Actie-voor-Marokko
15-02-2014, 20:15
Alle lof zij Allah, en gebeden en vrede zij met de Boodschapper van Allah en zijn familie, metgezellen en degenen die hem bijstonden.
Beste zuster, een aantal van onze vrome voorgangers heeft gezegd: “Het teken van het feit dat Allah zich heeft afgewend van een dienaar is dat hij zich bezighoudt met zaken die hem niet aangaan.”
Ook zei ibnul-Djaouzi: “Het teken van faillissement is het veelvoudig spreken over andere mensen.”
Het probleem van deze tijd is het zich bezighouden met anderen, terwijl men zich oorspronkelijk bezig moet houden met zichzelf. Beste broeder en zuster, hier volgt een serieuze vraag die ik jullie wil stellen: Hoe sta je tegenover Allah? Denk je dat Allah tevreden is over jou? Geef een eerlijk antwoord! Als jij op dit moment het leven zal verlaten, denk je dat je plaats zal nemen in het Paradijs naast onze geliefde profeet vrede zij met hem? Wat ik hiermee bedoel te zeggen, is dat jij jezelf tot je voornaamste bezigheid moet maken. Jouw onderwerp van interesse dient jezelf te zijn.
Wij zijn weliswaar bezig, maar negenennegentig procent van onze bezigheid heeft betrekking op anderen. En het resterende één procent dat wij aan onszelf besteden, is niet echt bestemd voor Allah. Wij bidden wel, wij vasten, wij geven liefdadigheid uit, maar vaak is de drijfveer hierachter niet het aanbidden van Allah, maar het plezieren van anderen; wij willen indruk maken op anderen. Dus zelfs de daden van aanbidding die wij verrichten zijn aan een ander dan Allah gewijd.
En als wij ons een keer bekommeren over een ander, dan is het niet omwille van Allah. Je hoort vaak broeders zeggen: “Ik maak me zorgen over die en die, hij heeft dagen niet het ochtendgebed in de moskee gebeden.” Tegen diegenen wil ik zeggen: “Maak je zorgen over jezelf!”
Natuurlijk is er niets op tegen om je zorgen te maken over je broeders, maar als je oprecht daarin bent, dan had je deze broeder in het geheim kunnen benaderen om te vragen naar zijn reden of om hem te helpen het ochtendgebed weer op te pakken. Waarom kijken wij altijd naar de splinter in het oog van een ander, terwijl wij de balk in onze eigen oog niet opmerken?
Begin altijd met jezelf en streef eerst naar verbetering van jezelf. Dit zal je tot een voorbeeld maken voor anderen, doet je in aanmerking komen voor het welbehagen van je Heer en neemt welke criticus dan ook de wind uit de zuilen. Als men ziet dat jij alles wat je verkondigt tot in de puntjes navolgt, dan kan niemand kritiek op jou leveren. Ook zullen jouw woorden door anderen met eerbied worden ontvangen en zullen de mensen jou in hun harten sluiten.
Beste zuster, je kunt niet de strijd namens anderen voeren, als jij de strijd tegen jezelf hebt verloren. Als je niet eens de nodige kracht kan opbrengen om twee gebedseenheden voor je Heer te verrichten, een aantal verzen uit de Qur’aan te reciteren, de ochtend- en middagloftuitingen op te zeggen, jouw ouders goed te behandelen en de familiebetrekkingen in stand te houden. Wees niet een brug die anderen in contact brengt met het paradijs, terwijl jijzelf in het vuur belandt.
Moge Allah
Beste zuster, een aantal van onze vrome voorgangers heeft gezegd: “Het teken van het feit dat Allah zich heeft afgewend van een dienaar is dat hij zich bezighoudt met zaken die hem niet aangaan.”
Ook zei ibnul-Djaouzi: “Het teken van faillissement is het veelvoudig spreken over andere mensen.”
Het probleem van deze tijd is het zich bezighouden met anderen, terwijl men zich oorspronkelijk bezig moet houden met zichzelf. Beste broeder en zuster, hier volgt een serieuze vraag die ik jullie wil stellen: Hoe sta je tegenover Allah? Denk je dat Allah tevreden is over jou? Geef een eerlijk antwoord! Als jij op dit moment het leven zal verlaten, denk je dat je plaats zal nemen in het Paradijs naast onze geliefde profeet vrede zij met hem? Wat ik hiermee bedoel te zeggen, is dat jij jezelf tot je voornaamste bezigheid moet maken. Jouw onderwerp van interesse dient jezelf te zijn.
Wij zijn weliswaar bezig, maar negenennegentig procent van onze bezigheid heeft betrekking op anderen. En het resterende één procent dat wij aan onszelf besteden, is niet echt bestemd voor Allah. Wij bidden wel, wij vasten, wij geven liefdadigheid uit, maar vaak is de drijfveer hierachter niet het aanbidden van Allah, maar het plezieren van anderen; wij willen indruk maken op anderen. Dus zelfs de daden van aanbidding die wij verrichten zijn aan een ander dan Allah gewijd.
En als wij ons een keer bekommeren over een ander, dan is het niet omwille van Allah. Je hoort vaak broeders zeggen: “Ik maak me zorgen over die en die, hij heeft dagen niet het ochtendgebed in de moskee gebeden.” Tegen diegenen wil ik zeggen: “Maak je zorgen over jezelf!”
Natuurlijk is er niets op tegen om je zorgen te maken over je broeders, maar als je oprecht daarin bent, dan had je deze broeder in het geheim kunnen benaderen om te vragen naar zijn reden of om hem te helpen het ochtendgebed weer op te pakken. Waarom kijken wij altijd naar de splinter in het oog van een ander, terwijl wij de balk in onze eigen oog niet opmerken?
Begin altijd met jezelf en streef eerst naar verbetering van jezelf. Dit zal je tot een voorbeeld maken voor anderen, doet je in aanmerking komen voor het welbehagen van je Heer en neemt welke criticus dan ook de wind uit de zuilen. Als men ziet dat jij alles wat je verkondigt tot in de puntjes navolgt, dan kan niemand kritiek op jou leveren. Ook zullen jouw woorden door anderen met eerbied worden ontvangen en zullen de mensen jou in hun harten sluiten.
Beste zuster, je kunt niet de strijd namens anderen voeren, als jij de strijd tegen jezelf hebt verloren. Als je niet eens de nodige kracht kan opbrengen om twee gebedseenheden voor je Heer te verrichten, een aantal verzen uit de Qur’aan te reciteren, de ochtend- en middagloftuitingen op te zeggen, jouw ouders goed te behandelen en de familiebetrekkingen in stand te houden. Wees niet een brug die anderen in contact brengt met het paradijs, terwijl jijzelf in het vuur belandt.
Moge Allah