Ben helemaal op

[Moeee]

Ik ben 4 jaar getrouwd en ben helemaal uitgeput.

Ik wou helemaaaaaaaaal niet met hem trouwen maar mijn moeder wou het wel want hij zou een top partner zijn iemand die het goed wist en bij wie ik goed terecht kan voor alles. Ik typ dit met tranen die over mijn wangen rollen. Ik wou niet met he, trouwen omdat ik mij niet tot hem aangetrokken voelde en ik hem gewoon niet als mijn partner zag soms dacht ik er ook aan van stel je voor ik trouw met hem dan mag hij van mij vreemdgaan zonder dat het mij iets zou doen. Maar helaas mijn moeder zette door met aanmoedigingen van mijn nicht ( die hem dus kende via haar mans familie) we kregen zelfs een keer fikse ruzie dat ik ben weg gelopen naar mijn tantes huis. Zijn ouders bleven bij mijn moeder slijmen en haar om praten door hun zoon de hemel in te prijzen.

Op een gegeven moment was ik de ruzies met mijn moeder zat die echt 3 jaar duurde en wou ik mijn moeder trots dus zei ik oke safe.
Ik trouwde met hem 4 jaar geleden zonder van hem te houden of mij tot hem aangetrokken te voelen maar alleen om mijn moeder. Ik voelde mij gewurgd en onder de grond gestopt omdat ik oke zei. Ik gaf mezelf op.

In marokko wonen we bij zijn ouders en in nederland woonden we een jaar bij zijn broer en vrouw tot we een eigen huis hadden. Ik vond de hele huisloos situatie niet echt fijn. Terwijl zijn ouders en hij ook altijd voor deden dat hij een eigen huis had in NL.

Op een gegeven moment ging ik er wel gewoon voor om dit huwelijk te laten slagen ookal hield ik niet van hem ik vond het oneerlijk van mezelf om hem geen kans te geven. En daar ging ik al de fout in met mijn keuze. Het eerste anderhalve jaar van onze huwelijk werkte hij gewoon en ik raakte zwanger ik vond het allemaal prima het leek goed te gaan met af en toe ruzies.
Maar toen begon ik hem beter te leren kennen. Hij sliep tot 5 uur middag en bleef tot 5 uur ochtend aan de tv hangen nadat hij om een uur of 1 thuis kwam. Hij onderhield mij niet meer gaf mij geen geld,kocht geen kleding,geen spullen totaal nix meer ik mocht het helemaal zelf uitzoeken want hij zei ik heb geen geld meer maar hij wel geld om nachtenlang in cafes uit te hangen. Ik ging daarop mijn gespaard geld over wat ik vanuit huis uit mee kreeg . Ik begon toen mezelf te onderhouden en ook toen ik mijn dochtertje kreeg heb alles voor haar gekocht hij heeft werkelijk geen sokje voor haar gekocht zelf haar saba3 heb ik alles gekocht. En ik heb al die tijd voorgedaan alsof hij mij en zijn dochter kleedde en ik het geweldig had vooral voor mijn familie deed ik dit omdat mijn nichtjes ook tegelijk met mij trouwde (je weet hoe de concurrentie dan eraan toe gaat onder de moeders vooral)
Ik maak het huis altijd schoon,ik kook elke avond, ik verzorg mezelf, ik onderhoud mezelf en mijn dochter ik behandel hem met respect ik doe alles voor hem. Ik ben het nu helemaal zat omdat hij nu werkeloos is en zich voordoet tegen mijn ouders alsof hij werkt en alles doet. Mijn spaargeld is op en hij heeft totaal geen interesse om werk te zoeken en zegt tegen mij wrm ga jij niet werken. K maak hem om 12 uur wakker en dan schreeuwt ie laat mij met rust ik wil slapen. Laatst kregen we flinke ruzie omdat ik hem wakker maakte om het vrijdag gebed in de moskee te bidden. Dat was het toppunt voor mij om ermee te kappen.

Na 4 jaar niet mezelf te zijn en mijn leven te acteren ben ik op en wil ik scheiden maar als ik in de grote ogen van mijn dochtertje kijk voel ik mij egoïstisch dat ik haar zonder vader wil laten opgroeien en kan ik haar gewoon niet meer aankijken en barst ik in tranen uit zo klein is ze nog maar wat heeft ze dan aan een moeder die helemaal op is en de hele dag aan het huilen is.
Mijn spaargeld is op en ik ben ook helemaal op.

Ik heb het tegen zijn ouders gezegd maar die zijn al blij dat ze van hem af zijn en laten mij stikken. Ik heb het tegenmijn moeder gezegd en die voelt zich helemaal rot en schuldig en dat wil ik ook niet en daarnaast vindt zij het eng om voorschut te staan tegenover de vrouwelijke familieleden. Mijn moeder heeft met hem gepraat en hij zou veranderen maar helaas.

Ik weet het niet meer ik sta op het punt om weg te lopen met mijn dochter maar hoe moet het met mijn dochtertje?

[SySy]

Meid.. kies voor je zelf en voor je dochter..je hebt hem toch helemaal niet nodig..en met je dochtertje komt het helemaal goed inchaAllah..zo een man heb je toch niet nodig..raap je zelf op en maak wat je leven zonder hem..alle deuren staan open voor je, als je maar wil! Richt je tot Allah en hij zal waken over jouw en je dochtertje

[Rola777]

Citaat door Moeee:

Ik ben 4 jaar getrouwd en ben helemaal uitgeput.

Ik wou helemaaaaaaaaal niet met hem trouwen maar mijn moeder wou het wel want hij zou een top partner zijn iemand die het goed wist en bij wie ik goed terecht kan voor alles. Ik typ dit met tranen die over mijn wangen rollen. Ik wou niet met he, trouwen omdat ik mij niet tot hem aangetrokken voelde en ik hem gewoon niet als mijn partner zag soms dacht ik er ook aan van stel je voor ik trouw met hem dan mag hij van mij vreemdgaan zonder dat het mij iets zou doen. Maar helaas mijn moeder zette door met aanmoedigingen van mijn nicht ( die hem dus kende via haar mans familie) we kregen zelfs een keer fikse ruzie dat ik ben weg gelopen naar mijn tantes huis. Zijn ouders bleven bij mijn moeder slijmen en haar om praten door hun zoon de hemel in te prijzen.

Op een gegeven moment was ik de ruzies met mijn moeder zat die echt 3 jaar duurde en wou ik mijn moeder trots dus zei ik oke safe.
Ik trouwde met hem 4 jaar geleden zonder van hem te houden of mij tot hem aangetrokken te voelen maar alleen om mijn moeder. Ik voelde mij gewurgd en onder de grond gestopt omdat ik oke zei. Ik gaf mezelf op.

In marokko wonen we bij zijn ouders en in nederland woonden we een jaar bij zijn broer en vrouw tot we een eigen huis hadden. Ik vond de hele huisloos situatie niet echt fijn. Terwijl zijn ouders en hij ook altijd voor deden dat hij een eigen huis had in NL.

Op een gegeven moment ging ik er wel gewoon voor om dit huwelijk te laten slagen ookal hield ik niet van hem ik vond het oneerlijk van mezelf om hem geen kans te geven. En daar ging ik al de fout in met mijn keuze. Het eerste anderhalve jaar van onze huwelijk werkte hij gewoon en ik raakte zwanger ik vond het allemaal prima het leek goed te gaan met af en toe ruzies.
Maar toen begon ik hem beter te leren kennen. Hij sliep tot 5 uur middag en bleef tot 5 uur ochtend aan de tv hangen nadat hij om een uur of 1 thuis kwam. Hij onderhield mij niet meer gaf mij geen geld,kocht geen kleding,geen spullen totaal nix meer ik mocht het helemaal zelf uitzoeken want hij zei ik heb geen geld meer maar hij wel geld om nachtenlang in cafes uit te hangen. Ik ging daarop mijn gespaard geld over wat ik vanuit huis uit mee kreeg . Ik begon toen mezelf te onderhouden en ook toen ik mijn dochtertje kreeg heb alles voor haar gekocht hij heeft werkelijk geen sokje voor haar gekocht zelf haar saba3 heb ik alles gekocht. En ik heb al die tijd voorgedaan alsof hij mij en zijn dochter kleedde en ik het geweldig had vooral voor mijn familie deed ik dit omdat mijn nichtjes ook tegelijk met mij trouwde (je weet hoe de concurrentie dan eraan toe gaat onder de moeders vooral)
Ik maak het huis altijd schoon,ik kook elke avond, ik verzorg mezelf, ik onderhoud mezelf en mijn dochter ik behandel hem met respect ik doe alles voor hem. Ik ben het nu helemaal zat omdat hij nu werkeloos is en zich voordoet tegen mijn ouders alsof hij werkt en alles doet. Mijn spaargeld is op en hij heeft totaal geen interesse om werk te zoeken en zegt tegen mij wrm ga jij niet werken. K maak hem om 12 uur wakker en dan schreeuwt ie laat mij met rust ik wil slapen. Laatst kregen we flinke ruzie omdat ik hem wakker maakte om het vrijdag gebed in de moskee te bidden. Dat was het toppunt voor mij om ermee te kappen.

Na 4 jaar niet mezelf te zijn en mijn leven te acteren ben ik op en wil ik scheiden maar als ik in de grote ogen van mijn dochtertje kijk voel ik mij egoïstisch dat ik haar zonder vader wil laten opgroeien en kan ik haar gewoon niet meer aankijken en barst ik in tranen uit zo klein is ze nog maar wat heeft ze dan aan een moeder die helemaal op is en de hele dag aan het huilen is.
Mijn spaargeld is op en ik ben ook helemaal op.

Ik heb het tegen zijn ouders gezegd maar die zijn al blij dat ze van hem af zijn en laten mij stikken. Ik heb het tegenmijn moeder gezegd en die voelt zich helemaal rot en schuldig en dat wil ik ook niet en daarnaast vindt zij het eng om voorschut te staan tegenover de vrouwelijke familieleden. Mijn moeder heeft met hem gepraat en hij zou veranderen maar helaas.

Ik weet het niet meer ik sta op het punt om weg te lopen met mijn dochter maar hoe moet het met mijn dochtertje?

Sorry maar dit is echt GEEN MAN. Als dit verhaal klopt zoals je zegt dan zeg ik scheiden. Normaal gesproken ben ik heel voorzichtig , maar op deze manier hij is jouw alleen maar tot LAST. Dit is geen huwelijk meer! Heb je hem uit Marokko gehaald zeker? Vind het vreemd dat hij en zijn familie zo blijven aandringen terwijl jij niet met hem wilde trouwen.
Mlih dan zegt ie nog waarom ga jij niet werken. Ik merk hieruit dat ie niet tot de meest prakiserende broeders hoort (om het maar genuanceerd uit te drukken)

[Rola777]

Citaat door SySy:

Meid.. kies voor je zelf en voor je dochter..je hebt hem toch helemaal niet nodig..en met je dochtertje komt het helemaal goed inchaAllah..zo een man heb je toch niet nodig..raap je zelf op en maak wat je leven zonder hem..alle deuren staan open voor je, als je maar wil! Richt je tot Allah en hij zal waken over jouw en je dochtertje

Mee eens! Kan ze tenminste nog hertrouwen met een echte man

[Rola777]

Citaat door mocrointown:

volhouden voor je dochter! Allah is groot dus wie weet komt het toch nog goed sabr is de sleutel tot het paradijs.

Uiteraard zullen hier meiden zijn van jah ga scheiden bla bla niet daarop letten die hebben makkelijk praten en zo zichzzelf indekken dat ze niet de enige zijn.

Zoiezo geen advies van hier aannemen


Mijn advies sabr hebben nog.

BarakaAllahou feeki voor je advies! Maar even over "zichzelf indekken dat ze niet de enige zijn". Ik ben nog niet getrouwd hoor! En zit alhamdoullilah niet in een ellendig huwelijk. Moge Allah swt elke moslims hiervoor behoeden. Nogmaals een VROUW hoort getrouwd te zijn met een MAN.
De enigsteslechte ervaring die ik heb is in mijn directe en inderecte omgeving dat ik dat soort huwelijken met de jaren steeds erger heb zien worden!! Op een gegeven moment kunnen ze ook niet meer hertrouwen.. Ik zou inderdaad sabr hebben als ik enige Godsvreesen goedheid in mijn man zie. Wat zou ik nog moeten met een man die zelfs weigert te bidden!

[SaraSientje]

Ik willet netjes brengen, maar sorry je bent gewoon dom. Dat je voor een vent (?) gaat zitten baggeren en werken die op zijn luie wammes zit te teren op jouw centen, om te kunnen stoefen bij je nichtjes is gewoon te triest voor woorden.

Jouw probleem is niet eens dat je geen gevoelens voorrem had toen je mettem trouwde, maar eerder dat die vent een nietsnut is die in jou zijn perfecte vrouw heeft gevonden (een sloof namelijk).

[SaraSientje]

Maar goed, ik vind het wel erg voor je.

[SySy]

En ook ik ben nog niet getrouwd..dus waar heb jij het over??.ik heb deze zuster mijn oprechte advies gegeven..hoeveel geduld moet deze zuster nog opbrengen voor deze nietsnut...straks gaat ze ten onder aan haar verdriet en pijn..kies voor je zelf nu je nog kan

[MocroGirl00]

Citaat door mocrointown:

volhouden voor je dochter! Allah is groot dus wie weet komt het toch nog goed sabr is de sleutel tot het paradijs.

Uiteraard zullen hier meiden zijn van jah ga scheiden bla bla niet daarop letten die hebben makkelijk praten en zo zichzzelf indekken dat ze niet de enige zijn.

Zoiezo geen advies van hier aannemen




Mijn advies sabr hebben nog.

Sorry maar hoeveel sber moet iemand hebben volgens jou? Ik lees altijd heb sber heb sber natuurlijk dien je sber te hebben niemand gaat zeggen dat je meteen bij de eerste beste ruzië moet scheiden. Maar dit gaat wel heel ver, als jij je als vrouw zijnde door zo'n hond slecht laat behandelen dan ben je geen echte vrouw meer. Want deze man is geen echte man nog heeft hij vrees voor z'n schepper, nog respecteert hij z'n vrouw en huwelijk. Hoe verklaar jij met zo iemand nog langer te moeten leven, het is geven en nemen in huwelijk. En niet constant incasseren en alles moeten pikken en als stront behandeld te moeten worden. Je bent een vrouw met waarde en principes weet hij dat niet te accepteren en te waarderen dan is geen enkele man het waard, om de rest van je leven nog met deze man te moeten doorbrengen en je zelf en je kind op heel veel gebieden te kort moeten doen.
Met alle respect een vrouw die zich zelf genoeg respecteert, en alles heeft geprobeerd om haar huwelijk te redden haar man's ogen te openen en te laten zien en beseffen waar die mee bezig is, en als nog geen vooruitgang ziet in zijn gedrag naar haar toe, dan dien je voor jezelf te kiezen.
Wat voor waarde heeft jouw huwelijk dan nog kun jij dat vertellen, of ben jij wel iemand die slecht behandeld wil worden door haar man en dat maar accepteert omdat ze getrouwd wil blijven voor de buitenwereld.
Een huwelijk dient gebaseerd te zijn op werdezijds respect, vertrouwen en oprechtheid. En niet op ik behandel je als vuil en zonder enig respect!!
Zo'n man is geen eens een goed voorbeeld voor z'n eigen kind, een kind dient op te groeien in een stabiel en liefdevol huwelijk daar heeft elk kind recht op! En geen vader die uren in bed ligt te rotten geen verantwoording kent of neemt, tegen z'n vrouw schreeuwt en haar slecht behandeld. Dat gaat zo'n kind ook niet zomaar in z'n koude kleren zitten

[Rola777]

Citaat door MocroGirl00:

Sorry maar hoeveel sber moet iemand hebben volgens jou? Ik lees altijd heb sber heb sber natuurlijk dien je sber te hebben niemand gaat zeggen dat je meteen bij de eerste beste ruzië moet scheiden. Maar dit gaat wel heel ver, als jij je als vrouw zijnde door zo'n hond slecht laat behandelen dan ben je geen echte vrouw meer. Want deze man is geen echte man nog heeft hij vrees voor z'n schepper, nog respecteert hij z'n vrouw en huwelijk. Hoe verklaar jij met zo iemand nog langer te moeten leven, het is geven en nemen in huwelijk. En niet constant incasseren en alles moeten pikken en als stront behandeld te moeten worden. Je bent een vrouw met waarde en principes weet hij dat niet te accepteren en te waarderen dan is geen enkele man het waard, om de rest van je leven nog met deze man te moeten doorbrengen en je zelf en je kind op heel veel gebieden te kort moeten doen.
Met alle respect een vrouw die zich zelf genoeg respecteert, en alles heeft geprobeerd om haar huwelijk te redden haar man's ogen te openen en te laten zien en beseffen waar die mee bezig is, en als nog geen vooruitgang ziet in zijn gedrag naar haar toe, dan dien je voor jezelf te kiezen.
Wat voor waarde heeft jouw huwelijk dan nog kun jij dat vertellen, of ben jij wel iemand die slecht behandeld wil worden door haar man en dat maar accepteert omdat ze getrouwd wil blijven voor de buitenwereld.
Een huwelijk dient gebaseerd te zijn op werdezijds respect, vertrouwen en oprechtheid. En niet op ik behandel je als vuil en zonder enig respect!!
Zo'n man is geen eens een goed voorbeeld voor z'n eigen kind, een kind dient op te groeien in een stabiel en liefdevol huwelijk daar heeft elk kind recht op! En geen vader die uren in bed ligt te rotten geen verantwoording kent of neemt, tegen z'n vrouw schreeuwt en haar slecht behandeld. Dat gaat zo'n kind ook niet zomaar in z'n koude kleren zitten

[Rola777]

Er wordt altijd geroepen sabr, maar ik ken zoveel slechte huwelijken waarin men het advies sabr heeft gevolgd en het heeeeel slecht is afgelopen. .
Sabr moet je hebben met een Godsvrezend persoon, niet met iemand die van het pad af is. Net zoals dat het niet gezond is bevriend te zijn met slechte vriendinnen is het ook niet goed voor ons te trouwen met een slechte man. Maar helaas is dit weer zo een geval dat die man en zn familie zich anders hebben voorgedaan in het begin en na het huwlijk komt het ware gezicht tevoorschijn.
Maar wat ik minder vind aan TS is dat zij voor de buitenwereld deed alsof haar huwelijk all good was vanwege de "concurrentie'.Menna concurrentie. Trouwen doe je omwille van ALLAH SWT en niet om de mensen en om je beter voor te doen.

[Rola777]

Citaat door mocrointown:

En de kleine die ze heeft???? Ook nog voorzichzelf kiezen??? Denk niet in zwart/wit svp ik weet dat dit internet is en marokko.nl dus tot hoever kun je hier virtieel geloven.

BEN JIJ ZELF WEL GETROUWD?? Denk het niet.

Laatste reactie hierbij en @ topicstartster denk 3x na.

Dat zegt ze toch dat ze niet getrouwd is! Dus daar gaat het argument 'indekken'. Ik begrijp je advies wel zuster.!
Maar op het moment dat hij echt niet wilt veranderen en wilt praktiseren en God niet vreest dan rest er geen andere uitweg. Ik ken zat van dit soort verhalen, maar ken geen een succesverhaal wat uiteindelijk goed is gekomen. Het werd zelfs van kwaad naar erger. De meiden gingen beeldschoon het huwlijk is en zagen er na een paar jaar vreselijk uit door alle ellende. Juist door voor zichzelf te kiezen kiest ze voor haar kind. Geen enkel kind is gebaat bij alsmaar ruziende ouders in huis geloof me nou maar.
Denk trouwens niet TS haar beslissing gaat baseren op onze mening hoor.

[UmmNuriyyah]

Ik vind het echt verschrikkelijk voor je.

Kies voor jezelf. Doe wat het beste is voor jou en jouw meisje. En echt alleen jij weet wat voor jou en haar het beste is.

[brafari]

het leven is hard,een huwelijk is het zelfde als vallen en opstaan tot je kan lopen.
de mensen roepen scheiden ,scheiden,kinderen hebben allebei hun ouders nodig.
ieder heeft zijn probleem,dus heb geduld.

[damevoeltallen]

niet schamen dame ik ben zelf ook gescheiden en ben hmdl gelukkig hertrouwd en geloof me het komt goed met de wil van allah en met jou kleine komt het ook goed en wat je moeder zegt we staan straks voor schut als je gaat scheiden is bullshit sorry moet je nu naar mensen kijken of naar je zelf je bent ongelukkig zeg je en je leeft eigelijk al allen je doet alles zelf hij doet niks dus waar wacht je op