maryam83
18-04-2005, 18:08
Mijn leven kende veel verdriet
Heb onlangs beide ouders verloren
Moest van alles meemaken
Dacht dat nooit iemand mij nog zou bekoren
Heb me altijd vast gehouden aan mijn geloof
Dat sleepte mij door donkere dagen heen
Liet mij ook mooie kanten van het leven zien
Zodat het verdriet een beetje verdween
Vertrouwen werd zo vaak geschonden
Als messen die in mijn rug bleven steken
Bouwde zo een muur om mijn hart
Dagen donker als nachten, uren leken weken
Ik bleef me richten tot Allah
Kon niets anders doen dan bidden en hopen
Mijn gebeden leken verhoord
Toen er als een engel, iemand mijn leven binnen kwam lopen
Deze deed de muur langzaam afbrokkelen
Zag ik het mooie van het leven
En voor dat ik er erg in had
Had ik in mijn toekomst weer een streven
Ik weet dat ik hem alles zeggen kan
Hij wil dat ik mijn leven met hem deel
Heb hem bijna alles vertelt
En echt dat is heel veel
Toch is er 1 ding dat hij niet weet
Omdat het me pijn doet erover te praten
Durf er ook niet over te beginnen
Bang dat hij me daarvoor zal verlaten
Eigenlijk is het een heel onnozel iets
Zou ik het hem makkelijk moeten zeggen
Toch ben ik bang voor zijn reactie
En hoe hij het zou weerleggen
Een relatie is gebasseerd op vertrouwen
En op openheid en goede communicatie
Hoe kan een huwelijk werken
Met een geheim binnen de relatie
Inshaa allah vind ik ooit de moed
Want in hem heb ik mijn ware gevonden
Ik zie hem als een geschenk
Aan hem voel ik me verbonden
Dus nu het leven kleur krijgt
Doet het nog steeds verdriet
En schrijf ik het maar van me af
Hopend dat ie het leest of ziet
Tranen moet ik hierom laten
Ben ook maar gewoon een mens
Zonder hem ben ik niet compleet
Hij is mijn streven, mijn wens
Met hem wil ik het juiste pad bewandelen
Leven volgens de regels van Allah
Zonder geheimen wil ik de toekomst in
Denkend aan hem overal waar ik ga en sta
Hopelijk heeft hij nog wat geduld met mij
Ik beloofde hem al mijn eeuwige trouw
Ooit vind ik de moed mijn geheim te delen
Aan degene waar ik met heel mijn hart van hou....
Heb onlangs beide ouders verloren
Moest van alles meemaken
Dacht dat nooit iemand mij nog zou bekoren
Heb me altijd vast gehouden aan mijn geloof
Dat sleepte mij door donkere dagen heen
Liet mij ook mooie kanten van het leven zien
Zodat het verdriet een beetje verdween
Vertrouwen werd zo vaak geschonden
Als messen die in mijn rug bleven steken
Bouwde zo een muur om mijn hart
Dagen donker als nachten, uren leken weken
Ik bleef me richten tot Allah
Kon niets anders doen dan bidden en hopen
Mijn gebeden leken verhoord
Toen er als een engel, iemand mijn leven binnen kwam lopen
Deze deed de muur langzaam afbrokkelen
Zag ik het mooie van het leven
En voor dat ik er erg in had
Had ik in mijn toekomst weer een streven
Ik weet dat ik hem alles zeggen kan
Hij wil dat ik mijn leven met hem deel
Heb hem bijna alles vertelt
En echt dat is heel veel
Toch is er 1 ding dat hij niet weet
Omdat het me pijn doet erover te praten
Durf er ook niet over te beginnen
Bang dat hij me daarvoor zal verlaten
Eigenlijk is het een heel onnozel iets
Zou ik het hem makkelijk moeten zeggen
Toch ben ik bang voor zijn reactie
En hoe hij het zou weerleggen
Een relatie is gebasseerd op vertrouwen
En op openheid en goede communicatie
Hoe kan een huwelijk werken
Met een geheim binnen de relatie
Inshaa allah vind ik ooit de moed
Want in hem heb ik mijn ware gevonden
Ik zie hem als een geschenk
Aan hem voel ik me verbonden
Dus nu het leven kleur krijgt
Doet het nog steeds verdriet
En schrijf ik het maar van me af
Hopend dat ie het leest of ziet
Tranen moet ik hierom laten
Ben ook maar gewoon een mens
Zonder hem ben ik niet compleet
Hij is mijn streven, mijn wens
Met hem wil ik het juiste pad bewandelen
Leven volgens de regels van Allah
Zonder geheimen wil ik de toekomst in
Denkend aan hem overal waar ik ga en sta
Hopelijk heeft hij nog wat geduld met mij
Ik beloofde hem al mijn eeuwige trouw
Ooit vind ik de moed mijn geheim te delen
Aan degene waar ik met heel mijn hart van hou....