Gewoon_chaimae
18-11-2015, 12:14
Hoofdpersonage: Laila is nu 16jaar, alles begon 4jaar geleden.
Laila heeft 3 broers, en is enige meisje thuis.
Broer 1: Hakim (20)
Broer 2: Nassim (22)
Broer 3: Wassim. (24)
Amine (23): Zijn rol zal aan het eidn van het verhaal voorkomen.
Dina (18): Ook haar rollen zullen aan het eind van het verhaal voorkomen.
Voor derest heeft Laila ook haar ouders nog,
Ik zal mijn verhaal in een ik-vorm schrijven, zodat het voor velen een duidelijk verhaal wordt.
Waarom wil ik dit verhaal schrijven over mijn leven?
Meer om het feit ik het ongemakkelijk vindt om mijn verhaal persoonlijk aan een persoon te vertellen. D.m.v. mijn eigen verhaal schrijven hier op word art, uit ik mijn gevoelens zonder enkele twijfels noch onmacht. De namen zijn veranderd, en de volgende steden die voorkomen zijn ook veranderd.
Veel lees pleziertjes!
4jaar terug
Ochtend:
‘’Laila wordt wakker je moet naar school yallah zied nod!!” (opschieten,sta op). Hoorde ik mijn moeder roepen. Ik keek op de wekker en zag al snel dat het half 8 was. Shit ik kom te laat! Rende snel naar de douche om mijn gezicht op te frissen, douchen kon ik niet, anders komt mevrouwtje te laat op school. Ik verliet de douche onderweg naar mijn kamer. Trok ondertussen meteen m’n kleren aan. Een mooi blouseje van de Bershka. Een nette broek van de H&M, en een blazer van de Zara. Daaronder droeg ik mijn zwarte UGGS. M’n hoofddoek op zijn nets. Bracht lichtjes mascara op, en transparante lipgloss op. Kijkende naar de klok. Damn, het is nu 5 voor 8, en mijn les begint over een halfuur.
‘’yema, rani mshiet! Beslama.’’ ( Mama, ik ben weg, dag!) ‘’wahka benti, Allaahi 3awnek’’ (isgoed mijn dochter, moge god je helpen)
Eenmaal uit huis onderweg naar school, kwam ik Wassima tegen. Een schoolgenootje en buurmeisje. Kletsend en lachend liepen we over straat. Het was zo gezellig, waardoor we de tijd vergeten waren. ‘’shit Wassima, het is bijna half! We moeten rennen. We hebben de bus gemist.’’ Waar Wassima op antwoorden: ‘’ Wauw Laila, zo’n school kind als jij heb ik nog nooit gezien. School stelt niets voor joh. Doe rustig aan. Je komt te laat en dan?’’ Ik begon Wassima te negeren en liep vervolgens sneller dan ik dacht naar school. Pff gelukkig, ik ben op tijd zei ik zachtjes. Mijn dag verliep vermoeiend en soepel. Het was 3uur, en liep meteen naar huis.. Eindelijk thuis aangekomen gaf ik mijn moeder 4gebruikele kusjes. ‘’ Hoe was je dag mijn dochter?’’ hoorde ik mijn moeder roepen. ‘
‘’Mwa. Het was wel tedoen!’’ En liep meteen naar m’n kamer, plofte meteen op m’n bed, denkend aan mijn toekomst. En voor ik het wist werden mijn oogleden zwaarder en zwaarder. Langzamerhand viel in rustig in slaap..
Laila heeft 3 broers, en is enige meisje thuis.
Broer 1: Hakim (20)
Broer 2: Nassim (22)
Broer 3: Wassim. (24)
Amine (23): Zijn rol zal aan het eidn van het verhaal voorkomen.
Dina (18): Ook haar rollen zullen aan het eind van het verhaal voorkomen.
Voor derest heeft Laila ook haar ouders nog,
Ik zal mijn verhaal in een ik-vorm schrijven, zodat het voor velen een duidelijk verhaal wordt.
Waarom wil ik dit verhaal schrijven over mijn leven?
Meer om het feit ik het ongemakkelijk vindt om mijn verhaal persoonlijk aan een persoon te vertellen. D.m.v. mijn eigen verhaal schrijven hier op word art, uit ik mijn gevoelens zonder enkele twijfels noch onmacht. De namen zijn veranderd, en de volgende steden die voorkomen zijn ook veranderd.
Veel lees pleziertjes!
4jaar terug
Ochtend:
‘’Laila wordt wakker je moet naar school yallah zied nod!!” (opschieten,sta op). Hoorde ik mijn moeder roepen. Ik keek op de wekker en zag al snel dat het half 8 was. Shit ik kom te laat! Rende snel naar de douche om mijn gezicht op te frissen, douchen kon ik niet, anders komt mevrouwtje te laat op school. Ik verliet de douche onderweg naar mijn kamer. Trok ondertussen meteen m’n kleren aan. Een mooi blouseje van de Bershka. Een nette broek van de H&M, en een blazer van de Zara. Daaronder droeg ik mijn zwarte UGGS. M’n hoofddoek op zijn nets. Bracht lichtjes mascara op, en transparante lipgloss op. Kijkende naar de klok. Damn, het is nu 5 voor 8, en mijn les begint over een halfuur.
‘’yema, rani mshiet! Beslama.’’ ( Mama, ik ben weg, dag!) ‘’wahka benti, Allaahi 3awnek’’ (isgoed mijn dochter, moge god je helpen)
Eenmaal uit huis onderweg naar school, kwam ik Wassima tegen. Een schoolgenootje en buurmeisje. Kletsend en lachend liepen we over straat. Het was zo gezellig, waardoor we de tijd vergeten waren. ‘’shit Wassima, het is bijna half! We moeten rennen. We hebben de bus gemist.’’ Waar Wassima op antwoorden: ‘’ Wauw Laila, zo’n school kind als jij heb ik nog nooit gezien. School stelt niets voor joh. Doe rustig aan. Je komt te laat en dan?’’ Ik begon Wassima te negeren en liep vervolgens sneller dan ik dacht naar school. Pff gelukkig, ik ben op tijd zei ik zachtjes. Mijn dag verliep vermoeiend en soepel. Het was 3uur, en liep meteen naar huis.. Eindelijk thuis aangekomen gaf ik mijn moeder 4gebruikele kusjes. ‘’ Hoe was je dag mijn dochter?’’ hoorde ik mijn moeder roepen. ‘
‘’Mwa. Het was wel tedoen!’’ En liep meteen naar m’n kamer, plofte meteen op m’n bed, denkend aan mijn toekomst. En voor ik het wist werden mijn oogleden zwaarder en zwaarder. Langzamerhand viel in rustig in slaap..