Bekijk volle/desktop versie : Je kind loslaten... Moeilijk..



Pagina's : [1] 2 3 4

03-02-2014, 18:18
Heeft iemand tips hoe je stap bij stap je kind kan loslaten? Mijn zoontje zit in Groep8 en ik heb het zo moeilijk al bij het idee dat ik hem volgende schooljaar moet loslaten. In mijn ogen is hij nog zo klein terwijl hij Masa'Allah voor zijn leeftijd best groot is. Je brengt je kinderen dagelijks naar school en haalt ze op en zo ook naar voetballen en blijf zelfs aan de kant staan tot ze klaar zijn. En ze dan loslaten opeens is zo moeilijk! Ik weet dat ik het moet opbouwen en hem beetje bij beetje moet loslaten maar het is zo moeilijk. Hij komt zelf met de voorstel van ik ga zelf naar mijn voetbalwedstrijd.. Hij zegt ook altijd 'mama ik ben al groot'' zet mij hier af en niet voor het schoolplein of voor het voetbalveld.. Maar ik krijg het niet over mijn hart om hem alleen te laten gaan en hem alleen daar te laten. Wie ervaart hetzelfde en hoe hebben jullie je over die stap heen gezet?

03-02-2014, 18:28


Ik heb dat ook, maar mijn dochter is 1.5

03-02-2014, 18:30
Wat schattig.

03-02-2014, 18:31

Citaat door OummInaya:
Ik heb dat ook, maar mijn dochter is 1.5

Aah das begrijpelijk 1,5 jaar is nog hartstikke jong..

03-02-2014, 18:33



Citaat door Test1:
Wat schattig.

Mijn zoontje houd van knuffelen als hij thuis is komt hij meestal zelf naar mij toe om aan mij te hangen.. Maar buiten als ik hem voor school afzet wil hij niet knuffelen of kijkt hij om of niemand hem ziet.. Mijn man zegt altijd laat hem een man worden ipv al dat geknuffel..haha

03-02-2014, 18:35
mijn zoontje is drie maanden, kheb besloten om bij hem in te trekken als hij gaat trouwen inchaAllah.

03-02-2014, 18:37

Citaat door vrouw1986:
mijn zoontje is drie maanden, kheb besloten om bij hem in te trekken als hij gaat trouwen inchaAllah.
Dat meen je niet?

03-02-2014, 18:40

Citaat door san_rayane:

Mijn zoontje houd van knuffelen als hij thuis is komt hij meestal zelf naar mij toe om aan mij te hangen.. Maar buiten als ik hem voor school afzet wil hij niet knuffelen of kijkt hij om of niemand hem ziet.. Mijn man zegt altijd laat hem een man worden ipv al dat geknuffel..haha
AHW

03-02-2014, 18:41
Pfff ik schrok van de titel, ik dacht een hartverscheurend verhaal te gaan lezen toen ik erop klikte. Alhamdoulilah is dat niet het geval!

03-02-2014, 18:42
Begrijpelijk, elke moeder heeft dat. Ik heb het zelfs bij mijn zusje van vijf.

03-02-2014, 18:43
Meid ik snap je angst maar ze moeten toch een keer alleen naar school al die verhalen die je hoort tegenwoordig etc. Lijkt het me wel heel zwaar , maar me buurjongen die zit innde brugklas en die moeder heeft hem ook nooit zelfstandig gemaakt waardoor hij nu heel angstig is.
Dus begin er gauw mee meid, hij zit al in groep 8 , weethij al naar welke school hij gaat en is die afstand groot.

03-02-2014, 18:45
Stuur hem zo nu een dan om een boodschapje voor jou te doen en soms alleen naar een voetbal training etc.

03-02-2014, 18:45



Citaat door san_rayane:
Dat meen je niet?
ja wallah serieus maar kwas effe mijn man vergeten toen ik dit had besloten dus mss toch niet.

03-02-2014, 18:48

Citaat door QueenBee:
Pfff ik schrok van de titel, ik dacht een hartverscheurend verhaal te gaan lezen toen ik erop klikte. Alhamdoulilah is dat niet het geval!
Alhamdoulilah.. De titel je kind loslaten kan idd anders overkomen..

03-02-2014, 18:52

Citaat door horia20:
Meid ik snap je angst maar ze moeten toch een keer alleen naar school al die verhalen die je hoort tegenwoordig etc. Lijkt het me wel heel zwaar , maar me buurjongen die zit innde brugklas en die moeder heeft hem ook nooit zelfstandig gemaakt waardoor hij nu heel angstig is.
Dus begin er gauw mee meid, hij zit al in groep 8 , weethij al naar welke school hij gaat en is die afstand groot.
Het is gewoon zo moeilijk en moeilijk beschrijfbaar. Ik stuur hem af en toe wel voor een boodschapje maar nooit alleen altijd samen met zijn broertjes en geef ze een telefoon mee. Zodat ik ze om de haverklap kan bellen van waar ze zijn. Mijn zoon heeft die wil gewoon om zelfstandig naar school te gaan of met een vriendje naar een voetbaltraining te gaan. Maar ik laat het nooit toe ik breng ze en haal ze altijd. Zelfs de trainingen woon ik altijd bij. De school die wij in gedachten hebben ligt op een kleine afstand maar hij moet wel met het ov gaan. De eerste maanden wil ik hem toch zelf brengen en dan afbouwen.. Pffff wordt zo moeilijk..

Pagina's : [1] 2 3 4