TamentthDhen
03-11-2013, 13:44
De laatste tijd pas ik weleens op mijn neefje en nichtje. Kinderen van mijn broers. Hij is half Nederlands- half Marokkaans, zij Marokkaanse. Daarnaast heb ik een zus met een zoontje en dochtertje. Zij zijn een kwart Marokkaans, driekwart Nederlands. Blond en blauwe ogen. Mijn oogappels.
Ik zet hun foto’s soms naast elkaar en dan vraag ik mij af of zij elk een ander leven tegemoet gaan vanwege wie ze zijn in plaats van wat ze doen. De ene keer vermoed ik van wel, de andere keer verzet ik me tegen dat idee. De enige keer dat ik niet twijfel is in de vele gesprekjes die ik met jonge ouders heb gehad. Een veelgehoorde uitspraak: ‘Ik wil ook een halfbloedje! Dat zijn echt de mooiste kindjes.’ Het verheerlijken van halfbloedjes is universeel, maar vooral donkergetinte dames gaan hard voor een mokkababy. Een Surinaamse jongedame vertelde zonder blikken of blozen dat ze maar om één reden met een licht getinte jongen ging: kindje met zacht haar, lichte tint en mooie ogen.
De tweede generatie Marokkaanse ouders uit de midden- en hogere klassexdoen iets soortgelijks. Ze geven hun kinderen Westers klinkende namen als Rayan en gruwelen van de gedachte hun kinderen naar een kinderopvang of school te sturen waar andere Marokkaanse kinderen komen. Kosten noch moeite worden gespaard om een witte omgeving te vinden. Een veelgehoorde uitspraak hier is: 'Niet met Marokkanen spelen!' Zelfhaat? Plaatsvervangende schaamte? Een vorm van racisme? Ik weet het niet precies, maar het sijpelt in jonge kinderen en voedt een minderwaardigheidscomplex.Mensen zijn niet gelijk, wel gelijkwaardig.
http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/21599_witwassen/
Ik zet hun foto’s soms naast elkaar en dan vraag ik mij af of zij elk een ander leven tegemoet gaan vanwege wie ze zijn in plaats van wat ze doen. De ene keer vermoed ik van wel, de andere keer verzet ik me tegen dat idee. De enige keer dat ik niet twijfel is in de vele gesprekjes die ik met jonge ouders heb gehad. Een veelgehoorde uitspraak: ‘Ik wil ook een halfbloedje! Dat zijn echt de mooiste kindjes.’ Het verheerlijken van halfbloedjes is universeel, maar vooral donkergetinte dames gaan hard voor een mokkababy. Een Surinaamse jongedame vertelde zonder blikken of blozen dat ze maar om één reden met een licht getinte jongen ging: kindje met zacht haar, lichte tint en mooie ogen.
De tweede generatie Marokkaanse ouders uit de midden- en hogere klassexdoen iets soortgelijks. Ze geven hun kinderen Westers klinkende namen als Rayan en gruwelen van de gedachte hun kinderen naar een kinderopvang of school te sturen waar andere Marokkaanse kinderen komen. Kosten noch moeite worden gespaard om een witte omgeving te vinden. Een veelgehoorde uitspraak hier is: 'Niet met Marokkanen spelen!' Zelfhaat? Plaatsvervangende schaamte? Een vorm van racisme? Ik weet het niet precies, maar het sijpelt in jonge kinderen en voedt een minderwaardigheidscomplex.Mensen zijn niet gelijk, wel gelijkwaardig.
http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/21599_witwassen/