Ik dacht ik deel eens een stukje uit m'n blog intro, dat is iets persoonlijks. Iets over me.
Citaat:
Net als alle 18-jarigen, zocht ik m’n weg in de grote-mensen-wereld. Snel m’n kinderlijke gedragingen kwijtspelen, althans een poging tot gedaan. Nu pas, 5 jaar later, lukt het stilaan. Met het volwassen-zijn kwamen ook heel wat verantwoordelijkheden. Poeh, wat mis ik de tijd dat ik urenlang kon niksen en over niet-aardse zaken kon fantaseren. In deze wereld kan je niet dromen, of je komt uit heel erg bedrogen. Zo blijkt althans. ‘t Nieuws kijken doe ik niet graag, het lijkt erop dat niks maar dan ook niks in deze wereld goed draait. Of misschien zijn de nieuwsmedia een beetje sensatiezoekend selectief? Objectief zijn ze allesbehalve, dat doet mijn interesse al helemaal teniet. Het zij zo, we zijn allemaal wel subjectief-hypocriet. Ook ons Belgenlandje is niet helemaal rozengeur en maneschijn; telkens vindt men wat triviaals om over te twisten. Jazeker, hedendaagse politiek is gezever; muggen worden naar olifanten gemuteerd. In elk hoekje van het land, worden mieren verkracht. Wanneer worden deze stompzinnige politiekers nu eindelijk eens aangepakt?
Nu actualiteit en politiek even terzijde. Laat ik het hebben over de gewone mens. Verloederd, ik doel natuurlijk op het waarden-en-normen-verval. Later zal ik hierover wel spuwen van m’n gal.
PS ik beroep me op dichterlijke vrijheid.