Hoe mijn leven veranderde (waargebeurt!)

[Appel1234]

Hoe mijn leven veranderde. (Wg)

Dit verhaal is waargebeurd zonder fantasie. De namen zijn wel aangepast. Het zal wel een beetje ingewikkeld kunnen worden met de tijd/ jaar/ datum ect.

De hoofdpersonages zijn:
Azra nu 19 jaar
Mo 20 jaar
Leyla moeder van Azra 40 jaar
Merve zusje van Azra 8 jaar
Zeynep zusje van azra 6 jaar

11-11-2006
Ik was aan de telefoon met mijn buurmeisje Yasmin
Azra: yeaahh voor t eerst dat mn oma in Nederland is met mn verjaardag!
Yasmin: waar is ze normaal dan?
Azra: in Turkije half jaar hier half jaar daar
Yasmin: oooh maja geniet van je verjaardag zie je morgen!
Azra: is goed doeidoei

Ik pakte gelijk mijn dagboek en begon er in te schrijven
Hey lief dagboek ik ben vandaag jarig en weet je mn oma is er ook ik ga binnenkort naar de middelbare school ik ben zoooooo zenuwachtig oeps mama roept ik schrijf vanavond hoe het was!

Ik verberg gelijk mn dagboek onder de kussen en ik ren naar beneden ik moest naar de Albertheijn pfff daar had ik dus echt geen zin in maar me zusjes mochten nog niet alleen gaan dus ik moest wel ik gaf me oma een dikke kus wat hou ik toch van deze vrouw.

Lief dagboek daar ben ik weer het was echt een leuke verjaardag me oma probeerde gezellig mee te doen maar je zag dat ze pijn had waarom
Moest MIJN oma nou pijn leiden dat verdiende ze helemaal niet het is een geweldige vrouw. Ze maakte vandaag echt een stom grapje ze zei wat zou je doen als ik dood zou gaan ik ging huilen want ik wil niet dat ze doodgaat zij is mijn alles ik wil later bij haar gaan wonen ik hou meer van haar dan dat ik van me moeder hield..

Paar weken later
11-12-2006
Laten we het huis van anubis spelen riep me zusje merve Ja goed idee zei mn nichtje esma. Mijn ouders zijn niet thuis vandaag mama is met tantes naar de stad en ik ben met me zusjes en nichtjes thuis aan het spelen het was zo gezellig totdat onze moeders thuis kwamen ze zeiden dat we naar mijn oma gingen
Azra: ik wil niet naar me oma we spelen zo gezellig
Leyla: je gaat mee azra punt uit
Azra: ik verveel me daar!
Esma: ja tante het is echt saai daar
Leyla: esma je vader is daar ook iedereen is daar

Boos liep ik naar boven om mijn spulletjes te pakken ik wil niet ik wil niet ik wil niet schreeuwde ik nog uit.
Met boze gezichten waren we aangekomen bij mn oma ik ging haar groeten maar ze groette niet terug ik dacht he wat gebeurt er nou! Me moeder zei dat ze zich vandaag niet lekker voelde me oma heeft heel de dag geslapen..

We kwamen thuis en ik schreef weer in mijn dagboek:
Lief dagboek ik heb vandaag een hele grote fout gemaakt ik wou niet naar me oma gaan en nu is ze heel ziek ze is door mij ziek ik heb haar alleen gelaten. Ik ben bang ik wil niet dat ze dood gaat ze is mijn leven ze houd zoveel van mij niemand anders houd zoveel van mij lief dagboek help mij wat moet ik doen me oma moet weer gezond worden

Huilend viel ik in slaap de volgende ochtend werd ik om 6 uur wakker ik hoorde voetstappen maar ik kon mijn nek niet bewegen tot ik een hand op me schouder voelde ik voelde dat het mijn oma was maar ik kon weer niks bewegen ik kon niet praten ik snapte er niks van. Ze begon tegen mij te praten.
Oma: mijn lieve dochter je zult me vandaag zien alleen wordt ik wel een beetje zieker je mag niet huilen als je huilt dan wordt ik nog zieker je moet lachen heel veel lachen dan wordt ik beter ik hou van je.
Opeens hoorde ik de huistelefoon en kon ik me weer bewegen mijn oma zag ik niet meer dus werd ik bang ik rende naar de kamer van mijn moeder om te melden dat de huistelefoon ging ze werd boos en zei dat ik die moest halen..


Verder gaan???

[Appel1234]

Ik rende naar beneden ik was zo bang dat ik snel de huistelefoon pakte en weer naar boven ging rennen. Mijn moeder pakte de telefoon het was mijn oom me moeder begon opeens te huilen ik schrok ik wist niet wat er gebeurde ik vroeg het maar ze keek me boos aan dat ik stil moest zijn. Uiteindelijk hing ze op en vertelde dat mijn oma met spoed was opgenomen in het ziekenhuis ik werd boos. Ik begon te schreeuwen en zei dat dat niet kon omdat mijn oma net nog bij me was geweest. Mijn moeder keek me aan zonder iets te zeggen ging ze zich haasten. Ik moest naar school maar me gedachte hield me sterk die zei dat er niks met mijn oma zou gebeuren was het maar zo.. Ik verbleef met mijn 2 zusjes bij de buurvrouw. In de avond bracht de buurvrouw me naar mijn oma ik was zo blij en zo opgelucht ik had die dag te hore gekregen welk advies ik mocht doen en me blad nam ik mee naar het ziekenhuis ik was heel blij en gelukkig want ik moest blijven lachen dat had mijn oma mij vertelt. Iedereen zat in een soort van wachtkamer de hele familie was er me opa zat alleen bij het raam hij staarde alleen naar buiten ik gaf hem een kus en knuffelde hem. Ik liep terug naar de rest van mijn familie mijn moeder zei dat we naar boven gingen maar dat ik niet mocht schrikken. Ik dacht nouja van wat schrikken het is mijn oma hoor doe is normaal en ik moest lachen dat had ze me vertelt. Eindelijk gingen we naar boven yes!
Ik liep naar binnen maar ik wist niet wat mij overkwam wie is deze vrouw? Dit is mijn oma niet! Ik begon te huilen en rende weer de gang op. Ik mocht niet huilen nee mocht niet ze zal nog zieker worden ik veegde me tranen dit keer liep ik wel rustiger naar binnen..
Ze had een zuurstofkapje op, haar gezicht was bleek bijna groen, en haar ogen waren half open waardoor je alleen het witte zag, ze kon niet praten noch bewegen. Ik liep naar haar toe en hield der zachte hand vast ik gaf haar een kus op der hand en hield die stevig vast toen besloot ik om in haar oor te verluisteren.
Lieve oma ik hou van je! Je laat me toch niet in de steek?? Opeens kneep ze in me hand. Ik mocht niet langer blijven en moest weer naar huis thuis smste ik mijn moeder gelijk.
Mama? Hoe is het met mijn oma?
Mama zei dat ze het zelfde was en dat ik maar moest gaan slapen.
Ik ging allemaal plannen maken in me hoofd voor de volgende dag ik had nog 5 euro daarmee zou ik bloemen voor haar halen. En we zouden bij een middelbare school op bezoek gaan. Met een lach viel ik in slaap ik zou morgen me oma gelukkig maken!
In de nacht om 02;40 werd ik plotseling wakker ik wou mijn moeder smsen om te vragen hoe het met mijn oma ging maar ik dacht ze zullen vast slapen ik ga ze niet wakker maken..

De volgende dag
Met een goed gevoel ging ik naar school want vandaag zou ik naar mijn oma gaan en haar gelukkig maken. We gingen lopend naar de middelbare school ik was zo blij we kregen daar als eerste oefenvak informatica we moesten kerstkaarten maken en natuurlijk maakte ik er 1 voor me oma zou leuk zijn voor op der ziekenhuis kastje.. Bijna rennend keerde ik terug naar mijn eigen school ik kon niet wachten ik wil naar oma!! Ik kwam aan bij het huis van me tante ik zag allemaal autos uit Duitsland ik dacht aah wat lief ze komen allemaal voor mijn oma ze gaan haar bezoeken in het ziekenhuis wauw dat wordt druk! Blij belde ik aan bij mn tante
Azra: tante wil je me snel brengen naar me oma ik heb een kerstkaart en ik wil bloemen kopen kom snel tante ik ga haar gelukkig maken
Tante: azra ga even zitten je vader en je moeder komen zo
Azra: hoezo? Waarom laten ze me oma alleen nee ik wil nu gaan!!
Tante: Azra ze zullen zo komen dan kunnen jullie samen gaan
Azra: wat is dat nou voor iets raars
Ding dong de deurbel ging ik rende er naar toe en deed de deur open en ik zag mijn ouders.
Azra: mamaaaa kom naar oma snel ik heb een kerstkaart gemaakt mama kom snel niet je schoenen uitdoen!
Ik zag dat mijn moeder had gehuild maar ik bleef maar door zeuren dat ik naar mijn oma wou. Me zusjes werden naar beneden geroepen en we moesten zitten.
Moeder v Azra: dames zoals jullie weten was jullie oma heel ziek.
Ze begon te huilen en me vader nam het over
Vader v Azra: oma had veel pijn ze was erg ziek. Maar oma is er nu niet meer jullie oma is overleden.
Het werd zwart voor me ogen JULLIE LIEGEN BRENG ME NAAR MIJN OMA LIEG NIET TEGEN MIJ! Begon ik keihard te schreeuwen mijn moeder riep mij maar ik werd gek ze liegen kan niet me oma leeft nog ze is door mij dood ik heb gister gehuild het is allemaal door mij jammerde ik in me zelf..