Bekijk volle/desktop versie : Leven zonder doel



02-01-2014, 19:32
Beste broeders en zusters,

Ik gebruik deze topic om de ellende van me af te schrijven. Andere manieren om me te luchten wil ik niet. Ongetwijfeld zijn er meer personen als ik die zich in deze ellende bevinden. Ik hoop dat ik enigszins iemand wakker kan schudden die zichzelf in deze situatie stort.

Ik ben zelf een begin dertiger. Alles in het leven mislukt. Werkloos, diplomaloos, vol schulden en ga zo maar door. Gelukkig heb ik sterke ouders die me nog een beetje op de been houden. Die me aansporen. Maar ondanks alles voel ik me gebroken en nutteloos. Ik loop hier al een aantal jaren mee en telkens weet ik het te verbergen. Nu is de psychische bom gebarsten. Ik denk nergens anders aan, tranen die blijven rollen, slapeloze nachten.

Alles wat ik in het leven getracht heb te starten heb ik door faalangst nooit afgerond. Ik ben van nature een leergierig persoon, hardwerkend. Maar als het einde in zicht is laat ik alles uit mijn handen glippen. Ik heb hiermee mezelf groot onrecht aangedaan, om maar niet te spreken van mijn tekortkomingen jegens mijn ouders en Allah swt. Moge mijn ouders en Allah swt me genadig zijn. Ik bid dan ook elke dag voor hulp en vergeving.

Resultaat blijft uit. Ik voel me als een blok aan het been. Moedeloos gestreden. Geestelijke kapot. Ik leef een dubbelleven. Voor de buitenwereld een vrolijk persoon, voor mezelf een wrak. Soms vraag ik mezelf af wat mijn reden tot leven is. Ik heb alhamdoelilah vrees en liefde voor Allah swt. Dat sterkt me. Maar een doel of voldoening uit het leven haal ik niet. Ik ben mijn familie meer een sta in de weg. Tenminste zo voel ik me.

Nergens kan ik terecht met mijn ellende. Niemand die weet hoe mijn situatie is. Ik probeer positief te blijven omwille van mijn omgeving en mezelf. Maar dat punt heb ik inmiddels overschreden. Ik weet me geen raad. Ik peins mezelf zo gek dat ik de shaytaan me soms inpraat om dit leven achter me te laten. De schuldvraag in deze situatie leg ik volledig bij mezelf. Ik heb de verkeerde keuzes gemaakt en nooit een oplossing gezocht.

Nu de problemen zich zo opgestapeld hebben maakt het het leven bijna ondraaglijk voor me. Ik zie geen licht aan het eind van de tunnel. Ik verstop en verberg me achter mijn glimlach, en bedruip mezelf in de tranen. Ik doe zoveel mogelijk kennis op en zoek houvast in het geloof, ik solliciteer, niks van dit allen helpt me verder. Ik ben me ervan bewust dat er mensen slechter aan toe zijn als ik, maar daarmee verdwijnen de problemen niet.

Sorry allemaal voor mijn roep om aandacht, dit was de enige manier waarop ik het een beetje kon luchten. Als er mensen zijn met tips, ideeen, of andere zaken op mij op weg te helpen, moge Allah swt hun met nog meer zegeningen schenken dan ik hen toewens.

Voor diegene die zich in een soortgelijke situatie bevinden of dreigen te bevinden. Moge Allah swt het jullie gemakkelijk maken en jullie een uitzicht bieden in deze situatie.