Citaat door Barcelona:Beste lid,
Naar aanleiding van het aankomend debat op 25 febuari 2005 wil ik graag van je weten wat je verstaat onder godsdienstbeleving en onder radicalisering. Wat is de grens van godsdienstbeleving en waar start radicalisering??
Laat wat van je horen....
Barca
Als niet moslim, maar als streng gelovige in de 10 geboden, wil ik mijn mening over die grens graag geven.
Die grens ligt mij mij haarscherp.
Godsdienst is iets individueels, daar horen anderen niet bij en hoor je anderen niet mee lastig te vallen.
Radicalisering is elke godsdienstuiting waar je anderen mee lastig valt. Val je als man bijvoorbeeld je vrouw lastig met godsdienst, dan is dat radicalisering.
Je onvolwassen kinderen mag je best naar je eigen goeddunken en godsdienst opvoeden. Maar verzuim je bij het volwassen worden de kinderen in een eerlijk gesprek de keuze te geven tussen andere godsdiensten, dan is dat radicalisme.
Radicalisering ontstaat al in het gezin. Waar man en vrouw elkaar niet de vrijheid geven een andere godsdienst te hebben (of te nemen na een aantal jaren).
Radicalisering is ook zo een enorm vertrouwen in je eigen godsdienst hebben dat je de ogen sluit voor de rest van de wereld. Dat is ongezond en komt je eigen geloofsbelevenis niet ten goede.
Misschien hebben jullie er wat aan, dat ik zeg waarom ik voor me zelf heb besloten dat de islam voor mij niet de juiste godsdienst zou zijn.
Ik ben het allermeest gestruikeld over het 'opperste' wat er te bereiken is: een goede moslim zijn. Nee, ik wil een goed mens zijn.
Daar is zelfs nog niet altijd een godsdienst voor nodig.
De laastste tijd ben ik me bewust geworden van het feit dat er veel meer wegen naar Rome of Mekka leiden. Je hebt het pure geloof in een God, dat is de godsdienst. Die is belangrijk voor vertrouwen in jezelf en in anderen.
Daarnaast heb je allerlei cultivatieprogramma's die ervoor zorgen dat je met je eigen hart en ziel dingen gaat voelen, doen, beleven en hoe je anderen benadert.
De islam kun je zo'n programma noemen, tenminste buiten Allah om. Alle regels hoe je moet leven staan er in beschreven. Vaak zonder uitleg, dat maakt het voor een buitenstaander ook moeilijk om de juiste bedoeling te doorgronden.
De laatste tijd ben ik me het verdiepen in falun gong (http://www.falun.nl). Dat is een cultivatieprogramma wat uit de boeddhistische school voorkomt. Je kunt falun gong volgens mij zelfs als moslim beoefenen, want het is geen godsdienstige leer, maar leert het welzijn van lichaam en geest te verbeteren.
Waarom die laatste stuk geschreven? Om duidelijk te maken wanneer ik iets radicalisering vind. Ben je moslim en heb je de moeite gedaan om even te kijken op http://www.falun.nl wat zoiets nu feitelijk inhoudt, dan doe je aan godsdienstbelevenis. Je staat immers open voor alles wat Allah met deze wereld doet.
Heb je als moslim niet gekeken en meteen gezegd 'wat een onzin', het enige echte en ware weet ik al allemaal, dan denk ik dat je jezelf onder radicalisme mag scharen.