Dalilaah
23-11-2015, 22:29
Door jou ga ik nu ook kijken tot ik in slaap val
Ik ga geen series meer volgen. Beter.
Citaat door Dalilaah:Door jou ga ik nu ook kijken tot ik in slaap val
Is anders dan anders hè.
Jessica Jones: de meest relevante serie van dit moment
Marvel: die gigantische, schatrijke, door Disney opgekochte club waar The Avengers en al die andere superhelden haast iedere week wel weer met een nieuwe film komen. Netflix: die verslavende club waar je het hele weekend mee in bed spendeert onder het genot van Better Call Saul, Unbreakable Kimmy Schmidt of zo’n fijne Scandinavische detective. Na Daredevil hebben deze twee giganten opnieuw de handen ineen geslagen voor een serie, Jessica Jones geheten.
Als je me een maand geleden verteld had dat ik een heel weekend lang non-stop geboeid zou zijn door een serie over superhelden had ik je in je gezicht uitgelachen. Ik heb daar namelijk niet zoveel mee op. De rare kostuums, de flauwe grapjes, de verhaallijn die altijd hetzelfde is (na wat struggles ontstaat een hecht team, grote actiescènes, de wereld is gered), daar ga ik mijn tijd niet aan verspillen. Afgelopen weekend wel, dertien uur om precies te zijn. En dat was fantastisch.
Jessica Jones is namelijk zoveel meer dan een simpel verhaal over krachtmeting, vechten en helden. Zo simpel is het allemaal niet. Het is show runner Melissa Rosenberg gelukt om in het universum van superhelden een verhaal te vertellen over female agency, misbruik en trauma. Laat je niet misleiden door het logo van Marvel: dit is zware kost. Jessica Jones staat dichter bij de Millennium trilogie dan bij The Avengers.
In de slechte New Yorkse buurt Hell’s Kitchen woont Jessica Jones (Krysten Ritter), privé-detective. Haar cynische levenshouding, gebrek aan vrienden en overmatige alcoholgebruik doen al snel vermoeden dat deze vrouw met een zwaar verleden te kampen heeft. Dit verleden doet zich aan in de vorm van de doodgewaande Kilgrave (David Tennant), een creepy Brit met de macht om mensen precies te laten doen wat hij wil. Wanneer Kilgrave opnieuw opduikt moet Jessica haar angsten overwinnen om de strijd aan te gaan met deze man, die haar lange tijd mentaal gevangen heeft gehouden.
Het zijn deze Kilgrave en zijn onverklaarbare macht die de spil vormen waarom Jessica Jones draait. Wat een verademing en tegelijk verschrikking om eindelijk een echt enge slechterik te zien in een superheldenverhaal. Kilgrave is niet op zoek naar wereldheerschappij, hij is simpelweg een verkrachter. Zonder enige moeite laat hij mensen doen wat hij wil – ze geven hem hun dure kleding, verwelkomen hem in hun huis, gaan met hem naar bed, beuken onophoudelijk met hun hoofd tegen de muur en springen zonder blikken of blozen van een hoog gebouw. Met deze macht wordt Kilgrave een metafoor voor alle mannen die plezier beleven aan het overheersen van vrouwen. Kilgrave is de personificatie van misbruik en daarmee van een echt probleem dat altijd en overal in de wereld aanwezig is. Hij is de personificatie van zinnen als ‘je ogen zeggen ja’ en ‘je bent zoveel mooier als je lacht,’ zinnen die vrouwen ook in 2015 nog maar al te vaak horen.
Tegenover dit kwaad staat een team van sterke vrouwen. Let op: wanneer ik ‘sterke vrouwen’ zeg bedoel ik niet dat ze onbreekbaar zijn, zoals je wellicht van een superheldenfilm zou verwachten. Aanvoerster Jessica Jones is gezegend met een grote portie fysieke kracht en getraumatiseerd door het fysieke en mentale misbruik dat Kilgrave haar lange tijd heeft aangedaan. Deze combinatie maakt haar een soort kruising tussen Pippi Langkous en Lisbeth Salander. Het zegt veel dat juist deze serie uit een grote Hollywood-fabriek herinneringen oproept aan twee Zweedse feministische iconen. Juist in een tijd als deze, waarin de pay gap tussen mannen en vrouwen en het gebrek aan sterke vrouwenrollen Hollywood kritiek opleveren, levert Marvel een serie waarin vrouwen worden getoond die zowel macht hebben als slachtoffers zijn van jarenlange onderdrukking. In Jessica Jones staan krachtige vrouwen centraal, maar blijft ook de manier waarop vrouwen in maatschappelijk opzicht nog altijd ondergeschikt zijn aan mannen niet onderbelicht.
Dat klinkt wel erg zwaar en dat is het ook, Jessica Jones laat impact achter en verdwijnt niet één twee drie uit je hoofd. Gelukkig valt er genoeg te genieten van de uitstekende productie en de heerlijke bijrollen. Vooral Carrie Ann Moss, als de harde advocate Jeri Hogarth (in de originele stripboeken een mannenrol), valt op. Rachael Taylor speelt ook een mooie rol als de ‘beste vriendin’ van Jessica, met weer een heel eigen trauma. Mike Colter heeft als ‘unbreakable’ barkeeper Luke Cage ook een superkracht maar komt toch vooral als eye candy in beeld. Dat mag ook best een keertje. Vrouwen én mannen, blijf anders lekker binnen vanavond en kijk Jessica Jones: hard, bruut, eerlijk, spannend en de meest relevante serie van dit jaar.
Dalilaah
23-11-2015, 23:05
Citaat door Cecile:Is anders dan anders hè.
Wat is precies zo anders?
Citaat door Dalilaah:Wat is precies zo anders?
Het is gebaseerd op een marvel's stripverhaal. Het gaat over een superheldin, vaker hebben mannen een dergelijke rol. Die combinatie zie je niet vaak.
Dalilaah
23-11-2015, 23:11
Oh haha dat is me totaal ontgaan. Vond dat cartoonachtige al zo kinderachtig
Dalilaah
23-11-2015, 23:25
Heb mn tv uitgezet. T kon mn concentratie nie vasthouden...maw vind t nie zo interessant.
Next
Citaat door Dalilaah:Heb mn tv uitgezet. T kon mn concentratie nie vasthouden...maw vind t nie zo interessant.
Next
Ik ga zo aflevering 3 kijken! [emoji133]
Daredevil was een top serie. Deze lijkt me heel gaar. Ze is onmenselijk sterk en er is maar 1 schurk. Daredevil had tenminste wat interessants, was realistisch.
Citaat door David:Daredevil was een top serie. Deze lijkt me heel gaar. Ze is onmenselijk sterk en er is maar 1 schurk. Daredevil had tenminste wat interessants, was realistisch.
Klopt, maar dat maakt dit verhaal dus uniek.
Daredevil ga ik ook kijken!
Cecile, ook beschikbaar op netflix?