Bekijk volle/desktop versie : Strijd adviezen - De daad bij het woord



13-09-2014, 18:19
De daad bij het woord

Tijdens de slag om Al-Qunaitira op de Golan hoogte, eind augustus 2014, waren de Mujahideen van Jabhat An-Nusra op weg naar een veldhospitaal om hun gewonden te behandelen. Echter moesten zij langs een basis van de VN vredesmacht, dus de Mujahid dokter Abu Musab had de VN-vredesmacht op die basis een belofte gemaakt. Hij garandeerde hen veiligheid als de Mujahideen doorgang kregen om hun gewonde broeders te kunnen behandelen. De Blauwhelmen gingen hiermee akkoord, en de Mujahideen kregen doorgang. Enkele dagen na de slag om Qunaitira kwam Abu Musab erachter dat de Blauwhelmen vanwege een misverstand gevangen werden genomen door de Mujahideen. Toen heeft de dokter contact opgenomen met de leiders van Jabhat An-Nusra en de zaak voorgelegd. Hierop kwamen ze met het oordeel dat de 45 gevangenen vrijgelaten moesten worden, en dat de Mujahideen zich aan het vredesverdrag moesten houden.

De vrijlating van 45 VN Blauwhelmen is niet zo sensationeel als de onthoofding van een journalist, dus natuurlijk heeft hun vrijlating vrijwel geen aandacht gekregen in de westerse media. Sterker nog, de VN heeft zich nauwelijks verroerd om hun eigen troepen te bevrijden. Het was slechts de rechtvaardigheid van de Islam die hen heeft bevrijdt. Want dit is wat de Islam ons onderwijst, dit is wat de Sharia inhoudt. Wij zijn mannen van onze woord, en moeten uitblinken in nobele gedragscodes ondanks, het onrecht van onze vijanden. Zoals Allah heeft geopenbaard in de Quran: “Oh jullie die geloven, wees standvastig in uw toewijding aan Allah, als rechtvaardige getuigen. Laat het haat van een volk u niet tot onrecht aanzetten. Wees rechtvaardig.” (Surah Al-Maaidah, Aya 8)

Als wij zeggen dat we de Sharia willen implementeren dan moeten we de daden ook bij de woorden voegen. De Mujahideen wilden niets liever dan de VN blauwhelmen ruilen tegen Moslim gevangenen die vastzitten in de martelbunkers van tirannieke regimes. Maar wij horen met de Sharia te regeren, zelfs wanneer dit in onze nadeel werkt. Het kan niet zo zijn dat we anderen met de Sharia willen berechten maar onszelf ervan vrijwaren. Dan verschillen we niet veel van de hypocriete regimes in onze Islamistische landen die slechts de armen onder het volk straffen en de rijken vergeven.

Want een Moslim houdt zich aan zijn woord, hetzij tegenover Moslims of ongelovigen. De Profeet (SallAllahu 'alayhi wa selam) heeft gezegd: “Degene die het vertrouwen schendt en degene die zich niet aan zijn beloften houdt heeft geen religie.” (Musnad Imam Ahmad) En Allah zegt tevens in Surat Al-Israa, Aya 34: “En komt de belofte na. Voorwaar, over de belofte worden jullie ondervraagd.” Zo zijn er vele bewijzen uit de Quran en Sunnah die ons het belang van eerlijkheid onderwijzen. Eigenlijk hoort dit een vanzelfsprekende eigenschap te zijn voor een Moslim. Het niet nakomen van beloftes is daarom ook een teken van hypocrisie, zoals de Profeet heeft duidelijk gemaakt. Zelfs wanneer iemand ons bedriegt blijven wij eerlijk. De Profeet heeft namelijk gezegd “Geef datgene terug wat jou is toevertrouwd, en bedrieg degene niet die jou wel heeft bedrogen.” (Sunnan Abu Dawud)

Beloften nakomen is zo belangrijk in de Islam dat de nabestaanden het zelfs moeten vervullen wanneer je zelf komt te overlijden voordat je die belofte bent nagekomen. Na het overlijden van de Profeet vervulden de Khulafaa Ar-Rashideen zijn beloften ook. Zo vervulde de Khalifa Abu Bakr de belofte van de Profeet aan Jabir ibn Adbullah, en deelde de oorlogsbuit van Bahrain met hem. En zo vervulde Umar ibn Khattab de belofte van de Profeet aan Suraqah ibn Malik, en dit deed hij tientallen jaren nadat de Profeet Suraqah ibn Malik de sieraden van Kisra had beloofd. Dit zijn de nobele eigenschappen van onze vrome voorgangers. De Profeet stond zelfs al voor de Openbaring bekend als As-Saadiqul Ameen (de eerlijke trouwhartige). Wij moeten onze voorbeelden volgen.

Jihad voeren bestaat niet slechts uit vechten en doden. Toen As-Shaam werd veroverd had het Moslim leger een vredesverdrag afgesloten met de Christenen in Homs. Echter waren de Moslims gedwongen terug te trekken uit Homs en te hergroeperen in een offensief, omdat de Byzantijnen van plan waren Homs aan te vallen. De Moslims hadden veiligheid garandeert aan de Christenen in Homs, in ruil voor de Jizyah belasting. Toen ze deze veiligheid niet meer konden garanderen gaf Abu Ubaidah ibn Jarrah hen dit geld terug. De Christenen van Homs waren ontroerd door deze eerlijkheid en bekeerden massaal tot de Islam. Met het resultaat dat het Moslim leger in Homs bleef en de inwoners hen hielpen met het beschermen van de stad -en meer dan 1400 jaar later is Homs het hart geworden van een gezegende Jihad die de Ummah weer leven inblies. Dit is onze geschiedenis waar wij trots op zijn, dit is de geschiedenis die wij willen doen herleven. De Jihad is niet geopenbaard om de mensheid te vernietigen, maar om de mensheid te redden. Strijden is een middel en niet het doel. Het zwaard is net zoals de pen; slechts een middel om At-Tawheed te verspreiden.

14-09-2014, 07:16


M.aw. NMI zijn eigenlijk nederlanders die zich bij nusrah hebben aangesloten en beetje jaloers zijn op IS?

16-09-2014, 08:29
Nogmaals, deze zaak is groter dan een naam of groep.