hoceima_driss
30-12-2013, 19:36
De twee soorten Epilepsie en een opmerkelijk verhaal van ibn Taymiyyah met een bezeten persoon
Shaych Mohammed bin Saalih al-`Othaymien (رحمه الله) zegt het volgende:
Epilepsie (wij zoeken Allah`s toevlucht hiertegen) is onder te verdelen in 2 soorten:
De eerste soort: epilepsie wat wordt veroorzaakt door het samentrekken van de zenuwen (i.e. zenuwtrekkingen). Dit is een organische ziekte wat door dokters kan worden behandeld door het toedienen van medicijnen die deze ziekte sust of helemaal weghaalt.
De tweede soort: epilepsie wat wordt veroorzaakt door de duivels (shayatien) en djinns. Een djinn kan een persoon overweldigen en hem binnentreden. Vervolgens laat hij (de djinn) hem (de bezetene) op de grond vallen en valt flauw door de epileptische aanvallen zonder dat hij wat voelt. De duivel of djinn misleidt de ziel van een persoon en begint vervolgens te spreken via zijn tong. Degene die de bezetene hoort spreken denkt dat degene die spreekt de persoon zelf is terwijl dit de djinn is. Vandaar dat je in de woorden van de bezetene verschil vindt. Zijn woorden zijn niet zoals wanneer hij wakker is. Want zijn woorden veranderen vanwege de djinn`s uitspraak.
Wij vragen Allah om ons en jullie te beschermen tegen deze vorm van epilepsie en andere plagen. Deze vorm van epilepsie (i.e. de tweede soort) dient te worden behandeld met de recitatie van de qor`aan door de geleerden en de mensen van het goede. Zij dienen te reciteren over degene die epilepsie heeft.
Soms kan het zijn dat de djinn hen aanspreekt en de reden laat weten waarom hij in deze persoon is getreden en soms spreekt hij niet.
En dat een djinn epileptische aanvallen kan veroorzaken in het lichaam van een persoon is bevestigd door de qor`aan, de soennah en de realiteit.
Allah (سبحانه) zegt in de Qor`aan:
‟Degenen die van de rente eten zullen niet anders opstaan als degene die opstaat en door de duivel (shaytaan) tot bezetenheid is geslagen.” [al-Baqarah(2):275]
Dit is een bewijs dat de duivel een persoon tot bezetenheid kan slaan. En dit is epilepsie.
En iemaam Ahmed overlevert in zijn moesnad dat de profeet (صلى الله عليه و سلم) op reis was. Hij kwam langs een vrouw wiens zoontje een epileptische aanval had. Zij kwam naar de profeet (عليه الصلاة و السلام). De profeet sprak de djinn aan waardoor hij uit het lichaam trad van haar zoontje. Hierop gaf de moeder van het kind de boodschapper (صلى الله عليه و سلم) een cadeau voor zijn daad.[1]
Zo ook spraken de geleerden de djinn aan in de bezetene. Zoals ibn al-Qayyim de student van ibn Taymiyyah (رحمه الله) heeft overlevert. Dat een bezeten man naar Shaychoel-Islam ibn Taymiyyah werd gebracht. Hij begon over hem te reciteren en sprak hem aan. Hij (ibn Taymiyyah) zei tegen haar (want het was een vrouwelijke djinn):
‟Vrees Allah en kom eruit!”
Zij zei tegen hem:
‟Ik wil deze man en ik hou van hem.”
Ibn Taymiyyah zei tegen haar:
‟Maar hij houdt niet van jou. Kom eruit!”
Zij zei tegen hem:
‟Ik wens de hadj met hem te verrichten.”
Ibn Taymiyyah zei tegen haar:
‟Hij wilt niet dat jij met hem de hadj verricht. Kom eruit!.”
Maar zij wilde er niet uitkomen. Ibn Taymiyyah bleef op haar reciteren en sloeg de bezeten man met harde slagen. Zo hard dat de hand van Shaychoel-islam ibn Taymiyyah pijn deed.
Hierop zei de vrouwelijke djinn:
‟Ik kom eruit als karaamah[2] voor de shaych (i.e. ibn Taymiyyah).”
Ibn Taymiyyah zei tegen haar:
‟Nee, kom er niet uit als een karamaah voor mij, maar kom eruit als gehoorzaamheid voor Allah en Zijn boodschapper!”
Ibn Taymiyyah bleef doorgaan totdat zij eruit kwam. Toen zij eruit kwam werd de man wakker en zei:
‟Wat is hetgeen wat mij bij de edele shaych heeft gebracht?”
De mensen zeiden:
‟Soebhanallah! Heb je de harde slagen niet gevoeld waarmee je werd geslagen?”
De man zei:
‟Ik heb niets gevoeld!” [Einde]
De voorbeelden van zulke verhalen zijn veel.
Deze vorm van epilepsie (i.e. de tweede soort) die kan behandeld worden waardoor men zich ertegen beschermt of waardoor deze verdwijnt.
Wat betreft de bescherming ertegen: dat is dat een persoon zich spitst op de vastgestelde ochtend en avond smeekbeden. Deze zijn bekend in de boeken van de mensen van kennis. Zoals ayat al-Koersie[3] want degene die deze vers in de avond leest, Allah zal een beschermer over hem plaatsen tot aan de ochtend en de duivel zal niet in zijn buurt komen. Zo ook soerah al-Ichlaas, al-Falaq en an-Naas. Zo ook overleveringen die zijn overlevert op gezag van de profeet (عليه الصلاة و السلام). Een persoon dient zich dus te spitsen op de voorgenoemde zaken in de ochtend en avond. Want dit zijn middelen om jezelf te beschermen tegen het kwaad van de djinn.
Wat betreft het verwijderen ervan: dan dient men op deze persoon verzen van de Qor`aan over hem te reciteren totdat de djinn eruit komt. Want in deze verzen zit angst, vermaning, herinnering en het zoeken van toevlucht bij Allah.
Bron: Sharh Riyaad as-Saalihien, blz. 237-239.
[1] Overgeleverd door Iemaam Ahmed in zijn moesnad (4/170, 171, 172) en de ketting is authentiek verklaard door al-Albaanie in zijn commentaar op ahadieth al-Mishkaat nr. 5922.
Shaych Mohammed bin Saalih al-`Othaymien (رحمه الله) zegt het volgende:
Epilepsie (wij zoeken Allah`s toevlucht hiertegen) is onder te verdelen in 2 soorten:
De eerste soort: epilepsie wat wordt veroorzaakt door het samentrekken van de zenuwen (i.e. zenuwtrekkingen). Dit is een organische ziekte wat door dokters kan worden behandeld door het toedienen van medicijnen die deze ziekte sust of helemaal weghaalt.
De tweede soort: epilepsie wat wordt veroorzaakt door de duivels (shayatien) en djinns. Een djinn kan een persoon overweldigen en hem binnentreden. Vervolgens laat hij (de djinn) hem (de bezetene) op de grond vallen en valt flauw door de epileptische aanvallen zonder dat hij wat voelt. De duivel of djinn misleidt de ziel van een persoon en begint vervolgens te spreken via zijn tong. Degene die de bezetene hoort spreken denkt dat degene die spreekt de persoon zelf is terwijl dit de djinn is. Vandaar dat je in de woorden van de bezetene verschil vindt. Zijn woorden zijn niet zoals wanneer hij wakker is. Want zijn woorden veranderen vanwege de djinn`s uitspraak.
Wij vragen Allah om ons en jullie te beschermen tegen deze vorm van epilepsie en andere plagen. Deze vorm van epilepsie (i.e. de tweede soort) dient te worden behandeld met de recitatie van de qor`aan door de geleerden en de mensen van het goede. Zij dienen te reciteren over degene die epilepsie heeft.
Soms kan het zijn dat de djinn hen aanspreekt en de reden laat weten waarom hij in deze persoon is getreden en soms spreekt hij niet.
En dat een djinn epileptische aanvallen kan veroorzaken in het lichaam van een persoon is bevestigd door de qor`aan, de soennah en de realiteit.
Allah (سبحانه) zegt in de Qor`aan:
‟Degenen die van de rente eten zullen niet anders opstaan als degene die opstaat en door de duivel (shaytaan) tot bezetenheid is geslagen.” [al-Baqarah(2):275]
Dit is een bewijs dat de duivel een persoon tot bezetenheid kan slaan. En dit is epilepsie.
En iemaam Ahmed overlevert in zijn moesnad dat de profeet (صلى الله عليه و سلم) op reis was. Hij kwam langs een vrouw wiens zoontje een epileptische aanval had. Zij kwam naar de profeet (عليه الصلاة و السلام). De profeet sprak de djinn aan waardoor hij uit het lichaam trad van haar zoontje. Hierop gaf de moeder van het kind de boodschapper (صلى الله عليه و سلم) een cadeau voor zijn daad.[1]
Zo ook spraken de geleerden de djinn aan in de bezetene. Zoals ibn al-Qayyim de student van ibn Taymiyyah (رحمه الله) heeft overlevert. Dat een bezeten man naar Shaychoel-Islam ibn Taymiyyah werd gebracht. Hij begon over hem te reciteren en sprak hem aan. Hij (ibn Taymiyyah) zei tegen haar (want het was een vrouwelijke djinn):
‟Vrees Allah en kom eruit!”
Zij zei tegen hem:
‟Ik wil deze man en ik hou van hem.”
Ibn Taymiyyah zei tegen haar:
‟Maar hij houdt niet van jou. Kom eruit!”
Zij zei tegen hem:
‟Ik wens de hadj met hem te verrichten.”
Ibn Taymiyyah zei tegen haar:
‟Hij wilt niet dat jij met hem de hadj verricht. Kom eruit!.”
Maar zij wilde er niet uitkomen. Ibn Taymiyyah bleef op haar reciteren en sloeg de bezeten man met harde slagen. Zo hard dat de hand van Shaychoel-islam ibn Taymiyyah pijn deed.
Hierop zei de vrouwelijke djinn:
‟Ik kom eruit als karaamah[2] voor de shaych (i.e. ibn Taymiyyah).”
Ibn Taymiyyah zei tegen haar:
‟Nee, kom er niet uit als een karamaah voor mij, maar kom eruit als gehoorzaamheid voor Allah en Zijn boodschapper!”
Ibn Taymiyyah bleef doorgaan totdat zij eruit kwam. Toen zij eruit kwam werd de man wakker en zei:
‟Wat is hetgeen wat mij bij de edele shaych heeft gebracht?”
De mensen zeiden:
‟Soebhanallah! Heb je de harde slagen niet gevoeld waarmee je werd geslagen?”
De man zei:
‟Ik heb niets gevoeld!” [Einde]
De voorbeelden van zulke verhalen zijn veel.
Deze vorm van epilepsie (i.e. de tweede soort) die kan behandeld worden waardoor men zich ertegen beschermt of waardoor deze verdwijnt.
Wat betreft de bescherming ertegen: dat is dat een persoon zich spitst op de vastgestelde ochtend en avond smeekbeden. Deze zijn bekend in de boeken van de mensen van kennis. Zoals ayat al-Koersie[3] want degene die deze vers in de avond leest, Allah zal een beschermer over hem plaatsen tot aan de ochtend en de duivel zal niet in zijn buurt komen. Zo ook soerah al-Ichlaas, al-Falaq en an-Naas. Zo ook overleveringen die zijn overlevert op gezag van de profeet (عليه الصلاة و السلام). Een persoon dient zich dus te spitsen op de voorgenoemde zaken in de ochtend en avond. Want dit zijn middelen om jezelf te beschermen tegen het kwaad van de djinn.
Wat betreft het verwijderen ervan: dan dient men op deze persoon verzen van de Qor`aan over hem te reciteren totdat de djinn eruit komt. Want in deze verzen zit angst, vermaning, herinnering en het zoeken van toevlucht bij Allah.
Bron: Sharh Riyaad as-Saalihien, blz. 237-239.
[1] Overgeleverd door Iemaam Ahmed in zijn moesnad (4/170, 171, 172) en de ketting is authentiek verklaard door al-Albaanie in zijn commentaar op ahadieth al-Mishkaat nr. 5922.