Bekijk volle/desktop versie : Mijn verhaal. (waargebeurd)



18-11-2015, 12:14
Hoofdpersonage: Laila is nu 16jaar, alles begon 4jaar geleden.
Laila heeft 3 broers, en is enige meisje thuis.
Broer 1: Hakim (20)
Broer 2: Nassim (22)
Broer 3: Wassim. (24)
Amine (23): Zijn rol zal aan het eidn van het verhaal voorkomen.
Dina (18): Ook haar rollen zullen aan het eind van het verhaal voorkomen.
Voor derest heeft Laila ook haar ouders nog,
Ik zal mijn verhaal in een ik-vorm schrijven, zodat het voor velen een duidelijk verhaal wordt.
Waarom wil ik dit verhaal schrijven over mijn leven?
Meer om het feit ik het ongemakkelijk vindt om mijn verhaal persoonlijk aan een persoon te vertellen. D.m.v. mijn eigen verhaal schrijven hier op word art, uit ik mijn gevoelens zonder enkele twijfels noch onmacht. De namen zijn veranderd, en de volgende steden die voorkomen zijn ook veranderd.

Veel lees pleziertjes!
4jaar terug
Ochtend:
‘’Laila wordt wakker je moet naar school yallah zied nod!!” (opschieten,sta op). Hoorde ik mijn moeder roepen. Ik keek op de wekker en zag al snel dat het half 8 was. Shit ik kom te laat! Rende snel naar de douche om mijn gezicht op te frissen, douchen kon ik niet, anders komt mevrouwtje te laat op school. Ik verliet de douche onderweg naar mijn kamer. Trok ondertussen meteen m’n kleren aan. Een mooi blouseje van de Bershka. Een nette broek van de H&M, en een blazer van de Zara. Daaronder droeg ik mijn zwarte UGGS. M’n hoofddoek op zijn nets. Bracht lichtjes mascara op, en transparante lipgloss op. Kijkende naar de klok. Damn, het is nu 5 voor 8, en mijn les begint over een halfuur.
‘’yema, rani mshiet! Beslama.’’ ( Mama, ik ben weg, dag!) ‘’wahka benti, Allaahi 3awnek’’ (isgoed mijn dochter, moge god je helpen)
Eenmaal uit huis onderweg naar school, kwam ik Wassima tegen. Een schoolgenootje en buurmeisje. Kletsend en lachend liepen we over straat. Het was zo gezellig, waardoor we de tijd vergeten waren. ‘’shit Wassima, het is bijna half! We moeten rennen. We hebben de bus gemist.’’ Waar Wassima op antwoorden: ‘’ Wauw Laila, zo’n school kind als jij heb ik nog nooit gezien. School stelt niets voor joh. Doe rustig aan. Je komt te laat en dan?’’ Ik begon Wassima te negeren en liep vervolgens sneller dan ik dacht naar school. Pff gelukkig, ik ben op tijd zei ik zachtjes. Mijn dag verliep vermoeiend en soepel. Het was 3uur, en liep meteen naar huis.. Eindelijk thuis aangekomen gaf ik mijn moeder 4gebruikele kusjes. ‘’ Hoe was je dag mijn dochter?’’ hoorde ik mijn moeder roepen. ‘
‘’Mwa. Het was wel tedoen!’’ En liep meteen naar m’n kamer, plofte meteen op m’n bed, denkend aan mijn toekomst. En voor ik het wist werden mijn oogleden zwaarder en zwaarder. Langzamerhand viel in rustig in slaap..

18-11-2015, 18:15


Zal ik verder gaan?!

19-11-2015, 02:11
Graag doorgaan.

21-11-2015, 17:33
Sorry dames! ik had het druk met mijn tentames.. veel leesplezier!

21-11-2015, 17:35


Mijn lekkere dutje werd al meteen verstoort door mijn broer Hakim. ‘’ Wordt wakker gek kind. We gaan eten.’’ Waar ik heel slaperig op antwoorden: ‘’ Nee, ga weg sukkel. Ik slaap.’’ Ik merkte ondertussen dat Hakim weg ging. Pff, gelukkig dacht ik. Tot dat hij een emmer vol water op me gooide. ‘’waaaaaah’’ schreeuwde ik. Klote Hakim riep ik! Kan je niet eens 1 keer handelen als een normaal mens? Irriterend verliet ik mijn kamer en riep ondertussen dat Hakim míjn bed moet verschonen. Pff, wat is hij vervelend zei ik zachtjes. Ik liep meteen naar de douche om te douchen, kleedde mijn zelf om, liep naar boven en zag al meteen dat mijn broers en ouders aan tafel zaten. Gaf mijn vader een kus. Aan tafel was het rustig. We aten onze borden leeg. ‘’Nassim, ruim jij alles op?’’ vroeg mijn moeder. Waar mijn broer Nassim op antwoorden: ‘’ Laila is hier de vrouw. Vraag haar het maar.’’ Waar ik op antwoorden: ‘’ ik heb huiswerk zei ik liegend. Mijn corvee taak is morgen. Succes bro!’’ ik stond op. Deed de tv aan, zappte maar wat. Agh, niks boeiends op tv. Laat me naar buiten gaan. ‘’yema (mama), mag ik naar buiten? Ik verveel me zowat.’’ Al snel kreeg ik de volgende verschillende vragen aan mijn hoofd gegooid. Met wie ga je? Waar ga je naartoe? Hoelaat ben je thuis? In mijn zelf dacht ik echt meteen, uff, waarom ben ik de enige die zo erg ondervraagt wordt wanneer ik naar buiten wil, en mijn broers niet? Ulgh, i don ’t care. Ik beantwoorde de vragen van mijn moeder. En liep vervolgens naar mijn slaapkamer om mij om te kleden. Ik trok mijn mooiste skinny jeans aan van de Bershka, daarboven op trok ik mijn lievelings blouse, met daarop een zwarte blazer, en een zwarte hoofddoek. Mijn make up bracht ik ook een beetje aan, lichte mascara, iliner. Zie zo, klaar is Kees! Onderweg naar de voordeur hoorde ik mijn broer al heel hard schreeuwen, ‘’ ik maak je af, als je met een jongen praat’’ waar ik op antwoorden’’ dat ik hem afmaak als hij met meiden praat.’’ Agh, laat me toch met rust. Ik ken mijn grenzen heus wel dacht ik in mijn zelf.
Ik besloot gewoon mijn ding tedoen. Op zo’n jonge leeftijd had ik al zoveel haters, waarom? Dacht ik bij mijn zelf.. Wat heb ik hen aangedaan? Ik dacht gerust mijn ding te kunnen doen, zodat ik een beetje kan bijkomen. Wat eigenlijk niet nodig was. Mijn buurmeisjes zagen mij van uit hun ooghoeken aanlopen. Ze hadden weer eens zin om iemand lastig te vallen. ‘’ga toch weg’’ zei ik paniekerig. Jij gaat nergens heen h.o.e.r! jij blijft hier, of anders zwaait er wat. Ik drufde en kon geen kant op. Ik hoopte van uit de grond van mijn hart dat ik iemand zou kunnen tegen komen die mij helpen kon. Ohh gelukkig!!! De vriend van mijn broer, Aliiii Alliii riep ik! Help mij aub.. Al snel voelde ik mijn tranen langs mijn wangen glijden.. Ali vroeg ze meteen af wat er gaande is. Waardoor de meiden op antwoorden we proberen deze meid op te voeden. Waar Ali op antwoorden: kleine kindjes willen kleine kindjes opvoeden? Laat me niet lachen. Raak of val Laila nog een keer lastig, zal ik jullie leven zuur maken, en nu opgedonderd, voordat ik jullie kaken breek. De meiden liepen weg en keek Ali met een grote mond aan. ‘’damn Ali, nog nooit had ik gedacht dat jij zo erg kunt vloeken.. ik schrik ervan!’’ ‘’ Ewa Laila, wat moet ik anders doen? Je bent de zusje van mijn mattie. Ik kan jou daar niet laten staan, terwijl je bang bent. Mocht er iets gebeuren, kun je altijd bij mij terecht.’’ Zei Ali.
Na afscheid genomen tehebben, besloot ik maar naar huis tegaan. Buiten valt er niet echt bepaald wat te doen. Ik als 13 jarige ben zo kwetsbaar.. hoort dat bij mijn leeftijd? Dacht ik verdrietig in mijn zelf.
Eenmaal thuis aangekomen, voelde ik al een kei harde klap van mijn broer Wassim. ‘’ met wie was je? wie Was die gozer waar je mee was vorigweek he? Yallah, begin je smoel open te trekken, net voordat ik wat wou zeggen, voelde ik al meteen weer een klap op mijn gezicht. De pijn voelde ik gloeien op mijn wang. ‘’Wassim, waar heb je het over? Welke jongen? Waarom sla je mij?’’ zei ik huilend. ‘’ Vanaf nu heb ik geen zusje meer. Vieze vuile slet dat je bent.’’ Ik schrok van Wassim’s woorden.. Waar had hij het toch over? Waarom sloeg hij mij? Het was inmiddels 9uur, ik verveelde ontzettend. Langzamerhand viel ik in slaap met mijn gedachtes bij Wassim.

24-08-2016, 18:58
Ga je nog verder?