Één van de reacties
:
“Omgaan met de buitenwereld.”
Had ik gisteren tijdens het boomknuffelen een heel gesprek over met een eekhoorn.
Het had in eerste instantie geen idee waar ik het over had.
Buitenwereld? sprak de eekhoorn, er is toch maar 1 wereld.
En in die wereld doe ik gewoon mijn eekhoornding.
En of dat nou introvert, extravert, ambipurvert is dat doet geheel niet ter zake.
Kreeg ik een hele uitleg hoe dat nou ontstaan is, dat ‘omgaan met de buitenwereld’.
Schijnt te maken te hebben met het afhankelijk geboren zijn en daardoor ervaar je iets buiten je waarvan je voor je overleving afhankelijk bent.
En door die afhankelijk voelende (op dat moment een feit) interactie ontstaat het ‘omgaan met de buitenwereld’.
OMGAAN is in basis niets anders dan PLEASEN/gewenstheid.
Schijnt voor de meeste mensen hun belevingswereld te zijn.
De eekhoorn kon het zich nog vaag herinneren van vorige levens toen die geincarneerd was in het lagere bewustzijnsleven der mensheid.
Ja maar zei ik, als mens moet je toch wel rekening houden met de wereld, dat is toch ook een soort omgaan met.
Neen, zei de boom (zeker extrovert typje), vanuit dat 1 wereld is het niet een omgaan met of rekening houden met maar doe je gewoon vanzelf datgene wat geschied vanuit die 1 wereldenergie.
Maar dat kan enkel geschieden als die oude afhankelijke energie er niet meer is die dat gevoel van afgescheidenheid doet ontstaan.
Nou zo ver ben ik nog lang niet zei ik, ik wacht wel op een volgend leven als treurwilg.
Ik blijf in dit leven maar een haricovert.
OMGAAN MET, neen de tijd van pleasen/gewenstheid en anderen nodig hebben is voorbij.
Hemel, hoe ga ik daar nou weer mee om.
Ik heb koffie nodig.
Ach, vergeet ik bijna mijn omgeving.
Nou die is er nog niet klaar voor, eerder een klaar mee.
Dat moet ik dan ook maar accepteren.
En daar heb ik toch zo`n hekel aan en dat moet ik ook eens leren te accepteren maar ja daar ben ik weer veel te introvert voor en niet te vergeten, ik heb er ook te weinig hersencellen voor.
Accepteren wie/hoe je bent, dat laat ik maar bij mijn opvoeders.
Krijg je van dat boomknuffelen, van de hak op de tak en niet weten waar je het over hebt.