ismael1207
13-01-2014, 20:52
ik plaats hem voor de 2de x want ik weet niet of hij de eerste keer is aangekomen
Deel 1
Na dat mijn moeder is overleden aan een auto ongeluk, kwam er een nieuwe vrouw in huis genaamd choumicha. Ik heb echt een hekel aan haar en haar kinderen, alleen saida mag ik. Choumicha heeft vaak mijn eten verpest door er stiekem extra kruiden in te doen of door extra ingredient toe te voegen aan mijn eten als ik niet op let. ze sluit me vaak in de kelder op en slaat mij. Daarom heb ik zo een hekel aan haar. Ze verzorgt alleen haar eigen kinderen. Vandaag kook ik. Ik kook spaghetti. Ik hou alles goed in de gaten want er gaat altijd iets mis bij het koken door choumicha. Ze doet net een klein kind na bah. Over 5 minuten is het klaar. Ik roep Saida:" Saida kan je even helpen". Saida komt er aan. "Kan je even de tafel de dekken" zeg ik. Ze doet wat ik haar gevraagd heb. Na 5 minuten is het klaar. Ik zet spaghetti op de borden en wat saus. Als ik dat heb gedaan roep ik iedereen aan tafel. Dit keer is er niks aan de hand. "Eerste keer kook je zonder problemen" zegt choumicha. Ik zou haar wel kunnen wurgen. "Jouw kookkunsten zijn nooit goed geweest" zeg ik. "Stil voordat ik je afmaak" zegt ze heftig. Was mijn vader hier. Hij is voor een half jaar naar marokko. Ik, ghadija, fahed en mohamed zijn hier gebleven met choumicha. Ghadija geeft me een trap onder de tafel. Ze trapt recht op mijn bllauwe plek die choumicha heeft gegeven vorige week.
xvorige weekx
"JIJ ROTKIND" schreeuwt ze tegen me. Haar lievelings vaas is gebroken bij het schoonmaken. Choumicha trekt me keihard aan mijn haren. Ze trapt me 5 keer op mijn scheen en ze geeft me ook nog een paar vuisten. Ze sleept me daarna mee naar de kelder." JIJ OVERNACHT HIER!!!" Zegt choumicha. Ik ben 3 dagen in de kelder gebleven. Af en toe bracht ghadija mij wat eten en water.
x terug naar realiteitx
Ik doe alsof er niets aan de hand is. Wat deed dat zeer. Ik kijk ghadija boos aan. Na het eten ga ik naar mijn kamer, ik hoef de gezicht van die mossiba niet te zien. Dat mijn vader nog steeds van choumicha houdt. Ik pak mijn telefoon en bel Rahima, mijn beste vriendin. #telefoon ik: heey Rahima. Ra: hooi schat. Ik: hoe gaat het met je? Ra: met mij gaat het goed en met jou? Ik: In deze situatie zeker niet. Ra: is die wijf nog steeds aan de gang? Ik: ja ik word echt moe van haar. Ra: kan je vandaag niet bij mij logeren. Ik: nee denk dat je ouders het niet willen. Ra: tuurlijk wel joh, kom nou maar. Ik: okee, ik ga me even omkleden dan kom ik eraan. Ra: oke dan zie ik je zo, tot zo schat. Ik: tot zo, doei. Ra: doei #opgehangen. Ik zet mijn telefoon op mijn bureau en loop naar de douche. Gelukkig niet bezet. Ik trek mijn kleren uit en ga onder de douche. Als ik klaar ben droog ik me af en loop naar mijn kamer. Ik trek mijn onderbroek en bh aan en trek wat kleren erboven. Daarna doe ik mijn abaya aan. Ik hou ervan om een abaya te dragen. Ik ga voor de spiegel staan en maak mijn blauwe hoofddoek. Als ik klaar ben komt ghadija binnen. "klop je niet meer aan?" Vraag ik. "Sorry waar ga je?" Vraagt ze. "Ik ga bij Rahima logeren" antwoord ik. "Oke dat komt goed uit, ik heb een jurk voor Najia de zus van Rahima" zegt ze. " Ik weet wel wie Najia is" zeg ik. " Okee ik pak even mijn jurk" zegt ze. Najia en ghadija zijn toevallig ook beste vriendinnen. Ik pak mijn tas in met benodigde spullen zoals mijn toilettas, mijn abaya's en hoofddoeken, snoep en een boek die ik voor school moet lezen. Ik zet mijn telefoon en sleutels in mijn handtas. Ik loop mijn kamer uit naar ghadija. Ik klop aan en zeg" geef snel die jurk". Ze komt naar buiten en geeft mij een tas met een jurk. Ik bedank haar en neem afscheid. Net als ik de deur uit wil gaan zegt Choumicha:" waar wil jij naar toe gaan". " Gaat je niks aan" zeg ik. " Bij vriendinnen logeren he" zegt ze. " Als je het weet waarom vraag je me het dan" zeg ik geïrriteerd. " Jij blijft hier!!" Schreeuwt ze. " JE BENT MIJN MOEDER NIET!" Schreeuw ik terug. "DIT IS MIJN HUIS DUS MIJN REGELS!!!" Schreeuwt ze alweer. "IK WAS HIER EERST, DIT IS MIJN LEVEN EN IK BEPAAL WAT IK DOE, NIET JIJ!" schreeuw ik. Choumicha staat altijd in de weg. Ze moet altijd alles weten. Ik doe de voordeur open en gooi hem dicht als ik buiten ben. Ik hoor choumicha nog schreeuwen. Ik hoor wat. Ik kijk naar achter "AAAAAAGGHH!!"
reageer als ik verder moet gaan
Deel 1
Na dat mijn moeder is overleden aan een auto ongeluk, kwam er een nieuwe vrouw in huis genaamd choumicha. Ik heb echt een hekel aan haar en haar kinderen, alleen saida mag ik. Choumicha heeft vaak mijn eten verpest door er stiekem extra kruiden in te doen of door extra ingredient toe te voegen aan mijn eten als ik niet op let. ze sluit me vaak in de kelder op en slaat mij. Daarom heb ik zo een hekel aan haar. Ze verzorgt alleen haar eigen kinderen. Vandaag kook ik. Ik kook spaghetti. Ik hou alles goed in de gaten want er gaat altijd iets mis bij het koken door choumicha. Ze doet net een klein kind na bah. Over 5 minuten is het klaar. Ik roep Saida:" Saida kan je even helpen". Saida komt er aan. "Kan je even de tafel de dekken" zeg ik. Ze doet wat ik haar gevraagd heb. Na 5 minuten is het klaar. Ik zet spaghetti op de borden en wat saus. Als ik dat heb gedaan roep ik iedereen aan tafel. Dit keer is er niks aan de hand. "Eerste keer kook je zonder problemen" zegt choumicha. Ik zou haar wel kunnen wurgen. "Jouw kookkunsten zijn nooit goed geweest" zeg ik. "Stil voordat ik je afmaak" zegt ze heftig. Was mijn vader hier. Hij is voor een half jaar naar marokko. Ik, ghadija, fahed en mohamed zijn hier gebleven met choumicha. Ghadija geeft me een trap onder de tafel. Ze trapt recht op mijn bllauwe plek die choumicha heeft gegeven vorige week.
xvorige weekx
"JIJ ROTKIND" schreeuwt ze tegen me. Haar lievelings vaas is gebroken bij het schoonmaken. Choumicha trekt me keihard aan mijn haren. Ze trapt me 5 keer op mijn scheen en ze geeft me ook nog een paar vuisten. Ze sleept me daarna mee naar de kelder." JIJ OVERNACHT HIER!!!" Zegt choumicha. Ik ben 3 dagen in de kelder gebleven. Af en toe bracht ghadija mij wat eten en water.
x terug naar realiteitx
Ik doe alsof er niets aan de hand is. Wat deed dat zeer. Ik kijk ghadija boos aan. Na het eten ga ik naar mijn kamer, ik hoef de gezicht van die mossiba niet te zien. Dat mijn vader nog steeds van choumicha houdt. Ik pak mijn telefoon en bel Rahima, mijn beste vriendin. #telefoon ik: heey Rahima. Ra: hooi schat. Ik: hoe gaat het met je? Ra: met mij gaat het goed en met jou? Ik: In deze situatie zeker niet. Ra: is die wijf nog steeds aan de gang? Ik: ja ik word echt moe van haar. Ra: kan je vandaag niet bij mij logeren. Ik: nee denk dat je ouders het niet willen. Ra: tuurlijk wel joh, kom nou maar. Ik: okee, ik ga me even omkleden dan kom ik eraan. Ra: oke dan zie ik je zo, tot zo schat. Ik: tot zo, doei. Ra: doei #opgehangen. Ik zet mijn telefoon op mijn bureau en loop naar de douche. Gelukkig niet bezet. Ik trek mijn kleren uit en ga onder de douche. Als ik klaar ben droog ik me af en loop naar mijn kamer. Ik trek mijn onderbroek en bh aan en trek wat kleren erboven. Daarna doe ik mijn abaya aan. Ik hou ervan om een abaya te dragen. Ik ga voor de spiegel staan en maak mijn blauwe hoofddoek. Als ik klaar ben komt ghadija binnen. "klop je niet meer aan?" Vraag ik. "Sorry waar ga je?" Vraagt ze. "Ik ga bij Rahima logeren" antwoord ik. "Oke dat komt goed uit, ik heb een jurk voor Najia de zus van Rahima" zegt ze. " Ik weet wel wie Najia is" zeg ik. " Okee ik pak even mijn jurk" zegt ze. Najia en ghadija zijn toevallig ook beste vriendinnen. Ik pak mijn tas in met benodigde spullen zoals mijn toilettas, mijn abaya's en hoofddoeken, snoep en een boek die ik voor school moet lezen. Ik zet mijn telefoon en sleutels in mijn handtas. Ik loop mijn kamer uit naar ghadija. Ik klop aan en zeg" geef snel die jurk". Ze komt naar buiten en geeft mij een tas met een jurk. Ik bedank haar en neem afscheid. Net als ik de deur uit wil gaan zegt Choumicha:" waar wil jij naar toe gaan". " Gaat je niks aan" zeg ik. " Bij vriendinnen logeren he" zegt ze. " Als je het weet waarom vraag je me het dan" zeg ik geïrriteerd. " Jij blijft hier!!" Schreeuwt ze. " JE BENT MIJN MOEDER NIET!" Schreeuw ik terug. "DIT IS MIJN HUIS DUS MIJN REGELS!!!" Schreeuwt ze alweer. "IK WAS HIER EERST, DIT IS MIJN LEVEN EN IK BEPAAL WAT IK DOE, NIET JIJ!" schreeuw ik. Choumicha staat altijd in de weg. Ze moet altijd alles weten. Ik doe de voordeur open en gooi hem dicht als ik buiten ben. Ik hoor choumicha nog schreeuwen. Ik hoor wat. Ik kijk naar achter "AAAAAAGGHH!!"
reageer als ik verder moet gaan