Kenabriek ou ken moet 3hlik
(Ik wil je en ik ga dood voor jou)
Hallo dames (en heren?),
Ik schrijf vaak verhalen voor mezelf en kwam op het idee om het hier te plaatsen aangezien ik kort geleden pas ben begonnen met een nieuw verhaal.
Ik ben geen ervaren schrijver en schrijf dan ook meestal voor mezelf, maar ik dacht laat ik het maar proberen.
Om jullie een beetje in te leiden met het verhaal geef ik even een inleiding, namen en rollen van de karakter in het verhaal.
Reacties zijn natuurlijk welkom en tips vooral.
Ik weet nog niet waar dit verhaal precies naartoe leidt dus ideeen zijn hartelijk welkom XX
Inleiding:
Chakira's moeder is pas overleden wanneer Chakira's leventje eindelijk op orde is. Over de dood is weinig duidelijk en veel duidelijk krijgt ze ook niet. Ze moet vrijwel meteen verhuizen naar Amsterdam bij haart liefdevolle vader, broer Soufian en zusje Yassira. In Amsterdam wordt Chakira ook herenigd met haar beste vriendin Sohaila en snel raakt Chakira goed bevriend met Sohaila's vrienden groepje. Één iemand viel Chakira meteen op en dat was Jawad. Maar doordat Chakira meer met Jawad omging kreeg ze steeds meer problemen. Chakira's zusje, Yassira is tegelijkertijd wanneer Chakira diep in de put zit mede dankzij Jawad, ook in de problemen gekomen en loopt weg van huis. Uiteindelijk wanneer alles na alle drama en gedoe eindelijk normaal begint te worden is Soufian betrokken bij een schietpartij. En op die avond van het schietpartij is alles duidelijk over Chakira, haar moeders dood en Chakira's gemene stiefmoeder Jamila.
Jeugdverhaal. Romantiek. Geweld. Prostitutie. De Dood.
Ik begin alvast met een begin
kussss XX
Kenabriek ou ken moet 3hlik
1
Een nieuw begin
Over een klein halfuurtje zou ik in Amsterdam aankomen. Ik ben er al sinds mijn 8ste niet meer geweest. Al 7 jaar niet. Ik verheugde me erop dat ik mijn vader, broer en zusje na zo een lange tijd weer kon zien, maar tegelijkertijd was ik nog steeds over de plotselinge dood van mijn moeder heen. Het gebeurde allemaal uit het niets. Ik werd wakker in de ochtend en kon mijn moeder nergens vinden dus dacht dat zei vroege dienst had wat al vaker het geval was. Op school werd ik meteen het eerste lesuur uit de klas gehaald met het nieuws dat mijn moeder dood gevonden bij een meer lag. Er is mij nooit duidelijkheid geweest hoe ze precies is gestorven, maar veel om erover na te denken had ik ook niet. Ik moest vrijwel meteen verhuizen naar mijn vader in Amsterdam. Toch zag ik er niet tegenop om naar mijn vader, broer en zusje te gaan. Ik sprak mijn broer en zusje regelmatig via social media, maar aangezien mijn vader niet in bezit is van een smartphone sprak ik hem zelden tot nauwlijks. Voor ik het wist reden we Amsterdam in en informeerde de chauffeur mij dat we over 5 minuten mijn vaderlijk huis zouden bereiken. Ik streek mijn kleren recht en friemelde nog war aan me haar. Pff, wat was ik zenuwachtig. Eerder had ik van Soufian gehoord dat baba was hertrouwd met een vrouw genaamd Jamila. Soufian haat haar met ziel en hart terwijl Yassira haar het einde vindt. Toen we bij het huis waren aangekomen wist ik niet wat me te wachten stond. Ik stapte de auto uit en liep naar de deur. Voordat ik ook maar kon aanbellen vloog de deur open en omhelsden baba, Soufian en Yassira mij. Na een paar omhelzingen en tranen te laten vallen brachten baba en Soufian mijn bagage naar binnen. Yassira bracht me naar de woonkamer om Jamila te groeten en onmoeten. Ik was reuze benieuwd wie deze vrouw was en hoe ze eruit zag. Zal zij er net zo uit zien als mijn moeder of juist het tegenovergestelde? Blij door het warme welkom van baba, Soufian en Yassira liep ik de woonkamer in en keek ik recht in de meeste kille angstaanjagende ogen die ik ooit in mij hele leven had gezien. Jamila was een lange, slanke vrouw met pikzwart haar tot haar schouders. Ze droeg een zwarte zijden jurk tot haar knieeen en had gouden sieraden om. Jamila gaf me een ongemakkelijk vreemde gevoel, maar alsnog zette ik mijn gevoel aan de kant aangezien ik niet geloofde in de eerste indruk en liep Jamila's kant op. Ik groette haar beleefd met vier kussen en zei tegelijk: 'Salaam Jamila, ik ben Chakira, je stiefdochter.' ''Salaam Chakira,' zei Jamila kortaf en geiriteerd. Hoe disrespectvol ik dit ook vond, vond ik het nog geen reden om haar te veroordelen. De dag verliep gezellig en we gezamelijk aan het avondmaal beginnen. Na het avondmaal gingen we muntthee drinken met marokkaanse koekjes.
Het was pas 7 uur en ik dook mijn nieuwe warme bed in aangezien ik morgen meteen moet beginnen met school. Volgens mijn vader was het het beste om meteen te beginnen. Bij mijn inschrijving heeft hij nadrukkelijk gezegd dat ik bij Sohaila in de klas moet komen vanwege deze moeilijke periode die ik doorging door het verlies van mijn moeder. Mijn lieve arme moeder. Wat had zij verkeerd gedaan dat Allah SWT haar van ons had gescheiden. Met deze vragen in mijn gedachtes viel ik in een diepe slaap ...
'Tuut, tuut, tuut', Klonk de wekker. Moe stond ik op en liep naar de badkamer. Ik ging onder de douche staan en liet de warme water stralen over mijn lichaam glijden. Toen besefte ik dat het vandaag mijn eerste schooldag was op deze nieuwe school. Ik werd neveuzer van het idee dat de klas mij niet zou mogen maar aan de andere kant boeide het me eigenlijk ook niet of ze mij zouden mogen of niet zolang ik Sohaila maar had. Op mijn vorge school mochten veel mensen me en ging ik ook met veel mensen om. Maar de meeste vriendschappen waren nep omdat mensen met me omgingen vanwege me uiterlijk. Sommige mensen zagen me niet meer dan een knap koppie en dachten ook gelijk dat ik dom en arrogant was. Zulke conclusies heb ik altijd jammer gevonden. Niet dat ik mezelf heel knap vind of juist heel lelijk, daar niet van. Maar het was meer dat ik er niet tegen kon dat mensen oordeelde op het eerste blik en daar kon ik dus niet tegen.
Toen ik klaar was met douchen, stapte ik de douch uit, wikkelde ik een handdoek om me heen en bekeek mezelf kritisch in de spiegel. Ik heb me uiterlijk juist altijd gewoon gevonden en vond mijn gedachtes juist goud waard. Ik bekeek mezelf weer in de spiegel. Ik had donkerblonde lange krullen die me rug bedekter, me huid had een honingachtige tint, volle lippen lange dikke wimpers en lichtbruine ogen. Voor derest ben ik nogal klein en slank, maar wel met de vrouwelijke rondingen die ik graag minder zou willen hebben in sommige situaties. Ik was wel blij met mijn uiterlijk en had er ook niks op aan te merken. Toch vond ik mijn gedachtes veel meer waard. Ik liep naar me kamer en trok een skinny jeans aan met zwarte t-shirt met v-hals. Me haren liet ik los en ik smeerde nog een beetje créme op me gezicht. Beneden merkte ik op dat ik de enige wakkere was en maakte snel een onbijtje klaar. Ik trok me donkerblauwe royaums aan en wachtte op Sohaila.
Om 8 uur stond Sohaila voor mijn deur. Ik groette haar met stevige omhelzing en ook bij deze hereniging vielen een paar tranen. Onderweg kletste Sohaila me oren er bijna vanaf tot we het schoolplein opliepen en en er een groepje marokkaanse jongens op ons afliep. Het waren drie marokkaanse jongens die ook ongeveer 16/17 waren. Ze stelde zich allemaal aan me voor en ik groette netjes terug en stelde me ook voor. Amir, Jawad en Yassir. Mijn oog viel meteen op Jawad. Hij was zo mooi. Zo perfect, zo verfijnd. Ik staarde een tijdje naar Jawad totdat hij me recht in de ogen aankeek. Ik voelde dat ik begon te blozen en keek meteen weg. Sohaila trok me gelukkig op dat zelfde moment mee met als reden dat de les zou beginnen. Oeff, waarom moest ik perse als een klein kind gaan zitten blozen voor een jongen. Alle jongens zijn het zelfde. Allemaal honden die hun lustn niet kunnen bedwingen. Maar Jawad ziet er niet zo uit, hij is gewoon zo, zo, euh ja. Toen Sohaila en ik naar de ingang liepen van de school draaide ik me om om nog een glimp van Jawad te zien. En net wanneer ik me omdraaide kijk ik in de meest verschrikkelijkste ogen ooit. Het was, het was Youssef. Youssef die mij zoveel pijn heeft gedaan. Die mij in dan ook alle manieren dan ook heeft gekweld.
Het eerste vervolgje staat erop hoor