In mei 1948 werd Israël opgericht. De reactie daarop was dat Egypte de oorlog verklaarde aan Israël. De Moslimbroederschap vocht mee, omdat zij van mening waren dat ze hun mede-moslims moesten steunen tegen de zionisten. De premier Mahmoud Nuqrashi vond dat de Moslimbroederschap gevaarlijk waren en ontbond de groep. In reactie hierover werd hij gedood. Als reactie hierop werd Hassan al-Banna gedood.
In 1952 was er een revolutie. Uiteindelijk kwam 3abdoen-Naasir Djamal aan de macht. Hij was een socialist, die zich verbond met Rusland. Hij was een vijand van de Moslimbroeders, maar ook van KSA en de Amerikanen. De Moslimbroeders zijn geïnfiltreerd vanaf 1954 in het onderwijssysteem van KSA. De relatie tussen KSA en de Moslimbroeders verslechterde immens toen de Saudi's besloten om de Amerikanen te steunen bij het aanvallen van Irak. Ook stonden de Moslimbroeders achter een politieke hervorming in KSA, wat gezien werd als verraad.
Toen in Egypte de dictator Moebaarak werd afgezet, en na de verkiezingen Moersie van de Moslimbroeders aan de macht was gekomen, was dat iets dat negatief was voor KSA. Toen hij door de dictator Sisi werd afgezet werd dat positief ontvangen door KSA. Ze steunden de coup van de seculiere Sisi, die de islamitisch georiënteerde Moslimbroeders met honderden liet excuteren. In 2014 verklaarde KSA ten slotte dat de Moslimbroeders een terroristische organisatie is.
In Syrië zijn ze ook opgericht, maar de organisatie werd verboden na de coup in 1963 door de seculiere Ba3th-partij (van Assad). Uiteindelijk is er een opstand geweest in Hama in 1982, maar ze werden zeer hard aangepakt (tussen de 10.000 en 40.000 doden) en dat was daarmee ook het einde van hen daar.
In Marokko heb je de Hizb al-3adaalah wa t-tanmiyyah. Deze was van oorsprong sterk geaffilieerd met de Moslimbroeders, maar neemt daar in duidelijke bewoordingen afstand van. Daarnaast prijs de premier van Marokko, leider van de hizb, de koning en verdedigde zijn titel als Amier al-Moeminien (leider van de gelovigen).
Het is niet relevant om in te gaan op de fouten van vroegere denkers, maar op de acties van de huidige Moslimbroeders. Als mensen aan de macht komen zie je namelijk de werkelijke implementatie van de ideeën van een groep. Het hoogtepunt van de Moslimbroeders is het presidentschap van Moehammad Moersie (van 30 juni 2012 tot 3 juli 2013). Vervolgens zijn er meerdere principes die deze groep heeft, die in het licht van de Qoeraan en de Soennah bekeken zouden moeten worden.
Omdat ik zelf uitgesproken anti-Moersie en anti-Moslimbroederschap ben (en ik zal uitleggen waarom), komt het voor dat ik in discussie kom met aanhangers van deze gedachtegoed. Op de punten die zij maken wil ik reageren.
Zelf beschrijf ik mezelf als een selefie, waarmee ik wil zeggen dat ik de Qoeraan en de Soennah wil volgen volgens het begrip van de selef. Klinkt mooi, maar het is een zeer vage term. Ten eerste is het moeilijk om te verifiëren wat de selef daarwerkelijk geloofden en bestonden de selef uit duizenden met veel verschillende meningen. De uitspraak van een Sahaabie kan gebruikt worden, maar daarna is het gewoon een uitspraak die geverifieerd moet worden. Behalve als ze van 70 van de taabi3ien iets overleveren, zoals de definitie van imaan enz. Tegenwoordig wordt de term selefie gebruikt voor het volgen van ibn Taymiyyah, ibn 3abdil-Wahhaab of een handvol geleerden ergens in KSA.
Omdat ik een selefie ben (een selefie volgens deze definitie is dus niet iemand die de selef volgt, maar claimt dat te doen of willen doen) en redelijk beïnvloed ben door bepaalde personen, kan het zijn dat ik dingen uit context haal. Daarom sta ik open voor andere meningen als ze teruggeleid kunnen worden naar de Qoeraan en de Soennah volgens het begrip van de selef.