Bekijk volle/desktop versie : Van liefde komt haat..



Pagina's : [1] 2 3

24-03-2014, 16:56
Dag lieve mensen, ik wil vandaag graag een waargebeurd verhaal starten. Om jullie alvast een kleine indruk te geven, heb ik een korte beschrijving voor jullie. De titel is 'Van Liefde Komt Haat'. Als jullie het wat vinden, zal ik beginnen

Sameer is een 24-jarige jongen met een heftig liefdesverleden. Twee jaar geleden is zijn vriendin overleden aan kanker, sindsdien is zijn leven een puinhoop geworden. Hij rookt, drinkt, gebruikt veel geweld en omdat hij geen relatie meer durft te nemen, gebruikt hij meisjes enkel voor seks. Aan de andere kant van de stad woont het 17-jarige meisje Nida. Nida is een mooi, maar erg onzeker meisje zonder vertrouwen. Ze heeft een onzekere relatie met haar vriend die veel vreemdgaat en haar als vuil behandelt. Ook thuis gaat het niet goed, ze wordt geestelijk mishandeld door haar vader en wil het liefst weglopen van huis. Wanneer Sameer en Nida elkaar ontmoeten, worden ze goede vrienden en besluiten mekaar te helpen in hun liefdesleven. Natuurlijk gaat dat niet zonder problemen. Gaat het nog goed komen tussen Nida en haar vriend? Zal Sameer na zijn tragische verleden ooit nog een vriendin krijgen? Of gaan Nida en Sameer toch nog wat voor mekaar voelen, ondanks hun leeftijdsverschil?

Zal ik beginnen?

PS: Het verhaal is waargebeurd, maar alle namen van personages, plaatsen en andere dingen hebben een andere naam gekregen. Dit om de privacy van iedereen te beschermen.

24-03-2014, 18:36



24-03-2014, 18:39
Upperdepuppp nieuwe fan! heb je deze toevallig op word staan? x

24-03-2014, 23:01
Mooi! Ga door, nieuwe fan.

25-03-2014, 00:20


nieuwe fan

Gauw verder

25-03-2014, 08:20
Vanavond vervolgje mensen ^^

25-03-2014, 16:19
Heb wat tijd over dus ik plaats even snel een vervolgje

Nida

We hadden net gegeten, en natuurlijk moet ík de borden weer afwassen. Toen ik klaar was droogde ik me handen af en liep terug naar me kamer. Ik plofte neer op me bed en zuchtte diep. Er was geen seconde waarin ik niet aan Farhan dacht. De hele dag al zat hij in me hoofd en het werd steeds erger. Thuis was het oersaai. Het was kerstvakantie, al mijn vriendinnen waren op vakantie naar een ander land of ze zaten andere leuke dingen te doen. En ik? Ik zat hier gewoon verveeld in huis, klusjes te doen. Ik deed me ogen dicht en begon te fantaseren.. ik en Farhan die hand in hand door de stad liepen. Het sneeuwde en de straten waren helemaal wit. Overal in de stad hing kleurrijke verlichting. Hij had zijn arm om mij heen en drukte me dicht tegen zich aan, want het was best koud. Dat voelde zo fijn. Plots deed ik me ogen open en het gelukkige moment was helemaal verdwenen. Ik zat in me eentje in me kamer, zonder Farhan. In plaats van dat het sneeuwde, regende het en er was ook helemaal geen kerstsfeer of iets dergelijks in mijn kamer. Ik zuchtte. Waarom miste ik hem zoveel. Plots ging me telefoon af. Ik had een appje gekregen van iemand, waarvan ik alleen het nummer kon zien

+31612345678
Heey hoe gaat het?

Nida
Goed maar wie ben jij?

+31612345678
Je geheime aanbidder

Nida
Ben niet in voor grapjes, wie ben jij.

+31612345678
Daar zul je snel genoeg achter komen. Jij bent Nida niet waar?

Nida
Ja.. van waar ken je me.

Ik dacht na. Wie kon het zijn? Hij wist me naam, maar waar had hij mijn nummer vandaan? Ik besloot verder met hem te praten. Allerlei vragen spookten door me hoofd. Hij zei dat mijn nummer ‘ineens’ in zijn telefoon zat, met mijn naam erbij. Hij liet zijn telefoon namelijk overal slingeren, misschien was er iemand die mijn nummer daarin had opgeslagen. Ik begon steeds meer met hem te praten, want ik had toch niets te doen. Hij was best een lieve jongen, niet zoals al die anderen. Aan zijn profielfoto te zien zag hij er ook niet slecht uit, het was een getinte jongen met zwarte stekels en een supermooie lach.

De volgende dag was ik bij mijn 19-jarige nicht Halima. Ik vertelde haar dat ik de dag ervoor een jongen had leren kennen op Whatsapp, maar ze reageerde niet bepaald blij. “Ben je gek geworden Nida!?” zei ze toen we op haar bed zaten. “Je weet dat er tegenwoordig heel wat foute jongens rondlopen”. Ik keek naar beneden en zuchtte, “ja maar hij is echt geen slechte jongen hoor.. hij deed zo lief tegen me” zei ik. Halima schudde jammerend haar hoofd, “Nida schat, alle jongens doen lief in het begin, maar later worden ze gevaarlijk. Net wolven!”. Misschien moest ik maar naar me nicht luisteren. Zij had veel meer meegemaakt met jongens dan mij en ze wist het vast beter. “Ik wil dat je hem vandaag nog blokkeert en verwijdert Nida” zei ze. Ik knikte stilletjes. Ze legde een hand op me schouder, “Ik zeg het voor je eigen veiligheid, niemand is te vertrouwen tegenwoordig”. Ik knikte, “Oke ik zal hem vandaag blokkeren en verwijderen”.


Sameer

Gapend kwam ik het restaurant binnen. Farhan was weer eens als eerste bezig in de keuken. “Wat doe jij hier nou zo vroeg?” vroeg ik hem. “Voorbereidingen doen enzo” zei hij terwijl hij de potjes curry terug in de kast zette. “En, heb je Nida nog toegevoegd gisterenavond?” vroeg hij me. “Euh ja” en ik krabde op me hoofd. “En? Hoe is ze?”. Ik zuchtte even, “Tja we hebben alleen een beetje gepraat enzo, kennismaken weetje wel, maar daarna heeft ze me geblokkeerd denk ik”. Farhan schoot in de lach, “jeetje wat ben jij slecht met meisjes zeg” proestte hij. “Rot op joh, ik ben niet slecht. Ze heeft gewoon geen verstand van jongens” zei ik pissig. We hadden zo’n leuk gesprek gisteren en opeens was ze foetsie. “Anders bel je haar toch en vraag je ‘BITCH waarom heb je me zomaar geblokkeerd’” zei Farhan lacherig. Ik schudde me hoofd, “Nee sukkel, jij bent haar vriend, regel wat. Zeg tegen d’r dat ze me moet deblokkeren”. “Nee man ben je gek, trouwens heb je haar verteld dat je samen met mij werkt?” vroeg hij. “Nee dat weet ze niet” antwoordde ik. Farhan slaakte een kreet en kwam rennend naar me toe, “mattie we kunnen een prachtig spelletje met haar spelen, ze weet niet dat wij mekaar kennen en dat kunnen we heel goed gebruiken”. Ik keek hem scheef aan, “hoe bedoel je”. Hij gaf me een schouderklopje, “ik vertel het je wel mattie, zorg jij er nou maar voor dat je haar vanavond belt en praat haar om, zodat ze je deblokkeert. De rest regel ik wel”. Ik haalde me schouders op, “oke man ik zal haar vanavond bellen”.

25-03-2014, 16:37
Spannend!!. Ben benieuwd.

26-03-2014, 09:13
Nu ben k wel nieuwschierig !! Upa

26-03-2014, 15:29
Nida

Ik lag languit op me bed. Nu was ik alleen thuis, want me ouders en broertje waren naar familie gegaan. Ik moest eigenlijk mee, maar ik deed me een beetje ziekjes voor en toen zijn ze maar alleen gegaan. Net heb ik urenlang met me nicht Halima aan de telefoon zitten praten. Telkens vroeg ze "en, heb je gedaan wat ik zei? Heb je hem geblokkeerd en verwijderd?". De hele tijd had ze het over die ene Sameer. "Jahaa heb ik gedaan" zei ik dan steeds. Ik wist dat ze zich zorgen om hem maakte, maar ze hoefde zich heus niet als me moeder voor te doen ofzoiets. Plots ging me telefoon af, het was een privénummer. Ik zuchtte, het was vast Halima weer, zij belde altijd privé uit veiligheid. Ik nam op, "hallo?". Even was het stil. "Hey.." zei er toen iemand aan de andere kant. Ik schrok. Dit was geen Halima, het was een lieve, kalme jongensstem. "W-wie is dit?" vroeg ik. "Hey Nida, ik ben het, Sameer..". Even wist ik niet meer wat ik moest doen. Amper een half uur geleden had ik het met Halima erover dat ik hem had verwijderd, en nu opeens belde hij me. Hier hadden we niet aan gedacht. Wat moest ik nu? "Oh hahahah hey.. Sameer.. waarom bel je me?" vroeg ik nerveus. Ik kon echt niet met vreemden aan een telefoon praten, laat staan een vreemde jongen. "Je hebt me geblokkeerd he? Rustig maar, ik ben niet boos. Ik wil alleen dat je weet dat ik geen slechte jongen ben. Ik respecteer jou en als je ervoor kiest om mij niet meer te willen spreken dan begrijp ik dat". Ik hield me even stil. Wat moest ik nou hierop zeggen? "Geen reactie.. dat betekent dus dat je niets meer met me te maken wilt hebben. Is goed, het was leuk je te leren kennen Nida" zei hij en hing op. "Wacht!" zei ik nog, maar hij had al opgehangen. Van binnen voelde ik me erg schuldig. Hij leek een hele goede jongen, zelfs toen ik met hem sprak op Whatsapp. En ik had hem zomaar geblokkeerd. Snel opende ik Whatsapp en deblokkeerde hem. Ik zei tegen Halima dat ik hem had geblokkeerd en verwijderd, maar stiekem had ik hem alleen geblokkeerd. Zijn nummer had ik dus gewoon nog. Hij was zo'n lieve jongen, veeeeel beter dan mijn huidige vriend Farhan. Ik zag dat hij online was. Zal ik tegen hem praten? Dacht ik..


Sameer

Wauw.. dacht ik nadat ik had opgehangen. Mijn hart bonsde als een gek. Haar stem.. haar lach.. ze leken precies op die van Samira. Samira was mijn vriendin die ik twee jaar geleden had. Ze kreeg kanker en overleed, dit had mij heel diep geraakt. Ik begon allemaal slechte dingen te doen. Ik was verslaafd aan drugs, drank, geweld en ik rookte wel twee pakjes per dag. Nu ging het gelukkig weer wat beter, maar ik dacht altijd nog aan haar, al die tijden die we samen hadden. En nu.. nu had ik een meisje gesproken met precies dezelfde stem en lach als haar.. het leek even alsof ik Samira na twee jaar weer sprak, alsof ze nog leefde. Ik liep de badkamer in en spoelde me gezicht met koud water. Daarna liep ik terug me kamer in en plofte neer op bed. Ik checkte snel me telefoon en zag Nida weer online. Ze had me dus weer gedeblokkeerd. Zuchtend legde ik me telefoon weer weg, ik had even in niemand zin. Met Samira in me gedachten viel ik in slaap.

Ik bevond me in een donkere ruimte. Om me heen zag ik niets, alleen zwart. Iemand zei de hele tijd me naam. "Sameer, Sameer hier ben ik" zei de stem. De stem klonk hol en ver. Het was de stem van Samira. "Samira, waar ben je? Samira?". Geen antwoord. "Samira, kom terug, Samira, NEEEEE!" riep ik. Ik schoot wakker en deed vlug me hand voor me mond. Ik had letterlijk liggen schreeuwen in bed. Gelukkig was er niemand wakker geworden. Ik voelde een koude zweetdruppel langs me kaaklijn naar beneden stromen. Het was een droom.. nou eigenlijk geen droom, het was meer een nachtmerrie. Over Samira. Ik veegde het zweet af met me deken. Na jaren had ik weer zulke nachtmerries. Toen Samira pas was overleden, had ik zulke nachtmerries elke nacht. Na een aantal maanden was het gestopt en daarna kwam het nooit meer, maar nu kwamen ze weer. Ik keek op mijn wekker, tien voor half drie 's nachts. Ik weet niet waarom, maar opeens wilde ik Nida heel graag zien. Ik wilde met haar afspreken. Misschien omdat ze zoveel op Samira leek? Ik wist het niet. Één ding was wel zeker; iets zat me dwars sinds ik met haar had gesproken.[/SIZE]

26-03-2014, 19:05
Oeppaaaa ! Love itt !!

26-03-2014, 21:00
Sameer

"Bro wat zie je er slecht uit" zei Silvano, een collega waarmee ik werkte. Ik haalde me schouders op en liep de wc's in. Daar bekeek ik mezelf in de spiegel. Ik had wallen van hier tot Tokyo, alsof ik dagenlang niet geslapen had. Ook me haar zat in de war, terwijl het normaal altijd heel netjes zat. Ik liep weer naar me werkplek. Zeurend hoorde ik me baas al binnenkomen, hij zeurde echt altijd. Zijn naam was Antonio en hij was ongeveer 30 jaar oud. "Jezus Sameer, alweer te laat!?" riep hij terwijl hij driftig rondliep. Na die nachtmerrie van vandaag had ik echt geen zin om op te staan en naar werk te gaan, dus ik bleef even liggen. Daardoor kwam ik te laat, en Antonio maakte er weer zo'n groot probleem van. "Sorry zal niet meer gebeuren" zei ik braaf. Hij bleef even staan en bekeek me van top tot teen, "man, gaat het wel, je ziet er niet uit!" zei hij. Wat stom, iedereen zei dat ik er vandaag niet uit zag. Even later kwam Faysal binnen, ook een collega van ons. Ik kon het nooit goed met hem vinden, altijd hadden we ruzies en discussies. Ook al was hij twee jaar jonger dan mij, hij voelde zich echt hoog. Ik zag dat hij naar me staarde, "hahah Sameer wat is er met jou gebeurd, teveel gedronken ofzo?". Ik negeerde hem. Hij stootte Silvano aan, "psst zo zag hij er vast ook uit doen die chick van hem overleed" en hij schoot in de lach. Ik keek op. Hij dacht dat ik het niet gehoord had maar ik had werkelijk alles duidelijk gehoord wat hij zei. Dit was de druppel. Ik balde me handen tot een vuist en liep naar Faysal toe. Hij zag aan me blik dat het goed mis was. "Yo bro kalm, was maar een grapje" stotterde hij. Ik gaf hem een volle vuist in zijn maag. Hij kromp ineen op de grond. Al het personeel dat daar aanwezig was ontfermde zich over hem heen. Ik deed me schort uit en nam de benen, vandaag had ik geen zin om te werken. Het boeide me niet of Antonio boos zou worden of mij zou ontslaan. Die opmerking van Faysal ging gewoon té ver.


Nida

Ik was weer bij me nicht Halima thuis. Ze woonde maar een aantal straten verderop, dus we gingen vaak naar ze toe. We zaten weer gezellig met z'n tweetjes op haar kamer. "Zal ik even wat te drinken halen?" vroeg ze. "Ja is goed" antwoordde ik en ze stond op en liep de kamer uit. Ik pakte me telefoon en checkte Whatsapp. Hmm.. Sameers laatst gezien stond op kwart over 3 's nachts, wat zou hij zo laat aan het doen zijn? Ik vergrootte zijn profielfoto, het was een mooie, licht getinte jongen met zwarte stekeltjes. En zijn glimlach.. wauw! Ik kreeg een soort kriebelig gevoel in me buik, je weet wel zo'n gevoel wanneer je in een achtbaan zit en opeens steil naar beneden gaat. Dat gevoel had ik ook elke keer als ik verliefd was. Ik weet nog dat als ik op de basisschool een jongetje leuk vond, ik altijd van die kriebeltjes in me buik voelde, 'vlinders in je buik' noemden ze dat. Maar was ik nou verliefd op Sameer? Ik lachte zachtjes in mezelf, nee joh dat kon niet. Hoe kon ik nou verliefd zijn op iemand die ik nooit persoonlijk had ontmoet? En trouwens, ik had al een vriend. Oké, hij was een klootzak, maar ik had nog steeds met hem. Plots kwam Halima weer terug. Ze had een dienblad met twee glazen vast en met haar ene been trapte ze de deur dicht. Snel haalde ik het profiel van Sameer weg. "Wat was je aan het doen?" vroeg ze nieuwsgierig. "Uh niks hoezo?". Ze lachte, "nou je haalde heel snel en paniekerig iets weg op je telefoon, daarom vraag ik het". Ik schudde me hoofd, "nee joh je bent me nicht, voor jou heb ik niks te verbergen toch?". "Hmm oké, trouwens heb je die Sameer echt verwijderd?" vroeg ze. Ik zuchtte, "Halima alsjeblieft, hoe vaak heb je dat nou al gevraagd. Ik heb het je toch gezegd, hij is 100% weg uit me telefoon, vertrouw me nou". Ze irriteerde me. "Ja ik vertrouw je, maar laat zien" en ze greep me telefoon uit me handen. "Halima, doe normaal, geef terug!" zei ik paniekerig. Shit, als ze zou zien dat ik Sameer nog had, dan zou ze flippen denk ik. "Oh shit" zei ze. "Wat?" vroeg ik. Ze liet me mijn telefoon zien, "Wat is je code nou" vroeg ze. Van binnen juichte ik als een gek, ik was helemaal vergeten dat ik een code op me telefoon had staan. Nu kon ze er lekker niet in. "Haha, zeg ik lekker niet" plaagde ik. Ze zuchtte, "ja is goed ik vertrouw je dat je hem hebt verwijderd oke" en ze overhandigde mij me telefoon. Even later stonden we op en gingen we in de woonkamer bij onze ouders zitten.


Sameer

Het werd al bijna avond. De hele dag zat ik rond te zwerven hier en daar. Er spookten allemaal dingen door me hoofd. Was het wel goed dat ik Faysal een stoot had gegeven? Ik besloot op een bankje te gaan zitten, met een prachtig uitzicht aan het water. De ondergaande zon weerkaatste tegen het water en dat creërde echt een heel mooi effect. Op dit moment had ik echt iemand nodig om mee te praten, iemand die me zou begrijpen. Ik pakte me telefoon en keek op Whatsapp. Niemand was vast in voor een gesprek, wie wilde die zeurende Sameer nou aan zijn kop hebben. Toen zag ik het nummer van Nida. Ik opende haar profiel en bekeek haar profielfoto. Ze was licht getint, had mooie, grote ogen en prachtig stijl haar, van boven zwart en van onder bruin, dat ene dip-dye effect ofzoiets. Ze was best mooi, wat deed ze nou in hemelsnaam met Farhan, die idioot. Zal ik haar bellen, dacht ik. Nadat ik eventjes had nagedacht, besloot ik haar toch maar te bellen. Misschien zou dat goed doen.


Nida

Ik voelde me zak trillen. Belde iemand me nou? Snel haalde ik me telefoon uit me zak. Met koeienletters stond er ´SAMEER´ op mijn scherm. Huh, Sameer? Waarom zou hij me bellen? Snel stond ik op. "Waar ga je heen?" vroeg Halima. "Even snel naar de wc" en ik liep de woonkamer uit. Ik sloot mezelf op in de wc en nam op..[/SIZE]

26-03-2014, 21:37


Spannend!. .

26-03-2014, 22:57
Ben benieuwd ?

27-03-2014, 00:41
Dying for more

Pagina's : [1] 2 3