Niet te geloven dacht ik boos dat hij kwaad is. Dat hij mij gek verklaard. Niet te geloven dat hij mij gewoon uit mijn Hotel zet. Vergeet het bedacht ik mij plots. Hij kan er naar fluiten. Ik was zeker een halfuur in de kamer aan het ijsberen. Denken wat ik precies moet doen. Ik belde Jasmine op. Ze was zo blij mij te horen. Hoe gaat het met je vroeg ze? Ik ben zo boos zei ik menend. Wat is er vroeg ze? Die eikel viel ik uit. Zeyn, let niet op Sammy, hij is gewoon over zijn toeren. We zijn allemaal momenteel in shock Zeyn. Is hij daar bij jullie? Ja, hij is hier antwoordde ze zacht. Kan je hem even doorgeven! Ja, natuurlijk! Het duurde even voor hij de telefoon overnam en ik was er zeker van dat hij eerst niet wilde. Hallo , klonk het aan de andere kant van de lijn. Luister heel goed naar mij EIKEL, als je denkt maar dan ook denkt mij uit mijn eigen Hotel te zetten dan ken je mij nog niet zo goed. VERGEET HET! Tirra Ressort is van mij. Ik heb het zelf uit de grond gestampt. En het is niet dat ik vijf jaar ben dood verklaard dat jij er nog een schepje bovenop moet doen. Als je een voet binnen zet in MIJN HOTEL hak ik je kop eraf. Ik legde neer.
Ik moest echt op adem komen. Een poosje later legde ik mijn dochter in bed en kleedde haar zachtjes uit zodat ze niet zou wakker worden. Ik ijsbeerde rond mijn kamer. In de dressing vond ik zijn kleren terug. Het werd mij duidelijk dat hij hier ook verbleef. Ik kleedde mij helemaal uit en deed een witte hemd van hem aan. Ik voelde mijn tranen opkomen. Zijn hemd tegen mijn vel, het gevoel die om hij geen ging. De emoties die opkwamen. Ik wilde Sammy, ik heb hem zo hard gemist. Ik sloeg mijn armen om mij heen en liep naar mijn slaapkamer en legde mij in de sofa. Ik kon mijn tranen niet meer inhouden. De geur van zijn parfum die zijn hemd droeg prikkelde in mijn neus. Ik voelde mij miserabel. Ik was zijn vrouw had hij duidelijk uitgesproken. Ik schrok als ik de deur hoorde opengaan. Met grote stappen kwam hij boos aangewandeld. Hij blokkeerde als hij mij zag met betraande ogen en zijn hemd aan. Hij gooide zijn jasje dat hij vasthad naast mij neer. Hij had geen idee of hij mij wel of niet kon vasthouden. Hij leek het niet te durven. Ik stond en gooide mezelf in zijn armen. Sammy , snikte ik. Verdomme vloekte hij zacht. Hij tilde mij op. Zeyn, ik kan het niet geloven. Hij nam mijn gezicht tussen zijn handen. Ik heb de hel gezien. Ik ben gebroken Zeyn. Nog steeds, het is of ik niet kan zien dat je leeft. Ik heb hiervan gedroomd. En ik ben verdomme bang. Ik ben ontzettend bang. Vijf jaar hel Zeyn. Vijf jaar! Ik ben boos, ik ben teleurgesteld. Ik weet het even niet meer Zeyn begrijp je dat? Wil je dat begrijpen? Ik moet gaan schat, ik moet gaan zei hij. Neen, snikte ik laat mij niet alleen. Ik klampte mij aan hem vast. Maar dat wilde hij niet. Zeyn zei hij ook smekend. Ik moet nadenken schat. Mijn hoofd gaat ontploffen. Ik kan het niet schat. Ik kan niet helder nadenken zei hij emotioneel. Plies plies smeekte ik. Ik drukte mijn lippen tegen hem aan. Sammy werd er werkelijk gek van. Hij kleedde zich in een snel tempo uit. Hij gooide zijn hemd van mijn lichaam en duwde mij tegen de sofa. Hij kuste mij overal waar hij kon. Zijn warme tong die ik voelde zijn handen die over heel mijn lichaam gingen. Hij was compleet buiten adem. Even dacht ik dat hij zou opgeven. Hij was mentaal kapot dat voelde ik aan hem. Maar ik wilde hem niet stoppen. Ik wilde dat hij verder ging. Zeyn fluisterde hij tegen mij aan. Ik heb je zo hard gemist snikte ik en nam de leiding over hem. Ik hoorde zijn ademhaling zwaarder worden. We vielen allebei op de grond. Hij rolde op mij neer. Hij kon zijn ogen niet van mij afhouden. Hij kon niet ophouden. Het is zo lang geleden hoorde ik hem fluisteren. Het gaat gebeuren zei hij. Zijn hart ging razend te keer. Het zweet druipte over zijn rug. Hij was bekaf. Het genot was te groot dat hij dacht iets aan hart te krijgen. Hij moest letterlijk bekomen. Het was hem nooit zo overkomen. Hij snikte. Sammy fluisterde ik zacht. Laat mij even Zeyn fluisterde hij. Laat mij even alsjeblieft. Ik was bang dat hij zou vertrekken en mij alleen zou achterlaten. Daar was ik enorm bang voor. Ik durfde niet naar de badkamer te gaan omdat ik bang was dat hij de benen zou nemen. Maar ik moest het riskeren. Als ik uit de badkamer kwam lag hij nog steeds neer. Hij stond op en liep zelf ook even naar de badkamer. Met een handdoek rond zijn middel kwam hij terug. Hij plofte zich neer in bed. Hij staarde naar Noor die lag te slapen. Zonder nog een woord te wisselen kroop ik dicht tegen hem aan. Ik hoorde hem snotteren. Zijn lichaam schokte zachtjes van zijn gehuil. Mijn hart was echt gebroken. Ik besefte meer en meer dat Sammy kapot is vanbinnen. En ik was voor de dood dat Sammy het niet te boven zou komen ongeacht het feit ik leef.