Al Kufr bi Taghut is de eerste rukn van Tawheed en zonder deze is Tawheed niet geldig . Het verrichten van al kufr bi taghut is gebonden aan 5 voorwaarden en deze zijn:
1. Het overtuigd zijn dat het verboden is en dat het niet correct is om aanbidding aan de taghut te geven;
2. Het verlaten van het verrichten van aanbidding gericht aan de taghut in hart, woorden en daden;
3. Het haten van de taghut en het haten van aanbidding gericht naar de taghut;
4. Vijandigheid naar de taghut en aanbidding gericht naar de taghut;
5. Takfeer van taghut.
Shaykh Muhammad ibn Abdul-Wahhaab rahimahullah zegt hierover:
Weet, moge Allah de Verheven je genadig zijn, dat het eerste wat Allah aan de mensheid verplicht heeft gemaakt is al kufr bi taghut en Imaan (geloven) in Allah. Bewijs hiervoor zijn de woorden van Allah:
‘En voorzeker, Wij hebben aan iedere Oemmah (gemeenschap, natie) een boodschapper gezonden (die zei): ‘Aanbidt (alleen) Allah en houdt afstand van de Taghut (valse afgoden, etc).’ (soerah an Nahl; 16: 36)
Betreffende de hoedanigheid van de kufr in taghut: dat is dat je overtuigd bent dat aanbidding aan een ander naast Allah niet correct is, dat je het verlaat, dat je het haat, dat je takfeer doet op degenen die dat doen en dat je hierin vijandigheid voelt.
Het geloven in Allah is dat je overtuigd bent dat Hij al ilaah al ma’bud is (God die aanbidding verdient), als enige, naast alle anderen naast Hem en dat alle vormen van aanbidding puur (met ikhlaas) aan Allah zijn gericht. Dat je deze verwerpt wanneer ze gericht zijn naar een ander naast Allah , dat je houdt van de volgers van ikhlaas en dat je loyaal bent met hun en dat je de volgers van shirk haat en dat je ze vijandigheid toont.
Dit is Millatu Ibrahiem en alleen een debiel verwerpt dit en dat is het voorbeeld waarover Allah ons heeft ingelicht met Zijn woorden:
‘Waarlijk, er is voor jullie een goed voorbeeld in Ibraahiem en degenen die met hem waren, toen zij tot hun volk zeiden: ‘Wij zijn niet verantwoordelijk voor jullie en voor wat jullie naast Allah aanbidden. Wij geloven jullie niet en er is tussen ons en jullie vijandschap en haat ontstaan, voor altijd, tot jullie in Allah, de Enige geloven.’ (soerah al Momtahinah; 60:4)
Taghut is een algemeen begrip. Alles aan wie aanbidding wordt gegeven naast Allah en hij is ermee tevreden dat hij aanbidding krijgt; of het nou gaat om degene die aanbeden wordt (ma’bud) of degene die gevolgd wordt (metboe’u) of degene aan wie men zich onderwerpt in ongehoorzaamheid naar Allah en Zijn boodschapper صلى ا لله عليه و سلم, is een taghut…
De Tawaghiet zijn er veel en de leiders ervan zijn vijf:
1. Shaytaan, die mensen oproept anderen te aanbidden naast Allah سبحانه و تعالى. Het bewijs hiervoor is dat Allah de Verhevene zegt:
[SIZE=4]أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ[/SIZE]
‘Heb Ik jullie, O Kinderen van Adam, niet opgedragen om de Satan niet te dienen? Voorwaar, hij is voor jullie een duidelijke vijand.’ (soerah Yaasien; 36:60)
2. De onrechtvaardige regeringsleider die de wetten van Allah سبحانه و تعالى verandert. Het bewijs vinden we in het volgende vers, waarbij Allah de Verhevene zegt:
[SIZE=4]أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُواْ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُواْ إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُواْ أَن يَكْفُرُواْ بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِيدًا[/SIZE]
‘Heb jij degenen niet gezien die dachten dat zij geloofden in wat aan jou geopenbaard is en in wat er voor jou geopenbaard is? Zij willen volgens de Taghut berechten, hoewel hen toch bevolen was er niet in te geloven. En het is zo dat de Satan hen ver weg wil doen afdwalen.’ (soerah an Nisa’a; 4:60)
3. Een persoon die regeert volgens andere wetten dan die zijn neergedaald door Allah سبحانه و تعالى. Het bewijs staat in het volgende vers:
[SIZE=4]وَمَن لَّمْ يَحْكُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ[/SIZE]
‘En wie niet oordeelt met wat Allah geopenbaard heeft: zij zijn de ongelovigen.’ (soerah al Ma’idah; 5:44)
4. Degene die beweert de kennis van al-Ghayb (het onwaarneembare) te hebben, behalve degenen die Hij daar toestemming voor geeft. Het bewijs hiervoor is dat Allah سبحانه و تعالى zegt:
[SIZE=4](عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَدًا (26
(إِلَّا مَنِ ارْتَضَى مِن رَّسُولٍ فَإِنَّهُ يَسْلُكُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ رَصَدًا (27[/SIZE]
‘(Hij alleen) is de Kenner van al-Ghayb, Hij maakt voor niemand het onwaarneembare, dat bij Hem is, zichtbaar. Behalve aan een boodschapper die Hij gekozen heeft en hem welgevallig is. Dan laat Hij vóór hem en achter hem wachters (engelen) gaan.’ (soerah al Djinn; 72:26-27)
En Hij de Verhevene zegt ook:
[SIZE=4]وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لاَ يَعْلَمُهَا إِلاَّ هُوَ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلاَّ يَعْلَمُهَا وَلاَ حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الأَرْضِ وَلاَ رَطْبٍ وَلاَ يَابِسٍ إِلاَّ فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ[/SIZE]
‘Hij bezit de sleutels/schatten van al-Ghayb; niemand kent die behalve Hij. Hij weet wat er op de aarde is en in de zee; en er valt nog geen blad of Hij weet ervan; en er is geen graankorrel in de duisternissen van de aarde; en niets vers en niets droogs, of het is in een duidelijk boek (geschreven).’ (soerah al An’aam; 6:59)
5. Degene die aanbeden wordt naast Allah سبحانه و تعالى en tevreden is met deze aanbidding. Het bewijs staat in het volgende vers:
[SIZE=4]وَمَن يَقُلْ مِنْهُمْ إِنِّي إِلَهٌ مِّن دُونِهِ فَذَلِكَ نَجْزِيهِ جَهَنَّمَ كَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ
‘En wie van hen zegt: ‘Voorwaar, ik ben een god naast Hem (Allah),’ die vergelden Wij daarop met de Hel. Zo vergelden Wij de onrechtplegers.’ (soerah al Anbiyaa; 21:29)
… Weet dat men geen moe’min kan worden behalve met kufr bi taghut. Het bewijs hiervoor zijn de woorden van de Verhevene:
‘…En hij die de Taghut verwerpt en in Allah gelooft: hij heeft zeker het stevigste houvast gegrepen, dat niet breken kan. En Allah is Alhorend, Alwetend.’ (soerah al Baqarah; 2:256)
Waarheid (al Roeshd) is de Dien van Muhammad صلى ا لله عليه و سلم en de dwaling (al Ghayy) is de dien van abu Jahl. En de sterkste houvast is de shahada ‘LAA ILAAHA ILALLAH’ en hij bestaat uit verwerping en bevestiging. Hij verwerpt alle soorten aanbidding aan een ieder naast Allah de Verhevene en bevestigt alle soorten aanbidding aan Allah alleen zonder toevoeging van gelijken aan Hem (welke geen partners heeft).
Majmuatu Tawheed 329 – 330; ad Durar as Saniyyah 1/161-163
Hier meer artikelen: http://www.ahlul-tawhid.com/category/maktabah/aqidah