Meryemm_
22-03-2015, 00:29
-Verleden-
Rennend waren we onderweg naar de speeltuin. 'De laatste is een sukkel!' Riep Ouidad waardoor we allemaal harder begonnen te rennen. In de verte zagen we de speeltuin al en minderde snelheid. Van rennen gingen we over op lopen. 'Mijn papa heeft vorige week een nieuwe stikker rol voor me gekocht. Met allemaal prinsessen. Wat heeft jou vader voor je gekocht?' Vroeg Souhaila expres. 'Niks. Ik heb geen papa.' Zei ik met m'n hoofd omlaag. 'Hoe bedoel je? Iedereen heeft een papa.' Zei ze. 'Nou ik niet! Hou erover op!' Riep ik. 'Waar is je papa dan?' Vroeg Ouidad me. 'Weet ik niet! Hou erover op!' Riep ik weer. 'Alleen rare mensen hebben geen papa.'
Zei Souhaila vervolgens. 'Ik ben niet raar!' Riep ik. 'Mijn nichtje heeft ook geen papa. Die is weggegaan.' Zei Amina. 'En joune Soraya?' Vroeg Souhaila. 'Mijn papa is dood.' Zei ik. Ik zag Souhaila iets fluisteren in de oor van Ouidad waardoor ze beide lachend naar me keken. Op dat moment verloor ik het en sprong op Souhaila. We verwikkelde in een hevig gevecht. We werden uit elkaar gehaald door Youssef en Adil. Youssef trok me weg terwijl ik terug probeerde te rennen. 'Youssef! Laat me los! Ik maak haar dood!' Riep ik. 'Soraya! Doe rustig!' Riep Youssef. 'Wat is er gebeurt?' Vroeg hij aan de meiden. 'We kletste gewoon en toen viel ze ons zomaar aan!' Riepen ze. En de andere stemde in. Wat ik voelde was niet te omschrijven. 'Ze liegen! Vertel hem de waarheid Amira!' Riep ik maar die zei dat ze niet wist waar ik het over had. Verbaasd keek ik ze aan en barstte in tranen uit. Ik maakte me los van de greep van Youssef en rende huilend weg. Ik voelde me verschrikkelijk! Ze hadden me allemaal in de steek gelaten! Ik dacht dag we vriendinnen waren!
Toen ik voor de deur stond belde ik aan en wachtte ongeduldig bij de deur. Uiteindelijk opende Amir de deur. 'Soraya?' Vroeg hij maar ik negeerde het. Hij zou zeker vragen waarom ik gehuild had. Ik liep meteen door naar boven en liep m'n slaapkamer binnen ik gooide het dicht en deed 'm op slot. Ik had geen zin om de vragen aan te horen. En antwoord geven kon ik al helemaal niet! Vertellen dat Souhaila me al maanden vernederde bij de meiden. Dat de meisjes me in de steek lieten... Dat Youssef me niet geloofde was het ergste van allenmaal. Youssef was heel belangerijk voor mij. Ik vond hem echt heel lief. Ik wou altijd t liefst de hele dag met hem zijn! Hij maakte me altijd blij.
Rennend waren we onderweg naar de speeltuin. 'De laatste is een sukkel!' Riep Ouidad waardoor we allemaal harder begonnen te rennen. In de verte zagen we de speeltuin al en minderde snelheid. Van rennen gingen we over op lopen. 'Mijn papa heeft vorige week een nieuwe stikker rol voor me gekocht. Met allemaal prinsessen. Wat heeft jou vader voor je gekocht?' Vroeg Souhaila expres. 'Niks. Ik heb geen papa.' Zei ik met m'n hoofd omlaag. 'Hoe bedoel je? Iedereen heeft een papa.' Zei ze. 'Nou ik niet! Hou erover op!' Riep ik. 'Waar is je papa dan?' Vroeg Ouidad me. 'Weet ik niet! Hou erover op!' Riep ik weer. 'Alleen rare mensen hebben geen papa.'
Zei Souhaila vervolgens. 'Ik ben niet raar!' Riep ik. 'Mijn nichtje heeft ook geen papa. Die is weggegaan.' Zei Amina. 'En joune Soraya?' Vroeg Souhaila. 'Mijn papa is dood.' Zei ik. Ik zag Souhaila iets fluisteren in de oor van Ouidad waardoor ze beide lachend naar me keken. Op dat moment verloor ik het en sprong op Souhaila. We verwikkelde in een hevig gevecht. We werden uit elkaar gehaald door Youssef en Adil. Youssef trok me weg terwijl ik terug probeerde te rennen. 'Youssef! Laat me los! Ik maak haar dood!' Riep ik. 'Soraya! Doe rustig!' Riep Youssef. 'Wat is er gebeurt?' Vroeg hij aan de meiden. 'We kletste gewoon en toen viel ze ons zomaar aan!' Riepen ze. En de andere stemde in. Wat ik voelde was niet te omschrijven. 'Ze liegen! Vertel hem de waarheid Amira!' Riep ik maar die zei dat ze niet wist waar ik het over had. Verbaasd keek ik ze aan en barstte in tranen uit. Ik maakte me los van de greep van Youssef en rende huilend weg. Ik voelde me verschrikkelijk! Ze hadden me allemaal in de steek gelaten! Ik dacht dag we vriendinnen waren!
Toen ik voor de deur stond belde ik aan en wachtte ongeduldig bij de deur. Uiteindelijk opende Amir de deur. 'Soraya?' Vroeg hij maar ik negeerde het. Hij zou zeker vragen waarom ik gehuild had. Ik liep meteen door naar boven en liep m'n slaapkamer binnen ik gooide het dicht en deed 'm op slot. Ik had geen zin om de vragen aan te horen. En antwoord geven kon ik al helemaal niet! Vertellen dat Souhaila me al maanden vernederde bij de meiden. Dat de meisjes me in de steek lieten... Dat Youssef me niet geloofde was het ergste van allenmaal. Youssef was heel belangerijk voor mij. Ik vond hem echt heel lief. Ik wou altijd t liefst de hele dag met hem zijn! Hij maakte me altijd blij.