-Faraj Ibn Al-Jawzi ondersteunde zijn woorden en het is overgeleverd dat Sufyaan Ibn
‘Uyaynah ongeveer dezelfde woorden zei.
Ondanks dit zijn de meerderheid van de geleerden van mening dat het voor de berouwvolle
dienaar is toegestaan om te zeggen: “Ik toon berouw aan Allah.” En hij mag Allah ook beloven
dat hij nooit meer zal terugkeren tot een bijzondere daad van ongehoorzaamheid omdat zo een
vastberadenheid en intentie al bij de eerste plaats verplicht is [de intentie om niet te zondigen].
Voor deze vastberadenheid zei Allah tegen degene die terug blijft keren naar zijn zonden : “ Ik
heb Mijn dienaar vergeven, dus laat hem doen wat hij wilt.”

[Noeha.]

Een ander bewijs die de toelaatbaarheid van deze woorden ondersteund is de hadieth in welke
de smeekbede vermeld staat die iemand moet zeggen wanneer men een zitting afsluit. Daarin
zegt de Profeet ( ):

“Astaghfiruka wa atubu Ilayk.”

“ Ik zoek Uw Vergeving en ik toon berouw aan U.”

De beste wijze om vergeving te vragen is om te beginnen met het prijzen van zijn Heer, dan de
zonde te bekennen en dan zijn Heer te vragen om vergeving. Een voorbeeld hiervan bevindt zich
in de hadieth van Shaddaad Ibn Aws ( ) dat de Profeet ( ) zei :

“Allahumma Anta Rabi, Laa Ilaaha Illa Anta. Khalaqtani wa Anaa ‘Abduka, wa Anaa ‘alaa
ahdika wa wa’dika mastata’tu. A’udhu bika min shatti maa sana’tu. Abu-u laka bini’matika
‘alayya, wa abu-u laka bidhanbi. Faghfir li fainnahu laa yaghfiru adh-dhunuba illaa Anta.”
“De beste wijze om vergeving te zoeken is om te zeggen: “ O Allah, U bent mijn Heer. Er is niets
of niemand die het recht heeft om aanbeden te worden behalve U. U hebt mij geschapen en ik
ben Uw dienaar. En ik ben op Uw verbond en beloof zoveel ik in staat ben. Ik zoek mijn
toevlucht bij U tegen de slechtheden die ik heb begaan. Ik beken voor U, Uw gunsten voor mij.
En ik beken aan U mijn zonde, dus vergeef mij, voorwaar niemand kan zonden vergeven buiten
U.”

Abullaah Ibn „Amr ( ) leverde over dat Abu Bakr As-Siddiq ( ) zei:

“O Boodschapper van Allah ( ), leer ons een smeekbede die ik kan gebruiken in
mijn gebed.”
Hij ( ) antwoordde:

“Allahumma inni dhalamtu nafsi dhulman kathiran. Wa laa yaghfiru Adh-dhunuba illaa Anta.
Faghfir li maghfiratan min i’ndika, warhamni. Innaka Anta Al-Ghafur, Ar-Rahim.”
“Zeg: “O Allah, inderdaad heb ik mijzelf onrecht aangedaan met veel zonden. En niemand
buiten U kan zonden vergeven. Dus vergeef mij met een vergeving van Uzelf, en heb Genade
met mij voorzeker U bent de Vergevensgezinde, de Genadevolle.”

En ook van de overgeleverde wegen om vergeving te vragen is dat de dienaar zegt:

“Astaghfirullaah alladhi laa ilaaha illa Huwa, Al-Hayyu, Al-Qayyum. Wa atubu ilahi.”
“Ik vraag Vergeving van Allah, Degene waarvan er geen (ware) god is buiten Hem die het recht
heeft om aanbeden te worden, De Eeuwig Levende, De Beheerder van alles, en ik toon berouw
tot Hem.”

Overgeleverd in ‘Sahih Al-Bukhaari’ van Abu Hurayrah ( ) dat de Profeet ( )
zei:
“Bij Allah, ik zoek vergeving bij Allah en ik wend mij meer dan zeventig maal per dag tot Hem.”


En in ‘Sahih Muslim’, van Al-Adhar Al-Muzani dat de Profeet ( ) zei:
“Mijn hart is ook weleens onachtzaam, daarom vraag ik honderdmaal per dag vergeving aan
Allah.”

Conclusie, de remedie voor de zonden is om vergeving te vragen. En wie zijn zonden oneindig en
ontelbaar worden, laat hem dan vragen om Allah Zijn Vergeving voor datgene wat Hij [Allah]
weet,voorzeker Allah Weet alles en Hij telt het, zoals Hij zegt:

يَوْمَ يَبْعَثُهُمُ اللَّهُ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوا ۚ أَحْصَاهُ اللَّهُ وَنَسُوهُ

“De Dag, waarop Allah hen allen tesamen zal opwekken, zal Hij hun over alles wat zij deden
inlichten. Allah heeft het opgeteld, terwijl zij het vergeten zijn.”

[Noeha.]

Slot



إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَاءُ

"Voorwaar, Allaah vergeeft niet dat aan Hem deelgenoten toegekend worden, maar Hij
vergeeft daarnaast alles, aan wie Hij wil."


Wie met de Tawhid komt en met zonden zo vol als de aarde, Allah zal hem tegemoet komen met
evenveel vergeving. Hoewel men moet weten dat dit het besluit van Allah is; Als Hij wilt vergeeft
Hij hem of Hij kan hem voor zijn zonden afrekenen. Maar het resultaat is dat zo een persoon [die
de Tawheed in praktijk heeft gebracht en daarop is gestorven] niet voor eeuwig in het hellevuur
zal verblijven. Eerder zal hij uit het hellevuur worden gehaald en de toestemming krijgen om het
paradijs te betreden. Sommige geleerden hebben gezegd dat degene die Tawhid in praktijk
brengt niet eens in het hellevuur zal worden gegooid zoals de ongelovigen zullen worden
gegooid, noch zal hij daar verblijven zoals de ongelovigen dit zullen doen. Dus als de Tawhid van
een dienaar compleet is en hij oprecht is in deze tot Allah en hij al zijn voorwaarden vervuld met
zijn hart, tong en ledematen of met zijn hart en tong op het moment van zijn dood, dan zal dat
complete vergeving afdwingen voor welke voorgaande zonden hij ook heeft begaan. Het zal hem
ook beschermen voor het betreden van het hellevuur. Dus iedereen die de Tawhid in praktijk
brengt met zijn hart, helemaal leeg van alles buiten Allah uit liefde, eer, respect, vrees, hoop en
afhankelijkheid; dan zal dat zijn zonden en misstappen verwijderen ook al waren deze zoals de
schuim van de zee. Misschien zouden zij zelfs in de plaats uitgewisseld worden voor goede daden
zoals is overgeleverd in de overleveringen van slechte daden die worden vervangen met goede
daden. Het is duidelijk dat de Tawhid de grootste van alle genezingen is. Zelfs als het in haar
meest elementaire vorm zou worden samengevoegd met een berg vol met zonden en slechte
daden, zou het, het zeker allemaal vervangen met goede daden.

Sokool Al Albani

[Noeha]

[Noeha.]

http://https://youtu.be/qVm_-k0t0Dg

[Noeha]

Citaat door Noeha.:

http://https://youtu.be/qVm_-k0t0Dg

Bismillah

[Noeha]

Volhard dus geduldig tot aan het oordeel van jouw Heer. En wees niet als hij die in de vis was toen hij vol ingehouden woede tot zijn Heer riep. 68:48

[Noeha]

Citaat door Noeha:

-

[Noeha]

Citaat door Noeha:

Volhard dus geduldig tot aan het oordeel van jouw Heer. En wees niet als hij die in de vis was toen hij vol ingehouden woede tot zijn Heer riep. 68:48

.

[Uli-Noeha]

[Noeha]

[Uli-Noeha]

[Noeha]

[Noeha]