HoBBiT123
06-09-2014, 08:12
In haar boek The origins of totalitarianism, waarin ze de opkomst van het nazisme probeert te begrijpen, schrijft de Duits-joodse filosofe Hannah Arendt: ‘Net zoals het begrijpelijk is dat de antisemieten de verantwoordelijkheid voor hun daden proberen te ontlopen, hebben joden die aangevallen waren en in het defensief gedwongen een nog begrijpelijker neiging om onder geen enkele omstandigheid hun deel van de verantwoordelijkheid toe te geven.’ Een gewaagde uitspraak tegen de achtergrond van de Holocaust tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarbij zes miljoen joden werden uitgeroeid. Maar Arendt weigerde zich neer te leggen bij de logica dat wie het slachtoffer is van een misdaad, per definitie geen verantwoordelijkheid draagt in de context. Dat het joodse volk altijd zal worden achtervolgd door antisemitisme omdat antisemitisme nu eenmaal inherent zou zijn aan de Europese cultuur, verwerpt Arendt. Die stelling is nochtans zeer populair in zionistische kringen.
In zijn boek The jewish state gebruikt Theodor Herzl, de vader van het zionisme, diezelfde stelling als een van de argumenten om Europa te verlaten en een joodse staat in Palestina te vestigen. Arendt ziet die gedachtegang als een faillietverklaring van het menselijke project en verdenkt joden die in die val trappen ervan dat ze de dat eeuwig antisemitisme gebruiken als een garantie op een aparte, joodse identiteit. In haar onderzoek naar de echte oorzaken van het antisemitisme treft Arendt naast het racisme en het religieuze fanatisme van christelijk Europa ook ‘bepaalde aspecten in de joodse geschiedenis, en joodse functies die elementen bevatten die verduidelijken waarom de hostiliteit tussen joden en niet-joden groeide’. Die elementen werden volgens haar genegeerd door de te defensieve joodse historici en vertegenwoordigers, wat de antisemieten sterkte in hun overtuigingen.
Vandaag vertonen moslims overal in de wereld dezelfde symptomen als die van de joden zoals door Arendt beschreven. Moslims zijn wel degelijk slachtoffers van westers geweld door kolonialisme en racisme. Ironisch genoeg is het Israëlisch geweld tegen de Palestijnen een voorbeeld. Het is een koloniaal westers conflict dat naar Palestina werd geëxporteerd. Of neem de chaos in Irak, die gecreëerd werd door een illegale Amerikaanse invasie in 2003 die het land naar het stenen tijdperk deed terugkeren. De salafi-jihadi-beweging is het gevolg van een alliantie tussen de VS en het wahabi-salafisme in Saudi-Arabië, met de Afghaanse jihad tegen de Soviet-Unie als incubator. Dat de situatie later uit de hand is gelopen, verandert niks aan de onderliggende oorzaak.
En toch dragen moslims ook bij aan het probleem door het salafisme met de mantel der liefde te blijven bedekken en door te stellen dat het salafisme een onschuldige leer is die wordt misbruikt door IS en consorten. We moeten durven zeggen dat het salafisme in essentie problematisch is. Een manier van leven propageren die gedownload is van een bestand van 1.400 jaar geleden, en die zonder update installeren op de hardware van vandaag, maakt een crash in het systeem onvermijdelijk. Terwijl er genoeg innovatie bestaat in de islamitische theologie, beschouwen salafisten innovatie in religie als een vies woord en houden ze vast aan fatwa’s van middeleeuwse theologen zoals Ibn Taymiyyah. Zijn leer wordt impliciet en soms expliciet gepredikt door imams die afstand nemen van de IS.
Zelfs Al-Qaeda en andere salafisten nemen afstand van IS, dus ik ben niet onder de indruk. De echte vragen blijven: hoe kun je afstand nemen van het resultaat van je eigen gedachtegoed, beste salafi-imam, zonder de essentie ervan te veranderen door theologische innovatie en pluralisme te omhelzen? En hoe kan je afstand nemen van IS, beste politicus, en tegelijk vriendjes blijven met het etno-religieuze salafi-staat Saudi-Arabië? Of de etno-religieuze koloniale staat Israël toejuichen? Is het feit dat de enen mensen onthoofden met een mes en de anderen met gesofisticeerde bommen een bevredigend antwoord? Voor miljoenen moslimjongeren overal in de wereld zeker niet.
http://www.standaard.be/plus/20140905/ochtend/33
In zijn boek The jewish state gebruikt Theodor Herzl, de vader van het zionisme, diezelfde stelling als een van de argumenten om Europa te verlaten en een joodse staat in Palestina te vestigen. Arendt ziet die gedachtegang als een faillietverklaring van het menselijke project en verdenkt joden die in die val trappen ervan dat ze de dat eeuwig antisemitisme gebruiken als een garantie op een aparte, joodse identiteit. In haar onderzoek naar de echte oorzaken van het antisemitisme treft Arendt naast het racisme en het religieuze fanatisme van christelijk Europa ook ‘bepaalde aspecten in de joodse geschiedenis, en joodse functies die elementen bevatten die verduidelijken waarom de hostiliteit tussen joden en niet-joden groeide’. Die elementen werden volgens haar genegeerd door de te defensieve joodse historici en vertegenwoordigers, wat de antisemieten sterkte in hun overtuigingen.
Vandaag vertonen moslims overal in de wereld dezelfde symptomen als die van de joden zoals door Arendt beschreven. Moslims zijn wel degelijk slachtoffers van westers geweld door kolonialisme en racisme. Ironisch genoeg is het Israëlisch geweld tegen de Palestijnen een voorbeeld. Het is een koloniaal westers conflict dat naar Palestina werd geëxporteerd. Of neem de chaos in Irak, die gecreëerd werd door een illegale Amerikaanse invasie in 2003 die het land naar het stenen tijdperk deed terugkeren. De salafi-jihadi-beweging is het gevolg van een alliantie tussen de VS en het wahabi-salafisme in Saudi-Arabië, met de Afghaanse jihad tegen de Soviet-Unie als incubator. Dat de situatie later uit de hand is gelopen, verandert niks aan de onderliggende oorzaak.
En toch dragen moslims ook bij aan het probleem door het salafisme met de mantel der liefde te blijven bedekken en door te stellen dat het salafisme een onschuldige leer is die wordt misbruikt door IS en consorten. We moeten durven zeggen dat het salafisme in essentie problematisch is. Een manier van leven propageren die gedownload is van een bestand van 1.400 jaar geleden, en die zonder update installeren op de hardware van vandaag, maakt een crash in het systeem onvermijdelijk. Terwijl er genoeg innovatie bestaat in de islamitische theologie, beschouwen salafisten innovatie in religie als een vies woord en houden ze vast aan fatwa’s van middeleeuwse theologen zoals Ibn Taymiyyah. Zijn leer wordt impliciet en soms expliciet gepredikt door imams die afstand nemen van de IS.
Zelfs Al-Qaeda en andere salafisten nemen afstand van IS, dus ik ben niet onder de indruk. De echte vragen blijven: hoe kun je afstand nemen van het resultaat van je eigen gedachtegoed, beste salafi-imam, zonder de essentie ervan te veranderen door theologische innovatie en pluralisme te omhelzen? En hoe kan je afstand nemen van IS, beste politicus, en tegelijk vriendjes blijven met het etno-religieuze salafi-staat Saudi-Arabië? Of de etno-religieuze koloniale staat Israël toejuichen? Is het feit dat de enen mensen onthoofden met een mes en de anderen met gesofisticeerde bommen een bevredigend antwoord? Voor miljoenen moslimjongeren overal in de wereld zeker niet.
http://www.standaard.be/plus/20140905/ochtend/33