Bekijk volle/desktop versie : De Valsheid van Vrijheid



11-03-2005, 08:57
01 maart 2005

"De wind van verandering waait met ons. De krachten van de vrijheid zijn verenigd nu. We gaan de volgende eeuw tegemoet met meer vertrouwen dan ooit, omdat we de wil hebben om in eigen land en daarbuiten hetgeen te doen dat gedaan moet worden; het werken aan vrijheid." - George Bush senior, 1991


Het is duidelijk dat Bush II en Tony Blair - ondanks dat alle initiële redenen door hen aangevoerd om ten oorlog te trekken tegen Irak, hen uiteindelijk in diskrediet hebben gebracht - een emotionele overtuiging houden die de voortdurende bezetting rechtvaardigt. Deze overtuiging werd het beste onder woorden gebracht door president Bush van de Verenigde Staten in een gezamenlijke persconferentie met Tony Blair op 16 april 2004 toen hij zei:


"We zien vrijheid niet als iets wat beperkt is tot een groep mensen of religie. Wij geloven dat vrijheid universeel is. En vrije samenlevingen zijn vreedzame samenlevingen. En vrijheid is het geneesmiddel voor diegenen die een diepe wrok en haat koesteren in hun hart."


In de Arabische wereld is de term vrijheid niets nieuws. Nationalisten in de Arabische wereld verwijzen altijd naar de bevrijding van onderdrukking door de westerse koloniale machten met het woord "Hurriyah", oftewel vrijheid in het Arabisch. Sati Al-Husri, de Syrische sociaal filosoof die als eerste de ideeën van het Arabische nationalisme formuleerde in de jaren twintig van de vorige eeuw, werd beïnvloed door een 19e eeuwse Duitse nationalist die tegen vrijheid was. Zijn standpunt was "vaderlandsliefde en nationalisme voor en boven alles ... zelfs voor en boven vrijheid". Husri's ideeën werden overgenomen door Michel Aflaq, de grondlegger van het Baathisme, die wederom het woord in een anti-imperialistische context gebruikte. Hetzelfde kan gezegd worden over Jamal Abd el-Nasser van Egypte, die het woord veelvuldig in zijn preken gebruikte om de massa's tegen het westerse imperialisme te mobiliseren. Slechts sinds de komst van door het westen gesteunde satellietzenders en kranten wordt het woord hurriyah volgens westers begrip gebruikt.

Hoewel het begrip vrijheid terug te voeren valt tot klassiek Griekenland, heeft vrijheid zoals het tegenwoordig wordt begrepen betekenis gekregen in de Renaissance, de tijd van herontdekking van Griekse en Romeinse ideeën. Deze periode luidde de afwijzing in van het wereldbeeld waarin de centrale rol was weggelegd voor een schepper, een plaats ingeruild voor een wereldbeeld waarin de mens de centrale rol speelde en zijn omgeving kan benutten en domineren. De humanistische filosofen van die periode bekritiseerden het Christendom, en presenteerden het als een barrière voor materiele vooruitgang. Machiavelli, bijvoorbeeld, bespotte religie (Christendom, in Machiavelli's geval) omdat het geen waarde hechtte aan "wereldse eer". Hij stelde dat de mens vrij moest zijn om macht te verkrijgen zonder daarbij gebonden te zijn aan beperkingen die hem worden opgelegd door religie. Voor Machiavelli gold: zelfs als moord noodzakelijk is, moet dit mogelijk zijn; zoals in de Romeinse legende waar Romulus zijn broer Remus vermoorde en de stad Rome stichtte.


Het moderne vrijheidsconcept is misschien voor het eerst duidelijk gedefinieerd in 1651 door Thomas Hobbes in zijn boek "Leviathan":


"Liberty, or freedom, signifies, properly, the absence of opposition; by opposition, I mean external impediments of motion."


"Vrijheid symboliseert de afwezigheid van tegenstand; en met tegenstand bedoel ik externe beperking van beweging."


Hobbes ging verder door te zeggen:


"One is free when he is not hindered to do what he has a will to do."


"Iemand is vrij wanneer hij ongehinderd kan doen wat hij wil."


Deze definitie is verschillende malen hergebruikt door politicologen en politiek theoretici, zoals Jeremy Bentham die in zijn werk "An Introduction to the Principles of Morals and Legislation (1789)" schreef:


"Nature has placed mankind under the governance of two sovereign masters; pain and pleasure. To them...we refer all our desires, every resolve we make in life."


"De natuur heeft de mensheid onder de autoriteit van twee soevereine heersers geplaatst; pijn en genot. Op hen baseren we al onze verlangens, iedere onderneming in ons leven."


Bentham verklaart verder dat:

"Every law is an evil, because every law is a violation of liberty."


"Iedere wet is iets slechts, omdat iedere wet een beperking van vrijheid is."


Het woord vrijheid betekent in principe dat men kan denken en handelen zoals men wenst. Bertrand Russel definieerde het als volgt:


"De afwezigheid van obstakels in het realiseren van wensen"

In een politieke context stelt Orlando Patterson, professor aan Harvard, in zijn boek "Freedom in the Making of Western Culture" dat vrijheid "de opperste waarde is in de westerse wereld". Hij beschrijft het als zijnde het seculiere evangelie van de vrije markteconomie, en het fundament van de westerse cultuur.


Vrijheid wordt over de hele wereld beschouwd als een vanzelfsprekend concept; het is de orenstrelende muziek die uit het westerse blaasinstrument komt voor degenen die onder bezetting leven - hetzij in Irak, Oezbekistan of Palestina, en waarlijk voor al degenen die onder de heersers van de moslimlanden leven.


De politieke cultuur van de westerse landen is gebaseerd op een fundament van deze liberaal kapitalistische waarden. Ideeën die de grondvesten vormen voor de liberaal democratische maatschappijen, zoals persoonlijke vrijheid, vrijheid van spreken (meningsuiting), vrijheid van godsdienst en vrijheid van bezit, komen allemaal voort uit het liberalisme dat is gebaseerd op de seculiere gedachte van scheiding van het spirituele en het wereldlijke.


Vrijheid is uniek en niet universeel!


Tony Blair zei vorig jaar in een spreekbeurt voor het Amerikaanse congres het volgende;


"Our ultimate weapon is not our guns but our beliefs ... ours are not Western values. They are the universal values of the human spirit and anywhere, any time, ordinary people are given the chance to choose, and the choice is the same, freedom not tyranny."

"Ons ultieme wapen zijn niet onze kanonnen maar onze overtuigingen. Dit zijn geen westerse waarden. Dit zijn universele waarden van de menselijke psyche; en waar dan ook, en in welke tijd dan ook, gewone mensen krijgen de kans om te kiezen is de keuze altijd dezelfde: vrijheid en geen tirannie."


De aanname achter de claim van het westen dat ieder mens naar vrijheid verlangt, is dat de waarde van vrijheid en geassocieerde overtuigingen zoals mensenrechten, universele waarden zijn.

In werkelijkheid is de conventie voor mensenrechten niet meer dan 60 jaar oud, en door het westen na de Tweede Wereldoorlog geformuleerd. Men moet zich alleen daarom al afvragen of vrijheid een universele waarde is. Maar daarnaast, waarom zouden deze waarden belangrijker zijn dan andere waarden? Waarden zoals godvrezendheid, nederigheid, heldhaftigheid, geduld, rechtvaardigheid, genade, eer, integriteit, bescheidenheid, en kuisheid werden in het verleden door niet westerse culturen als belangrijker gezien voordat deze culturen in contact kwamen met de westerse cultuur. Veel volkeren hadden niet eens een woord dat het westerse concept van vrijheid omvatte! De Japanners hadden de grootste moeite om een woord voor het concept van vrijheid te vinden nadat ze de deuren voor het westen hadden geopend. Uiteindelijk kozen ze het woord jiyu, wat eigenlijk "losbandigheid" of "bandeloosheid" betekent. De Koreanen begonnen de term eveneens pas te gebruiken na de westerse inmenging.


De Engelse taal speelde daarom een cruciale rol in de export van vrijheid naar het oosten, maar voor degenen die deze vrijheid in hun cultuur hebben laten assimileren, zijn de gevolgen desastreus geweest. In Japan bijvoorbeeld, werd de eer van de familie als een van de belangrijkste sociale waarden beschouwd. Tegenwoordig is dit ingeruild voor liberale en kapitalistische waarden, en dit wordt geïllustreerd door de weide verspreiding van prostitutie en promiscuïteit, die onder brede lagen van de bevolking zijn geaccepteerd en worden beschouwd als een natuurlijke component, zelfs een noodzakelijkheid binnen de samenleving. Yumi Yanmashita, een schrijver die dit fenomeen heeft bestudeerd schrijft:


"In plaats van schaamte te voelen voor het verruilen van hun lichamen voor valuta, zijn veel meisjes er trots op dat ze in staat zijn zoveel geld te verdienen."


De waarde van familie, eer en moed zijn gelijktijdig met de aanname van vrijheid archaïsch en minder belangrijk geworden.

11-03-2005, 08:58


Vrijheid in de praktijk


Het is duidelijk dat vrijheid een westers concept is, en dat zij niet een universele waarde is. Maar wat te zeggen over de claim dat het nastreven van geluk, het uitdragen van de eigen opinie, en het handelen op vrije markten, door iedereen gedeeld zouden moeten worden; ongeacht credo, geschiedenis, ras, of cultuur? De vrijheden zijn zo diep geworteld in de westerse culturen dat ze zelden worden betwist of bestrijd. Toegegeven moet worden dat het liberalisme het westen economisch en materieel succes heeft gebracht, maar het heeft tevens ook vele sociale problemen voortgebracht. De criminaliteit, de afbraak van familiestructuren, en het hoog gehalte aan asociaal gedrag zouden de objectieve mens toch zorg in moeten boezemen. De vrijheid om het welbehagen na te streven betekent niets anders dan het bevredigen van de eigen behoeften. In de ware geest van het liberalisme hebben gerespecteerde ideologen, zoals Jeremy Bentham, openlijk gepleit voor seksuele promiscuïteit, en de legalisatie van seksuele praktijken zoals bestialiteit.


De Verenigde Staten lopen voorop in de export van deze hedonistische cultuur van persoonlijke vrijheid naar het Iraakse volk. De Arabische kranten staan vol met rapporten over Amerikaanse troepen in Irak de grootste morele corruptie verspreiden door de verkoop van porno, hash en alcohol. De zogenaamde geneugten die het westen mee heeft genomen naar Irak. De krant Al-Hawza rapporteerde onlangs over berichten dat de Amerikaanse troepen pornografische films uitzenden, en over mensen die openlijk alcohol op straat nuttigen. Verder zegt ze in haar rapport dat:


"Het tonen van slechte en immorele films op het Hebreeuwse netwerk (een referentie naar het door de Amerikanen opgerichte Iraakse Media Netwerk) en Hura TV (een door de Amerikaanse regering ondersteund televisiestation) in programma's die voor kinderen zijn bedoeld, een poging is om een nieuwe generatie te kweken die ver staat van de Islamitische waarden."


Het westen is zo overtuigd dat het bij het aansporen tot morele laksheid, en het propageren van seksuele vrijheid bij het Iraakse volk, niet eens stilstaat en zich afvraagt of zulke waarden tegenstrijdig zijn met de natie op wie zij worden opgelegd, en zonder zichzelf af te vragen of deze waarden door iedereen zullen worden gedeeld.


Het martelschandaal in Abou Ghraib gevangenis is een beklagenswaardige illustratie van hoe Amerikaanse en Britse troepen hun "vrijheden" hebben uitgeoefend op civiele gevangenen, door hen aan vernederingen te onderwerpen. De nu zo notoire Lyndie England beging verschillende malen ontucht met haar collega's voor moslimgevangenen. Foto's van gevangenen wiens hoofden met jutten zakken zijn bedekt, vastgebonden aan elektrische bedrading, naakte gevangenen opgestapeld in een menselijke piramide, en gevangenen die gedwongen worden seksuele handelingen te simuleren, zijn maar enkele voorbeelden van de achterbakse behandeling van op willekeur aangehouden en zonder aanklacht vastgezette burgers. Andere foto's die niet zijn vrijgegeven, tonen hoe een kind verkracht wordt, gevangenen als ezels worden bereden, en andere - in het licht van hun religie - vernederingen. Deze foto's laten zonder twijfel in de Iraakse gedachte geprint dat vrijheid staat voor ongetoomde persoonlijke seksuele verdorvenheid, brutaliteit, en onmenselijk gedrag.


Nog meer alarmerend zijn de berichten van Amerikaanse soldaten die gevangene Iraakse vrouwen systematisch verkrachten; verscheidene vrouwen zijn zwanger van Amerikanen. Hoe ironisch, want het westen claimde dat "vrijheid" gelijkheid en respect zou brengen voor de Iraakse vrouwen. Het zijn dezelfde "vredelievende" soldaten die deze vrouwen hebben onteerd. Een artikel geschreven door Luke Garding in de Engelse krant The Guardian onder de naam "De Andere Gevangenen" vertelt dat vrouwen werden gedwongen naakt te paraderen voor mannen. Een vrouwelijk gevangene die erin slaagde een brief buiten de gevangenis te smokkelen schreef:

"Ik roep het Iraakse verzet op om de gehele gevangenis te bombarderen, en zo de vrouwen te sparen (van verdere vernedering en mishandeling; red.)."

Alsof dit criminele gedrag niet genoeg was, werd ook gerapporteerd dat een vrouw van begin 70 "bereden is als een ezel" in Abou Ghraib. Er schijnen totaal geen grenzen te zijn aan het lage gedrag van de bezettende troepen.


Dit is niet het gedrag van een aantal rotte appels, aangezien de bewijzen van het systematische misbruik zich opstapelen. Dit is een systematisch beleid en niet een aantal sporadische incidenten. Om voorgaand statement te onderschrijven verwijzen we wederom naar de Engelse krant The Guardian, die recentelijk onthulde dat seksuele vernedering een onderdeel was van een "speciaal programma" onderschreven door de Amerikaanse minister van defensie Donald Rumsfeld, nationale veiligheidsadviseur Condoleeza Rice en president Bush zelf. Het speciale programma kan als volgt worden samengevat:


"Pak wie je kan. Doe wat je wil."


Het werd toegepast omdat het een succesvolle strategie was in de oorlog tegen Afghanistan. Het gevoel onder de Irakezen die de zure vruchten van bevrijding hebben mogen proeven worden kort samengevat door een voormalige gevangene van Abou Ghraib, Hyder Saber Abd, die op de foto is gezet met soldate Lyndie England terwijl die naar de genitaliën wijst van een aantal moslimmannen met haar duimen omhoog. Hij vertelde de New York Times, verwijzend naar de foto's:


"Ik vraag jullie: Is dit democratie?

Is dit vrijheid?"




Vrijheid van meningsuiting


Vrijheid van meningsuiting is een van de fundamentele principes van de liberaal democratische theorie, en wordt vaak aangemerkt als zijnde totaal ontbrekend in het Midden-Oosten. Men hoeft echter slechts naar de houding van de Verenigde Staten ten aanzien van meningsuiting te kijken om te concluderen dat dit een waarde is die het westen noch bekrachtigt, noch een waar zij zelf in gelooft. Op 28 maart van dit jaar verboden Iraks bezettingstroepen de al-Hawza krant. Het werd beticht van het "aanzetten tot geweld" wegens koppen als "Irakezen van alle religies en sekten weigeren te kijken naar halfnaakte vrouwen op televisie." Hoewel het discutabel is of zulke koppen aanzetten tot geweld, was het voldoende voor Iraks sterke man destijds, Amerikaans speciaal gezant voor Irak Paul Bremer, om de krant te verbieden. Bremer kende zichzelf absolute macht toe over de Iraakse pers, daarbij claimend dat vrijheid van mening en expressie een privilege is voor degenen die "verantwoordelijk" worden geacht.


Natuurlijk is de realiteit dat de Verenigde Staten de krant Al-Hawza verbood omdat het probeerde een kritische stem te laten horen tegen de inspanningen van de Verenigde Staten in Irak. Het is niet de eerste keer dat de Amerikanen dergelijke stappen ondernemen om de kritische monden van de pers te snoeren. De bezettende legers hebben Al-Jazeera reeds gestraft door haar kantoren en gebouwen te bombarderen en haar journalisten te doden. Meer recentelijk werd Al-Arabiya gesloten omdat het programma's uitzond die de Amerikanen smakeloos vonden. In een wanhopige poging om de Iraakse "harten en gedachten" te winnen financierde het Pentagon Al-Iraqiya televisie om een optimistisch, pro-Amerikaans beeld te schetsen van de situatie in Irak. Blijkbaar is er niets veranderd sinds de val van de stroman van het westen, Saddam Hoessein, toen ook het nieuws gecensureerd werd en satelliet schotels verboden waren. Zoals een schrijver van het blad Al-Hawza het stelde:


"We worden nog steeds door Saddam geregeerd, maar nu met een Amerikaans gezicht."


In feite is er een totalitaire dictator vervangen geworden door een andere. Er is in feite geen verschil tussen Saddam en de Verenigde Staten wanneer men kijkt naar de vrijheid van meningsuiting die mensen hebben, of wanneer men kijkt naar de behandeling van gevangenen. Vergelijkbaar is de situatie in het westen waar de vrijheid van geloof slechts een hol begrip is. Dit is niet enkel waarneembaar in het verbod op hoofddoeken in Frankrijk, maar ook in de behandeling van gevangenen in Afghanistan en Guantanamo Bay, en nu dus in Abou Ghraib. In de laatste onthullingen vertellen gevangen hoe ze alcohol in hun keel geduwd kregen, ondanks, of beter, omdat ze moslims zijn. Sommigen werden gemarteld om hen Islam te laten bespotten. Zoals Ameen Saeed al-Sheikh, die werd gevraagd of hij bidde voor Allah . Toen hij bevestigend antwoordde braken Amerikaanse soldaten hem zijn beide benen.

11-03-2005, 09:00
Bevrijding of slavernij?


De visie die het westen heeft voor Irak is niets meer of minder dan een pakket van economische vrijheden gebaseerd op het kapitalisme. Het Heritage Foundation rapport genaamd, "The Road to Economic Prosperity for post-Saddam Iraq," beschrijft een plan waarin gesteld wordt dat er "fundamentele en structurele hervormingen met massale privatisering van diverse sectoren van de economie" zullen plaatsvinden. Zelfs voordat het Iraakse volk een nieuwe Iraakse regering heeft gekozen, worden de belangrijkste beslissingen aangaande de natuurlijke bronnen van Irak door de Verenigde Staten genomen. Wat een democratie en vrijheid! Iraks olievelden worden verkocht aan ExxonMobil en Shell. De economische politiek van de Verenigde Staten in Irak heeft daadwerkelijk grote gevolgen voor de hele regio. Naomi Klein beschrijft in een artikel "vermomde privatisering" dat wanneer privatisering eenmaal in Irak is gerealiseerd, andere landen in de regio zoals Iran, Saoedi-Arabië, and Koeweit gedwongen zullen zijn om hun olie te privatiseren om deze concurrerend te houden.


De buit van de oorlog bestaat echter niet enkel uit olie. Multinationals hunkeren naar onaangeboorde markten voor watervoorzieningen, olievoorzieningen, wegen, treinen, telefoonnetwerken en verdovende middelen. De wederopbouw alleen al is goed voor meer dan $100 miljard. Klein zegt:


"Als dit proces niet gestopt wordt zal Irak het land zijn aan wie het meest wordt verkocht."


Waneer Irak herstelt zal zijn van haar oorlogstrauma, hongersnood, en economische sancties, zal haar lot allang bezegeld zijn; het zal verkracht zijn en beroofd zijn van haar hulpbronnen. Daarom is de huidige economische politiek van hervorming en massale privatisering niet bedoeld om Irak te bevrijden, maar om te dwingen tot slavernij aan de bestuurlijke drie-eenheid van het globale kapitalisme; het IMF, de Wereldbank, en de wereldhandelsorganisatie WTO. Dit is de harde realiteit van een bezetting die in toenemende mate massadiefstal van ongekende proporties pleegt, vermomd als weldaad in naam van de vrijheid.




Islam ten aanzien van "vrijheid"


Sommige moderne Moslim wetenschappers en denkers zijn verleid door het concept van vrijheid. Dit als gevolg van het continue spervuur vanuit het westen om de eigen waarden te promoten. Sommige hebben zelfs boeken volgeschreven om Islam met de vrijheid te verzoenen. Er zijn vele ideeën gepresenteerd, variërend van dat Islam het idee van vrijheid instelde, tot het meer gesofisticeerde, maar evenzo verkeerde idee dat Islam zich zodanig kan aanpassen dat deze zich aan vreemde dominante ideeën kan confirmeren.


Maar, wat is de juiste interpretatie van vrijheid in Islam?


Is de mens daadwerkelijk zo vrij om te doen en te laten zoals hij wenst? Kan een moslim gebruik maken van de vrijheden zoals in het voorgaande genoemd, en tegelijkertijd een moslim zijn in de ware betekenis?


De weerlegging is dat een slaaf niet twee meesters tegelijkertijd kan dienen. Door de verklaring van geloof (shahaada) in Islam geeft een persoon zich onvoorwaardelijk over aan de wetten van Allah in alle aspecten van het leven. Dit is in harmonie met het doel van dit leven:


"En ik heb de djinn en de mensen slechts tot Mijn aanbidding geschapen." (Az Zaarijaat 56)

Moslims kunnen daarom niet vrij zijn in welke betekenis dan ook van het woord, aangezien zij de hegemonie van Allah om wetten uit te vaardigen hebben erkend. Een gelovige kan niet doen wat hij wil omdat hij "Abdallah" is, een slaaf van Allah , en niet de slaaf van zijn verlangens en lusten. De moslim is uitdrukkelijk door Allah verboden zijn eigen willekeur te volgen:


"Maar als zij u niet antwoorden, weet dan dat zij slechts hun eigen begeerten volgen. En wie dwaalt meer dan hij die zijn eigen neigingen volgt zonder de leiding van God? Voorwaar, God leidt de onrechtvaardige mensen niet." (Al Qasa 50)


"En het betaamt de gelovige man of vrouw niet, wanneer God en Zijn boodschapper over een zaak hebben beslist, dat er voor hen een keuze zou zijn in die zaak. En wie God en Zijn boodschapper niet gehoorzaamt, is zeker klaarblijkelijk afgedwaald." (Al Ahzaab 36)


Geleerden van fundamentele islamitische bronnen, zoals Imam Ghazali en Imam Shatibi, verwijzen in niets naar zoiets als "vrijheid". In plaats daarvan verwijzen ze naar een aantal essentiële waarden en doelstellingen, die worden afgeleid van een groot aantal Islamitische teksten. Deze omvatten het beschermen van de Deen (geloof), het menselijk leven, intellect, eer, afstamming, individueel bezit, veiligheid en staat.


Verder beveelt Allah de mens om Zijn oordelen te volgen, en heeft Hij een sanctie vastgelegd voor de mensen die anderen dan Allah volgen, en die zeggen beter te weten dan de Schepper:


"Dan hebben Wij u (o Mohammed) een duidelijke weg gewezen; volg die daarom, maar volg de begeerten der onwetenden niet." (Ad Djaasijah18)


De Sharia van Allah heeft gedetailleerde richtlijnen voor elk aspect van het leven vastgelegd. Het is een meetlat aan welke niet enkel de eigen wensen en lusten worden afgemeten, maar ook waaraan het gedrag jegens andere moslims en niet-moslims wordt afgemeten. Dit omvat ook het behandelen van krijgsgevangenen, of "vijandige strijders", de term gebruikt door de Amerikaanse regering om gevangen in een staat van rechteloosheid vast te houden. De Sharia verplicht moslims om zulke gevangenen goed te behandelen. Allah lofprijst degenen die mensen met hartelijkheid bejegenen. Allah zegt:


"En zij geven voedsel, uit liefde voor Hem, aan de armen, de wees en de gevangenen. (Zeggende): "Wij voeden u slechts ter wille van God. Wij verlangen geen beloning noch dank van u."(Ad Dahr 8 - 9)


De profeet (saw) verzocht tevens zijn metgezellen om krijgsgevangenen goed te behandelen. Zijn metgezellen hielden zich aan zijn voorschrift, en gevangenen kregen te eten en kleding, en werden uitsteken behandeld. Imam Abu Yusuf vertelt dat een van de gevangenen van de slag bij Badr, Huzayr ibn Humayr, opmerkte:


"Ik was een van de Ansar families. Nadat ik gevangen was genomen kreeg ik te eten wanneer de metgezellen aten. Zij gaven me brood terwijl zij enkel dadels aten."


Een ander voorbeeld, Al-Hurmuzan die werd gevangen genomen na een slag met de moslims, was zodanig onder de indruk van de rechtvaardige en vriendelijke behandeling door de moslims dat hij tijdens zijn gevangenschap tot Islam bekeerde. Het moderne voorbeeld is Yvonne Ridley, een journaliste die in Afghanistan gevangen werd gehouden door de Taliban. Zij werd noch vernederd, noch verkracht, noch onteerd door de Taliban, ondanks de minachting van het westen ten aanzien van hen, en zij toonden terughoudendheid en nederigheid jegens haar en gaven geen gehoor aan hun innerlijke lusten omdat ze zich hadden overgegeven aan Allah en vreesden voor de consequenties bij Hem van deze misdragingen.

Zij was zo eerbiedig behandeld dat ze na terugkeer in Engeland Islam omhelsde en toetrad tot het ware geloof, zoals vele duizenden voor haar. Tegenover The Malasian Star liet Ridley optekenen:


"Ik zie de schokkende beelden van Guantanamo Bay, en denk: God zij dank dat ik door het meest wreedachtige en boosaardige regime in de wereld gevangen genomen ben geworden, en niet door de Verenigde Staten."


Behalve regels die het gedrag van de mens reguleren, beschikt de Sharia ook over regels betreffende regering, zowel op sociaal, als economisch, als buitenlands politiek vlak. In de context van het voorgaande moedigt Islam aan tot handel en vrij ondernemerschap, en privaat bezit. Dit dient echter in balans te zijn met de rechten en belangen van de gemeenschap, zoals op het gebied van gas, elektriciteit, olie, allemaal dingen die publiek bezit zijn, en niet aan individuen of multinationals kunnen of mogen worden verkocht. Van Ibn Abbas is overgeleverd dat de profeet (saw) vertelde:


"Moslims delen in drie dingen: water, weidegronden en vuur." (overgeleverd door Abu Dawood)


Daarom is het onkundig en arrogant van het westen om te suggereren dat hun export van vrijheid, zij het economische vrijheid of anderwijs, universeel is en gedeeld kan worden door iedereen. De economische politiek in Islam is gebaseerd op oordelen die een balans creëren tussen de rechten van het individu en de gemeenschap, terwijl in het kapitalisme een aantal rijke individuen en multinationals over alle rijkdom mogen beschikken ten koste van de rest van de samenleving. De visie van het westen inzake economische hervormingen is analoog aan verkrachting en uitbuiting; de vrijheid van meningsuiting en expressie zijn een farce; haar waarden van individuele vrijheden leiden tot ellende, chaos, perversiteit, en seksuele immoraliteit. Islam is de bevrijding van de mensheid; bevrijding van de slavernij van de mens.



http://www.expliciet.nl/content/view/709/85/

11-03-2005, 09:50
Wat een heerlijk retorisch tekstje weer... Zeer vermakelijk met het eerste kopje koffie...
Vrijheid en mensenrechten zouden niet universeel zijn? Helaas in de praktijk niet nee. Maar het is wel opvallend dat geluiden tegen vrijheid en mensenrechten als universele waarden altijd afkomstig zijn uit de kleine groep mensen die bovenaan de machtsladder staan. Dit soort geluiden zal je nooit horen van een Palestijn in de bezette gebieden, van een Koerd in Irak of een vrouw in Saudie Arabie. Gek he?

Daarnaast wordt het concept vrijheid altijd in 1 adem genoemd met zaken als promiscuiteit en prostitutie. Vrijheid is ook om te mogen kiezen voor monogamie. Dat wordt nog wel eens vergeten... Vrijheid en zedeloosheid zijn 2 aparte zaken. Vrijheid is dat je zeden niet door anderen worden opgedrongen. Indien zeden universeel zouden zijn, zal vrijheid hierop geen enkele invloed hebben!

Tenslotte, en dit vind ik altijd het meest opvallend... Om aan te geven hoe verdorven Westerse levensovertuigingen (zoals democratie en in dit stuk vrijheid - voor zover dat een Westers concept is), worden de meest bizarre voorbeelden uit de PRAKTIJK aangehaald. Om aan te geven hoeveel beter de Islam is, worden altijd de mooiste voorbeelden uit de THEORIE aangehaald, zoals Koranteksten en zo. Hoe dergelijke theorien hun weg vinden in de PRAKTIJK van allerlei dictatoriale en onderdrukkende regimes wordt gemakshalve achterwege gelaten. Het is dus appels met peren vergelijken, oftewel "meten met 2 maten". Kunnen we de waarde van een begrip als vrijheid aflezen uit de daden van de Amerikanen in Abu Ghraib, dan kunnen we de waarde van een begrip als Islam aflezen uit de daden van de Taliban in Afghanistan. Dat is wel zo eerlijk.

11-03-2005, 09:52


hier wordt weer een fijne theocratische dictatuur voorgekookt...


11-03-2005, 10:50
Ik onderwerp mij: mijn eikel draagt een hoofddoek.