LZN
21-02-2005, 18:16
Citaat door ParaMocro87:
Het wordt eens tijd dat ik mijn hart laat spreken......
Dat ik me richt tot god, en dat ik blijf bidden en blijf smeken......
Vragen of hij mij wil Vergeven......
Voor alle Problemen, die ik heb uitgehaalt in dit jonge leven......
Je moet eens weten, die problemen zijn egt nie te meten.....
Me gedachten zit vol ik kan ze niet vergeten.......
Ik vraag me af, waar we voor leven.......
We leven in een wereld, waar we meer geven.....
Dan we zelf Nemen.....we zijn nooit tevreden.........
Maar ik laat me niet misleiden, en blijf staan op beide benen......
Vrienden die ik vroeger had, zijn in 1 keer verdwenen.......
Ik dacht vroeger dat vriendschap, niet te Breken was.....
Totdat ik lag, in mijn eigen bloedplas......
Ik was gestoken, Maar niemand die er Toen was........
We hadden Samen Gechillt.....Samen gesteelt.....
Samen gedeelt.....
En dat je mij niet kon helpen, was een taal die ik niet verstond....
Ik stond te zwijgen, met Open Mond.....
je dee Niks, terwijl ik lag de bloede op de Grond......
Ik keek naar beneden zag paarse bloed komen uit die steekwond....
Eerlijk gezegt dacht ik, dat ik doodging.....
Dat ik aan het randje van leven en dood HIng........
Je stond alleen met open mond te Staren.......
Ik dacht dat we egte vriendschap hadden na al die jaren......
Maar niets was, wat ik Dacht......
.Dat ik me richt tot god, en dat ik blijf bidden en blijf smeken......
Vragen of hij mij wil Vergeven......
Voor alle Problemen, die ik heb uitgehaalt in dit jonge leven......
Je moet eens weten, die problemen zijn egt nie te meten.....
Me gedachten zit vol ik kan ze niet vergeten.......
Ik vraag me af, waar we voor leven.......
We leven in een wereld, waar we meer geven.....
Dan we zelf Nemen.....we zijn nooit tevreden.........
Maar ik laat me niet misleiden, en blijf staan op beide benen......
Vrienden die ik vroeger had, zijn in 1 keer verdwenen.......
Ik dacht vroeger dat vriendschap, niet te Breken was.....
Totdat ik lag, in mijn eigen bloedplas......
Ik was gestoken, Maar niemand die er Toen was........
We hadden Samen Gechillt.....Samen gesteelt.....
Samen gedeelt.....
En dat je mij niet kon helpen, was een taal die ik niet verstond....
Ik stond te zwijgen, met Open Mond.....
je dee Niks, terwijl ik lag de bloede op de Grond......
Ik keek naar beneden zag paarse bloed komen uit die steekwond....
Eerlijk gezegt dacht ik, dat ik doodging.....
Dat ik aan het randje van leven en dood HIng........
Je stond alleen met open mond te Staren.......
Ik dacht dat we egte vriendschap hadden na al die jaren......
Maar niets was, wat ik Dacht......